Winogrona

Taka krzewiasta wieloletnia winorośl, taka jak uprawiana winorośl (Vitis vinifera), jest spokrewniona z rodzajem winogron z rodziny winogron. Roślina ta jest uprawiana w regionach o klimacie umiarkowanym i subtropikalnym w prawie każdym kraju. Tego gatunku nie można znaleźć na wolności. Urodził się w starożytności z dziko rosnących leśnych winogron, które były rozprowadzane od południowego wybrzeża Morza Kaspijskiego do północnego wybrzeża Morza Śródziemnego..

Winogrona należą do roślin, które człowiek zaczął uprawiać jako pierwszy. Płaskorzeźby i freski w grobowcach faraonów mówią, że roślina ta była naprawdę znana człowiekowi od czasów starożytnych. Istnieją również pisemne dokumenty, z których wynika, że ​​winogrona uprawiano już 7 tysięcy lat temu, a wino wytwarzano z jego owoców. 4 tysiące lat temu w Mezopotamii (Babilonie i Asyrii) kwitło uprawa winorośli. Roślinę tę uprawiali również starożytni Grecy, którzy prowadzili ożywiony handel z Indiami i Azją Środkową. Do początku XVII wieku w Rosji importowano tylko wino z winogron. Pierwsza winnica została zasadzona w Astrachaniu, a stało się to w 1613 roku, w tym czasie zaczęto uprawiać tę uprawę na terytorium Rosji. Najlepsze odmiany winogron z Węgier zamówił sam Piotr Wielki, który zaprosił winiarzy i hodowców z Francji. Dziś ta kultura jest nadal bardzo popularna, tak jak tysiące lat temu. Owoce tej rośliny służą do przygotowania soku, kompotu, wina, rodzynek, dżemu, octu, marynaty, a także można je spożywać na świeżo. Z pestek winogron pozyskuje się cenny olej, który znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym. Dolma, gołąbki itp. Są przygotowywane z liści winogron..

W regionach południowych długość uprawianych winogron może sięgać od 30 do 40 metrów, podczas gdy na średnich szerokościach geograficznych nie przekracza 3 metrów. Gałąź takiej rośliny przylega do wspornika z antenami. Stare pnie pokryte są głęboko bruzdowaną brązową korą. Kolor młodych łodyg jest bladożółty lub jasnoczerwony. Alternatywne lite płytki liściowe składają się z 3 lub 5 płatków i mają ogonki liściowe. Luźny lub gęsty kwiatostan wiechy składa się z małych bladozielonych biseksualnych kwiatów. Kultura ta kwitnie od maja do czerwca, a dojrzewanie owoców przypada na sierpień lub wrzesień (u niektórych odmian w październiku). Pęczki o różnych formach składają się z soczystych owoców, wewnątrz których znajduje się 1–4 nasion, są odmiany bez nasion. Kolor owoców jest inny, na przykład: zielony, fioletowo-czarny, żółty, różowy i ciemnoczerwony. Z reguły na powierzchni owocu występuje woskowaty nalot. Taka roślina żyje bardzo długo, mianowicie 130-150 lat.

Sadzenie winogron w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Winogrona można sadzić wiosną, czyli od końca marca do ostatnich dni czerwca. Lub możesz odłożyć to na jesień. Sadzonki zdrewniałe sadzimy od ostatnich dni marca do połowy maja. Sadzenie sadzonek zielonych powinno odbywać się od połowy maja do ostatnich dni czerwca. Z reguły sadzonki winogron sprzedawane są jesienią, a po ich zakupie zaleca się natychmiast sadzić je na otwartym terenie i nie przechowywać do wiosny, ponieważ zimą mogą wyschnąć lub spleśniać, a gryzonie mogą również skrzywdzić ich. W związku z tym jesienią sadzenie winogron jest nie tylko możliwe, ale także konieczne. Jeśli kupisz zdrowe sadzonki i podczas sadzenia przestrzegasz wszystkich zasad techniki rolniczej, to winogrona na pewno zostaną przyjęte. Wskazówki dotyczące wyboru zdrowej sadzonki:

1. Cięcie korzeni nie powinno być pomalowane na brązowo, ale na biało.
2. Jeśli jednoroczna pęd jest dobrze dojrzała, na nacięciu powinna być bogata w zieleń.
3. Jeśli dotkniesz wizjera, powinien pozostać na miejscu i nie spaść.
4. Sadzonki nie należy przesuszać.

Aby sadzone sadzonki dobrze i szybko się zakorzeniły, należy je przygotować. Bezpośrednio przed sadzeniem system korzeni winogron należy umieścić w czystej wodzie na 12-24 h. Pędy jednoroczne przyciąć na wysokość 3-4 oczu. W węzłach górnych należy usunąć wszystkie korzenie, na dolnych są one tylko nieznacznie skrócone.

Miejsce sadzenia winogron powinno znajdować się po zachodniej, południowej i południowo-zachodniej stronie budynku lub innej konstrukcji. Faktem jest, że roślina potrzebuje dużo światła i ciepła do normalnego wzrostu i rozwoju. Eksperci zalecają uprawę takiej winorośli na środku zbocza, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo zamarznięcia w dolnej części. Między jakimkolwiek drzewem a winogronami należy zachować odległość co najmniej 5-6 m.

Sadzenie winogron na wiosnę

Sadząc tę ​​roślinę w glebie gliniastej lub czarnej, wielkość dołu do sadzenia powinna wynosić 0,8x0,8x0,8 m, w przypadku gdy gleba jest piaszczysta, głębokość dołu sadzenia powinna wynosić co najmniej 1 m, podczas gdy jego przygotowanie należy wykonać jesienią, aby gleba miała czas na osiadanie w miesiącach zimowych. Zalety głębokiego sadzenia polegają na tym, że ukorzenienie rośliny nastąpi stosunkowo szybko, a jej korzenie będą niezawodnie chronione przed silnymi zimowymi mrozami. Dno wykopu należy pokryć gruzem, a grubość warstwy powinna wynosić od 10 do 15 centymetrów. W tę warstwę należy włożyć plastikową rurkę o średnicy 50 mm, 10 cm od ściany wykopu. Rura będzie potrzebować długiej, powinna wznieść się o 10-15 centymetrów nad powierzchnię terenu. Następnie na dnie wykopu wykonuje się warstwę czarnoziemu o grubości piętnastu centymetrów, wylewa się na nią 200 gramów superfosfatu i 150 gramów nawozu potasowego (siarczan potasu, siarczan potasu lub siarczan potasu). Następnie nawóz należy równomiernie rozłożyć na dnie. W razie potrzeby zamiast nawozów mineralnych można wziąć popiół drzewny, pełną puszkę 3 litry. Na nawóz należy wylać warstwę pożywnej gleby, której grubość powinna wynosić 15 centymetrów. Wszystko jest wyrównane, a nawozy są rozprowadzane z góry, które należy pobierać w tej samej ilości. Uzupełnij ponownie warstwą pożywnej gleby. Następnie wszystko jest dobrze zagęszczone i do dołu wlewa się 50-60 litrów wody. Dół należy pozostawić do wiosny.

