Akalifa lub roślina doniczkowa z ogona lisa: zdjęcie kwiatu

Niezwykłe kudłate kwiatostany zwisające z delikatnych zielonych liści - wszystkie odcienie czerwieni i różu, a czasem bieli, niezmiennie przyciągają uwagę, wywołując skojarzenia z przebiegłymi łowcami zająca.

Te "lisie ogony" kwitną na tropikalnych roślinach Acalypha.

Opis

Nazwa zwyczajowa tych przedstawicieli rodziny Euphorbiaceae pochodzi od greckiej nazwy pokrzywy i jest spowodowana podobieństwem kształtu ich liści do pokrzyw. Rzeczywiście, liście „ogonów lisa” są często spiczasto-owalne, ząbkowane na krawędziach, a u niektórych gatunków pokryte są również włosiem, jak u pokrzywy zwyczajnej..

Niemniej jednak Akalifs to goście naszych parapetów z odległych egzotycznych krajów. Najczęściej tam, w domu, w tropikalnej Azji, w Malezji, Polinezji i Australii, są to szybko rosnące krzewy, przeważnie zimozielone, wieloletnie, ozdobione dużymi jaskrawoczerwonymi, kudłymi, zwisającymi kwiatostanami-kłoskami. Istnieje inna grupa Akalif z mniej chwytliwymi kwiatami, ale bardzo dekoracyjnymi brązowymi, miedzianymi, czerwonymi plamami liści.

Rodzaje Akalifa

W kulturze ogrodowej i wewnętrznej można znaleźć następujące gatunki tych spektakularnych roślin:

A. Vilkeza (lub Wilkes)

Krzew zimozielony polinezyjski, osiągający wysokość trzech metrów. Pędy są proste, czerwonawe, lekko owłosione, liście duże (20 cm) zielonkawo-brązowe, z plamami miedziano-różowo-czerwonym. Kwiatostany są małe, niepozorne.

Prezentowane przez formy ogrodowe:

Mozaika - liście są zielone, z czerwono-żółtymi i brązowymi pociągnięciami i

Marginata - liście brązowe z połyskiem oliwki z czerwonymi i różowymi brzegami.

Uprawiany również w kulturze pokojowej.

A. szczeciniaste

Wieloletnia roślina polinezyjska o długim kwitnieniu o bogatych zielonych liściach i pięćdziesięciocentymetrowej, intensywnie czerwonej barwie, z kłosami zwisającymi w kwiatostany. Istnieje odmiana z białymi kwiatostanami. Uprawiane w kulturze pokojowej.

A. Indianin

Krótki, słabo rozgałęziony półmetrowy rocznik, kwitnący w lipcu-wrześniu z charakterystycznymi czerwonymi długimi puszystymi kwiatostanami. Rośnie jak chwast w Indiach.

A. południe

Roślina jednoroczna o cienkich korzeniach i prostej żebrowanej rozgałęziającej się łodydze do pół metra wysokości. Kwitnie w lipcu i sierpniu z charakterystycznymi dla akalifów puszystymi uszami.
A. Dubravikolistnaya lub haitański
Roślina okrywowa o bladozielonych, zębatych liściach - jaskrawoczerwone, kudłate zwisające kwiatostany osiągają długość 10 cm, w uprawie kwiatów w pomieszczeniach uprawiana jest jako ampelous.

A. Godsef

Gatunek hybrydowy z niepozornymi kwiatostanami i dużymi ząbkowanymi liśćmi - brązowe zielenie na przemian z miedziano-czerwonymi jasnymi plamami. Odmiana nazywana „pstrokatym” na oświetlonych częściach krzewu nabiera jasnego miedziano-czerwonego koloru.

Wszystkie akalify są trujące!

Przy ich uprawie należy uważać, myć ręce po obchodzeniu się z „lisimi ogonami” i nie trzymać tych roślin tam, gdzie przebywają zwierzęta domowe i małe dzieci.

Opieka domowa

Oświetlenie

Potrzebne jest światło jasne, ale rozproszone, z ochroną przed nadmiernie intensywnym promieniowaniem słonecznym. Można rozważyć najlepsze okna południowo-wschodnie i południowo-zachodnie, ale nawet tam, w pogodne dni, kiedy letnie słońce staje się zbyt intensywne, lepiej narzucić roślinę lekką siateczkową tkaniną. Akalifów w pomieszczeniach nie należy wyprowadzać na świeże powietrze.

Temperatura

Temperatura optymalna dla lato czas - od 20 do 24 stopni, w zimę - od 18 do 20 stopni. Nie wolno dopuścić do silnych wahań temperatury, takich jak przeciągi.

Gleba

Dobre wyniki osiąga się lądując gleby żyzne, luźne o odczynie lekko kwaśnym, na przykład w mieszaninie zawierającej składniki odżywcze - gleba liściasta, gleba darniowa, próchnica, proszek do pieczenia - gruby piasek i włóknisty zakwaszacz - torf. Te składniki są pobierane w równych ilościach.

Lądowanie

Zdolność do lądowania powinna być wystarczająca szeroka i pojemna, ponieważ system korzeniowy „lisich ogonów” rozwija się szybko.

Wymagana jest dobra warstwa drenażowa - jeśli dbanie o te rośliny stojąca woda jest niedopuszczalna.

Dla lepszej przepuszczalności wody na warstwę drenażową można wysypać gruboziarnisty piasek, następnie niewielką ilość ziemi, a następnie położyć na niej system korzeniowy rośliny, najlepiej razem z glinianą bryłą.

W takim przypadku należy ostrożnie usunąć uszkodzone i zepsute obszary korzeni..

