Czym jest niedobór minerałów u ptaków i do jakich konsekwencji może prowadzić?

Do prawidłowego funkcjonowania organizmu ptaka oprócz aminokwasów, lipidów, węglowodanów i witamin potrzebne są także minerały, tzw. Makroelementy (sód, wapń, fosfor, potas, siarka, chlor, magnez) oraz pierwiastki śladowe (żelazo , miedź, cynk, mangan, jod, fluor itp.).

Choroby wywołane niedoborem minerałów to stany patologiczne wynikające ze zmniejszonego spożycia makro- i mikroelementów w organizmie ptaka.

Czym jest niedobór minerałów u ptaków?

Zagrożony jest każdy drób, zarówno ozdobny (papugi, kanarki, pawie, itp.), Jak i hodowlany (kury, indyki, gęsi itp.). Na tę chorobę mogą cierpieć ptaki w każdym wieku.

Oprócz specyficznych objawów niedoboru minerałów istnieją ogólne:

• opóźniony wzrost i rozwój młodych zwierząt;
• spadek produkcji jaj;
• wyczerpanie, osłabienie mięśni (ptaki ledwo stoją na nogach);
• kanibalizm (dziobiące pióra, jajka);
• łysienie i apterioza (ptaki tracą pióra, skóra staje się zaogniona i łuszcząca się).

Sto lat temu choroba praktycznie nie występowała, ale wraz z przejściem hodowców drobiu na specjalnie produkowaną, granulowaną i prasowaną paszę, niedobór minerałów stał się powszechny.

Następnie, jak niebezpieczny jest taki stan określają:

• stopień niewydolności jednej lub drugiej substancji mineralnej (lub stopień braku równowagi między kilkoma substancjami mineralnymi);
• czas utrzymywania ptaków na niewłaściwej diecie;
• stan fizjologiczny ptaka.

W zależności od tych warunków szkody mogą być różne - od niewielkiego spadku produktywności i pogorszenia stanu piór po śmierć młodych i dorosłych ptaków..

Przyczyny choroby

Stany patologiczne związane z brakiem minerałów występują z reguły z wielu powiązanych ze sobą powodów, z których każda zaostrza drugą, tworząc błędne koło.

W przypadku zakłócenia wchłaniania mikro- i makroelementów dochodzi do zakłócenia syntezy białek transporterowych, które dokładnie biorą udział w transferze minerałów przez błonę komórkową.

Zwiększa się wydalanie niektórych pierwiastków przez nerki i jelita. Procesy te stają się jeszcze wyraźniejsze, gdy zaburzona jest równowaga kwasowo-zasadowa krwi i trawienie.. Niedobór minerałów prowadzi do zmian w układzie hormonalnym, a ona z kolei traci zdolność regulowania wymiany mikro- i makroelementów.

Przyczynami choroby mogą być:

• niewystarczające spożycie minerałów z jedzeniem;
• brak tłuszczów ułatwiających wchłanianie minerałów;
• patologia przewodu żołądkowo-jelitowego ptaka;
• wewnętrzna inwazja pasożytnicza;
• naruszenie warunków przetrzymywania drobiu (nadmierne zagęszczenie, niedostateczne oświetlenie, nasycenie powietrza szkodliwymi gazami).

Przebieg i objawy

Wapń - jeden z kluczowych elementów, niezbędny do budowy szkieletu, piór, dziobów, pazurów i skorupki jajka.

Nieco mniej niż połowa całego wapnia zawartego w organizmie ptaka jest wydatkowana na budowę skorupy jaja..

Wraz ze spadkiem poziomu wapnia,:

• utrata masy mięśniowej;
• niedokrwistość (można zauważyć bladość skóry i błon śluzowych ptaków);
• drgawki;
• obniżone poziomy białka;
• przerzedzenie, kruchość kości.

Stosunek wapnia do fosforu jest uważany za normalny, gdy w organizmie jest około 1,7 razy więcej wapnia, ale wskaźnik ten różni się i zależy od stanu fizjologicznego i okresu życia ptaka.

Niski poziom fosforu prowadzi do utraty wapnia, aw rezultacie do osteoporozy. Skorupa jajka staje się cieńsza, zmniejsza się wylęgowość kurczaków.

U młodych ptaków towarzyszy niedobór fosforu:

• osłabienie kończyn;
• malowanie dzioba, skrzywienie kości;
• krzywica i opóźnienia rozwojowe.

W wieku do 5 miesięcy umiera około 14% młodych zwierząt ze znacznym niedoborem fosforu.

Niepowodzenie sód i chlor uważane w połączeniu za naruszenie metabolizmu soli kuchennej. Zwykle niedobór sodu występuje, gdy dochodzi do złego wchłaniania w jelicie lub gdy jest wydalany przez nerki. Niedobór chloru występuje przy leczeniu ptaków antybiotykami w postaci soli potasowych i azotanów.

Objawy to:

• opóźnienie wzrostu młodych zwierząt;
• obniżenie jakości skorupy jaja;
• kanibalizm, na przykład u indyków z brązu, wyciąganie pióra prowadzi do powstania „niebieskiego oka” (jeśli pręciki są uszkodzone, pigment znika i pojawia się rodzaj tatuażu).

Z deficytem chlor u młodych ptaków możliwe są skurcze mięśni i paraliż, a ostry niedobór chloru kończy się śmiercią ptaka w 58% przypadków.

Potas szczególnie potrzebne dla młodych zwierząt. Normalna zawartość potasu w paszy wynosi 0,4-0,5%. W przypadku niedoboru potasu obserwuje się naruszenia układu sercowo-naczyniowego, skurcze mięśni nóg, zmniejszone odruchy, ptaki stają się ospałe, słabo reagują na bodźce.