Kiedy wiosną zaczniesz sadzić winogrona, to najpierw na dnie dołka, dokładnie pośrodku, należy wysypać kopiec pożywnej gleby. Bezpośrednio przed sadzeniem system korzeniowy rośliny zanurza się w chatterboxie, który należy przygotować w następujący sposób: 1 małą łyżkę humatu należy wlać do 1 wiadra wody i wszystko dobrze wymieszać, a następnie wylać taką ilość gliny tak, aby uzyskana masa miała podobną konsystencję do przechowywania śmietany. Następnie winogrona umieszcza się w dołku, umieszcza na kopcu z piętą korzenia na południu i pąkami na północy. Korzenie należy dokładnie wyprostować i przykryć warstwą żyznej gleby o grubości dziesięciu centymetrów. Musisz wypełnić otwór do góry mieszaniną składającą się z równych części piasku i czarnej ziemi. Ubij glebę wokół rośliny. Powierzchnię dołka należy przykryć czarną folią ogrodową, a otwory na winogrona i rurę wyciąć. Sadzonkę należy przykryć 5 lub 6 litrową plastikową butelką z poderżniętym gardłem. Konieczne będzie podlewanie sadzonki przez wykopaną rurę (otwór drenażowy).

W powyższy sposób sadzi się skróconą sadzonkę. Jeśli przekracza 25 centymetrów długości, sadzi się go w ten sam sposób, ale sadzonka jest umieszczona pod kątem.

Sadzenie winogron jesienią

Możesz sadzić taką lianę jesienią od pierwszych dni października do zamarznięcia gleby. Sama procedura sadzenia sadzonki nie różni się od wiosennej, z wyjątkiem tego, że będzie musiała być przygotowana do zimowania. Aby to zrobić, należy wytworzyć wysokie winogrona i przykryć je igłami. W takim przypadku powierzchnię koła pnia należy przykryć warstwą torfu lub trocin. Nie zaleca się sadzenia sadzonki w właśnie wykonanym dołku, dlatego należy ją przygotować 14–20 dni przed sadzeniem. Faktem jest, że kiedy gleba zaczyna się osadzać, uszkadza system korzeniowy sadzonki i odciąga ją ze sobą.

Są ogrodnicy, którzy zalecają stosowanie łatwiejszej metody sadzenia sadzonek winogron na otwartej glebie. Do tego potrzebny jest łom. Należy go wbić w ziemię na głębokość 50 cm, a następnie potrząsać nim z boku na bok, aby poszerzyć otwór tak, aby jego średnica wynosiła około 10–12 cm. Następnie pozostaje tylko umieścić sadzonkę w powstałym dziurze i zakopać ją. Jednak ta metoda jest niesprawdzona i nie daje 100% gwarancji przeżycia materiału do sadzenia, więc to do Ciebie należy użycie jej do sadzenia winogron, czy nie..

Pielęgnacja winogron

Pielęgnacja winogron wiosennych

Dbanie o winogrona jest trudne, ale z czasem, gdy zdobędziesz doświadczenie, będzie to znacznie łatwiejsze. Co więcej, nagrodą za twoją pracę będzie bogaty zbiór pysznych owoców.

Gdy temperatura powietrza na zewnątrz wzrośnie powyżej minus 5 stopni na wiosnę, będzie można usunąć schronienie z winogron. W przypadku dużego prawdopodobieństwa mrozów powrotnych nie jest konieczne całkowite usunięcie schronu, wykonuje się w nim tylko kilka otworów wentylacyjnych. Po pozostawieniu groźby mrozu i rozpoczęciu kiełkowania pąków schronienie należy usunąć. Jeśli chcesz zabezpieczyć roślinę przed mrozem, potraktuj ją Epinem rozpuszczonym w zimnej wodzie. Konieczne będzie spryskanie winorośli 1 lub 2 dni przed mrozem, przy czym należy pamiętać, że ochronne działanie Epin trwa do półtora tygodnia.

W przypadku, gdy podczas topnienia śniegu w pobliżu krzaka utworzyła się kałuża, należy ją wyłowić lub można zrobić kilka rowków w glebie, przez które ciecz spłynie. Aby uniknąć stojącej wody w pobliżu krzewu, należy sadzić ją na skarpie lub zrobić do tego kopiec ziemi. Winogrona będą wymagały sanitarnego przycinania, podczas którego należy usunąć wszystkie zranione i uszkodzone przez mróz łodygi. Następnie musisz przywiązać winorośl do dolnego drutu w pozycji nachylonej lub pionowej. Następnie przeprowadza się dokładne badanie rośliny, jeśli zostaną znalezione jakiekolwiek choroby, zdecydowanie należy podjąć wszelkie niezbędne środki, aby ją leczyć. W przypadku, gdy krzew jest absolutnie zdrowy, należy go spryskać roztworem Nitrafenu (200 gramów produktu na 1 wiadro wody), pomoże to chronić winogrona przed różnymi chorobami i szkodnikami.

W razie potrzeby winogrona można rozmnażać przez szczepienie i najlepiej przeprowadzić tę procedurę wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków. Jednocześnie do gleby należy wprowadzić złożony nawóz, który nie zawiera pierwiastków śladowych (Kemiru lub Nitrofosku). Następnie należy wykopać glebę w kręgu przy pniu i zrzucić ją, aby podnieść temperaturę w warstwach gleby, w których znajduje się system korzeniowy rośliny.

Wiosna to czas sadzenia nowych sadzonek. W tym samym czasie zaczynają tworzyć krzaki. Aby to zrobić, odłam wszystkie niepotrzebne łodygi, a tę procedurę powtarza się kilka razy, aż długość pożądanych pędów wyniesie 0,4 m, a wszystkie pędy korzeniowe i dodatkowe pąki również należy wyciąć. Gdy na pagonach wyrosną 2 pary blaszek liściowych, młode krzewy będą musiały zostać potraktowane fungicydem. W pierwszych dniach maja młode pędy należy przywiązać do kratki. Górny opatrunek winogron złożonym nawozem przeprowadza się na 1,5 tygodnia przed kwitnieniem. Po pojawieniu się kwiatostanów ich liczbę należy znormalizować, co pozwoli uniknąć przeciążenia rośliny..

Letnia pielęgnacja winogron

Latem należy zwrócić szczególną uwagę na terminowe szczypanie winorośli, ponieważ nie powinna ona rosnąć dłużej niż 1,7 m. Do połowy lata taką winorośl należy karmić 2 razy. Z czasem usuń wszystkie pasierbów, które tworzą winogrona, aby nie marnował na nie swojej energii, ponieważ potrzebuje ich do tworzenia łodyg i dojrzewania owoców. W połowie lipca konieczne będzie wycięcie tych blaszek liściowych, które zakrywają jagody przed światłem słonecznym.

