Popularne odmiany zwykłej i niewymiarowej kolerii, a także zasady ich pielęgnacji

Coleria należy do Genserian, w przeszłości nazywano ją Tydea.

Ojczyzną rośliny są wyżyny Ameryki Południowej i Środkowej..

Michel Kohler, szwajcarski przyrodnik, nadał jej to samo imię w XIX wieku.

Od tego czasu jasna i spektakularna Tropicana z pewnością wkroczyła do domów i ogrodów jako roślina ozdobna..

Rodzaje

Korzeń colerii wygląda jak żarówka z łuskami, a kwiaty przypominają dzwonki, których płatki są usiane plamami i pociągnięciami. Liście na powierzchni są gęsto pokryte puchem. Kolor dzwonków, wielkość rośliny, kolor krawędzi itp. - to wszystko różnice w rodzajach kolorów, które są klasyfikowane i wskazywane przez konkretne nazwy..

Odmian roślin jest prawie pięćdziesiąt lub nawet trochę więcej, aw sprzyjającym klimacie może kwitnąć prawie przez cały rok. Młode rośliny kwitną jednym pączkiem, podczas gdy dorośli wytwarzają od dwóch do pięciu kwiatów.

Każdy kwiat kwitnie dzwonkowatą rurką, dodając estetyki i niezwykłości jasnej i charakterystycznej roślinie. Z całej gamy kolorów około dziesięciu odmian jest uprawianych w domu. Są to głównie formy hybrydowe, obfite w kwitnieniu i różnorodnej kolorystyce. Kolorystyka prezentowana jest w odcieniach czerwieni, pomarańczy, koralowca i bordo oraz ich różnych odcieni, kombinacji.

Kwitnące rurowo lub wielkokwiatowe

Gatunek ten występuje w tropikach kolumbijskich i na obszarach Kostaryki. Rośnie ma ponad pół metra wysokości i kwitnie ognistymi, czerwonymi i pomarańczowymi kwiatami, efektownie uzupełniają długie, owalne liście, które są głęboko ciemnozielone na powierzchni, a czerwonawe od wewnątrz. Kwiaty średniej wielkości, po 2-2,5 sztuki.

Digitaliflora

Gatunek ten jest domem dla kolumbijskich lasów. Zarówno liście, jak i pędy pokryte są gęstą frędzlami w postaci wielu białych, najcieńszych włókien. Same liście, z niewielkim wzrostem krzewu, są dość duże, lancetowate, osiągają do kilkudziesięciu centymetrów długości i do 12 cm szerokości. Ogonki, na których liście są przymocowane do łodygi, są krótkie.

Kohleria digitaliflora kwitnie pięcioma kwiatami, które znajdują się na kwiatostanach pachowych. Kanalik w koronie jest biały, z różowawym przejściem u góry, o długości około trzech centymetrów. Kwiaty są duże, przeważa biały ton. Od wewnątrz gardło jest koloru zielonego i cieniowanego fioletem, w postaci kropek-kresek. Najbardziej aktywne kwitnienie następuje pod koniec lata i w pierwszej trzeciej jesieni. Jako gatunek ampelous nie podaje się koloru naparstnicy, ponieważ silne, wyprostowane pędy komplikują to użycie rośliny.

Lindeniana lub niewymiarowe

Siedlisko - górskie krajobrazy Ekwadoru. Pędy są ubrane w białawą krawędź, lancetowate liście rozciągają się do siedmiu centymetrów długości i do kilku centymetrów szerokości. Ciemne, gęste zielone liście są pomalowane na powierzchni jasnozielonymi i srebrzystobiałymi pasmami nerwów, a od wewnątrz zabarwione na jasnoróżowy kolor. Wysokość buszu nie będzie większa niż jedna trzecia metra.

Szypułki osiągają sześć centymetrów i otwierają się w jednej lub kilku zatokach, w których pojawiają się pąki. Kwiaty są małe, dzwony mają około centymetra długości. Tuba jest ozdobiona białym brzegiem, a wewnątrz jest żółta.

Gardło jest koloru białego z brązowymi plamkami, a na złożonych płatkach są fioletowe pociągnięcia. Szczyt kwitnienia przypada na pierwszą połowę jesieni i do połowy.. Charakterystyczną cechą jest bardzo przyjemny i wyrazisty aromat.,

Amabilis, ona jest miła

Pasma górskie Kolumbii są naturalnym siedliskiem niewymiarowej Colerii. Rośnie głównie na wysokości 800 metrów nad poziomem morza. Zielono-czerwonawe pędy, ubrane w białą krawędź, w normalnych warunkach rozciągają się do dwudziestu centymetrów, aw szczególnie sprzyjających warunkach mogą dorastać do sześćdziesięciu centymetrów.

