Sadzenie, uprawa i zasady pielęgnacji ratibida: zdjęcie + wideo

Niedawno odwiedziłem znajomych i zapoznałem się z rośliną, która urzekła mnie jasnym kolorem i bezpretensjonalnością. Oczywiście dla tego egzotycznego gościa przeznaczyłem niewielki obszar w kwietniku.

Chcę podzielić się wszystkimi zasadami uprawy i pielęgnacji szczurzych kolumn. Mam nadzieję, że tak rzadka roślina zyska popularność wśród naszych hodowców i stanie się popularna w naszym regionie. Załączam zdjęcie i film, abyś mógł bardziej szczegółowo zapoznać się z tym oryginalnym kwiatem..

Ponadto ratibida jest tak mało wymagająca i bezpretensjonalna, że ​​nawet początkujący kwiaciarnia może wyhodować ten jasny kwiat..

Ten kwiat jest popularnie nazywany „meksykańskim kapeluszem”. I rzeczywiście, przypomina nakrycie głowy Meksykanów. Odnoszą się do rodziny Asteraceae lub Astrov..

Nazwę nadał jej w pierwszej połowie XIX wieku amerykański przyrodnik KS Rafinesk - Shmalts. Odkrył ten kwiat, opisał i nadał tak niezwykłą i egzotyczną nazwę. Jest to wieloletnie zioło..

Za ojczyznę uważa się Amerykę Północną. A w warunkach naturalnych ratibid rośnie na rozległym terytorium - od meksykańskich prerii po Kanadę. Miejsca jego wzrostu można nazwać zarówno nieużytkami i polanami, jak i zaroślami wzdłuż dróg.

1. Rdzeń tego kwiatu jest silnie wydłużony, a wokół znajdują się wydłużone (do 3 cm) płatki. Ich kolor może być żółty, jaskrawoczerwony z żółtą obwódką, bordowy, żółto-pomarańczowy.
2. Pędy są często pojedyncze, rzadziej rozgałęzione, sztywne.
3. Wysokość buszu może sięgać ponad jednego metra.
4. Liście są wąskie, lancetowate, rzadko rosną na łodydze. Ich kolor różni się nieznacznie w zależności od odmiany: czasami liście są niebieskawo zielone z lekkim szarawym pyleniem, a czasami są jasnozielone..

Całe piękno tej rośliny tkwi właśnie w wyjątkowości kwiatu. Ratibida doskonale toleruje zarówno palące promienie słońca, jak i suszę i mróz. W naturze rozmnaża się przez samosiew.

Początkujący hodowcy mogą bezpiecznie uprawiać tę roślinę, ponieważ nie będzie ona wymagała żadnych specjalnych zmartwień..

Popularne odmiany i typy

Spośród siedmiu gatunków znanych w botanice, tylko dwa są najbardziej popularne. Rozważmy każdy z nich osobno..

Kolumnowy Ratibida

Ma drugie imię - kolumnową Rudbekię. Ten typ wyróżnia się wystającym i wydłużonym rdzeniem. Kwiaty są duże, do 8 cm średnicy. Pędy i liście są twarde, lekko owłosione, szaro-zielone. Wysokość krzewu osiąga wysokość metra.

Znanych jest kilka odmian, najczęściej spotykanych w klombach:

• Ratibida jest piękna. Różni się od innych dwukolorowymi płatkami: środek płatka jest szkarłatno-czerwony, a brzegi są żółte. Kontrast nadaje różnorodności efektowności i oryginalności.
• Cheyenne żółty. Ta odmiana jest piękna ze względu na delikatne żółte płatki, które przyciągają ciekawym kształtem i czystym jasnym odcieniem..

• Czerwona północ. Ton płatków jest absolutnie magiczny - głęboki fiolet z bordowym odcieniem. Po prostu nie da się przejść obok.