Każdego dnia należy sprawdzać krzewy, aby na czas wykryć szkodniki lub rozwijającą się chorobę. W pierwszych tygodniach letnich profilaktycznie winogrona należy spryskać preparatem Ridomil w celu ochrony przed chorobą zwaną mączniakiem, natomiast do przygotowanego zgodnie z instrukcją roztworu należy dodać dawkę Fufanonu (leku na przędziorki). Pamiętaj, że musisz mieszać gotowe rozwiązania. W pierwszych dniach lipca będziesz musiał ponownie spryskać roślinę tym produktem..

Pielęgnacja winogron jesienią

Jak wygląda pielęgnacja winogron po zebraniu wszystkich owoców? Najważniejszą rzeczą do zrobienia jesienią jest przygotowanie rośliny na nadchodzącą zimę. Liana w tym czasie znacznie słabnie, ponieważ poświęca wiele wysiłku na owocowanie, w związku z tym należy ją karmić nawozem organicznym, który łączy się z popiołem drzewnym. Roślinę należy również leczyć przed szkodnikami i chorobotwórczymi mikroorganizmami, które mogą znacznie zaszkodzić osłabionym winogronom. Po opadnięciu wszystkich blaszek liściowych z krzaka będzie można przystąpić do przycinania formującego. Ale jednocześnie pamiętaj, że nie można zbytnio opóźnić tej procedury, ponieważ podczas mrozu drewno będzie wyjątkowo kruche, a przycinanie pędów w tym czasie spowoduje poważne szkody dla winorośli..

Jeśli uprawiasz odmianę o niskiej zimotrwałości, takie krzewy należy przykryć na zimę. Bez wyjątku wszystkie odmiany winorośli będą potrzebowały schronienia na zimę, jeśli taka roślina jest uprawiana w regionie o mroźnych zimach. Aby to zrobić, konieczne jest posypanie podstawy winogron ziemią, a także skrócenie winorośli, aby można je było łatwo zgiąć na powierzchni terenu. Świerkowe gałęzie służą do ochrony tej kultury. W przypadku, gdy zima jest mroźna, schronienie należy przykryć od góry warstwą śniegu.

Leczenie

Wielu ogrodników jest przekonanych, że chemikalia mogą przywrócić zdrowie wszystkim dotkniętym pędom i gałęziom roślin, ale jest to błędne przekonanie. Faktem jest, że każdy taki lek może tylko niszczyć chorobotwórcze mikroorganizmy powodujące choroby, ale nie może wyleczyć dotkniętych tkanek. Dlatego znaczenie profilaktyki winogron jest trudne do przecenienia. Będą w stanie chronić roślinę przed różnymi niebezpiecznymi szkodnikami i chorobami. Wiosną, gdy długość zielonych pędów wynosi 10 centymetrów, roślinę należy spryskać roztworem siarki koloidalnej (1%), płynem Bordeaux (3%) lub tlenochlorkiem miedzi. Poprawi to system odpornościowy winogron przeciwko filcowym roztoczom i różnym grzybom. Oprócz tych dość popularnych wśród ogrodników środków można użyć roztworu Ridomil (na 1 wiadro wody od 50 do 60 gramów) lub Polykhoma (na 1 wiadro wody 80 gramów). Roztwór profilaktyczny można łączyć z aplikacją dolistną, taką jak Plantafol. Opryskiwanie winogron w tym czasie nazywa się „na piątym liściu”.

Następnie będziesz musiał spryskać roślinę, zanim zakwitnie lub nad pąkami. Pamiętaj, że w okresie kwitnienia wszystkie zabiegi są surowo zabronione. Do tego oprysku należy zastosować ogólnoustrojowy fungicyd, na przykład Strobi. Kiedy winogrona wyblakną, należy je ponownie spryskać ogólnoustrojowym fungicydem. Po tym, jak jagody osiągną rozmiary zbliżone do grochu, na krzaki trzeba będzie spryskać jeden z tych preparatów, które były używane wiosną, a mianowicie: chlorek miedzi, płyn Bordeaux, siarka koloidalna, Ridomil lub Polychom. Ostatni raz w sezonie opryskamy winorośl przeciwko oidium i mączniakowi pod koniec lipca, przy czym konieczne jest zastosowanie środków o krótkim okresie oczekiwania np .: Tiovit Jet i Quadris lub Tiovit Jet i Strobi, lub siarka koloidalna i Strobi.

Ten schemat leczenia jest przybliżony. Pamiętaj, że patogeny i szkodniki nie mogą uodpornić się na określony lek, należy je co roku wymieniać.

Podlewanie winogron

Po raz pierwszy w sezonie podlewamy roślinę natychmiast po usunięciu schronienia zimowego, a winorośl jest przywiązana do dolnej poziomej prowadnicy kratki. Młode rośliny (do 3 lat) należy podlewać przez wykopaną plastikową rurkę. Na 1 lianę pobiera się 40 litrów letniej wody zmieszanej z 0,5 litra popiołu drzewnego. Drugie podlewanie przeprowadza się 7 dni przed kwitnieniem, a trzecie - gdy roślina zanika. Gdy zielone owoce zaczną zmieniać kolor na kolor charakterystyczny dla odmiany, należy zaprzestać podlewania winogron. Jednak 7 dni przed osłoną rośliny na zimę będzie potrzebować zimowego podlewania doładowującego wodę. Młode okazy odmian winorośli i odmian stołowych należy podlewać 4 razy w sezonie. Dojrzałe okazy winogron winnych należy podlewać tylko 1 raz przez cały sezon, a to podlewanie będzie nalewane wodą.

Top dressing z winogron

Jeśli podczas sadzenia sadzonki wszystkie niezbędne nawozy zostały wprowadzone do gleby, ich winogrona powinny wystarczyć na 3-4 lata. Najczęściej do tego czasu winorośl jest już w pełni uformowana i zaczyna przynosić owoce, w związku z tym będzie potrzebować dodatkowych składników odżywczych. Co eksperci radzą stosować do karmienia tej rośliny, aby lepiej się rozwijała i dawała bogate zbiory? Do nawożenia stosuje się zarówno nawozy mineralne, jak i organiczne. Najczęściej obornik jest używany jako materia organiczna, ponieważ zawiera wszystkie składniki odżywcze, których potrzebuje taka winorośl. W razie potrzeby obornik można zastąpić kompostem, odchodami ptaków lub torfem. Winogrona potrzebują również nawozów mineralnych. Jest karmiony takimi prostymi nawozami zawierającymi azot, jak mocznik lub saletra amonowa. Jako nawóz zawierający fosfor stosuje się zwykły lub podwójnie granulowany superfosfat. Z nawozów potasowych zaleca się sól potasową, Ecoplant, siarczan lub chlorek potasu. Do takiej rośliny najlepiej nadają się następujące złożone nawozy mineralne: Florovit, Master, Solution lub Kemira.