Ogonki mają 2,5 cm, na nich przymocowane są jajowate liście, ułożone naprzeciwko, prawie siedem do dziesięciu centymetrów długości i trzy szerokości. Są pomalowane na powierzchni na gęstą ciemnozieloną lub srebrzystozieloną barwę z brązowo-czerwonymi pociągnięciami, wnętrze liścia jest jaśniejsze w porównaniu z odcieniem powierzchni.

Kwiaty pachowe pokryte są od zewnątrz delikatnym puchem, rurka w koronie jest różowawa. Gardło jest białe, na kończynach często występują plamki fioletowe, wiśniowo-karminowe lub malinowe. Przyjemna coleria kwitnie prawie rok.

Hirsuta lub włochaty

Środowisko naturalne - Ameryka Środkowa. Jest to bujny krzew o liściach jajowatych, lekko spiczastych, pokrytych czerwonawym brzegiem od wewnątrz i wzdłuż granicy..

Liście mają brązowy połysk, a kwiaty są ognisto-karminowe na zewnątrz i żółto-słoneczne z czerwonymi plamami wewnątrz. Płatki są zaznaczone żółtym paskiem wzdłuż krawędzi. Oryginalne kolory sprawiają, że ten typ kolorystyki jest szczególnie pożądany w dekoracji.

Eriantha lub puszysta

Rośnie w Meksyku. Krzew rośnie około 45 centymetrów, jego ciemnozielone lub szmaragdowe liście są ubrane w gruby, aksamitny puch, lekko czerwonawy wzdłuż granicy. Coleria kwitnie dużymi dzwonami, pomalowanymi na czerwono i pomarańczowo, z częstymi białymi, różowawymi lub słonecznożółtymi plamkami i pociągnięciami.

Bogotensis lub Bogotan

Kamieniste gleby lasów Ameryki Północnej są domem dla Bogotan Coleria. Srebrzysto-zielone lub z brązowym odcieniem liście o długości do 7,5 cm i szerokości do 3,5 cm przypominają kształtem serduszka i mają postrzępioną obwódkę wzdłuż krawędzi. Ciekawe, że pokwitanie przebiega wzdłuż żył. Powierzchnia liścia jest znacznie ciemniejsza niż wnętrze. Wysokość krzewu sięga sześćdziesięciu centymetrów. Pędy wyprostowane, bez rozgałęzień.

W lipcu kwitnie czerwono-żółto-słonecznymi pąkami z plamkami o bordowym odcieniu i kwitnie do połowy jesieni. Szypułki są dość długie, na krawędzi korona jest również owinięta aksamitnymi kosmkami. W środku lata Bogotá koleriya daje kwiaty pachowe o wielkości 2,5 cm, które rosną pojedynczo lub parami.

Rurka, pomarańczowoczerwona u podstawy, z lekkim czerwonawym odcieniem na całej długości, pokryta jest na zewnątrz grubymi, puszystymi włóknami. Od wewnątrz gładka i żółta, ze szkarłatnymi kreskami i drobinkami. Okres kwitnienia kończy się wczesną jesienią.

Główną różnicą są małe liście w stosunku do wysokości krzewu.

Opis i zdjęcia odmian

Odmiany selekcyjne Kolerii są reprezentowane przez szeroką gamę. Oni są wyhodowane przez krzyżówki międzygatunkowe i bezpretensjonalne dla treści domowych. Zasadniczo uprawa różnych odmian tropikalnych piękności-collier w domu nie różni się, odmiany collier nie wymagają specjalnego podejścia.

Flashdance

Coleria Flashdance została wyhodowana w 2001 roku przez hodowczynię ze Szwecji - Susanne Hvegholm.

Kremowo-różowe płatki z żółtym odcieniem są nakrapiane szkarłatno-fuksjowymi plamkami. Jasna karmazynowa obwódka biegnie wzdłuż krawędzi kwiatu. Umiarkowane zielone liście.

Błazen

Odmiana wyhodowana w 1982 roku przez P. Worleya. Powstał ze skrzyżowania dwóch odmian Colerias Amabilis Bogotensis i Eriantha /

Na prostej, mocnej łodydze z ciemnymi, gęstymi zielonymi liśćmi przechodzącymi w brąz, duże białe dzwony kwitną u podstawy i ciemnoczerwone wzdłuż rury. Na kończynach płatki są białe w gęstej mgiełce różowo-czerwonych plam. Paletę kolorów uzupełniają ciemnoróżowe kreski. Bardzo jasny rozkwit podkreśla fakt, że plamy łączą się w paski-kreski, łącząc spontaniczność i geometrię w kolorze.

