Lecznicza szałwia dębowa - jak wyhodować roślinę na swojej stronie

Fakt, że szałwia dębowa słynie z właściwości leczniczych, jest znany wielu osobom. Jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę, że roślina jest bezpretensjonalna i może rosnąć na dowolnych działkach ogrodowych. W naszym artykule dowiesz się o dobroczynnych właściwościach szałwii, a także o tym, jak wyhodować ten pachnący krzew..

Wysokość szałwii dębowej waha się od 35 cm do 90 cm Krzew jest silnie rozgałęziony i składa się z gęsto liściastych łodyg zielnych z kolczastymi główkami koloru niebieskiego lub liliowego. U korzeni roślina jest drzewiasta, pozostając zielona na górze.

Długość podłużnych blaszek liściowych położonych na dnie krzewu wynosi 3,5–10 cm, szerokość 1,5–3 cm. Przylistki wąskie lancetowate. Proste kwiatostany składają się z fałszywych okółków 4-6 kwiatów, umieszczonych wzdłuż łodygi w odległości 1,5 cm od siebie.

Szałwia leśna kwitnie od czerwca do sierpnia, owocuje późnym latem - wczesną jesienią. Owoce to ciemnobrązowe orzechy..

Roślina jest dobrą rośliną miododajną. W ciepłe dni o dużej wilgotności wydziela zapachowy nektar zbierany przez pszczoły. Z jednego hektara szałwii można zebrać do 180 kg ciemnozłotego, pachnącego miodu.

Wideo „Magia roślin: szałwia dębowa”

Ten film przedstawia korzystne właściwości i zastosowania rośliny leczniczej.

Właściwości lecznicze

Szałwia dębowa jest powszechnie znana nie tylko uzdrowicielom ludowym. Farmakolodzy używają wyciągów z jego części nadziemnych do przygotowywania leków. Jeden z nich - „Salvin” - neutralizuje toksyny, jest antybiotykiem. Liście i kwiatostany zawierają substancje o silnym działaniu dezynfekującym i przeciwzapalnym. Sage ma dość szeroki zakres zastosowań:

• jest dobry na zapalenie migdałków, ból zęba, zapalenie jamy ustnej;
• normalizuje gruczoły łojowe;
• przepisany na zaburzenia nerwowe;
• wzmacnia mieszki włosowe, spowalniając tym samym proces łysienia;
• używany do douching w ginekologii;
• łagodzi ataki astmy oskrzelowej;
• sprzyja przerwaniu laktacji;
• zmniejsza bóle menstruacyjne;
• eliminuje bóle stawów;
• stosowany w leczeniu ropnych ran;
• leczy pleśniawki;
• utrzymuje elastyczność ścianek naczynia.

Odmiany szałwii dębowej

Szałwia dębowa sprawdziła się jako roślina ozdobna. Dzięki bujnemu i długiemu kwitnieniu krzew na każdym miejscu prezentuje się bardzo efektownie. Hodowcy wyhodowali kilkanaście odmian szałwii:

1. Blaukoningin. Nisko rosnąca szałwia (nie więcej niż 30 cm). Kwitnie małymi niebieskimi kwiatostanami. Ma siedzące, wydłużone, średniej wielkości liście, które stają się mniejsze pod koniec łodygi.
2. Adora Blue. Niska roślina (do 40 cm) z wyprostowanymi pędami. Różni się czasem kwitnienia. Luksusowe, jasnoniebieskie główki kwitną w pierwszym roku po posadzeniu.
3. Viola Close. Odmiana zimotrwała do 50 cm wys., Rozgałęzione łodygi z dużymi pachnącymi liśćmi w dolnej części. Kwiatostany są ciemnoniebieskie z fioletowym odcieniem.
4. Carabinieri. Należy do gatunku musującego i należy do odmian niewymiarowych (do 25 cm). Główki roślin, składające się z małych kwiatów, mają kolor jasnoczerwony.
5. Caradonna. Proste łodygi rośliny są silnie rozgałęzione i osiągają wysokość 60–70 cm. Kwitnie obficie w kolorze ciemnofioletowym przez cały lipiec-sierpień..
6. Purple Queen. Wysokość krzewu dochodzi do 60 cm, krzew bzu zaczyna gęsto kwitnąć w drugim roku po posadzeniu. Posiada duże, ciemnozielone liście o przyjemnym zapachu.
7. Marcus. Miniaturowa roślina (20 cm), przypominająca pachnącego ziołowego jeża. Pąki kolców kwitną przez całe lato w kolorze ciemnoniebieskim lub ciemnofioletowym.
8. Ost Friesland. Bardzo dekoracyjna odmiana o wyprostowanych łodygach. Wysokość - 60 cm Fioletowe kwiatostany są bardzo gęsto rozmieszczone w całej łodydze, dlatego sama część zielna jest praktycznie niewidoczna.
9. Plumosa. Roślina o dużych liściach o wysokości 60 cm z krótkimi jasnofioletowymi kwiatostanami, które są gęsto położone na pędach zielnych. Kwitnie od wczesnego lata do października.
10. Rose Glade. Jasnoróżowa szałwia jest odporna na niskie temperatury i choroby. Bezpretensjonalna odmiana, która nie przekracza 60 cm.
11. Lilac Polyana. Inny rodzaj odpornej szałwii. Wysokie łodygi (do 60 cm) kończą się bujnymi niebieskimi kwiatostanami z pięknym fioletowym odcieniem.
12. Szkarłat. Krzew niski (do 30 cm). Należy do gatunku musującego. Kolczaste kwiatostany tworzą jasny czerwony dywan.