Po raz pierwszy należy nakarmić roślinę suchym nawozem po usunięciu schronienia zimowego. Aby to zrobić, użyj mieszanki składników odżywczych składającej się z 45 gramów azotu i 30 gramów nawozu potasowego, a także 40 gramów superfosfatu (obliczone na 1 krzew). Wokół rośliny wykonuje się rowek, do którego wlewa się mieszaninę składników odżywczych, a następnie przykrywa się warstwą gleby.

Po raz drugi w sezonie winogrona należy karmić 7-10 dni przed kwitnieniem, w tym celu używają roztworu wodnego. Aby go przygotować, musisz połączyć 10 litrów obornika lub gnojowicy z kurczaka i 20 litrów wody. Pojemnik z mieszanką jest szczelnie zamknięty, będzie gotowy po wędrówce przez 10-12 dni. Następnie mieszaninę rozcieńcza się wodą w stosunku 1: 5 lub 1: 6. W 10 litrach gotowego roztworu dodaj 25 gramów superfosfatu i 15 gramów nawozu potasowego. Na 1 krzew pobiera się 10 litrów gotowej mieszanki składników odżywczych.

Kiedy jagody dopiero zaczynają dojrzewać, winorośl należy karmić superfosfatem (50 gramów na krzak) i nawozem potasowym (20 gramów na krzak).

Również opatrunek dolistny pozytywnie wpływa na wzrost i rozwój rośliny, zaleca się je wykonywać w połączeniu z opryskaniem krzewów środkiem grzybobójczym przeciwko chorobie mączniaka. Mieszanka odżywcza stosowana do tego typu żywienia może zawierać zarówno podstawowe składniki pokarmowe (fosfor, azot i potas), jak i dodatkowe pierwiastki potrzebne winogronom, a mianowicie: cynk, miedź, mangan, bor, molibden i kobalt. Doświadczeni ogrodnicy zalecają wybieranie gotowych preparatów na takie opatrunki, na przykład: Novofert, Plantafol, Kemira lub Aquarin.

Nawozy zawierające azot, a także odchody dziewanny i drobiu, winogrona można karmić tylko do połowy okresu letniego. W przeciwnym razie może opóźnić dojrzewanie owoców. I pamiętaj, że musisz karmić winogrona z umiarem. Roślina „przekarmiona” nie przyniesie owoców.

Wiązanie winogron

Przywiązując tę ​​lianę do podpory, możesz uformować krzak, który będzie bardzo łatwy w pielęgnacji. W przypadku, gdy podwiązka nie zostanie wyprodukowana, winogrona zaczną przylegać do podpór, które są na ich drodze, w tym przypadku nie będziesz już w stanie kontrolować jej wzrostu, zbiór owoców będzie znacznie trudniejszy, podczas gdy ich ilość i jakość może zawieść ogrodnika.

Taką roślinę należy związać w 2 etapach:

1. Suchą podwiązkę wykonuje się na początku wiosny, po usunięciu schronienia zimowego, ale przed otwarciem pąków. Aby to zrobić, musisz zgiąć wszystkie istniejące gałęzie do dolnej poziomej prowadnicy kratki i przywiązać je do niej. Staraj się, aby związane gałęzie były gładko zgięte, w tym przypadku system przewodzący nie zostanie zakłócony, a niezbędne składniki odżywcze popłyną do oczu.
2. Podwiązkę zieloną produkuje się, gdy zielone pędy zaczną rosnąć, a ich długość wyniesie co najmniej 0,4 m. Młode pędy powinny być podwiązane pod kątem, w tym przypadku będą równomiernie oświetlone i nie będą pękać od podmuchów wiatru. Gdy pędy dojdą do następnej poziomej prowadnicy, należy je do niej przywiązać. W okresie wegetacji młode łodygi należy przywiązywać do podpory 3 lub 4 razy. Zielone pędy nie są związane z górnym międzywęźlem. Powinieneś spróbować pociągnąć je drutem między trzecim a drugim pąkiem od końca łodygi.

Eksperci zalecają stosowanie metody poziomego przechylania do wiązania winorośli, ponieważ jest to bardzo wygodne. Są jednak hodowcy, którzy wolą podwiązkę z pierścieniem, łukiem lub ściśle pionową. Do podwiązki zaleca się użyć nasączonego wodą łyka lub specjalnego sznurka (drut owinięty w papier). Aby zapobiec ścieraniu się pędów na drucie, konieczne jest przymocowanie liny lub myjki za pomocą „ósemki”, w tym celu są one przepuszczane między metalem a łodygą.

Przycinanie winogron

Winogrona przycina się jesienią. Faktem jest, że jeśli zabieg ten zostanie przeprowadzony wiosną, to rany będą goić się przez długi czas, spływając „łzami”. Jeśli oczy zostaną zalane sodą, doprowadzi to do ich zakwaszenia i śmierci. Może nawet doprowadzić do śmierci całego buszu..

Przycinanie winogron wiosną

Wczesną wiosną tę winorośl przycina się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne i dopiero po ogrzaniu powietrza do 5 stopni. W takim przypadku należy usunąć zranione lub chore gałęzie na młodych krzewach lub krzewach posadzonych jesienią.

Przycinanie latem

Latem jako takie przycinanie nie jest przeprowadzane. W tym czasie szczypią, szczypią, wybijają winogrona, a także wyrywają nadmiar gałęzi i usuwają liście, które zasłaniają jagody przed słońcem. Wszystkie te procedury są konieczne, aby poprawić wentylację rośliny, a także równomiernie rozprowadzić oświetlenie i odżywianie. A głównym celem takich procedur są bogate zbiory..

Przycinanie winogron jesienią

Jesienią roślina jest przycinana w 2 etapach. Po uwolnieniu krzewów z owoców konieczne jest oczyszczenie gałęzi z ogniw owocujących, a także z wierzchołków i słabych pędów. Pół miesiąca po zakończeniu opadania liści należy przejść do drugiego etapu przycinania. Nie martw się, że gałęzie zostaną uszkodzone przez mróz. Faktem jest, że pierwszy mróz tylko hartuje winogrona. Należy jednak pamiętać, że przycinanie można przeprowadzić w temperaturze powietrza co najmniej minus 3 stopnie, w przeciwnym razie łodygi będą zbyt delikatne.

Przycinanie sadzonki jest dość łatwe. Aby to zrobić, musisz odciąć wszystkie dodatkowe łodygi, podczas gdy na krzaku powinno być 3-8 rękawów wyrastających pod kątem z ziemi.