Liście łagodnie opadają w dół, a jego krawędzie mają postrzępioną krawędź. Sam krzew jest mały, ale kwitnie bardzo obficie.

Karl Lindberg

Coleria Karl Lindbergh to jedna z najciemniejszych odmian barwnych. Gęsto ciemne lawendowe rurki, jak aksamit, są cieniowane białymi szyjami i biało rozjaśnionymi płatkami na kończynach, usiane bordowo-szkarłatnym sprayem, zagęszczającym się w kierunku podstawy do ciągłej poziomej linii otaczającej rurkę.

Królowa Wiktoria

Kolleria Queen Victoria to bardzo delikatna kompozycja kwiatowa z dużymi, lekko różowymi kwiatami. Różową tonację podkreśla biała szyja, wyblakłe płatki i grube buraczkowe kropki z różowymi nadrukami. Liście pochylone w dół, odcień ciemnozielony.

Red Ryder

Duże ciemnoczerwone tubusy z białą szyjką i płatkami. Gęste promienie i kropki ciemnej wiśni i ciemnoczerwonych kwiatów wyglądają czarująco. Liście silnie opadające, barwa gęstej ciemnozielonej.

Roundelay

Ogniste pomarańczowe i czerwone dzwonki z delikatnym żółto-białym gardłem i wybielonymi płatkami na kończynach są często usiane bogatymi różowo-fuksjowymi sprayami o różnych rozmiarach i otoczone ciemnozielonymi liśćmi. Roślina jest zwarta i jasna.

Perski dywan firmy SRG

Stworzony w 2013 roku przez hodowcę S. Salibę. Persian Carpet oznacza perski dywan. Coleria jest tak bogata kolorystycznie i aksamitna jak motywy orientalne.

Duże aksamitne kwiaty o prostej formie, czerwono-karmazynowej tonacji z bladożółtą szyją. Słoneczno-żółte konary płatków są ozdobione dużym groszkiem w kolorze wiśni i są ocienione szkarłatnym brzegiem gęstego ciemnoróżowego sprayu. Plamy w żółtej aureoli wydają się świecić, szczególnie świecąc w jasnych promieniach słońca.

Postrzępione liście w ciemnozielonym odcieniu z czerwonawą obwódką dopełniają dramatyczną kompozycję. Kwitnie obficie, a sam krzew jest zwarty, rozwija się w formie bujnej czapki.

Podstawowe zasady opieki

Oświetlenie i lokalizacja

Roślina jest światłolubna, ale bezpośrednie światło słoneczne w lecie może zaszkodzić. Najkorzystniej byłoby postawić doniczkę z rośliną w pobliżu okna wschodniego lub zachodniego latem, a zimą - blisko południa.

• Jeśli latem nie można przestawić doniczki od strony południowej, wymagane jest zacienienie zasłoną.
• Jeśli w miesiącach zimowych nie można umieścić schematu kolorów w pobliżu okna południowego, konieczne jest stworzenie dodatkowego źródła światła za pomocą fito-żarówki lub podświetlenia fluorescencyjnego.
• Z powodu braku światła collier najprawdopodobniej nie nada koloru, a przy nadmiarze palących promieni wysycha i żółknie.

Temperatura

Coleria w żadnym wypadku nie przepada za upałem. Wiosną i latem preferowana jest temperatura + 20-25 ° C, a zimą, pięć lub sześć stopni niższa, przeżywa w wieku 12 lat, ale to już jest krytyczne dla jej dobrego samopoczucia. Coleria może wytrzymać ciepło, ale tylko przez krótki czas, aw temperaturach poniżej zestawu może łatwo zginąć.

Najgorsze dla tej rośliny są przeciągi i zmiany temperatury. Z tego powodu niedopuszczalne jest pozostawianie lakieru przy oknie w okresie zimowym podczas wietrzenia. W ciepłych porach roku uwielbia przebywać na świeżym powietrzu, więc możesz spokojnie wysłać ją na balkon lub wstawić do ogrodu.

Ważny! W temperaturze powyżej + 25 ° C budzą się pąki i następuje tak aktywny wzrost, że korzenie nie są w stanie poradzić sobie z zadaniem pełnego karmienia pędów. W rezultacie koleria staje się chuda i niezdarna, przerywając kwitnienie. Bardziej akceptowalna w tym okresie jest temperatura + 20 ° С.