Następnie uzupełnij glebę odżywczą do pożądanego poziomu i umiarkowanie podlej i spryskaj.

Transfer

Młody rośliny przesadza się wiosną rocznie, jeszcze dorośli - co 2-3 lata.

Duży dojrzałe okazy mogą nie przeszkadzać przesadzanie: lepiej jest zastąpić wierzchnią warstwę gleby w pojemniku świeżą pożywną ziemną mieszanką.

Podlewanie

Akalifs higrofilny, utrzymywane w cieple można je podlewać równomiernie przez cały rok z niewielkim wzrostem w lecie. Woda do nawadniania powinna być miękka, a nie zimna. Najważniejsze jest ustalenie reżimu nawadniania, w którym gleba pozostanie dobrze nawilżona, ale nie stojąca-mokra..

Wilgotność

Rośliny wymagają wilgotności powietrza. Powinien spryskać regularnie nie tylko oni, ale powietrze wokół nich. Możesz położyć "ogon lisa" na palecie z mokrym torfowcem.

Top dressing

Od wczesnej wiosny do września włącznie, dwa razy w miesiącu przeprowadzić nawożenie nawozem mineralnym, najlepiej złożonym, przeznaczonym do kwitnienia roślin domowych. Nie karm zimą.

Wzrost i przycinanie

Tubylcy tropików rosną szybko, rozciągając się.

Aby kształt krzewu był bardziej wspaniały, młode pędy szczypta, usunięcie górnych nerek.

Należy zaktualizować dojrzałe rośliny, aby ożywić gęste liście i przyjazne kwitnienie..

Każdego roku pod koniec lutego dojrzałe akalify, można powiedzieć, bezlitośnie przycina się do wysokości 20-25 cm, po czym są stale obficie spryskiwane, aby przyspieszyć pojawienie się nowych pędów..

Kwiat

Okres kwitnienia trwa prawie przez cały rok. Należy usunąć wyblakłe „ogony”, aby stymulować tworzenie nowych puszystych kolczyków.

Reprodukcja

Te rośliny można rozmnażać nasiona, sadzonki wierzchołkowe i warstwy powietrza.

Rozmnażanie nasion

Siew jest wykonywany w marcu-kwietniu, do gleby lekkiej składającej się z grubego piasku i gleby liściastej w stosunku 1: 1.

Przykryj polietylenem i przechowuj, okresowo wietrząc i nawilżając, w temperaturze 20-22 stopni. Nasiona kiełkują szybciej przy niższym ogrzewaniu.

Wyhodowane sadzonki sadzi się na gęstszej glebie i uprawia, chroniąc przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe

W marcu rozmnażane przez sadzonki pięknie kwitnące gatunki akalif. Sadzonki liściaste ozdobne formy zakorzeniają się Zawsze roku.

Pędy wierzchołkowe częściowo zdrewniałe, pędy o długości 7-8 cm są wysyłane do ukorzenienia w temperaturze 20-25 stopni w zwilżonej mieszaninie piasku i torfu.

Przykryć polietylenem, przewietrzyć, spryskać, zwilżyć podłoże.

Po zakorzenieniu i pojawieniu się nowych pędów sadzonki sadzi się na bardziej pożywnej glebie - kilka kawałków może znajdować się w jednym pojemniku, aby pędy rosły i kwitły razem.

Nowe „lisie ogony” są stopniowo uczone jasnego światła słonecznego - w miarę wzrostu młode pędy są szczypane.

Rozmnażanie przez warstwy powietrza

Środkowa część pędu jest utrwalona wiosną w wilgotnym torfowcu. Do początku następnej wiosny sadzonki są dobrze ukorzenione i można je odciąć od rośliny matecznej..

Problemy z opieką

Roślina nie kwitnie, jej liście bledną - brak światła. Musisz przestawić pojemnik na lżejsze miejsce lub zaaranżować dodatkowe oświetlenie.

Liście żółkną, wysychają zaczynając od końcówek - niewystarczająca wilgotność gleby i / lub powietrza.

Liście więdną zarówno z nadmiarem, jak i przy braku wilgoci w glebie. Należy dostosować podlewanie.

Choroby i szkodniki

Roślina bardziej cierpi z powodu niewłaściwej pielęgnacji niż choroby.

Na osobnikach osłabionych, zwłaszcza w suchym powietrzu, osadzają się mączliki, mszyce, przędziorki, owady łuskowate, wciornastki, owady łuskowate. Najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z takimi inwazjami są ogólnoustrojowe środki owadobójcze.

Właściwości lecznicze

Akalifa indyjska, zawierająca określone alkaloidy i glikozydy, służy do przygotowywania leków stosowanych w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, astmy oskrzelowej.

W Malezji roślina ta jest warzona jak herbata, a korzenie i liście gotuje się w celu przygotowania mikstury tonizującej, która poprawia pracę jelit..

Akalifa indyjska jest również używana w homeopatii, ale wszędzie jest trujący, jak wszystkie "lisie ogony", roślina ta jest używana w niewielkich dawkach i tylko przez doświadczonych specjalistów.

Akalifa (ogon lisa) wymaga wilgoci, ciepła i światła, a jednocześnie, dekoracyjny przez cały rok - czy jest pokryty słynnymi „ogonkami”, czy jest ozdobiony malowniczym listowiem.

Oprócz dekoracji wnętrza roślina ta leczy również przestrzeń wokół niej. Istnieją dowody na to, że wydziela fitoncydy, zmniejsza liczbę gronkowców, paciorkowców i Pseudomonas aeruginosa w powietrzu.

Być może wysiłki, które trzeba będzie podjąć, aby rosnąć i rozmnażać się akalif, są tego warte.