Cud natury - orchidea phalaenopsis

Phalaenopsis są uważane za „orchidee dla początkujących” - łatwość odejście, względna bezpretensjonalność i jasne, bujne kwitnienie sprawiają, że ta odmiana jest wręcz idealna dla początkujących hodowców.

Mówiąc o storczykach, większość ludzi wyobraża sobie dokładnie bujny kwiatostan phalaenopsis z cienkimi, szerokimi płatkami-skrzydłami. Nie jest to zaskakujące, ponieważ to przedstawiciele tego rodzaju po raz pierwszy przybyli do Europy, wprowadzając Stary Świat do niesamowitych egzotycznych kwiatów - orchidei..

Gdzie jest znaleziony?

Phalaenopsis To rozległy rodzaj orchidei, pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Wiele gatunków tego rodzaju rośnie na Filipinach iw północno-wschodniej Australii. Przypuszczalnie rodzaj pochodzi z południa Chin, skąd rozprzestrzenił się na pozostałą część obecnego obszaru uprawy.

Po raz pierwszy roślinę tego rodzaju znalazł na wyspie Ambon w Indonezji niemiecki przyrodnik G. Rumf. Jednak phalaenopsis stał się prawdziwą sensacją botaniczną po tym, jak jeden kwiat trafił do słynnego naukowca Carla Linnaeusa. Opisał to w swojej pracy „Gatunki roślin” pod nazwą „urocza epidendrum”.

Uwaga. Słowo „epidendrum” można przetłumaczyć jako „życie na drzewie”.

Wiedzą o tym dziś botanicy i doświadczeni hodowcy kwiatów w naturze prawie wszystkie orchidee żyją na drzewach, Jednak w tamtym czasie naukowcy prawie nie znali orchidei. Następnie gatunek ten, który przypadł Linneuszowi, stał się wzorem do opisu całego rodzaju Phalaenopsis (tzw. Typ noszący nazwę). Nadal nazywa się Phalaenopsis amabilis - „Phalaenopsis adorable”.

Znana nazwa tych kwiatów pojawiła się w 1825 roku, kiedy dyrektor Ogrodu Botanicznego w Leiden, Karl Blume, podróżując przez Archipelag Malajski, znalazł ogromne białe kwiaty na wysokich łodygach w gęstym lesie tropikalnym i wziął je za nocne ćmy. Błąd oczywiście został szybko ujawniony, ale Blume zdecydował się nazwać te kwiaty phalaenopsis - od greckich słów phalania - „ćma” i „opsis” - „podobieństwo”.

Jak to rośnie?

W rodzaju Phalaenopsis występuje około 70 gatunków. Większość z nich to epifity - rośliny, które nie zakorzeniają się w glebie, ale żyją na innych roślinach. Epifity nie są pasożytami, jak mogłoby się wydawać: nie wysysają soków z innych roślin, ale używają ich jako „podpór” lub podpór, starając się wznieść się wyżej w kierunku światła słonecznego. Otrzymują składniki odżywcze ze ściółki (liście, kawałki kory itp.), a wilgoć jest wychwytywana bezpośrednio z powietrza - w lasach tropikalnych, gdzie zwykle żyją takie rośliny, często występują deszcze i gęste mgły.

Phalaenopsis, choć prowadzą drogę życia epifitów, zwykle nie wspinają się wysoko, osiadając w niższych warstwach lasu tropikalnego. Niektóre gatunki rosną nawet na kamieniach (takie gatunki nazywane są litofitami).

Struktura i wygląd

Wszystkie phalaenopsis to monopodialne rośliny z jedną krótką łodygą rosnącą pionowo. Tuż przy ziemi znajduje się rozeta liści, której długość może wahać się od 5 do 30 centymetrów w zależności od gatunku. Liście, jak wszystkie storczyki monopodialne, są dość grube i soczyste, gromadzą wilgoć i składniki odżywcze, które roślina wykorzystuje w okresach suszy. Niektóre gatunki mają na liściach charakterystyczny wzór - lekki, delikatny i bardzo piękny.