Przycinanie dojrzałych winogron jest trudniejsze:

1. Od początku do połowy września wszystkie młode łodygi należy wycinać od spodu wieloletnich rękawów. W takim przypadku konieczne jest wycięcie tych z nich, które znajdują się poniżej pierwszego drutu, który znajduje się na wysokości 0,5 m od powierzchni ziemi. Następnie przycina się młode łodygi, które wyrosły na rękawie nad drugim drutem, znajdującym się na wysokości 0,8 m od powierzchni stanowiska. Wszystkie boczne pasierty należy od nich odciąć, a wierzchołki wybić, przy czym konieczne jest uchwycenie segmentów, których długość stanowi 10 procent długości całej łodygi.
2. Kiedy opadanie liści się skończy, będziesz musiał wybrać 2 rozwinięte łodygi znajdujące się na wysokości pierwszych 2 drutów. Konieczne będzie utworzenie zastępczego węzła z dolnej łodygi, która wyrosła z zewnętrznej części rękawa. Aby to zrobić, tę sesję należy przyciąć na wysokość 3 lub 4 oczu. Następnie powstaje strzała owocowa, w tym celu drugą łodygę, która jest nieco wyższa niż pierwsza po przeciwnej stronie rękawa, należy przyciąć na wysokość od 7 do 12 oczu.

W rezultacie na krzaku będą tylko wieloletnie łodygi rosnące prostopadle do gleby, a także rękawy z pąkami, to one w przyszłym roku dadzą młode pędzle i winorośl.

Rozmnażanie winogron

Uprawa winogron z nasion jest całkiem możliwa, ale otrzymane w ten sposób sadzonki zachowują tylko część cech odmianowych rośliny rodzicielskiej. W związku z tym do rozmnażania tej rośliny zaleca się stosowanie metod wegetatywnych: szczepienia, warstwowania i sadzonek. Metody te pozwolą roślinom zachować wszystkie cechy odmianowe krzewu rodzicielskiego. Ważnym składnikiem kompleksu biologicznego takiej rośliny jest jej zdolność do regeneracji, która pozwala roślinie regenerować się po zamarznięciu, ciężkim urazie, a także jest niezbędna do zarastania ran..

Rozmnażanie winogron przez sadzonki

Najłatwiejszym i najszybszym sposobem rozmnażania winogron są sadzonki. Jesienią podczas przycinania roślin należy zbierać zdrewniałe sadzonki. Aby to zrobić, użyj dojrzałej winorośli, która nie powinna być cieńsza niż ołówek. Jednocześnie międzywęźla powinny być równomiernie rozmieszczone na całej długości, a także powinny znajdować się na nim 2 lub 3 oczy. Należy zauważyć, że dłuższe trzpienie są znacznie lepiej przechowywane. Dolne cięcie należy wykonać pod kątem 45 stopni, natomiast 30–40 mm należy wycofać od nerki w dół. Najlepiej przechowywać takie sadzonki w pomieszczeniu o dużej wilgotności i temperaturze powietrza 0-5 stopni. Dlatego najlepszym miejscem do ich przechowywania jest sklep z ziemniakami. Wycięte sadzonki nie mogą być długo przechowywane na słońcu. Przygotuj roztwór siarczanu żelazawego (1%) i zanurz w nim sadzonki na 5-10 minut. Poczekaj, aż powierzchnia sadzonek wyschnie, a następnie zawiń je w arkusz papieru, złóż w plastikowej torbie i przechowuj.

W ostatnich dniach lutego lub w pierwszych dniach marca kończy się głęboki odpoczynek sadzonek, który zastępuje stan wymuszonego spoczynku. W tym momencie zaleca się rozpoczęcie ukorzeniania sadzonek. Usunięte sadzonki będą wymagały dokładnej kontroli. Brązowa kora nie powinna mieć żadnych plamek ani pleśni. A wizjer i cięcie cięcia należy pomalować na ciemnozielony kolor. Wybrane do ukorzeniania trzonki należy zanurzyć na kilka minut w roztworze jasnoróżowego manganu potasowego. Następnie umieszcza się je w szklanym słoju, który należy napełnić czystą wodą do wysokości 50–60 mm, mieszając z jedną kroplą miodu. Na trzpienie należy założyć plastikową torbę. Gdy sadzonki są nasycone cieczą, na każdym z nich należy wykonać niższe cięcie, które powinno znajdować się pod dolnym węzłem.

W celu ukorzenienia sadzonki sadzi się w plastikowych kubkach, które należy wypełnić mieszaniną humusu, piasku i torfu (1: 1: 1). W podłożu należy wykonać zagłębienie 50–60 mm, następnie u jego dna wykonać poduszkę przez wsypanie niewielkiej ilości piasku, następnie umieścić w nim nacięcie, a powstałą pustkę zasypać piaskiem. Górne nacięcie trzonka powinno być pokryte lakierem ogrodowym, górny tylko lekko piaskiem, dolny powinien znajdować się 5–7 cm nad dnem szklanki. Aby sadzonki jak najszybciej dały korzenie, konieczne jest, aby ich górna część miała temperaturę od 15 do 18 stopni, a dolna powinna być ciepła (od 23 do 28 stopni). Aby to zrobić, kubki z sadzonkami należy umieścić na palecie; potrzebują ogrzewania dolnego przez 4 tygodnie. W tym czasie konieczne będzie podlewanie sadzonek, jeśli to konieczne, używając do tego letniej wody, powierzchnię podłoża ostrożnie poluzowuje się, nadmiar łodyg jest ściskany, a wszystkie rosnące kwiatostany należy usunąć. Wtedy rośliny będą wymagały utwardzania, w tym celu zaczną być przenoszone codziennie na taras lub balkon w ostatnich dniach kwietnia lub pierwszego - w maju. Utwardzone sadzonki można sadzić w otwartej glebie.

Rozmnażanie winogron przez szczepienie

Do wykonania szczepienia potrzebny będzie przeszczep - jest to łodyga odmiany uprawnej, która ma tylko 1 pączek, a także stado - łodygę tę należy pobrać z odmiany odpornej na filokserę, natomiast musi mieć 50 cm długości, grubsze niż ołówek. W takim przypadku zapas musi być koniecznie grubszy niż zraz. Sadzonki zbiera się w jesienne dni podczas przycinania, podczas gdy na wszystkich sadzonkach powinno być co najmniej 3-4 oczy. Należy je zachować do wiosny, jak opisano szczegółowo powyżej. Jesienią należy również rozpocząć przygotowywanie krzewu. Aby to zrobić, konieczne jest usunięcie z niego wszystkich niepotrzebnych, powinna pozostać tylko winorośl do szczepienia, a następnie krzewom należy zapewnić dobre schronienie do zimowania.