Uprawa w ogrodzie

Szałwia dębowa jest często sadzona w ogrodowych lub letnich domkach. Ogrodnicy uwielbiają go za bezpretensjonalność i łatwość pielęgnacji. Jednak przy uprawie szałwii należy nadal przestrzegać pewnych zasad agrotechnicznych..

Przygotowanie nasion

Aby skutecznie wyhodować szałwię, musisz odpowiednio przygotować materiał do sadzenia. Najpierw nasiona moczy się w wodzie przez 3 godziny z dodatkiem kilku kropli leku w celu pobudzenia wzrostu. Następnie układa się je na gazie i pozostawia na parapecie na jeden dzień, aby były całkowicie suche..

Pojemnik, w którym zostanie posadzona szałwia, powinien być obszerny. Na jej dnie układa się drenaż z keramzytu lub drobnych kamieni o grubości 2-3 cm, od góry pokrywany mieszaniną torfu i gleby odżywczej w stosunku 1: 1. Nasiona pogłębia się o 1 cm, posypuje ziemią i zwilża wodą. Doniczkę wyprowadza się na kilka minut na ulicę, aby utwardzić przyszłą roślinę. Ten czas jest stopniowo wydłużany do 1 godziny..

Wybór miejsca i gleby

Szałwia dębowa może być uprawiana nawet w cieniu, ale najlepiej rośnie w oświetlonych miejscach, gdzie nie ma silnych wiatrów i przeciągów. Szałwia preferuje gleby gliniaste o średniej kwasowości. 1 miesiąc przed sadzeniem wprowadza się do niego preparaty o wysokiej zawartości potasu i fosforu, a tuż przed sadzeniem nawozy azotowe.

Lądowanie

Ponieważ krzew rośnie szybko, potrzebuje wystarczająco dużo miejsca. Sadzonki sadzi się w odległości co najmniej 50-60 cm od siebie. Otwory do sadzenia powinny mieć 4 cm głębokości. Wlewa się je czystą wodą i odstawia, aby wilgoć została całkowicie wchłonięta. Sadzonki umieszcza się we wnęce, ostrożnie rozprowadzając korzenie. Posyp ziemią i ponownie zwilż.

Podlewanie

Szałwia leśna jest rośliną kochającą wilgoć, ale nie można jej przetaczać. Z powodu nadmiernej wilgoci system korzeniowy może być podatny na infekcje grzybicze i zacząć gnić. Teren wokół buszu nie powinien być przesuszony. Posyp szałwię rano lub wieczorem. Podlewanie w ciągu dnia spowoduje oparzenia słoneczne i śmierć roślin.

Top dressing

Nawozić szałwię każdej wiosny. Do gleby wprowadzane są związki o dużej zawartości składników pokarmowych. Pierwsze karmienie odbywa się preparatami zawierającymi azot, następne (po utworzeniu pąków) - nawozami potasowymi i fosforowymi. W takim przypadku glebę należy okresowo poluzowywać, aby roślina mogła wchłonąć jak najwięcej pierwiastków śladowych..

Reprodukcja

Szałwia rozmnaża się na trzy sposoby:

• sadzonki;
• sadzonki (nasiona);
• dzielenie buszu.

Krzew można rozmnażać przez sadzonki przez cały rok. Pęd nie większy niż 15 cm jest odcinany od dorosłej rośliny i umieszczany w szklance wody. System korzeniowy zaczyna się rozwijać po 12-14 dniach.

Nasiona na sadzonki sadzi się w skrzynkach późną zimą - wczesną wiosną. Pierwsze pędy dadzą po 10-14 dniach. W 21 dniu przesadza się je do oddzielnych pojemników na torf. Szałwia jest sadzona w otwartym terenie już w kwietniu.

Metoda dzielenia buszu nie jest popularna wśród ogrodników, ponieważ przy takim rozmnażaniu istnieje ryzyko uszkodzenia dorosłej rośliny. Część jest oddzielana od krzewu i sadzona w taki sam sposób jak sadzonka.

Żniwny

Szałwia jest zbierana kilka razy w sezonie. Należy to zrobić wcześnie rano przy suchej pogodzie. Jeśli krzew jest pierwszym rokiem siewu, liście i kwiatostany zbiera się wczesną jesienią. Dzieje się to poprzez odcięcie łodyg rośliny. Aby wysuszyć szałwię, użyj suszarki lub umieść ją pod baldachimem.

Pierwszy zbiór, który następuje na początku kwitnienia, daje 23% suchej masy, a wrześniowy - 40%.

Materiał na nasiona zbiera się, gdy strąki nasion brązowieją. Suszona szałwia jest przechowywana w suchym pomieszczeniu, pakowana w bele. Zioło zachowuje swoje właściwości przez dwa lata.

Choroby i szkodniki szałwii dębowej

Roślina odporna na choroby i pasożyty jest często podatna na gnicie. Dzieje się tak, gdy nie są przestrzegane zasady uprawy. Nadmierne podlewanie prowadzi do pojawienia się grzybów, na które cierpi system korzeniowy. Możesz zwalczyć infekcję specjalnymi fungicydami lub spalić krzak, jeśli choroba jest zbyt zaawansowana.

Gęsto sadzona szałwia to jedno z ulubionych miejsc dla wciornastków i przędziorków. Środki owadobójcze lub roztoczobójcze pomogą usunąć pasożyty. Rzadziej ślimaki i ślimaki występują w szałwii. Możesz je usunąć z krzaka tylko rękami..

Szałwia dębowa ma wiele przydatnych właściwości. Roślina lecznicza, pełniąca również funkcję dekoracyjną, jest prawdziwym faworytem ogrodników. A łatwość uprawy szałwii leśnej sprawia, że ​​jest ona ulubionym gatunkiem krzewów ogrodowych..