Niuanse sadzenia i pielęgnacji tui woodwardi w ogrodzie

Tui z zaokrągloną koroną tradycyjnie stają się centrum przyciągania oczu, gdziekolwiek się znajdują. Thuja Woodwardi to jedna ze starych, sprawdzonych odmian o gęstej koronie, znośnym charakterze i wyraźnym wyglądzie, który zamienia krzew w jasną "gwiazdę" nasadzeń grupowych i okazowych.

Thuja western jest liderem popularności wśród drzew iglastych nadających się do uprawy w prywatnych ogrodach, placach miejskich i pojemnikach. Rosjanie cenią kulturę:

• za wysoką dekoracyjność;
• za niewielki roczny wzrost, co pozwala zaoszczędzić czas na strzyżeniu;
• dzięki łatwej pielęgnacji;
• dla doskonałej zimotrwalości;
• za utrzymanie atrakcyjności zarówno latem, jak i zimą.

Thuja western Woodwardy zainteresuje tych, którzy chcą codziennie oglądać na miejscu piękną mocną roślinę o zwartej, kulistej koronie, ciemnych, gęsto porozrzucanych gałęziach igieł i przyjemnym usposobieniu.

W warunkach środkowego pasa efedryna ugruntowała swoją pozycję jako prawdziwa długa wątroba, wytrzymująca mrozy, gorące lata, a nawet zanieczyszczone powietrze megamiast..

Opis tui Woodwardy

Dziś właściciele terenów podmiejskich mają do dyspozycji kilkadziesiąt odmian drzew iglastych. Thuja Woodwardii lub Thuja occidentalis Woodwardii należy do odmian, które wielokrotnie były w stanie potwierdzić swoją wartość w projektowanie krajobrazu. Pierwsza wzmianka o różnych pochodzeniu kanadyjskim pochodzi z lat 20. ubiegłego wieku.

W Starym Świecie efedra szybko zdobyła uznanie europejskich ogrodników. Powodów było kilka, ale główne z nich można wymienić w kilku punktach:

• bogaty, niezmienny kolor łuszczących się igieł;
• gęsta korona, która u młodych roślin ma kulisty kształt, au dorosłych, ze względu na niewielki pionowy wzrost, staje się bardziej przysadzista;
• doskonała zdolność adaptacji do najbardziej niepozornych warunków;
• mało wymagająca po wylądowaniu, co jest ważne zarówno w dużych parkach, jak i na małych prywatnych posesjach.

Posadzony w ziemi w wieku 2-3 lat krzew dorasta do wysokości półtora metra dopiero o 10 lat. Następnie wzrost jest kontynuowany, ale jego wskaźniki stają się jeszcze niższe.

Maksymalna wysokość, jaką osiąga tuja Woodwarda, wynosi 2–2,5 metra przy średnicy korony około trzech metrów.

Gałęzie krzewu są spłaszczone, z dużą liczbą zielonych pędów, pokrytych łuskowatymi igłami. Jego kolor może wahać się od jasnozielonego do ciemnozielonego i zależy od warunków wzrostu, wieku gałęzi i pory roku. Na osobnikach dorosłych pojawiają się owoce - brązowo-brązowe podłużne szyszki, zebrane w luźne wiechy.

Zgodnie z opisem tui Woodwardi, podobnie jak jej najbliżsi krewni, jest to kochająca światło, wiecznie zielona roślina, która preferuje uprawiane gleby lekkie. Dla dobrego wzrostu i zachowania dekoracyjności efedra potrzebuje nie tylko światła, ale także wody. Jednak stojąca wilgoć pod korzeniami znacznie zwiększa prawdopodobieństwo zgnilizny i grzybów u podstawy pnia oraz w głębi korony..

Tuja tej odmiany może wytrzymać zimowe mrozy na prawie całym terytorium Rosji. W przypadku dorosłych krzewów wystarczy pokrywa śnieżna, a młode rośliny w pierwszych 2-3 latach dodatkowo przykrywa się płótnem, aby nie cierpiały na suche zimne i słoneczne wiosenne oparzenia.

Cechy sadzenia i pielęgnacji tui Woodwardi

W miejscu wybranym do sadzenia tui wykopuje się doły lub okopy o szerokości 60-80 cm, a jeśli sadzi się dużą sadzonkę lub dorosły krzew, zwiększa się średnicę i głębokość, koncentrując się na wielkości systemu korzeniowego.

Tuja potrzebuje luźnej gleby uprawnej z dobrym drenażem. Dlatego gleba ogrodowa, próchnica i torf. Gleby ciężkie i gęste są zmieszane z piaskiem i torfem. Na obszarach z powodzią lub stojącą wodą w ziemi tuja nieuchronnie zrani i umrze. W takich przypadkach wcześniej wykonuje się elewację i niezawodny drenaż, aby odprowadzić nadmiar wilgoci. Na dnie dołu do sadzenia pomoże warstwa piasku, łamanej cegły lub ekspandowanej gliny o grubości około 15 cm. 50-60 gramów złożonego nawozu dla roślin iglastych dodaje się do mieszanki gleby w celu wypełnienia dołu.

Jako opatrunek wierzchni nie należy używać świeżej materii organicznej, która może spalić młode korzenie i sprowokować rozwój chorób grzybiczych.

Aby uprościć późniejszą pielęgnację tui Woodwardy, krzew sadzi się wczesną wiosną lub jesienią, jeśli nie ma zagrożenia wczesną chłodem. Dbanie o roślinę to:

• w podlewaniu, które dla młodych zakorzenionych tuje powinno być dokładne i regularne;
• w spulchnianiu gleby nie głębiej niż 10 cm;
• w pielenie kręgu pnia;
• w okresie karmienia wiosennego.

W gorącym sezonie tuja dobrze reaguje na zraszanie. Ściółkowanie obszar pod koronami pomaga nie tylko zachować cenną wilgoć, ale także chronić roślinę przed wnikaniem chwastów.

Thuja Woodwardi w projektowaniu krajobrazu: zdjęcia i metody aplikacji

Thuja Woodwardi jest wszechstronna. Równie dobrze wygląda na trawniku w parku i na miejskim placu przy autostradzie. Zwartość kultury pozwala na jej uprawę w pojemnikach dopasowanych do wielkości.

Thuja Woodwardi w projektowaniu krajobrazu, jak na zdjęciu, jest używana zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i masowych. Krzew o gęstej koronie może stanowić podstawę żywej, wolno rosnącej ściany, która nie wymaga częstego cięcia. A tolerancja cienia kultury umożliwia sadzenie efedry zarówno na terenach otwartych, jak i pod koronami większej wieloletniej roślinności.

Jeśli krzewy mają stać się częścią zielonego krawężnika, sadzi się je tak, aby przerośnięte korony zostały połączone. Tuja jest sadzona z innych roślin w odległości co najmniej połowy jej maksymalnej średnicy.

Thuja Woodwardi w krajobrazie - wideo