"Gwiaździste niebo" w ogrodzie, czyli subtelności sadzenia i pielęgnacji nowobelgijskiego asteru

Kiedy nadejdą ostatnie letnie dni, chcę przedłużyć kwitnienie ogrodu o co najmniej kilka miesięcy. Wśród mieszkańców lata szczególne zapotrzebowanie na byliny jesienne, kwitnące aż do pierwszych przymrozków. W naszym artykule szczegółowo opisano sadzenie i pielęgnację asteru nowobelgijskiego lub wirgijskiego, a także opcje jego zastosowania w projektowaniu krajobrazu.

Sentyabrinki - wieloletnia roślina zielna

Podczas kwitnienia, które występuje w okresie od sierpnia do listopada, bylina pokryta jest wieloma koszyczkami wiechowatymi, składającymi się z krótkich rurkowatych żółtych kwiatów i igiełkowatych płatków brzegowych. Główną paletą dziewiczych astry jest liliowy, ale istnieją odmiany o różnych odcieniach. Pod koniec kwitnienia w miejscu pąków powstają skrzynki z owocami wypełnione małymi nasionami.

Charakterystyczną cechą kultury jesiennej jest wysoka mrozoodporność. Ta właściwość pozwala wyhodować kwiat nawet w regionach północnych, o ostrzejszym klimacie.. Ponadto roślina szybko dostosowuje się do warunków zewnętrznych i nie wymaga zwiększonej uwagi siebie..

Wideo „Opis i uprawa nowego asteru belgijskiego”

W tym filmie eksperci mówią o zasadach uprawy roślin ogrodowych.

Popularny w odmianach ogrodniczych ze zdjęciami

Od XVII wieku, kiedy nowy aster belgijski został sprowadzony do Europy z Ameryki Północnej, hodowcy nie zaprzestali hodowli nowych form hybrydowych. Obecnie asortyment bylin jesiennych obejmuje ponad tysiąc pozycji. Najpopularniejsze wśród rosyjskich letnich mieszkańców to:

  1. Oktoberfest (Oktoberfest). Dorasta do jednego metra, kwitnie liliowo-niebieskimi półpełnymi koszami. Wygląda jak Scotia, Purple Dome lub Marmara..
  2. Marie Ballard (Marie Ballard). Odmiana wysoka, charakteryzująca się dużymi (ok. 80 mm) kwiatostanami lawendy.
  3. Henry Blue (Henry Blue). Stosunkowo nowa hybryda o wysokości nie większej niż 0,4 m. Kwitnie podwójnymi pąkami o bogatej fioletowo-niebieskiej kolorystyce. Kolor podobny do bengalskiego.
  4. Przyjazny. Wysoki krzew do 1 m. W okresie kwitnienia pokryty dużymi półpełnymi koszyczkami o różowych odcieniach. Zewnętrznie podobny do odmiany Oman lub Egge.
  5. Aden (Aden). Aster wysoki, kwitnący bujnymi białymi kwiatostanami wielkości około 50 mm.
  6. Czerwony. Zwarta roślina o wysokości około pół metra. Kwitnie w koszyczkach malinowych lub karminowych o średnicy 30-40 mm.

Oktoberfest
Marie Ballard
Henry niebieski

Przyjazny
Aden
Czerwony

Wybór miejsca i zasady lądowania

Aster Virginia najlepiej rośnie na otwartych, wzniesieniach. Uwielbia światło słoneczne, ale w półcieniu czuje się całkiem dobrze. Jedynym warunkiem jest to, że miejsce to musi być niezawodnie chronione przed silnymi podmuchami wiatru, a także przeciągami. Gleba dla bylin jest wybrana lekka, pożywna, dobrze przepuszczalna. Poziom kwasowości - obojętny lub lekko kwaśny.

Wieloletnie rośliny ogrodnicze sadzi się w maju, ale miejsce sadzenia jest przygotowywane jesienią. Jest wykopywany humusem, a także oczyszczany z chwastów. Wiosną kwietnik jest ponownie odchwaszczany i dodaje się kompozycję potasowo-fosforową. Ponadto procedurę przeprowadza się w następujący sposób:

  • płytkie rowki są wykonywane w ziemi w odległości 0,3 m od siebie;
  • sadzi się tam sadzonki, zachowując odstęp między sadzonkami co najmniej 20 cm;
  • zasnąć mieszanką gleby, a następnie lekko ubić glebę;
  • natychmiast po posadzeniu powierzchnię zwilżyć miękką, osiadłą wodą o temperaturze pokojowej.
Pod koniec sadzenia rośliny są podlewane

Funkcje opieki na świeżym powietrzu

Nowego astera belgijskiego nie można nazwać kapryśną rośliną. Aby uzyskać obfite kwitnienie, wystarczy zapewnić minimalną opiekę i przestrzegać podstawowych zasad techniki rolniczej.