Samo szczepienie należy przeprowadzić przed rozpoczęciem przepływu soków, wybierając pochmurny, bezwietrzny dzień, ponieważ aby miejsce szczepienia rosło razem, potrzebna będzie wysoka wilgotność. Tę procedurę można przeprowadzić również latem. Z magazynu, umieszczonego tam jesienią, sadzonki należy usunąć w czerwcu. Odśwież ich dolne kawałki, które są zanurzone w pojemniku z niewielką ilością wody (na dole). Po pęcznieniu pąków pojemniki są przenoszone na półkę lodówki, gdzie sadzonki mogą być utwardzone. Po kilku dniach wyjmij sadzonki z lodówki i przeszczep je do wywaru. Krzewy podkładkowe w okresie letnim należy odciąć wiosną na zeszłorocznej winorośli, to na niej zostanie zaszczepiona sadzonka. Podczas letniego szczepienia fuzja tkanek jest zauważalna lepiej, ponieważ szybkość przepływu soków w zrazie i podkładce jest znacząco różna. Możesz szczepić przy temperaturze zewnętrznej od 15 do 35 stopni.

Między dwiema częściami zaczynają pojawiać się nowe komórki, w wyniku czego rosną razem. Weź zraz, rozszerzając go o miejsce przyszłego szczepienia od siebie, a następnie przycinaj go bezpośrednio nad górnym pączkiem. Następnie cofnij się od tej nerki o 40-50 mm, a następnie wykonaj nacięcie na uchwycie po obu stronach w kierunku od siebie ostrym klinem o 20-30 mm. Jednocześnie należy pamiętać, że jeśli klin jest wklęsły, to kolba i zraz nie będą rosły razem. Aby zapobiec wysychaniu cholewki, owiń ją wilgotną szmatką. Cofnij się na podkładce od ostatniego pąka w górę o 40-50 mm i pokrój. Cięcie powinno przebiegać zgodnie z większym owalem cięcia winorośli. Cięcie powinno mieć taką samą głębokość jak klin tnący. Klin zrazu należy umieścić w wyciętym podkładzie tak, aby jego pąki były skierowane w różnych kierunkach. Miejsce szczepienia należy owinąć folią na powieki, taśmą lub taśmą izolacyjną. Po rozpoczęciu przepływu soków miejsce to należy owinąć gazetą lub innym materiałem, który nie przepuszcza światła.

Jeśli szczepienie przeprowadza się latem, to po zainstalowaniu klina zrazowego w podkładce, fuzję należy owinąć wilgotną szmatką. Połóż plastikową torbę na roślinie i przymocuj ją poniżej miejsca szczepienia. Następnie należy go owinąć grubym arkuszem papieru, który chroni roślinę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W przypadku ustąpienia pojawienia się kondensacji na wewnętrznej powierzchni worka, należy go usunąć. Tkankę należy ponownie zwilżyć wodą, a następnie worek włożyć z powrotem na pierwotne miejsce, mocując go poniżej miejsca szczepienia. Po otwarciu pąka do szczepienia papier należy usunąć. Następnie worek jest przycinany na posiew. Ten sam pakiet należy zamocować na uchwycie nad miejscem przeszczepu. Po uformowaniu silnych łodyg na zrazie opakowanie i tkankę należy usunąć z rośliny. Przez pierwsze 12 miesięcy należy bardzo uważać na szczepioną roślinę, ponieważ można ją bardzo łatwo złamać..

Sekrety udanego szczepienia:

1. Na podkładkę należy wybrać mrozoodporną hybrydę, która jest odporna na oidium, pleśń i filokserę.
2. Odmiany zrazu i podkładki muszą mieć ten sam wigor.
3. Narzędzie tnące musi być bardzo ostre i dobrze zdezynfekowane.
4. Winorośl podkładkowa przycinana jest ściśle prostopadle do linii wzrostu.
5. Jak rozmnażać się przez nakładanie warstw

Rozmnażanie przez nakładanie warstw odbywa się wiosną i jesienią. Na początek w glebie w pobliżu krzaka należy wykonać głęboki (około 0,5 m) rowek, do którego wprowadza się czarną ziemię, połączoną z próchnicą. Następnie pasuje do niego jednoroczny, nisko rosnący pęd, a rowek musi być wypełniony ziemią. W takim przypadku wierzchołek z trzema blaszkami liściowymi i punktem wzrostu powinien pozostać na powierzchni. Warstwy będą musiały być podlewane, a do tego pobierają 20 litrów wody. Wiosną i latem upewnij się, że ziemia nad cięciem jest zawsze lekko wilgotna. W takim przypadku z każdego węzła wyrośnie pęd z własnym systemem korzeniowym. Ta metoda rozmnażania jest często stosowana w celu zastąpienia starej rośliny młodą..

Choroby winogron ze zdjęciem

Jeśli zdecydujesz się uprawiać winogrona, powinieneś być przygotowany na walkę z wieloma różnymi chorobami. A nawet jeśli ściśle przestrzegasz wszystkich zasad techniki rolniczej, nie gwarantuje to, że winorośl nie zachoruje. Poniżej zostaną opisane choroby, z którymi najczęściej spotykają się hodowcy..

Antraknoza

W krzaku zakażonym taką chorobą uszkodzone są kwiatostany, jagody, płytki liściowe i łodygi. Na dotkniętych winogronach powstają plamki brązowego koloru, które mają granicę jaśniejszego odcienia, z czasem łączą się ze sobą. W tych miejscach dochodzi do śmierci i utraty tkanki. Na powierzchni łodyg najpierw powstają plamki ciemnobrązowego odcienia, po których pojawiają się różowawo-szare owalne plamy, które mogą rozprzestrzeniać się na całe międzywęźle. W tych miejscach pojawiają się pęknięcia tkanek i wrzody. Kwiatostany ciemnieją i stopniowo wysychają, a na owocach pojawiają się plamki. Aby wyleczyć zaatakowany krzew, należy go spryskać ogólnoustrojowym i kontaktowym środkiem grzybobójczym, na przykład: Ridomil, Horus, Acrobat, Bordeaux, Thanos lub Antracol. W przypadku, gdy rośliny w Twoim regionie bardzo często chorują na taką chorobę, eksperci zalecają wybór odmian winogron odpornych na antraknozę do uprawy.

Oidium

Ta choroba grzybicza to mączniak prawdziwy winogron. Na powierzchni dotkniętego buszu pojawia się biało-szary, pudrowy nalot. W miarę postępu choroby kwiatostany zaczynają odpadać, blaszki liściowe stają się kręcone, a owoce pękają lub wysychają. Najczęściej winogrona chorują na tę chorobę w wilgotną i ciepłą pogodę. Istnieje duże prawdopodobieństwo infekcji w przypadku okazów silnie liściastych, które nie mają bardzo dobrej wentylacji. W celach profilaktycznych nie pozwól, aby krzew zgęstniał, w tym celu musisz związać gałęzie, wyrwać nadmiar łodyg i wyciągnąć chwasty na czas. Możesz spryskać winogrona Horusem, Topazem, Thanosem, Strobi lub Tiovitem.

