Odmiany żarówek irysów ze zdjęciami i nazwami

W pobliżu mojego domu wzdłuż ścieżki rosną nie tylko ogród, ale i bulwiaste irysy. Piękne kwiaty, bogate, jasne kolory. Rośliny te zdobią nie tylko osobistą działkę, ale także wspaniale wyglądają w kompozycji kwiatowej w domu, w wazonie.

Wiele osób pyta mnie, jakie odmiany istnieją i jak się je nazywa. Chętnie podzielę się z Państwem informacjami, zwłaszcza że irysy można sadzić jesienią.

Ostatnio cieszą się dużą popularnością, ponieważ mają wiele odmian i gatunków, które zaskakują różnorodnością kolorów i przypominają egzotyczne motyle w naszym ogrodzie kwiatowym..

Pomimo dziwacznej i świątecznej palety kolorów wszystkie bulwiaste irysy mają wspólną strukturę kwiatową: trzy zewnętrzne płatki kielicha są wygięte na boki, a trzy wewnętrzne płatki unoszą się, tworząc rodzaj sklepienia.

Istnieje ponad 800 gatunków tych roślin, ale ogólne zasady sadzenia są takie same dla wszystkich:

• Irysy uwielbiają słoneczne miejsca w kwietniku i odrobinę cienia..
• Gleba umiarkowanie wilgotna bogata w minerały i materię organiczną.
• Na zimę rośliny te pokryte są warstwą torfu, świerkowych gałęzi i liści. Wiosną schronienie zostaje usunięte. Można go zbierać i przechowywać w chłodzie.
• Sadzenie cebul jest pożądane na głębokości równej wysokości trzech cebul. Odległość między roślinami wynosi 10 - 15 cm, chociaż irysy wtedy rosną dzięki małym dzieciom i tworzą „plamy” na obszarze klombu. Dzięki temu wyglądają znacznie ładniej i bardziej efektownie..

Klasyfikacja odmian

W źródłach zagranicznych podział na grupy i typy różni się nieco od krajowego. Nasze bulwiaste irysy dzielimy na 3 główne grupy:

1. Iridodictium lub Iris siatkowane.
2. Xyphyum.
3. Irysy Junony.

Gatunki te różnią się zewnętrzną i wewnętrzną budową łodyg, liści i systemu korzeniowego. Rozważmy osobno każdy gatunek i jego główne odmiany.

Iridodictium

Odwieczna roślina odporna na zimno, która hibernuje nawet przy niewielkim schronieniu. Przez długi czas zaliczany był do głównego rodzaju irysów, chociaż zamiast kłączy, jak u roślin ogrodowych, ma cebulę.

Jest to pojedynczy kwiat wczesnej wiosny, który kwitnie kilka tygodni po stopieniu się śniegu. W zależności od odmiany ma zupełnie inny kolor („diktum” - siatka, „irys” - tęczowy). Niektóre odmiany mają przyjemny aromat.

Harmonia siatkowa tęczówki

Jest znacznie niższa i mniejsza niż tęczówka ogrodowa. Wysokość - tylko 10 - 15 cm Czas kwitnienia - około 2 tygodnie w kwietniu - maju, jeśli przyjmujemy regiony o klimacie umiarkowanym. Trzy okwiaty są obniżone i zwykle mają kontrastowe paski lub plamy, a górne pędzą do góry. Niesamowite jasnoniebieskie kwiaty średnicy 8 cm.

Rośliny sadzimy w odległości 20 - 30 cm od siebie. Kwitnie raz i ma wiele kwiatostanów. Liście rozwijają się razem z kwiatami i mają kształt czworościenny z wąskimi rowkami. Uwielbia słońce i luźną, wapienną lub neutralną glebę. Zastosowany drenaż.

Alida

Jasnoniebieskie kwiatostany rozciągają się do 20 cm wysokości. Okres sadzenia rozpoczyna się we wrześniu, a kończy w listopadzie. Łuskowatą cebulę o średnicy 1,5 - 2,5 cm sadzi się nie głębiej niż 10 cm.

