Ćma

Motyle (Geometridae), zwane także geodetami, to rozległa rodzina motyli, która obejmuje ponad 2 tysiące rodzajów i około 23 tysiące gatunków. W przypadku upraw rosnących w ogrodzie i ogrodzie największym zagrożeniem są gąsienice ćmy, które są w stanie zjeść nie tylko roślinę uprawną, ale także dziką. Na średnich szerokościach geograficznych najczęściej spotykanymi gatunkami są ćma agrestowa (agrest), ćma ozima, ćma pieprzowa i ćma sosnowa.

Rozpiętość skrzydeł motyla ćmy może wahać się od 0,95 do 5,1 cm, ale u większości osobników osiąga 3 cm Motyle mają słabe ciało, a także delikatne i szerokie skrzydła. Ale są też takie gatunki, które mają grube ciało, a ich skrzydła są słabo rozwinięte. Ich nogi są cienkie, nie ma oczu, a trąbka jest słaba w kształcie spirali. Z reguły tylne skrzydła są zaokrąglone szczyptą, a przednie są szerokie, trójkątne.

Najczęściej takie motyle latają w nocy, a ich lot jest nierówny i słaby. Gdy skrzydła są w spoczynku, można je złożyć na płasko lub płasko. U samców kolor skrzydeł jest protekcjonalny i są dobrze rozwinięte, podczas gdy czułki są pierzaste. A samice większości gatunków albo nie mają skrzydeł, albo są skrócone, ich czułki są nitkowate. Z reguły gąsienica takiego motyla jest długa, naga i cienka, w kształcie robaka, najczęściej maluje się ją w kolorze pędów, liści lub kory. Gąsienice mają 2 nierozwinięte przednie pary nóg, dlatego pełzają raczej nietypowo, jakby mierzyły przestrzeń swoim ciałem jak przęsłem lub łańcuchem badawczym, to właśnie wpłynęło na powstanie nazwy tej rodziny. Muskulatura gąsienic jest bardzo rozwinięta, może długo stać na tylnych łapach, rozciągając ciało, w tym czasie larwy przypominają złamaną gałąź lub liściaste sadzonki. Zimą poczwarki są w pęknięciach kory, są gładkie, nie mają kokonu. Poczwarki można pomalować na szaro, żółto, brązowo-czerwono lub zielono, a znajdują się w gniazdach pająków na drzewach, a także w glebie lub na jej powierzchni. Kiedy dorosłe osobniki wyłaniają się z poczwarki, prowadzą nocny tryb życia i jedzą nektar z kwiatów do momentu połączenia się w pary. Są jednak gatunki, które nie wymagają odżywiania. Kiedy dochodzi do krycia, samice składają jaja na pąkach, igłach, liściach, strąkach nasion lub gałęziach. Gąsienice, które wyłaniają się z jaj, zaczynają aktywnie żerować, po czym przepoczwarzają się.

Ćmy są szkodliwymi owadami, które gryzą igły i liście, gryzą zarówno organy wegetatywne, jak i generatywne różnych roślin. Mogą poważnie uszkodzić krzewy owocowe i drzewa na dużych obszarach. Ze względu na ich szkodliwą aktywność jakość owoców znacznie się pogarsza, wpływa to również negatywnie na plon, obniża się odporność na mróz i inne niekorzystne czynniki. Ten szkodnik wyróżnia się systematycznymi wybuchami masowej reprodukcji, ich konsekwencje mogą trwać kilka lat, w tych okresach owady mogą zjadać wszystkie blaszki liściowe na drzewach.

Rodzaje ćmy ze zdjęciami

Ćmy sosnowe

Szkodnik ten, podobnie jak wszystkie owady Lepidoptera, ma barwę ochronną, dzięki czemu jest niewidoczny na powierzchni kory sosnowej. Na skrzydłach o szaro-brązowym kolorze znajdują się zygzaki, a także plamki w kolorze białym, czarnym lub ciemnobrązowym. Larwy są zabarwione na zielono i żywią się igłami. Na samym szczycie obżarstwa całe hektary młodych świerków i sosen mogą pozostać bez liści.

Ćma brzozowa

Ten gatunek ćmy zmieniał swój kolor na przestrzeni wieku. Stało się tak z powodu osadzania się sadzy na pniu brzozy, co powoduje, że kora jest ciemniejsza. W związku z tym motyle zaczęły wytwarzać czarny pigment. Na przedniej powierzchni skrzydeł znajdują się czarne plamy, w wyniku czego owad siedzący na pniu brzozy jest prawie niewidoczny. Larwy tego gatunku są koloru zielonego. Jedzą liście brzozy, leszczyny i olchy.

Czarna ćma

Jest to gatunek eurazjatycki leśny, rozpiętość skrzydeł sięga 1,3–1,5 cm, skrzydła i korpus w kolorze czarnym, a na przednich skrzydłach u góry cienka biała obwódka. Aksamitnie zielone gąsienice wolą głównie żerować na kupierze i ziemnym kasztanowcu. Ale jeśli w pobliżu nie ma takich roślin, mogą osiedlić się na innych..