Mączniak rzekomy (mączniak)

Ta choroba grzybicza najczęściej dotyka winogrona, a jednocześnie jest bardzo niebezpieczna. Choroba atakuje wszystkie zielone części krzewu. O tym, że na winogrona wpływa pleśń, można się przekonać dzięki tłustym plamkom na przedniej powierzchni blaszki liściowej. W deszczową pogodę na seaminowatej powierzchni blaszki liściowej pojawia się pudrowy kwiat o jasnym odcieniu, a następnie na jego miejscu tworzy się martwica. Tak więc na początku dotknięta tkanka staje się żółta, następnie ma brązowo-czerwony odcień, a następnie tworzą się obumierające obszary. Dotknięte płytki liści obumierają, w wyniku czego łodygi są odsłonięte, a kwiatostany pokryte są białym nalotem. Kwiaty i pąki wysychają i obumierają. Jeśli zdecydujesz się rozpocząć uprawę winogron, wybrana przez Ciebie odmiana musi być wysoce odporna na choroby grzybowe. Aby zapobiec, ściółkuj powierzchnię kręgu pnia, karm roślinę potasem i fosforem na czas, odetnij pasierbów. Spryskaj krzaki fungicydami. Pierwszy oprysk przeprowadza się w momencie, gdy długość młodych pędów osiąga 15–20 centymetrów, drugi - przed zakwitnięciem rośliny, trzeci - gdy owoce są zbliżone wielkością do grochu. Winogrona należy spryskać mieszaniną Cuproxat, Thanos, Ridomil, Strobi, Antracol, Horus, tlenochlorku miedzi i Bordeaux.

Szara zgnilizna

Choroba ta dotyczy wszystkich zielonych części krzewu i jednorocznego drewna, a także miejsc przeszczepów. Na powierzchni otwierających się oczu i młodych pędów pojawia się płytka nazębna. Owoce dotknięte taką zgnilizną pokryte są gęstym nalotem siwizny, podczas gdy grona stają się papkowatymi grudkami. Do rozwoju takiej choroby niezbędna jest wilgoć. Wraz z nadejściem suszy objawy choroby mogą prawie całkowicie zniknąć, ale patogenne mikroorganizmy pozostaną na krzaku. Zaatakowany krzew należy spryskać tym samym fungicydem, który jest stosowany w przypadku choroby winogron z mączniakiem lub mączniakiem prawdziwym.

Czarna plama (phomopsis, obumieranie pędów lub escoriasis)

Ta szkodliwa choroba może uszkodzić zarówno zielone, jak i zdrewniałe części buszu. Z tego powodu kora traci kolor. Jeśli temperatura wzrośnie powyżej 10 stopni, na tych odbarwionych obszarach pojawią się piknidia grzyba. W przypadku, gdy grzyb wniknie wystarczająco głęboko w drewno, doprowadzi to do pojawienia się zgniłych obszarów. Początkowo wzrost rękawa zwolni, a następnie umrze. Na blaszkach liści nekrotyczne plamy mają gęstszą i jaśniejszą granicę niż tkanka liści. Dotknięte liście żółkną, chory krzew przestaje się rozwijać, gnije i wysycha. Ponieważ grzybnia grzyba jest w stanie wniknąć w głębokie warstwy drewna, oprysk krzewu środkiem grzybobójczym będzie nieskuteczny. W związku z tym należy zająć się zarodnikami i ciałami grzyba. Tak więc jesienią, gdy kończy się opadanie liści, a roślina zostaje odcięta, należy ją spryskać środkiem zawierającym miedź, na przykład: płyn Bordeaux, Horus, tlenochlorek miedzi lub Cuproxat. Zdejmij rękawy, które zaczęły wysychać. Gdy na wiosnę pojawią się 2 lub 3 blaszki liściowe, krzew należy spryskać fungicydem. Następujące zabiegi profilaktyczne winogron z tej choroby będą prowadzone w tym samym czasie, co opryskiwanie rośliny z oidium i mączniaka. Pamiętaj, że nie jest łatwo pozbyć się takich plam i będziesz musiał z tym walczyć przez kilka lat..

Oprócz wymienionych powyżej chorób winogrona mogą cierpieć na alternarię, raka bakteryjnego, udar mózgu, werticylozę, armilarozę, białą, czarną, kwaśną i zgniliznę korzeni, diplodiozę, różnego rodzaju martwicę, fuzariozę, penicylozę, bakteriozę, cercosporium, chlorozę itp. Należy pamiętać, że niektóre choroby są nieuleczalne. Jeśli winogrona są zadbane i mocne, bardzo rzadko będą dotknięte różnymi chorobami..

Szkodniki winogron ze zdjęciem

Krzewy winogronowe mogą uszkadzać różne szkodniki, na przykład: pchłę winogronową, górnika, komara, komara, szarego i czarnego ryjkowca oraz dużą lucernę, trzęsacz wonny, kornik wonny, pajęczynę winogronową, filc winogronowy i roztocze, świąd winogron dwuletnie i winorośl, osy, wciornastki, mączliki i Comstock, cykady i filoksera itp..

Phyloxera lub mszyca winogronowa

Największym zagrożeniem dla rośliny jest filoksera (mszyca winogronowa). Mają dwie formy: korzeń i liść (galus). Rozprzestrzenianie się takiego szkodnika następuje za pomocą wody używanej do nawadniania, z materiałem nasadzeniowym i wiatrem (na odległość około 15 kilometrów). Ze względu na formę korzeni takiego szkodnika krzewy giną, ponieważ przebicia w systemie korzeniowym zostają zakażone i stopniowo niszczone. Powinieneś wiedzieć, że walka z takim szkodnikiem nie jest łatwa. Wcześniej gleba była traktowana fumiganami, ale w tej chwili ogrodnicy porzucili tę metodę walki. Aby pozbyć się liściastej formy tego szkodnika, krzew spryskuje się Zolonem, Confidorem, Aktellik lub innym środkiem o podobnym działaniu. Nie można pozbyć się formy korzenia, dlatego do uprawy zaleca się wybieranie odmian na nią odpornych..

Gąsienice rolek liściowych

Gąsienice zwójków liściowych mogą uszkodzić pąki, blaszki liściowe i jagody rośliny. W niektórych przypadkach niszczą około 80 procent owoców, ponieważ są bardzo żarłoczne i płodne. Po zdjęciu schroniska z winogron należy go spryskać roztworem Nitrafenu (0,25 kg na 1 wiadro wody). Po rozpoczęciu lata motyli rośliny należy spryskać dowolnym środkiem owadobójczym (na przykład: Karbofos lub Aktellik), po pół miesiącu krzew należy ponownie traktować. Kiedy pojawiają się same gąsienice, winogrona należy traktować roztworem benzofosforanu (6%) lub Karbofos (10%).

Cykady

Szkodniki ssące, takie jak cykady, są polifagami. Mnożą się niesamowicie szybko. Te szkodniki przenoszą choroby wirusowe i mykoplazmowe, które są nieuleczalne. Jeśli takie szkodniki zostały zauważone na roślinie, należy ją spryskać roztworem Aktara.

