Aralia

Kwitnąca roślina Aralia należy do rodziny Aralia. W warunkach naturalnych występuje w regionach subtropikalnych i tropikalnych, a nawet częściowo w miejscach o klimacie umiarkowanym w Australii, Azji, Ameryce Środkowej i Północnej. Rodzaj ten łączy około 70 gatunków, ale tylko mandżurska aralia jest uprawiana przez ogrodników jako roślina lecznicza, ozdobna i miododajna..

Aralia Manchu, czyli wysoka, to drzewo lub krzew, charakteryzujące się szybkim wzrostem, a jego wysokość może wahać się od 1,5 do 12 metrów. Prosty pień osiąga do 0,2 m średnicy. Promieniowy system korzeniowy osadza się w ziemi na głębokości od 10 do 25 cm. Ciekawostką jest to, że w odległości od 2 do 5 m od pnia obserwuje się początek silnego rozgałęzienia korzeni, podczas gdy ostro wyginają się i schodzą na głębokość około 0,6 m, a na powierzchni liścia ogonki liściowe i na pniu jest ogromna liczba ostrych cierni ... Złożone, podwójnie pierzaste liście mają od 2 do 4 par płatków i składają się z 5-9 par liści. W dużych kwiatostanach wierzchołkowych, osiągających średnicę 0,45 m, znajdują się parasole, składające się z małych kwiatów o barwie białej lub kremowej. Owocem jest jagoda koloru czarno-niebieskiego, osiągająca 0,3–0,5 cm średnicy, wewnątrz której znajduje się 3–5 nasion. Pierwsze kwitnienie drzewa aralia rosnącego na wolności obserwuje się dopiero w 5 roku wzrostu. Taka roślina kwitnie w lipcu i sierpniu, a dojrzewanie owoców obchodzone jest we wrześniu i październiku..

Uprawa aralii w ogrodzie

Sadzenie aralii w ziemi

Możesz sadzić aralię na swojej działce wczesną wiosną, zanim pąki puchną na drzewach lub jesienią, gdy kończy się opadanie liści. Jak na taką roślinę, doskonale nawilżona powierzchnia jest oświetlona słońcem tylko do 11-12 h. Przed przystąpieniem do sadzenia należy się upewnić, że teren jest całkowicie oczyszczony z takich szkodliwych owadów jak chrząszcz, niedźwiedź itp. … ponieważ mogą poważnie uszkodzić system korzeniowy drzewa. Teren poddaje się kopaniu lub oraniu na głębokość bagnetu łopaty, a następnie pozostawia się sam na 7 dni, aby gleba miała czas na dobrą wentylację. Następnie jest bronowany i mieszanina składająca się z gnijącego obornika i kompostu z torfu (1: 1) jest równomiernie umieszczana na powierzchni, a następnie ponownie wykopywana.

Głębokość dołu sadzeniowego powinna wynosić 0,35-0,4 m, zaś średnica powinna sięgać 0,7-0,8 m. Dno dołu należy przykryć pożywną glebą z górnej warstwy, zmieszaną z nawozami, a miąższość warstwa powinna mieć od 10 do 15 centymetrów. Następnie dwuletnią sadzonkę umieszcza się na środku otworu, gdy jej system korzeniowy jest starannie wyprostowany, wszystkie puste przestrzenie należy przykryć glebą. Po posadzeniu koło blisko łodygi jest zagęszczane, a następnie roślina jest dobrze podlewana. Jeśli sadzi się kilka sadzonek naraz, to między nimi pozostaje 2-3 m, a rozstaw rzędów powinien wynosić 3-3,5 m.

Pielęgnacja Aralii w ogrodzie

Uprawa aralii w ogrodzie jest dość łatwa. Będzie wymagała największej uwagi siebie w pierwszym roku po posadzeniu w otwartym terenie. Po zasadzeniu krzewu powierzchnię koła pnia należy przykryć warstwą ściółki (okruchy torfu), której grubość powinna wynosić około 20 mm. Dzięki temu roślina szybciej się zakorzeni i poprawi się jej wzrost, więc w przyszłym roku wzrost jej części nadziemnej wyniesie od 25 do 30 centymetrów. Podlewanie przeprowadza się tylko wtedy, gdy występuje długotrwały okres suszenia, podczas gdy pod jedną roślinę wlewa się od 10 do 20 litrów wody, w zależności od jej wieku. W okresie wegetacji powierzchnię kręgu pnia należy kilkakrotnie poluzować, pamiętając o tym, że robi się to bardzo ostrożnie, gdyż system korzeni aralii rosnący w pobliżu pnia znajduje się bardzo blisko powierzchni gleby. Równocześnie z poluzowaniem konieczne jest chwastowanie, a także odcięcie całego niepotrzebnego wzrostu.

