Wybieramy rododendron do naszego ogrodu, sadzimy go i uczymy się dbać o roślinę
Krzewy i drzewa tworzące liczne rodzaje rododendronów przyciągają ogrodników kwiatami o różnych rozmiarach, kolorach i kształtach. Ale jeśli mieszkaniec lata polubił rododendron, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu zmusi go do całkowitego poddania się temu biznesowi. Roślina zareaguje tylko na kompetentną i uważną opiekę wzrostem i pięknym kwitnieniem.
Menu
W naturze rododendrony występują w wielu częściach świata. Rosja nie jest wyjątkiem. Daleki Wschód, Kaukaz i Syberia są domem dla kilku gatunków doskonale przystosowanych do lokalnych warunków. Najbardziej odporne na zimę z nich służą do uprawy rododendronów na otwartym polu na Uralu oraz w innych regionach o trudnych warunkach klimatycznych..
Czas i miejsce sadzenia rododendronów w ziemi
Hodowcy stworzyli wiele odmian w oparciu o najpiękniejsze dziko rosnące gatunki. Takie rośliny podczas kwitnienia są usiane białymi, różowymi, fioletowymi, czasem pachnącymi koronami. Rododendrony odmianowe są najczęściej sadzone w ogrodach, ale mogą nie być wystarczająco odporne.
Aby sadzić rododendron na środkowym pasie i dbać o niego na otwartym polu, aby odnieść sukces, musisz wybrać nie tylko spektakularne, ale także odporne rośliny.
Istnieją dwa korzystne okresy do sadzenia krzewów w ziemi:
- wiosna, od kwietnia do połowy maja;
- jesień, od września do października.
Konkretny okres jest wybierany na podstawie warunków klimatycznych i pogodowych regionu. Im dalej na południe, tym wcześniej gleba ogrzewa się po zimie, a później nadchodzi zima. W regionach północnych:
- jeśli wcześnie zasadzisz sadzonkę, zamarznie ona od mrozu;
- jeśli opóźnisz jesień, roślina nie będzie miała czasu na aklimatyzację i nie będzie w stanie przetrwać zimy.
Na Uralu, na Syberii, na północnym zachodzie sadzonki, które wiosną wpadły do ogrodu i otrzymały najbardziej uważną opiekę latem, lepiej się zakorzeniają. Na południu krzewy sadzi się latem, ale tylko wtedy, gdy nie ma na nich kwiatów..
Rośliny z tego rodzaju mają powierzchowny system korzeniowy. Z jednej strony pomaga im to zdobyć przyczółek na zboczach, ale z drugiej komplikuje pielęgnację rododendronów po posadzeniu w otwartym polu i pogarsza pozycję innych gatunków rosnących w pobliżu. Aby ograniczyć wzrost korzeni, obszar przeznaczony na rododendron jest ogrodzony poprzez kopanie łupków, pokrycia dachowego, gęstego materiału do hydroizolacji.
Jak sadzić rododendron na zewnątrz
Pod rododendronem wykopuje się otwór o głębokości około 40 cm i szerokości 60 cm, w razie potrzeby dno przykrywa się warstwą drenażu i wylewa się na niego stożek z mieszanki:
- 3 części kwaśnego konia torf;
- 1 część ziemi z upraw iglastych;
- 2 części ziemi ogrodowej;
- 1 część umytego grubego piasku.
Nie zapominaj, że oprócz podłoża o wysokiej kwasowości roślina potrzebuje minerałów. Są dodawane jako złożony nawóz.
Jeśli rododendron długo pozostawał bez wody przed posadzeniem w ziemi, system korzeniowy zanurza się w wodzie na kilka godzin. Pocieszy roślinę i szybko zaaklimatyzuje się w nowym miejscu.
Sadzonka jest umieszczana na szczycie sztucznej kopca, tak aby szyjka korzeni podczas napełniania nie znajdowała się niżej niż poziom gruntu. Korzenie są delikatnie rozplątywane i rozprowadzane na wilgotnej glebie. Po wypełnieniu wykopu gleba jest zagęszczana i ponownie nawadniana, aby nasiąkła co najmniej 20 cm.
Po posadzeniu koło pnia jest gęsto pokryte chochoł na bazie torfu, igieł sosnowych, pokruszonego mchu, kory sosnowej lub liści dębu. W pierwszym roku nie musisz pozwolić zakwitnąć krzewowi. Ta roślina będzie wymagała wielu cennych sił niezbędnych do ukorzenienia. Dlatego wszystkie wschodzące pąki są starannie odcinane, a pielęgnacja rododendronów na otwartym polu po sadzeniu wiosną rozpoczyna się od zainstalowania podpory, która uratuje wciąż słabą koronę przed wiatrem i innymi czynnikami ryzyka.
Pielęgnacja rododendronów zewnętrznych po posadzeniu
Opieka nad rododendronem w ogrodzie niewiele różni się od pielęgnacji innych krzewów ozdobnych. Zakład wymaga:
- wilgotność gleby:
- regularne, ale bardzo ostrożne, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, usuwając chwasty;
- to samo delikatne poluzowanie koła tułowia;
- nawożenie gleby;
- pomoc w atakach szkodników.
Podczas tworzenia pąków i kwitnienia rododendrony muszą regularnie nawilżać. Jeśli roślina jest w warunkach suszy, nie tylko kwitnie gorzej w tym roku, ale także okazuje się nieprzygotowana na następny sezon. Optymalna kwasowość gleby do sadzenia rododendronów w otwartym terenie w regionie moskiewskim lub innym regionie wynosi 4,5–5 jednostek. Przydatne jest dodawanie zgniłych igieł ze ściółki leśnej lub niezakwaszonego torfu do wody do nawadniania tej rośliny ozdobnej..
Możesz określić moment, w którym rododendron potrzebuje podlewania, zwracając uwagę na liście. Jeśli utraciły swój ton i połysk, nie wahaj się! Obfite podlewanie i nawadnianie korony przywróci roślinie jej dawne piękno.
Rododendrony nawozimy od wczesnej wiosny do końca kwitnienia w drugiej połowie lata. Krzewy warto również nakarmić przed kwitnieniem, a nawozy należy aplikować na wilgotną glebę po podlaniu.
Jako opatrunek górny przydatne jest stosowanie produktów o odczynie kwaśnym, a także organicznych, w tym:
- nawóz;
- kompost z dodatkiem zgniłej ściółki leśnej;
- napalona mączka kostna.
Rododendrony prawie nie wymagają przycinania formującego, sanitarne cięcie starych, przemarzniętych lub wysuszonych pędów przeprowadza się wczesną wiosną, zanim soki zaczną się przemieszczać.
Latem, gdy trwa kwitnienie, ważne jest, aby usunąć zwiędłe kwiatostany, aby zachować siłę krzewu do układania pąków kwiatowych w przyszłym roku.
Podczas sadzenia i pielęgnacji rododendronów w otwartym polu należy pamiętać, że kultura jest ciepłolubna zimą, bez schronienia może być poważnie dotknięta. Ochrona przed mrozem jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Do października na północy i do listopada na środkowym pasie strefa korzeni jest obsypana torfem, a następnie, przed ofensywą, koronę zawiązuje się i przykrywa świerkowymi gałęziami i płótnem. Schronienie będzie można zdjąć dopiero wczesną wiosną, najlepiej w pochmurny dzień, aby uniknąć poparzeń słonecznych i pękania kory.