Ratibida pierzasta

Ten widok różni się nieco od poprzedniego. Rdzeń nie jest cylindryczny, ale szeroki i lekko spłaszczony. Płatki są wąskie, żółte i mają słaby aromat anyżu. Ten typ krzewu rozciąga się do 1 - 1,2 m.

Zasady sadzenia i pielęgnacji

Ratibida to bardzo odporna roślina. Potrafi dostosować się do prawie każdego środowiska. Chociaż istnieją pewne zalecenia. Nie ma nic trudnego w opuszczeniu - okresowo konieczne jest poluzowanie gleby i usuwanie chwastów.

Wybór miejsca lądowania

Ratibide najlepiej prezentuje się w nasadzeniach grupowych, stylizowanych na łąkę. Ponieważ roślina jest bardzo odporna, musisz wybrać tych samych sąsiadów, aby nie przytłoczyć. Dobrze dogaduje się z pachisandrą, smokami, rudbekią, jeżówką, rumiankiem, koniczyną.

Pięknie się wyróżnia posadzona wzdłuż ścieżek. Ze względu na budowę łodyg i rzadkie liście rzadko sadzi się pojedynczy krzew.

1. Preferowane są gleby zasadowo-gliniaste. Często rośnie w miejscach wapiennych, a nawet skalistych.
2. Najlepiej jest wybrać suche miejsce do sadzenia, które jest dobrze osuszone. Nie zaleca się sadzenia roślin na terenach podmokłych lub wilgotnych z silnym przepływem wód gruntowych. Warto unikać zastoju wody w glebie. Roślina może umrzeć.
3. Należy wybrać miejsce dobrze oświetlone słońcem, w skrajnych przypadkach światłem rozproszonym lub półcienistym. Lądowanie w ciemnych, zacienionych miejscach, w których występują przeciągi i podmuchy wiatru, nie jest zalecane.

Ponieważ kwitnienie trwa prawie całe lato i wczesną jesień, ratibida jest często uprawiana do cięcia. W kompozycjach kwiatowych zachowuje świeży wygląd przez około 7 dni..

Sadzenie nasionami (metoda sadzonkowa)

Ponieważ roślina jest wieloletnia, można ją rozmnażać przez sadzonki, dzieląc krzew i nasiona. Jeśli klimat jest wystarczająco ostry i charakteryzuje się mroźnymi i mroźnymi zimami, nasiona można sadzić z wyprzedzeniem dla sadzonek.

• Pod koniec zimy nasiona należy rozwarstwić. Aby to zrobić, umieść w zimnym miejscu na miesiąc. Hartowanie na zimno pomoże nasionom szybciej kiełkować.
• Możesz stworzyć własną mieszankę do sadzenia. Ziemia sodowa, torf, piasek i perlit są mieszane w jednorodną substancję.
• Lekko nawilżają glebę, po czym nasiona nie są zakopywane głęboko w ziemi, a tylko trochę, praktycznie pozostawiając je na powierzchni. Ratibida kocha słońce.
• System korzeniowy rośliny jest dość delikatny, dlatego nie zaleca się wysiewu nasion na sadzonki w dużym pojemniku. Lepiej jest sadzić je natychmiast w oddzielnych doniczkach lub w doniczkach torfowych, które następnie sadzi się na otwartym terenie..
• Siać nasiona w ziemi, a następnie przykryć folią. Należy go okresowo otwierać, aby przewietrzyć. Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić co najmniej 20 - 25 stopni Celsjusza. W razie potrzeby glebę należy zwilżyć. Zapobiegaj wysychaniu gleby.
• Po 7-14 dniach kiełkujące sadzonki przenosi się na otwartą glebę. Miejsce to należy przygotować jesienią, po rozkopaniu. Do gleby dodaje się popiół drzewny (200 g na 1 m2), kompost (wiadro na 1 m2), mąkę dolomitową. A jeśli to możliwe, trochę wapna i piasku rzecznego też nie zaszkodzi. Taka mieszanka sprawi, że gleba będzie żyzna, nawożona i będzie w stanie dobrze przepuszczać powietrze i wilgoć..
• Jeśli miejsce jest wilgotne, pod łóżkami wykonuje się warstwę drenażową w postaci zepsutej cegły lub żwiru.
• Następnie sadzonki z kawałkiem ziemi lub w tabletkach torfowych przenosi się do wcześniej wykopanych dołków, między którymi odległość wynosi co najmniej 30 cm.

