Uprawa i zastosowanie pelargonii łąkowej

Bodziszek łąkowy lub Żurawelnik to dzika odmiana z licznej rodziny Geranievów. Rośnie w małych kępach na łąkach i zboczach, wzdłuż dróg, a nawet w zarośniętych miejscach. Rzeźbione liście i subtelne niebieskawo-fioletowe kwiaty są szczególnie cenne w farmakologii i medycynie tradycyjnej, ponieważ roślina ma właściwości lecznicze..

Łodygi pokryte są puszystymi włoskami, które wydzielają korzenny aromat. Kwiaty są proste, przeważnie o liliowo-niebieskiej palecie, ułożone w małe baldaszkowate kwiatostany. Gatunki ozdobne mają kwiaty pełne i wielokolorowe..

Tego pelargonii nie należy mylić z pelargonią, ponieważ istnieją między nimi znaczne różnice. Pelargonium odnosi się do gatunków domowych lub dekoracyjnych. Pelargonia łąkowa, podobnie jak pelargonia leśna lub polna, jest dziką rośliną żyjącą w swoim naturalnym środowisku. Kwitnienie bodziszka rozpoczyna się pod koniec maja lub na początku czerwca i trwa co najmniej 2 miesiące. To doskonała roślina miododajna i lekarstwo na wiele dolegliwości..

Cechy uprawy i pielęgnacji

Obecnie wiele osób uprawia pelargonie na swoich poletkach i nie tylko do celów dekoracyjnych. Długi okres kwitnienia pozwala na stosowanie go na rabatach ciągłych. Dodatkowo krzew zachowuje swój efekt dekoracyjny przez cały sezon dzięki pięknym rzeźbionym liściom, które jesienią nabierają czerwonego lub fioletowo-brązowego koloru.

Dzikie gatunki pelargonii bardzo dobrze zakorzeniają się w ogrodzie. Nigdy nie chorują, w ogóle nie możesz się nimi zająć, nawet nie odcinaj suszonych kwiatostanów, ponieważ same schodzą i chowają się pod liśćmi. Ponadto krzew dzikiej rośliny jest tak gęsty, że nic pod nim nie rośnie, dlatego taki kwietnik nie wymaga pielenia.

Do sadzenia w ogrodzie wiosną można kopać pelargonie gdzieś na łące lub skraju lasu. Krzewy świetnie czują się zarówno na słońcu, jak i pod koroną drzewa. Wolą rosnąć na glebach jak najbardziej zbliżonych do naturalnych: żyznych, umiarkowanie wilgotnych, lekko kwaśnych. Również dziki geranium z powodzeniem rozmnaża się przez nasiona, które dojrzewają pod koniec lata. Estetycy, dla których dekoracyjność jest ważniejsza niż właściwości lecznicze, mogą sadzić uprawne formy pelargonii łąkowej.

Na otwartym terenie odpowiednie są następujące odmiany:

• Rose Queen to piękny wysoki (do 60 cm) krzew o delikatnych fioletowych kwiatach;
• Silver Queen to odmiana o bardzo dużych i bujnych fioletowych kwiatach;
• Striatum - niewymiarowy (około 10 cm) krzew z niezwykłymi białymi kwiatami w niebieskich plamach;
• Splish-Splash to jedna z najpiękniejszych pelargonii o dużych białych kwiatach, na płatkach których zaznaczone są niebiesko-fioletowe paski.

Ale pelargonia łąkowa Black Beauty ma mniej oryginalny opis. Jej kwiaty są liliowe lub fioletowe z fioletowymi żyłkami, a liście są rzeźbione, czerwono-brązowe. Takie niecodzienne zestawienie kolorystyczne nadaje tej różnorodności szczególny efekt dekoracyjny..

Gromadzenie i przechowywanie

Surowcem leczniczym jest głównie naziemna część rośliny, rzadziej korzenie. Części zielne (liście, kwiaty) zbiera się podczas kwitnienia. Aby wzmocnić działanie lecznicze, zaleca się zbieranie zioła rano przy słonecznej pogodzie, po stopieniu się rosy. W tym czasie odnotowano w nim maksymalne stężenie składników odżywczych..

Suszą trawę pod baldachimem lub w pomieszczeniu z dobrą wentylacją. Można również suszyć w suszarce elektrycznej w temperaturze 40–45 ° C. Korzenie wykopuje się jesienią, na krótko przed okresem spoczynku pelargonii. Są oczyszczane z ziemi, dokładnie myte, następnie suszone i przechowywane w całości lub pokruszone. Okres przechowywania surowców w pojemnikach szklanych lub drewnianych wynosi nie więcej niż 1 rok.

Właściwości i zastosowanie

Wszystkie części rośliny w takim czy innym stopniu zawierają substancje biologicznie czynne, które mają leczniczy wpływ na organizm. Należą do nich glikozydy, flawonoidy, saponiny, kilka rodzajów kwasów, garbniki, z których 33% jest skoncentrowanych w kłączu rośliny. W korzeniach znajdują się również węglowodory z grupy triterpenów, związki fenolowe, flawonoidy (katechiny). Część naziemna jest bogata w minerały, witaminy K i C..

Dzięki takiemu składowi pelargonia łąkowa wykazuje doskonałe działanie antyseptyczne, przeciwzapalne, ściągające, hemostatyczne i przeciwbakteryjne. Wywary z niego są w stanie zneutralizować mikrobiologiczne zatrucie pokarmowe, zatrzymać krwawienie, stany zapalne, a także rozpuszczać sole i usuwać piasek.

Ludzie używają nalewek i wywarów z geranium, aby ustabilizować układ nerwowy..

Wskazania i przeciwwskazania

Bodziszek łąkowy jest szeroko stosowany w medycynie ludowej i tradycyjnej w kompleksowym leczeniu następujących schorzeń:

• dna, reumatyzm, patologie spowodowane odkładaniem się soli w stawach i tkankach;
• z krwawieniem o różnej etiologii;
• jako tonik na złamania, przeziębienia, gorączki;
• ze złośliwymi guzami;
• z procesami zapalnymi w drogach oddechowych, narządach laryngologicznych;
• usunąć piasek z nerek;
• zewnętrznie na wypadanie włosów, leczenie czyraków, wysypek, ropnych ran.

Podobnie jak wszystkie zioła lecznicze, pelargonia łąkowa ma właściwości lecznicze i przeciwwskazania. Narzędzie nie jest zalecane do użytku:

• osoby ze skłonnością do zakrzepicy i zwiększonego krzepnięcia krwi;
• z zapaleniem żołądka, wrzodami, kwasowością i przewlekłymi zaparciami;
• z atonią jelit starczą;
• kobiety w ciąży.

Nie używaj zioła do leczenia jakiejkolwiek choroby bez uprzedniej konsultacji z lekarzem..

Wideo „Pelargonia łąkowa”

W tym filmie dowiesz się o dobroczynnych właściwościach pelargonii łąkowej.