Phalaenopsis schiller pochodzi z brukselskiej szklarni

Phalaenopsis Schiller (nazwa biologiczna - Phalaenopsis Schilleriana) jest słusznie jednym z najpiękniejszych przedstawicieli wielu rodzajów Phalaenopsis. Duże, pstrokate liście i luksusowe pąki na długich szypułkach nadają kwiatowi szczególnego wyrafinowania.

Jest to średniej wielkości orchidea z dobrze rozwiniętą rozetą korzeni i liści. Łodyga rośliny jest krótka, całkowicie schowana pod liśćmi. Korzenie są długie i zakrzywione, jasnoszare z brązowozielonymi końcówkami. Liście masywne, lancetowato zakrzywione, szerokie (8-12 cm), w warunkach naturalnych ich długość sięga 45-50 cm, w pomieszczeniach - 25-30 cm.

Kolorystyka płytek jest nierównomierna - od spodu są jednobarwne, bordowe lub fioletowo-czerwone, a od góry zielone, z eleganckim wzorem marmuru w srebrno-szarych tonach.

Łodyga kwiatowa orchidei jest długa i rozgałęziona, koloru czerwono-brązowego, zwykle zwisająca, ale w kulturze pokojowej częściej jest przywiązana do podpory. Kwiaty duże (ok. 9 cm średnicy), delikatny różowo-biały kolor, w kształcie ćmy. Warga jest wydłużona, rozwidlona, ​​jej kolor waha się od białego z zielonkawym odcieniem do czerwono-fioletowego. Kwitną masowo, po 2 tygodniach od początku kwitnienia zaczynają wydzielać lekki słodkawy aromat.

Kwitnienie i różnica w stosunku do innych gatunków

W naturze kwitnienie tego phalaenopsis można obserwować przez cały rok, najbardziej aktywny okres od lutego do czerwca. Storczyk pokojowy, choć nie ma wyraźnie określonego okresu spoczynku, kwitnie około 7 miesięcy w roku, głównie od końca zimy, kiedy zaczyna się wydłużać dzień.

Kwitnie tylko dorosła roślina, która utworzyła rozetę z co najmniej 3-5 liści. Przyjemną cechą kwitnienia Shillerian jest to, że pąki kwitną prawie jednocześnie, tworząc bujny bukiet, przypominający przewiewną różowawą chmurę.

Efekt ten uzyskuje się dzięki długim szypułkom, których liczba zależy od wieku rośliny (starsze okazy mogą mieć ich 7-10). Są dość długie, w naturze osiągają długość 1 m, w sztucznych warunkach oczywiście mniej. Według niektórych szacunków 170–250 pąków unoszących się w powietrzu może od razu otworzyć się na jednej roślinie. Storczyk pokojowy Schilleriana kwitnie skromniej. Jednorazowo produkuje nie więcej niż 4 szypułki, przy łącznej liczbie kwiatów w przedziale 4-5 tuzinów.

Jednak ekstremalna „płodność” wyrażająca się bujnym kwitnieniem - to nie jedyna cecha rośliny. Phalaenopsis Schilleriana to dość duża roślina w porównaniu z innymi przedstawicielami. Wyróżnia się niezwykłym barwnym kolorem liści, które są znacznie większe niż liście innych phalaenopsis.

Rozetę rośliny można ustawić w dowolny sposób: pionowo lub do góry nogami. Warto również zwrócić uwagę na różnice w kształcie i wielkości kłącza. Korzenie tej orchidei są bardziej płaskie i dłuższe, często w kolorze srebrnym..

Film „Cechy Phalaenopsis Schiller”

Film o cechach pielęgnacji orchidei Schillera, przesadzania i kwitnienia.

Gdzie rośnie w naturze

Jak już wspomniano, Phalaenopsis Schilleriana jest domem dla Filipin, a mianowicie wyspy Luzon i sąsiednich małych wysp z tropikalnymi lasami deszczowymi. Tam w naturze kwiat rośnie epifitycznie w koronach drzew, położonych na wysokości 450 m npm. „Kamuflażowa” barwa liści pozwala na całkowite niezauważenie jej poza okresem kwitnienia. Jednak okres ten nie trwa długo, ponieważ brak sezonowych wahań temperatury pozwala orchidei kwitnąć przez cały rok..

Funkcje pielęgnacyjne

Orchidea Schillerian jest wymagająca pod względem ciepła i wilgoci. W warunkach wewnętrznych pożądane jest zapewnienie mu temperatury zbliżonej do jego naturalnego środowiska: 25-30 ° C w dzień i 18-22 ° C w nocy. Spadek temperatury o 5-8 ° C ma korzystny wpływ na rozwój roślin i sprzyja tworzeniu się pąków.

Kwiat nie powinien pozostawać na zimno przez długi czas (poniżej +20 ° C) - prowadzi to do całkowitego zaprzestania wzrostu. Należy również unikać przegrzania i bezpośredniego światła słonecznego, zacieniając orchideę w gorących porach roku. Należy pamiętać, że przy niewystarczającym oświetleniu pstrokaty wzór na liściach może zniknąć..

Wilgotność w pomieszczeniu, w którym trzymany jest kwiat, powinna zawsze być wysoka - 80%. Krytyczny jest dla niego wskaźnik na poziomie 50%, dlatego latem oraz w okresie użytkowania urządzeń grzewczych należy stosować nawilżacze powietrza. Regularne podlewanie ciepłą (36–38 ° C) wodą, którą najlepiej wlewać do miski, sprzyja utrzymaniu wilgotnego mikroklimatu. Liście należy okresowo spryskiwać lub wycierać wilgotną szmatką.

Aby uzyskać lepsze kwitnienie, storczyk Schilleriana jest karmiony co 10-14 dni złożonymi płynnymi nawozami zaprojektowanymi specjalnie dla storczyków. Po kwitnieniu opatrunek jest zmniejszony, co pozwala roślinie trochę odpocząć. Aby stymulować zawiązywanie pąków jesienią, temperaturę na krótko obniża się do 16-18 ° C, po czym ponownie podnosi się i zapewnia dodatkowe oświetlenie.