Magnez występuje głównie w stanie związanym w tkance kostnej.

Tydzień po odstawieniu paszy zawierającej magnez i suplementów zmniejsza się tempo przyrostu masy mięśniowej młodych ptaków, spada jakość piór, ptaki odmawiają jedzenia, można zauważyć drżenie, pojawiają się niekontrolowane ruchy, drgawki, potem ptaki umierać.

U martwych ptaków można zauważyć nienaturalne ułożenie głowy - jest ona odrzucona pod ciało, wyciągnięta do przodu. Przy braku wapnia sytuacja się pogarsza. Odpowiednia zawartość magnezu w paszy 0,4% dla kurczaków i 0,5% dla kurczaków.

Potrzebujesz żelazo wynosi 20-60 mg. Szczególnie żelazo jest potrzebne rosnącym ptakom.

Zauważono, że jego brak:

• niedokrwistość;
• suchość, kruchość pióra, jego utrata;
• wypaczenie smaku;
• złuszczanie skóry;
• opóźnienie rozwoju.

Miedź występuje zwykle w wystarczających ilościach w paszach dla drobiu. Przy jego braku (częściej przy upośledzonym wchłanianiu) masa młodych ptaków pozostaje niska, w niektórych przypadkach występuje bladość błon śluzowych, łuszczenie się skóry, odbarwienie piór.

Cynk wchodzi w skład enzymów, pełni funkcję ich aktywatora, stabilizuje strukturę niektórych związków. Zwykle niedobór cynku nie występuje przy stosowaniu poideł i poideł cynkowych. Ale zapotrzebowanie na cynk wzrasta w okresie znoszenia jaj i przy zwiększonej zawartości wapnia w paszy.

Niedobór cynku objawia się zmniejszeniem funkcji nabłonka przewodu pokarmowego, stanem zapalnym skóry. W przypadku zarodków konsekwencje niedoboru cynku są bardziej znaczące: występuje skrzywienie kręgosłupa, patologie rozwoju czaszki, mózgu, oczu i innych narządów.

Jod występuje w gruczołach tarczycy ptaków, warstwami - także w jajnikach. Optymalna dawka jodu dla dorosłych niosek wynosi 0,5 mg / kg, dla młodych - 0,3 mg / kg. Jod jest niezbędny do prawidłowego wzrostu zarodka.

Objawy niedoboru jodu to deformacje zarodków, wychudzenie dorosłych ptaków, przerzedzone blade pióra, zmiany dystroficzne w tkankach jajowodu.

Molibden łatwo przyswajalny w jelitach, ale kiedy białko sojowe jest zawarte w paszy, wchłanianie jest upośledzone aż do całkowitego zatrzymania. Specyficznym objawem niedoboru molibdenu jest wysypka na udach, skrzywienie kości udowych.

Mangan odgrywa ważną rolę w pracy układu hormonalnego ptaków. Zapotrzebowanie na magnez u dorosłych ptaków wynosi 30 mg, u kur - 50 mg. Brak manganu w diecie prowadzi do niekontrolowanych ruchów, wycieńczenia oraz zahamowania wzrostu szkieletu i chrząstki. Ptaki często stoją z szeroko rozstawionymi nogami, występuje objaw „przesuwania się stawu” i zmiany w kościach długich.

Chickens Jersey Giants nic dziwnego, że mają takie imię. Ze względu na swoją wielkość zastąpiły brojlery.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o krzyżu żółtkowym u ptaków, przejdź tutaj: https://po.manteton.com/ywy-inwentarz/6929-dlaczego-wystpuje-krzyowanie-otka-u-ptakow-i-jak-radzi-sobie-z-zapaleniem.html.

Potrzebujesz selen - 0,2-0,3 mg na kg paszy. Typowe objawy niedoboru selenu to zmiękczenie pokarmowe mózgu i gęsty żółto-zielony wysięk w tłuszczu podskórnym potylicy, uda i brzucha. Występuje obrzęk stawów, ptaki prawie nie mogą się poruszać. Pojawia się choroba białych mięśni, zwłaszcza u indyków i kaczek.

Diagnostyka

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na zachowanie ptaków: czy zachowują się bardziej niespokojnie niż zwykle, czy wręcz przeciwnie, wydają się ospałe, nie reagują na nic.

Następnie przeanalizuj, czy ptaki mają ogólne objawy niedoboru minerałów: czy liczba jaj zmniejszyła się, czy upierzenie pogorszyło się, czy młode są opóźnione w rozwoju.

Ostateczną diagnozę podejmuje lekarz weterynarii na podstawie objawów klinicznych i zmian patologicznych (w tym celu przeprowadza się sekcję zwłok martwych ptaków). Prowadzona jest również analiza chemiczna paszy i badanie surowicy krwi pod kątem zawartości substancji mineralnych.

Leczenie i zapobieganie

Do leczenia dostosowuje się dietę ptaków do norm, optymalizuje warunki ich przetrzymywania. Stosuje się paszę mineralną i dodatki - łupiny, żwir, gips, wapno gaszone, mączkę kostną.

Aby lepiej wchłaniać minerały, podają również tłuszcz roślinny (0,2-0,4 ml na ptaka), preparaty witaminowe, naturalne drożdże.

W przypadku niedoboru wapnia do paszy można również dodać zielone liście roślin, kapusta, marchew lub glukanian wapnia (0,1-0,5 g na zwierzę, siekany przez dwa tygodnie).

Przy niedoborze cynku podaje się produkty pochodzenia zwierzęcego - mąkę rybną i mięsną. Najlepszym sposobem zapobiegania niedoborom składników mineralnych jest przestrzeganie norm fizjologicznych w żywieniu i utrzymaniu drobiu.