Roślina jest odporna na zimę i bezpretensjonalna, ma przyjemny delikatny aromat. Nadaje się do uprawy w doniczce. Zaczyna kwitnąć bardzo wcześnie - na początku lutego kwitnienie kończy się w kwietniu.

Katherine Hodgkin

Ma bardzo ciekawą barwę: górne kwiaty są delikatnie liliowe, prawie niebieskie, a dolne przypominają piórko egzotycznego ptaka - na liliowym tle z fioletowymi kreskami i żółtą plamką pośrodku. Jedna z najpiękniejszych i najbardziej popularnych odmian.

Roślina niewysoka - tylko 15 cm długości, kwiaty o średnicy 6 - 8 cm Odmiana sadzona na głębokości 10-15 cm we wrześniu lub na początku października. Kwitnie nie tak wcześnie jak reszta - na przełomie maja i czerwca. Gleba jest korzystnie obojętna lub lekko kwaśna. Te kwiaty są używane w kompozycjach kwiatowych dla mężczyzn..

Roślina dzieli się i sieje mniej więcej raz na 5 lat. Częściej nie należy tego robić, ponieważ konieczne jest umożliwienie rozwoju cebuli - dzieciom.

Iris Dunford (I. danfordiae)

To pochodzi z Turcji. Główne kwitnienie rozpoczyna się w marcu lub na początku kwietnia. Niesamowitą cechą jest to, że kwiaty kwitną, zanim liście wyrosną na łodydze..

Kwiaty są jasnożółte z małymi zielonkawymi plamami w pobliżu okwiatu. Wewnętrzne arkusze są lekko skrócone. W pierwszym roku roślina kwitnie, potem już nie kwitnie, a liście zaczynają słabo się rozwijać. Wynika to z faktu, że żarówka jest podzielona na wiele dzieci, które nie mają czasu na prawidłowy i terminowy rozwój..

Nadaje się do zjeżdżalni alpejskich, stoków lub do łóżek na pierwszym planie przed wyższymi roślinami. Ponieważ zaczynają kwitnąć bardzo wcześnie, będą odpowiednie w każdym miejscu w ogrodzie kwiatowym, jak pierwsze wiosenne kwiaty.

Pauline

Ojczyzną tej odmiany jest Holandia. Wysokość rośliny 10 - 15 cm Liście zielone, łodyga dość mocna. Kwiaty fioletowe o średnicy 5 - 10 cm Kwiat uwielbia gleby umiarkowanie wilgotne, miejsca dobrze oświetlone. Cebulę należy sadzić na głębokość co najmniej 5 cm.

Istnieją również popularne odmiany iridodictium, które można z przyjemnością uprawiać w kwietniku:

• Cantab.
• Clarette.
• Królewski niebieski.
• Wetworth.
• Joyce (Jouce).
• Fioletowy klejnot.

Ważne: konieczne jest wykopanie cebul tego gatunku po kwitnieniu, aby uniknąć takiej choroby jak „plama atramentu”. Głównymi objawami są zażółcenie i wyleganie liścia..

Xyphyum

Rośliny z tej grupy kwitną latem, nie różnią się zbytnio odpornością, w przeciwieństwie do siatkowatych irysów. Bardzo kochają słońce. Ich wysokość nie przekracza 50 - 60 cm, na zimę cebulki wykopuje się, suszy i ukrywa w chłodnym, ciemnym miejscu..

Cebule sadzi się na głębokość 10 - 12 cm, odległość między roślinami jest taka sama. Żarówki różnią się 3 - 5 płatami z łuskowatą warstwą, która nie jest połączona ze sobą.

Wcześniej ten gatunek był uprawiany jako kwiaty ozdobne do wnętrz. Obecnie jest to popularna roślina uprawiana do tworzenia kompozycji kwiatowych. Kwitną w różnych okresach lata:

1. Koniec maja i początek czerwca - odmiany holenderskie.
2. Czerwiec - lipiec - angielski.
3. Lipiec - hiszpański.

Rozważ główne odmiany każdego z typów.