Miłośnicy kwiatów znani z przedstawicieli tego rodzaju zwracają uwagę na ich smukłą, wysoką łodygę, na której kwitnie wiele dużych kwiatów. W rzeczywistości nie jest to łodyga, ale bardzo długa szypułka, która często rozgałęzia się. W okresie kwitnienia większość phalaenopsis kwitnie dużymi, jasnymi kwiatami., naprawdę przypomina kształtem motyle.

odniesienie. U osiemnastu gatunków kwiaty wydzielają aromat - szczególnie przyjemny i silny u Phalaenopsis bellina i Phalaenopsis lueddemanniana. Ale Phalaenopsis reichenbachiana i Phalaenopsis venosa pachną, choć silny, ale bardzo nieprzyjemny.

W okresie kwitnienia na jednej szypułce może zakwitnąć od trzech do czterdziestu kwiatów - ich liczba zależy od ogólnego stanu rośliny; w naturze na szypułkach niektórych gatunków może zakwitnąć kilkaset kwiatów! Ich kolorystyka jest niesamowita - kwiaty mogą być białe, jasnożółte, ciemnofioletowe, a nawet niebieskie! U wielu gatunków płatki pokryte są dziwacznymi wzorami pasków i plamek. Ich kolor jest tak dziwaczny i różnorodny, że w Europie nazywano Phalaenopsis „cudem natury”.

Wielkość kwiatów różni się również w zależności od konkretnego gatunku. - o średnicy od dwóch do trzynastu centymetrów. Warga (warga) kwiatu ma często kontrastowy kolor i efektownie wyróżnia się na tle płatków.

Korzenie powietrzne Phalaenopsis, podobnie jak liście, biorą aktywny udział w procesie fotosyntezy i są zielone.

Ciekawe, że w naturze większość phalaenopsis rośnie nie ściśle w pionie, ale pod kątem 30-45 stopni. Niektóre gatunki całkowicie rosną, zwisając z pni i gałęzi drzew wsporczych w ogromnych kępach.

Dowiesz się, czym są storczyki i phalaenopsis i jak wyglądają, czy to ta sama roślina, czy nie, jakie są ich różnice i podobieństwa. tutaj.

Zdjęcie

Następnie możesz zobaczyć zdjęcie rośliny:

Warunki wzrostu i cykl życia

Storczyki z rodzaju Phalaenopsis nie bez powodu uważane są za najlepsze storczyki dla początkujących hodowców: w przeciwieństwie do innych są bezpretensjonalne i bardzo łatwo dostosowują się do ich cyklu życia. W naturze rośliny te kwitną raz lub dwa razy w roku, aw domu, przy odpowiedniej pielęgnacji, mogą kwitnąć nawet trzy razy. Powiedzieliśmy więcej o pielęgnacji phalaenopsis przed, w trakcie i po kwitnieniu w domu. tutaj.

Phalaenopsis praktycznie nie ma charakterystycznego dla większości storczyków okresu spoczynku, podczas którego roślina przestaje rosnąć i kwitnąć.. Storczyki z tego rodzaju rosną prawie przez cały rok., jest to ułatwione dzięki dość równomiernemu i stałemu klimatowi bez gwałtownych sezonowych zmian temperatury i wilgotności.

Ważny! Krótkotrwały odpoczynek Phalaenopsis rozpoczyna się około marca.

Ogrodnicy tak lubią te orchidee właśnie ze względu na ich mało wymagającą naturę - mają wystarczająco dużo ciepła i wilgoci..

Różnice między odmianami domowymi i dzikimi

Phalaenopsis uwielbiają nie tylko hodowcy kwiatów, ale także hodowcy - do tej pory wyhodowano już ponad pięć tysięcy gatunków lęgowych. Oczywiście różnią się znacznie od swoich „dzikich” przodków - wielu odmiany phalaenopsis nie mają już z nimi prawie nic wspólnego:

• Najbardziej uderzająca i oczywista jest różnica kierunek wzrostu. Uprawiane phalaenopsis nie potrzebują podpory drzewa i rosną pionowo - w przeciwieństwie do nieuprawnych gatunków zwisających z pni.
• Rozmiary kwiatów - kwiaty roślin „domowych” są znacznie większe.
• Liczba kwiatów w szypułce - a tu już odmiany „domowe” przegrywają z odmianami „dzikimi”, których szypułkami są całe ogromne skupiska dziesiątek kwiatów.

Jeśli myślisz o uprawie phalaenopsis w domu, warto zapoznać się z typowym szkodniki i choroby, funkcje hodowla, a także jak przedłużyć żywotność roślin.

Niesamowite egzotyczne orchidee phalaenopsis - prawdziwy cud natury, który wykwalifikowana kwiaciarnia może spokojnie zadomowić w swoim domu.