W nocy konieczne jest przykrycie młodych pędów przez jakiś czas, aż będą wystarczająco mocne. Kwitnienie można zaobserwować już pod koniec lata lub już w przyszłym roku..

Sadzenie nasion w otwartej glebie

Ta metoda jest również możliwa. Zaletą jest to, że nie musisz zakłócać systemu korzeniowego, ale od razu zasiej roślinę w stałym miejscu. Sadzenie przeprowadza się w pierwszej dekadzie kwietnia lub pod koniec jesieni. W regionach południowych nasiona można sadzić pod koniec zimy.

• Gleba jest również zbierana. Nasiona sadzi się w dołach o głębokości do 2 cm iw odległości około 30 cm między sobą.
• Nasiona należy lekko posypać piaskiem rzecznym i przykryć niewielką warstwą gałęzi świerkowych.
• Wiosną sadzi się je natychmiast w ziemi po stopieniu się śniegu. W takim przypadku po prostu rozprowadzają materiał siewny na powierzchni gleby i posypują go warstwą ziemi lub piasku.
• Podlewanie powinno być umiarkowane. Najważniejsze to nie dopuścić do wyschnięcia gleby. Sadzonki można przerzedzać.

Pierwszy rozkwit nastąpi wczesnym latem. Nie zapomnij okresowo poluzować gleby i usuwać chwasty.

Metoda cięcia

Ta metoda jest stosowana bardzo rzadko, ponieważ nasiona dobrze kiełkują. W przypadku takiej procedury pęd boczny jest odcinany w pobliżu samego korzenia i wbijany w przygotowaną glebę. Zakryj górę. Schronienie jest usuwane, gdy po chwili sadzonka ma swój własny system korzeniowy.

Łodyga jest pogłębiona na odległość nie większą niż 3 cm, gleba jest dobrze nawilżona przed sadzeniem.

Metodę szczepienia przeprowadza się przed procesem kwitnienia - późną wiosną lub w pierwszej połowie czerwca.

Rozmnażanie przez podzielenie buszu

Taka procedura może nie dać pozytywnych rezultatów, ponieważ system korzeniowy szczurów jest kruchy. Jeśli korzeń jest uszkodzony, kwiat może umrzeć. Ale jeśli nadal zdecydowałeś się spróbować, ta metoda jest odpowiednia tylko raz na kilka lat..

Podział krzewu przeprowadza się na początku wiosny lub pod koniec okresu jesiennego. Zachowaj szczególną ostrożność z systemem korzeniowym.

Podlewanie i karmienie szczurów

Podlewaj roślinę w razie potrzeby. Będzie to odpowiednie po poluzowaniu gleby. Najważniejsze jest, aby zapobiec wysychaniu i nadmiernemu podmokaniu gleby.

Szczury karmione są nie częściej niż kilka razy w roku. Pamiętaj, aby nawozić po posadzeniu sadzonek w otwartej glebie. I możesz wspierać roślinę w okresie tworzenia pąków. Lepiej jest używać nawozów mineralnych.

Przygotowuję się do zimy

Po kwitnieniu jesienią wysuszone rdzenie są cięte i wcierane, oddzielając nasiona. Ponadto rdzenie powinny ciemnieć, co oznacza, że ​​proces zapylania przebiegał pomyślnie..

Roślina dobrze znosi mroźne zimy. Krzew jest całkowicie przycięty do poziomu gruntu lub pozostawiony kilka centymetrów nad poziomem gruntu.