Każdego roku na początku intensywnego wzrostu oraz w trakcie formowania się pąków zaleca się karmienie rośliny pożywką składającą się z wody (8 części) i gnojowicy lub dziewanny (1 część). Aralia również dobrze reaguje na karmienie Nitroammofosky, jej roztwór przygotowuje się zgodnie z instrukcją dołączoną do narzędzia. Ten opatrunek wierzchni zaleca się stosować pod roślinę na przemian z nawozem organicznym. Wiosną, zanim zacznie się przepływ soków, konieczne jest przycięcie drzewa do celów sanitarnych, w tym celu wszystkie suche, zranione, dotknięte chorobą lub dotknięte mrozem gałęzie i łodygi, a także te, które wrastają głęboko w koronę , są usunięte.

Metody reprodukcji

Do rozmnażania takiej rośliny ogrodnicy stosują metodę nasienną, a także wegetatywną (przez sadzonki korzeniowe). Nasiona kiełkują bardzo długo, z reguły sadzonki pojawiają się dopiero w trzecim roku po posadzeniu i nie należy zapominać o systematycznym podlewaniu łóżka ogrodowego, w przeciwnym razie nasiona mogą w ogóle nie kiełkować. Tak mocne kiełkowanie wynika z faktu, że zarodki nasienne są słabo rozwinięte, podobnie jak w nasionach żeń-szenia, początkowo dojrzewają w glebie, a dopiero po chwili zaczyna się ich wzrost.

Dużo łatwiej jest rozmnażać taką roślinę przez odrosty korzeni powstałe na tych korzeniach, które znajdują się powierzchownie. Poczekaj, aż wysokość potomstwa osiągnie 25 centymetrów, jego oddzielenie od macierzystego krzewu odbywa się w pierwszych dniach października. W tym czasie powinien był utworzyć własny system korzeniowy. Po usunięciu potomstwa z gleby sadzi się go w stałym miejscu (zasady sadzenia opisano szczegółowo powyżej).

Szkodniki i choroby Aralia

Taka roślina jest wysoce odporna na choroby grzybowe. Problemy mogą pojawić się tylko w przypadku systematycznej stagnacji wody w systemie korzeniowym..

Szkodniki żyjące pod ziemią są bardzo niebezpieczne dla aralii, a mianowicie: larwy chrząszczy majowych, wireworms i niedźwiedzi. W związku z tym tak ważne jest, aby spróbować usunąć te szkodliwe owady z miejsca przed sadzeniem. Ślimaki też mogą zaszkodzić takiemu drzewu, można je zebrać ręcznie lub użyć pułapek, w tym celu wbijają w ziemię szklany słoik po samą szyję, podczas gdy w 1/3 należy go wypełnić piwem lub sfermentować kompot. Szkodniki wkradną się w zapach i wpadną do słoika, z którego nie będą już mogły się wydostać.

Rodzaje i odmiany aralii ze zdjęciami i nazwami

Oprócz mandżurskich aralii lub wysokich ogrodników uprawia się inne rodzaje takiej rośliny..

Aralia spiny (Aralia spinosa)

Gatunek ten pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, natomiast w naturze preferuje wzrost na brzegach rzek. Wysokość tego drzewa wynosi około 15 metrów, początkowo jego wzrost jest bardzo aktywny, ale później staje się wolniejszy. Owocowanie takiej rośliny rozpoczyna się po 5 lub 6 latach. Gatunek ten różni się od aralii mandżurskiej wyższą mrozoodpornością..

Aralia schmidtiana lub aralia w kształcie serca (Aralia cordata)

W warunkach naturalnych gatunek ten występuje na leśnych polanach, krawędziach i zboczach gór Dalekiego Wschodu. Jest to wieloletnie zioło o wysokości około dwóch metrów, z pachnącym mięsistym kłączem. Dlinnochereshkovye trzy razy lub dwa razy pierzasto złożone płytki liściowe o długości sięgają około pół metra. Wiechy wierzchołkowe zbudowane są z kwiatostanów baldaszkowatych, z kolei zawierają biało-żółte lub białawo-zielone kwiaty.