Wilgotność

Uwielbia wilgotną atmosferę, ponad 60%, ale całkiem przeżywa w suchym klimacie. Jednak nie pogarszaj sytuacji, umieszczając doniczkę w pobliżu instalacji grzewczej..

Wskazane jest zorganizowanie dodatkowych źródeł wilgoci wokół koleriya, umieszczenie kamyków lub keramzytu wokół miski z wodą i umieszczenie kamyków lub keramzytu na głębokiej patelni, regularnie nawilżając je wodą. Idealnie byłoby umieścić w pobliżu nawilżacz-parownik.

Możesz również spryskać obszar wokół kwiatu, ale nie sam kwiat. Faktem jest, że pokwitanie liści zatrzymuje kropelki wody, a zatem po wysuszeniu tworzy białe plamy, które psują widok. Z tego samego powodu używana jest miękka woda i najlepszy spray. Dodatkowe nawilżanie jest szczególnie ważne latem oraz w przypadkach, gdy w mieszkaniu panuje bardzo suchy klimat, ze względu na charakterystykę ogrzewania, to zimą.

Podlewanie

Wymagane jest regularne i obfite nawilżanie, ale nie nadmierne. Sygnał nawadniania - wysychanie wierzchniej warstwy ziemi. Całkowite przesuszenie mieszanki gleby w doniczce jest niedopuszczalne, podobnie jak stagnacja wody w doniczce, te przyczyny mogą sprowokować śmierć kolerii. Drenaż jest wymagany do spuszczenia nadmiaru wody. Idealny do podlewania przez głęboką tacę - od dołu.

Zimą procedura nawilżania gleby jest zmniejszona o połowę. Średnio latem i wiosną podlewane są co cztery dni, jesienią co 7-12 dni, a zimą co trzy do czterech tygodni..

Nawozy

Roślina nie lubi obfitego karmienia. Roztwory mineralne są karmione koleriya od połowy wiosny do wczesnej jesieni, raz na dwa tygodnie. Używaj uniwersalnych opatrunków mineralnych do domowych roślin kwitnących, tylko roztwór jest dwukrotnie słabszy niż zalecany w instrukcji. Mile widziany jest wzrost zawartości fosforu w kompozycji. W okresie odpoczynku nawozy nie są używane..

Okres uśpienia

Gdy wszystkie kwiaty zwiędną, zaczynają przygotowywać kolerię na zimowy odpoczynek. Usuń wysuszone kwiaty, stare suche gałązki, odetnij zbyt długie pędy.

Ważny! Musisz zrozumieć, że w tym okresie nie zasypia, ale wpada w stan umiarkowanego spowolnienia wszystkich procesów życiowych. Dlatego powinieneś umieścić roślinę w chłodniejszym miejscu i mniej podlewać..

Istnieje kilka odmian, którym można zapewnić dodatkowe oświetlenie i które będą nadal kwitnąć, ale głównie Coleria potrzebuje odpoczynku..

Podkładowy

Gleba będzie lekka, lekko kwaśna, higroskopijna i luźna. Na przykład ziemia pod święte paulie. Dno donicy wyłożone jest dwucentymetrową warstwą drenażu z keramzytu lub łamanej czerwonej cegły.

Przepisy na mieszanki glebowe dla Koleriya:

1. torf, piasek, ziemia liściasta 1: 1: 4;
2. piasek, torf, ziemia darniowa, arkusz 1: 2: 1: 1;
3. torf, próchnica, gleby liściaste, piasek 1: 1: 2: 1.

Przycinanie

Cięcie lepiej jest wykonywać wiosną, w okresie intensyfikacji rozwoju krzewu. Aby zwiększyć obfitość kwitnienia i zapewnić prawidłowy wzrost pędów.

Do typu ampel

Lekko ściśnij wierzchołki, aby skorygować tendencję do ciągnięcia, uruchamiając proces rozgałęziania.

Dla zwykłych

W drugim roku życia zacznij regularnie przycinać pędy o połowę lub jedną trzecią. Spowoduje to ustawienie trybu wzrostu pionowego.

Transfer

Wytwarzane wiosną w celu odmłodzenia krzewu i zachowania jego walorów dekoracyjnych co dwa do trzech lat. Optymalna metoda obsługi. Garnek jest nieco większy niż stary, preferowany jest szeroki płytka głębokość.