Roztocza

Roztocza, które ssą szkodniki, wolą żyć na seamy na powierzchni blaszki liściowej. Przebijając liść, wysysają sok i zjadają tkankę. W takich miejscach pojawiają się małe plamki, które po chwili zaczynają wysychać. W ciągu jednego sezonu dochodzi do 12 zmian pokoleń kleszczy. Zaatakowaną roślinę należy potraktować akarycydem, na przykład: Fufanon, Omayt, Aktellik, Neoron itp. Należy wykonać 3 opryski w odstępie 1–1,5 tygodnia.

Zlatka

Zlatka to chrząszcz winorośli w kolorze zielono-oliwkowym, osiągający 2 cm długości, za sprawą chrząszcza dochodzi do deformacji blaszek liściowych, a jego beznogie larwy przegryzają kręte przejścia w łodygach, gdzie hibernuje. Na zaatakowanym krzewie blaszki liściowe wysychają, łodygi więdną, a owoce stają się mniejsze. Zaatakowane blaszki liściowe i łodygi należy wyciąć. Sam krzew spryskuje się Aktellik lub Karbofos. Dzięki terminowemu opryskowi zapobiegawczemu ze strony szkodników taki owad nie osiedli się na krzaku, ponieważ wybiera osłabione okazy.

Poszewka

Poduszka jest siedzącym pasożytem ssącym należącym do rodziny fałszywych łusek. Wysysa sok z rośliny i jest nosicielem chorób wirusowych. Taki szkodnik osiada na łodygach i płytkach liściowych. Przywiązawszy się do wybranego miejsca, pozostanie tam do śmierci. Taki szkodnik wytwarza substancję, która chroni go przed działaniem nawet silnych leków. Wiosną, zanim liście się otworzą, należy spryskać krzaki Preparatem 30 lub Nitrafenem. Podczas sezonu wegetacyjnego przetwarzaj winogrona za pomocą BI-58. Spróbuj ręcznie usunąć owady, chroniąc dłoń sztywną rękawicą.

Rodzaje i odmiany winogron ze zdjęciami i nazwami

W zależności od czasu dojrzewania wszystkie odmiany takiej rośliny są podzielone na superearly, wczesne, wczesne średnie, średnie, średnio późne, późne i bardzo późne. I zgodnie z przeznaczeniem dzielą się na techniczne, stołówki i uniwersalne. Odmiany stołowe są najwyższej jakości, ich owoce są bardzo piękne i smaczne. Zwykle są używane do świeżej żywności. Do produkcji win i soków wykorzystuje się owoce odmian przemysłowych. Jagody różnych odmian można spożywać na świeżo i wykorzystywać do przetwórstwa.

Obecnie uprawia się głównie odmiany będące mieszańcami 3 gatunków: Labrusca (ojczyzna Ameryki), Amur (ojczyzna Dalekiego Wschodu) oraz uprawianych winorośli (rosnących w Europie i Azji). Wszystkie odmiany są tradycyjnie podzielone na 3 grupy:

1. Odmiany euroazjatyckie. Jagody są największe i najsmaczniejsze. Jednocześnie najlepsze odmiany to odmiany środkowoazjatyckie, na przykład Ladies Palings i Husayne. Jednak odmiany te mają szereg wad: niską odporność na mróz, podatność na filokserę i grzyby oraz długi okres wegetacji. Odmiany europejskie są bardziej odporne na mróz, ale ich owoce nie są tak smaczne i atrakcyjne.
2. Odmiany amerykańskie. Są szybko rosnące, odporne na suszę, mróz i filokserę. Ale owoce są dość małe i mają "lisski smak" Isabelli. Jednak hybrydy Labrusca Isabella i Lydia są dość popularne, ponieważ wyróżniają się bezpretensjonalnością i zimotrwalością.
3. Odmiany Amur. Charakteryzują się wysoką zimotrwalością, są w stanie wytrzymać spadek temperatury do minus 42 stopni. Nie mają smaku, jaki mają odmiany amerykańskie i mają krótki okres wegetacji. Wadami takich odmian są zapotrzebowanie na podlewanie i podatność na filokserę.

Najpopularniejsze odmiany:

1. Cabernet Sauvignon (Lafite). Techniczna odmiana francuska o względnej odporności na mróz, ale z wysoką do szarej zgnilizną, mączniakiem i listowicą winogronową. Z owoców wytwarzane są wysokiej jakości czerwone wina stołowe i deserowe. Owoce mają posmak psiankowatych.
2. Aligote. Biała odmiana pochodząca z Francji, stosunkowo odporna na mróz. Podatna na choroby takie jak mączniak, szara zgnilizna i mączniak prawdziwy. Wysokiej jakości wina i soki powstają z owoców.
3. Płomienny Tokai (kardynał). Ta odmiana stołu należy do grupy amerykańskiej. Owoce owalne są duże, fioletowo-czerwone, ich miąższ jest mięsisty, soczysty i chrupiący, posiada subtelny zapach gałki muszkatołowej. Niska odporność na mróz. Wirus liściowy winogron jest często podatny na mączniaka, oidium i szarą zgniliznę.
   
4. Nadzieja (sen). Ta odmiana stołowa z Ukrainy jest bezpestkowa, otrzymana ze skrzyżowania środkowoazjatyckich odmian Chaush Pink i Kishmish black. Owoce średnio owalne o różowo-zielonym kolorze pokryte są cienką skórką. Miąższ jest mięsisty, soczysty i dość smaczny. Odmiana ta charakteryzuje się niską zimotrwalością, jest też podatna na mączniaka i choroby..
5. Muscat Ottonel. Wszechstronna odmiana pochodząca z Francji. Owoce średnie są okrągłe, żółtozielone, pokryte jędrną skórką. Mięsiste mięso ma ostry zapach gałki muszkatołowej. Owoce są spożywane na świeżo, służą również do przygotowania win półsłodkich i mieszanych oraz soków. Średnia mrozoodporność. Podatny na szarą pleśń, oidium i mączniaka.
6. Brunatnożółty. Winogrono to jest hybrydą odmian, takich jak Vitis Vinifera i Vitis Labrusca, które pochodzą z Ameryki Północnej. Jagody są spożywane świeże i przetwarzane na soki i wina. Owoce średniej wielkości, kuliste, prawie czarne o jędrnej skórce. Śluzowaty miąższ ma silny zapach truskawek.

Popularne są również takie odmiany jak: Agdai, Włochy, White Kokur, Queen of Vineyards, Beauty Cegleda, Merlot, Moldova, White Muscat, Alexandrian, Amber, Hamburg, and Yerevan, Odessa souvenir, Pinot noir, Riesling, Rkatsiteli, Green Sauvignon, Feteasca biała, Chardonnay itp..