Symfonia (symfonia)

Irysy holenderskie wyróżniają się szerokimi płatkami o delikatnym kolorze. Ta odmiana jest jedną z pierwszych, które kwitną. Ogólnie rzecz biorąc, te rośliny bardzo lubią kwiaciarnie. Po kwitnieniu liście zaczynają więdnąć, a cała roślina stopniowo wysycha..

Przed sadzeniem cebulkę tęczówki holenderskiej należy namoczyć w roztworze środka grzybobójczego, a następnie wysuszyć. Zapobiegnie to gniciu korzeni..

Irysy holenderskie dodają Ideal, Wedgwood, White Excelsior.

Frans Halls

Ta odmiana należy do angielskich irysów. Różnią się budową kwiatu - płatki są bardziej płaskie. Kwitną w czerwcu - lipcu. Liczba kwiatów na łodydze to 2-3 o średnicy około 7 cm Kolory są bardzo różne: żółty, biały, fioletowy, niebieski.

Na zimę powinien być pokryty torfem i gałęziami świerkowymi. Rośnie w miejscach dobrze oświetlonych słońcem i osłoniętych od wiatrów i przeciągów.

Irysy angielskie obejmują także Iris Latifolia, Żółtą Królową. Niektóre odmiany kwitną po raz drugi we wrześniu. Pięknie prezentuje się w bukietach. Zachowaj świeży wygląd przez długi czas - około 7 dni, aż wszystkie kwiatostany wyblakną.

Dalej są hiszpańskie irysy, których ojczyzną jest Morze Śródziemne, Hiszpania, pierwotnym gatunkiem jest zwykły xyphyum. Kwitnienie jest zwykle ograniczone do jednego kwiatu średniej wielkości. W przypadku tego gatunku bardziej odpowiednie są regiony południowe. Na północne polecane są wyrostki szerokolistne.

Hiszpańskie odmiany mają wąskie płatki ze spiczastymi końcami i wdzięcznymi kształtami. Kwitną później niż wszyscy, w lipcu. Skład gleby zapewnia wymaganą ilość wapna. Wymagany jest drenaż.

Film o zasadach sadzenia bulwiastych irysów:

Bulwiaste irysy Juno

Jeden z najrzadszych gatunków uprawianych w centralnej Rosji. Obecnie znanych jest ponad 50 odmian.

• Jeden z pierwszych, który zakwitnie w połowie wiosny. Kwiat składa się z poziomo ułożonych wewnętrznych płatów.
• Żarówka przypomina Xyphyum, w okresie spoczynku, który rozpoczyna się pod koniec czerwca, zachowane są tylko grube korzenie. Są wykopane, dokładnie wysuszone i schowane w chłodnym, ciemnym miejscu..
• Liście są sierpowate i rosną w regularnych rzędach na krótkiej, gęstej łodydze.
• Na łodydze jest zwykle kilka kwiatów.
• Sadzi się we wrześniu w otwartym terenie na głębokość nie większą niż 5-7 cm, w odległości co najmniej 20-30 cm, od góry przykrywa się torfem. A później, bliżej zimy, nawet świerkowe gałęzie.
• Miejsce do lądowania wybierane jest jako najcieplejsze i najbardziej nasłonecznione. Gleba powinna być luźna, próchniczna i lekka, neutralna.

Kwiat o bardzo delikatnej strukturze i bardziej złożonym kolorze. Wygląda świetnie, gdy rośnie osobno i w społeczności z innymi gatunkami lub kwiatami ogrodowymi. Lepiej wylądować z przodu. Irysy Juno są w większości roczne.

Jak widać, irysów bulwiastych jest bardzo dużo i chcę wierzyć, że będą coraz częściej sadzone przez hodowców kwiatów i będą dawać radość swoim luksusowym kwiatom..