Ogrodnicy uprawiają nie tylko mandżurski gatunek Aralia, ale także jego formy dekoracyjne, których jest kilka:

1. Subinermis - taka roślina ma bardzo mało cierni lub nie ma ich wcale.
2. Pyramidalis - kształt rośliny jest piramidalny, jej blaszki liściowe są małe.
3. Canescens - na złuszczonej powierzchni blach jest gruba powłoka składająca się ze stosu bladożółtego koloru.
4. Aureo-variegata - wysokość kłującej aralii wynosi około 3 metry, a jej korona osiąga 2,5 metra średnicy. Skład blaszki liściowej obejmuje dużą liczbę małych liści, podczas gdy są młode, na ich powierzchni pojawiają się plamy, a wzdłuż krawędzi przechodzi przerywany pasek jasnego koloru. Długość blaszek liściowych w dolnej części krzewu wynosi około 100 centymetrów, a ich szerokość waha się od 70 do 80 centymetrów. Jesienią liście stają się bladoczerwone, a owoce o ciemnoniebieskim kolorze wyglądają bardzo efektownie na ich tle.
5. Variegata - wysokość takiej rośliny, charakteryzującej się powolnym wzrostem, wynosi około trzech metrów, a powierzchnia pnia pokryta jest dużymi cierniami. Duże ażurowe, pierzaste blaszki liściowe o biało-srebrnym kolorze o długości sięgają około 100 cm.

Właściwości aralii: szkoda i korzyść

Przydatne właściwości aralii

Korzenie aralii zawierają olejki eteryczne, skrobię, białka, węglowodany, alkaloidy, saponiny triterpenowe, związki mineralne, żywice, pierwiastki śladowe, glikozydy, a także aralozoidy A, B i C. Łodygi i liście zawierają kwasy organiczne, alkaloidy, węglowodany , flawonoidy, antocyjany, triterpenoidy i olejek eteryczny. Nasiona zawierają kwasy tłuszczowe linolowy i oktadecenowy.

Środki stworzone na bazie aralii stosuje się przy cukrzycy, astenii po grypie, impotencji, a także zmęczeniu fizycznym i psychicznym. Leki te działają pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy, a jednocześnie są skuteczniejsze niż produkty wytwarzane z żeń-szenia. W medycynie alternatywnej taka roślina jest stosowana od dawna, jest stosowana w leczeniu chorób skóry związanych z procesami metabolicznymi, chorobami nerek, schizofrenią, niedociśnieniem, miażdżycą i cukrzycą. Należy mieć na uwadze, że produkty wykonane na bazie aralii mają działanie kardiologiczne, ale nie wpływają silnie na ciśnienie krwi. Do celów leczniczych stosuje się nalewkę aralii, wykonaną z korzeni i tabletki Sparal, które mają działanie tonizujące. Przygotowują również wywar z korzeni, który stosuje się w leczeniu cukrzycy, moczenia moczu, przeziębienia, zapalenia jamy ustnej i chorób przewodu pokarmowego..

Odwar z korzenia Aralia

Aby przygotować wywar z korzeni, weź 150 miligramów gorącej wody i 20 gramów pokruszonych korzeni aralii. Mieszaninę należy gotować na małym ogniu, szczelnie zamykając pojemnik pokrywką, przez 30 minut, po czym należy ją schłodzić przez 10 minut w temperaturze pokojowej. Napięty napar należy przechowywać w lodówce nie dłużej niż 3 dni. Pij lekarstwo trzy razy dziennie przed posiłkami, 1 łyżka. l.

Nalewka z korzenia aralii

Aby przygotować nalewkę, musisz wymieszać 40 gramów posiekanych korzeni z 1 łyżką. alkohol (70%). Naczynie jest szczelnie zamknięte i wyjmowane na pół miesiąca w celu zaparzenia w chłodnym i ciemnym miejscu. Gotowy produkt ma bursztynowy kolor, specyficzny aromat i przyjemny smak. Piją 3 razy dziennie z posiłkami, 35 kropli przez 4 tygodnie. Ale jeśli istnieje predyspozycja do nadciśnienia, lekarstwo jest pijane dwa razy dziennie, 10 kropli przez 21 dni.

Przeciwwskazania

Wszelkie produkty wytworzone na bazie aralii należy pić wyłącznie zgodnie z zaleceniami wykwalifikowanego specjalisty i pod jego ścisłym nadzorem. Surowo zabrania się ich stosowania osobom cierpiącym na nadciśnienie, padaczkę oraz zaburzenia snu i układu nerwowego. Nie zaleca się przyjmowania takich środków wieczorem. Trzeba bardzo uważać, bo w którejkolwiek części tej rośliny znajdują się toksyny, w przypadku ich zatrucia obserwuje się krwawienie, niewydolność oddechową, aw niektórych przypadkach utratę przytomności.