Podlewanie

Jesienną bylinę zwilżyć dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Zrób to rano lub wieczorem, kiedy słońce opuszcza zenit. Nie można wypełnić kultury ogrodowej, ponieważ jest ona obarczona rozkładem korzeni i szybką śmiercią kwiatu.

Z reguły santabrinki są podlewane tylko w okresach suszy, kiedy przez długi czas nie ma deszczu..

Natychmiast po podlaniu gleba wokół buszu jest delikatnie poluzowana, usuwając porośnięte chwasty. Aby gleba dłużej zatrzymywała wilgoć, a chwasty mniej rosły, strefę korzeni ściółkuje się torfem lub trocinami.

Top dressing

Dziewicze astry są zapładniane kilka razy w sezonie. Wczesną wiosną i przed zimowaniem wprowadzana jest materia organiczna zawierająca azot, ale preparaty potasowo-fosforowe są karmione trzykrotnie:

  • 15 dnia po zejściu z sadzonek;
  • podczas pączkowania;
  • w pierwszych dniach po rozpoczęciu kwitnienia.

Reprodukcja

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania Sentbrinks są sadzonki. Zabieg przeprowadza się wiosną lub wczesnym latem. Robią to w następujący sposób:

  • z dorosłego krzewu wycina się gałązki o długości około 70 mm;
  • po odcięciu dolnych liści pęd sadzi się na podłożu składającym się z ziemi darniowej i mieszanki piasku i torfu;
  • zwilżyć glebę i przykryć sadzonki słoikiem na górze;
  • dopóki sadzonki się nie zakorzenią, są regularnie wentylowane, a po miesiącu przesadzane na otwarty teren.
Kulturę można rozmnażać przez sadzonki

Uważa się, że metoda hodowli bez nasion jest bardziej pracochłonna. Siew odbywa się jesienią, zgodnie z algorytmem:

  • na tydzień przed sadzeniem nasiona są rozwarstwione w temperaturze + 3-6 ° C, a 6 godzin przed rozpoczęciem zabiegu moczy się w ciepłej wodzie;
  • nasiona umieszcza się w płytkich (5 mm) rowkach;
  • są posypane ziemią, a następnie lekko zwilżone;
  • po utworzeniu 2-3 pełnoprawnych liści sadzonki są przerzedzane, pozostawiając między nimi odległość co najmniej 10 cm;
  • wiosną sadzonki przesadza się na stałe miejsce.

Zimowanie

Przygotowanie do zimy rozpoczyna się natychmiast po zakończeniu kwitnienia. Dodawany jest ostatni organiczny opatrunek, zmniejsza się podlewanie, a łodygi wraz z wyblakłymi pąkami są odcinane. Ponieważ saintbrinks spokojnie znoszą nawet krytyczne mrozy, dorosłe krzewy nie pokrywają się na zimę. Ale wskazane jest ściółkowanie młodych sadzonek torfem i przykrywanie ich na wierzchu świerkowymi gałęziami lub suchymi liśćmi.

Zwalczanie chorób i szkodników

Nowe astry belgijskie są dość odporne na infekcje i dlatego rzadko chorują. Czasami z powodu nadmiernego podlewania lub niewłaściwej pielęgnacji kwiaty mogą cierpieć na choroby grzybowe (mączniak prawdziwy, więdnięcie lub rdza). Zauważając pierwsze oznaki dolegliwości, dotknięte części odcina się ostrym nożem, a sam krzew leczy się roztworem fungicydu („Fundazol” lub „Fitosporin”).

Aby zapobiec gniciu, ogrodnicy zalecają każdej wiosny spryskiwanie bylin jesiennych mieszanką Bordeaux.

Rada autora

Często szkodniki żywiące się sokiem roślinnym osiadają na zielonej części rośliny. Najczęściej są to mszyce, przędziorki, skorki i czerpaki. Terminowe stosowanie środków owadobójczych, na przykład „Aktara” lub „Aktellikom”, pomoże pozbyć się pasożytów.

Nowy aster belgijski w projektowaniu krajobrazu

Sentyabrinki to chyba najpopularniejsze kwiaty wśród kwiaciarni i projektantów krajobrazu. W różnych nasadzeniach często stosuje się wszechstronną, bardzo dekoracyjną bylinę:

  • ogrody skalne;
  • skalniaki;
  • dekoracja brzegowa;
  • kwiaty mono;
  • kompozycja kwiatowa;
  • mixborders;
  • mobilne doniczki.
Nowy belgijski aster w projektowaniu krajobrazu

Rośliny o dużych pąkach dobrze prezentują się na tle zwartych, obficie kwitnących krzewów. Kosmos, nasturcje, nagietki, cynie i inne jesienne rośliny ogrodowe będą również doskonałymi sąsiadami dla dziewiczych astry..

Bezpretensjonalne, ale luksusowe saintbrinks są częstymi gośćmi w letnich domkach na środkowym pasie. Dzięki obfitemu, długotrwałemu kwitnieniu pomagają przedłużyć piękno ogrodu do późnej jesieni..

Powiązane posty