Reprodukcja

Koleriya jest hodowana przez podzielenie korzenia i sadzonek z wierzchołków pędów lub nasion. Najskuteczniejszym i najłatwiejszym sposobem w przypadku koleriya jest dzielenie przez korzenie.

• Podział następuje w trakcie przeszczepu. Korzenie typu kłącza są podzielone tak, aby na każdym podziale znajdował się jeden uśpiony pączek, kawałek korzenia wkłada się poziomo, pączek do góry. Obudzi ją wilgoć i ciepło, a ona da nowe życie, tworząc samodzielną roślinę. Korzenie nie powinny być zakopane na więcej niż dwa lub trzy centymetry; konieczne jest bardzo ostrożne podlewanie. Pojawienie się liści z podziału oznacza, że ​​wszystko poszło dobrze. Podział przeprowadza się przed rozpoczęciem aktywacji wzrostu, w pierwszym miesiącu wiosny.
• Nasiona kiełkują w pojemnikach na podłożu, zwykle w lutym. Nie są posypane ziemią, ale pokryte szkłem na górze, w temperaturze + 22-24 stopni, wentylujące i regularnie nawilżające glebę. Po 10-12 dniach zaczyna się zestaw liści, a gdy pojawiło się kilka trzech, sadzonki są sadzone w oddzielnych doniczkach. Metoda nasion jest rzadko stosowana, ponieważ parametry rośliny matecznej rzadko są dokładnie przekazywane do senesów. Występują również trudności z kwitnieniem - oczekiwanie trwa dłużej niż w przypadku sadzonek.
• Do szczepienia zwykle używa się fragmentów, które są wyrywane z wierzchołków podczas przycinania. Idealny do rozmnażania sadzonek z więcej niż jednym guzkiem. Są zakorzenione w piaszczystym podłożu torfowym, bez podlewania. Po kilku tygodniach sadzonki uzyskują własny system korzeniowy i sadzone są w kubeczkach, a stamtąd, po wzmocnieniu, w osobnych doniczkach.

Możesz przeczytać więcej o opiece nad koleriya tutaj.

Popularni hodowcy i serie

Natura

Biolodzy regularnie udoskonalają odmiany kolerii. W 1992 r. Przeprowadzono poważny audyt. W 2005 roku dwie odmiany Capanea zostały przeniesione na colerie. Coleria Karla Lindena została awansowana do autonomicznej grupy Gloxinell. Pod koniec XX wieku odkryto niezwykły rodzaj epifitycznej kolonii z wełnistym pokwitaniem tuby.

Mieszańców międzygatunkowych jest około dziesięciu, w warunkach naturalnych jest to powszechny proces. Na przykład Trinidad - uzyskany ze skrzyżowania colerii jajowodów i włochatych.

Dzięki staraniom mistrzów selekcji powstało ponad sto odmian o indywidualnych rozmiarach roślin i niezwykłych parametrach kwiatowych, nowych kolorach i kształtach, liściach o zróżnicowanej kolorystyce i zmodyfikowanym kształcie. Obfitość kwitnienia odmian hodowlanych jest zwykle większa, pokrój zwarty, a kwiat rośnie wolno, co dłużej zachowuje swoje walory dekoracyjne.

Ludzie

• Amerykańscy hodowcy Patrick Worley, John Bogtan, Robinsons Ma i Ralph stworzyli serię Bristol`s, a Brandon Erickson stworzył serię Bud`s..
• Kanadyjski James Yang - seria Peridot.
• Tajwańczyk Vivien Liu, seria odmian Rick Hang, który zawołał po imieniu. Alfredo Lin stworzył serię Designer.
• Szwedzi Gunilla Svensson i Ivona Fors dali początek serii colerias o tej samej nazwie.
• Rumuński hodowca Serge Saliba, Czech Miloslav Malinovski również stworzył odmiany o tej samej nazwie.

Dzięki wspólnym działaniom człowieka i natury zwielokrotnia się bogactwo form i kolorów tej jasnej i kolorowej rośliny kwitnącej..

odniesienie! Ciekawa cecha kolorystyki, zmiana koloru kwiatu, gdy pączek się otwiera, jeszcze bardziej zaczyna się bawić i świecić dzięki zręcznej interwencji hodowców.

Wniosek

Roślina z Kolumbii ozdobi każdy dom, nadając atmosferze wykwintnego twórczego charakteru i spontaniczności. Kawałek tropików na naszych szerokościach geograficznych to naprawdę cudowne zjawisko, rzadko kto pamięta z jakich odległych krain przyjechała do nas piękna koleria.