Ćma jodłowa

Gatunek ten można znaleźć na wschodzie Syberii i na Dalekim Wschodzie. Na powierzchni bladoszarych skrzydeł widoczne są białe lub szare pofalowane paski. Gąsienica wygląda jak odłamana sucha gałązka. Z reguły jedzą igły jodłowe, a także modrzew.

Ćma agrestowa lub agrest

Motyl tego gatunku ma bardzo efektowny kolor. Na głowie i plecach znajdują się żółte włosy, a także małe czarne plamki tworzące wzór w kształcie litery T, który jest wyraźnie widoczny na białym tle. A w dolnej części skrzydeł znajdują się żółtawo-czarne paski i duże plamki, które łączą się w falistą linię. Na powierzchni gąsienic znajduje się wiele plamek o dużych rozmiarach, ciemnym kolorze, przez co również wyglądają bardzo efektownie. Taka gąsienica zjada liście agrestu, czerwonej i czarnej porzeczki, a także rośliny różowate (na przykład: jabłko, śliwka i morela). Gąsienice jedzą pąki, liście i nasiona owoców, a te obszary, które zraniły, są sklejane pajęczynami i przepoczwarzane w nich.

Ćma zimowa

Mają niepozorny wygląd. Na powierzchni szarych skrzydeł znajdują się poprzeczne linie ciemnego koloru. Gąsienice tego gatunku zasiedlają rośliny ziarnkowe i pestkowe, a także dziko rosnące drzewa liściaste. Gryzą młode nasiona i pąki od wewnątrz. Jesienią samice składają jaja w szczelinach kory, gdzie zimą wytrzymują temperatury do minus 7 stopni. Aby cykl przebiegał w pełni, takie szkodniki potrzebują niskich temperatur..

Oszukany

U tego gatunku motyl może mieć kolor kremowy, brązowy lub bladozielony. Na powierzchni skrzydeł znajdują się 2 faliste paski. Gąsienice tego motyla żywią się pąkami, liśćmi i pąkami, podczas gdy zasiedlają zarówno rośliny ogrodowe (śliwka wiśniowa, wiśnia, jabłko, jarzębina i borówka), jak i dzikie rośliny (brzoza, dąb, klon, lipa i róży). Te larwy mają charakterystyczne postrzępione ślady ugryzień.

Duża zielona ćma

Motyl jest bardzo duży, rozpiętość skrzydeł waha się od 4,5 do 5 cm Motyle, które dopiero się przepoczwarzały, mają bogatą zieloną barwę i są ozdobione dobrze widocznymi poprzecznymi paskami w kolorze białym. Gatunek ten występuje w lasach w całej Europie. Najczęściej gąsienice można znaleźć na liściach brzozy i leszczyny, ale mogą również szkodzić innym roślinom. Gąsienice są koloru brązowego, a ich długość może wahać się od 2,5 do 3 cm, na zimowanie szkodnik chowa się w pęknięciach kory lub zakopuje się w ziemi, a wiosną zazielenia się i ma brązowe plamy.

Ćma morwy

Najczęściej gatunek ten można znaleźć na terytorium Azji Środkowej. Samce mają szaro-brązowe skrzydła, samice ich nie mają. Larwy gryzą liście i pąki roślin, takich jak morwa, morela, śliwka, topola, brzoskwinia, pigwa, jabłko i akacja.

Jak pozbyć się ćmy

Aby pozbyć się ćmy, trzeba sobie z nimi radzić w sposób złożony, stosując metody chemiczne, biologiczne, agrotechniczne i mechaniczne.

Metody agrotechniczne

Najczęściej ogrodnicy stosują następujące agrotechniczne metody kontroli:

1. Konieczne jest systematyczne badanie drzew i krzewów w ogrodzie, aby jak najwcześniej znaleźć osiadłe ćmy..
2. Powierzchnię kręgu pnia należy regularnie poluzowywać od początku wiosny do ostatnich dni kwietnia, a także od pierwszych tygodni jesieni do początku przymrozków.
3. Latem i jesienią należy wykopać ziemię w pobliżu drzew..
4. Mechaniczne usuwanie mchu i martwej kory z drzew.
5. W pierwszych dniach marca i październiku drzewa należy wybielić.
6. Mechaniczne metody walki

Metody mechaniczne

Mechaniczne metody walki są najbardziej pracochłonne, ale wyróżniają się bezpieczeństwem:

1. Regularnie zbieraj gąsienice rękami lub strząśnij je na szmatce rozłożonej wcześniej pod krzakiem lub drzewem. Następnie są spalane.
2. Używanie pasów kleju.
3. Zbieraj i spalaj gniazda pająków znalezione na drzewach lub krzewach. Pamiętaj, aby oczyścić koło pnia z resztek roślin.

Metody chemiczne

Aby pozbyć się moli, oprysków, przechowalni owoców i pojemników ze specjalnymi chemikaliami, a mianowicie: związkami fosforoorganicznymi, piretroidami czy neonikotynoidami.

Metody biologiczne

Z metod tych wynika, że ​​należy przyciągać do ogrodu naturalnych wrogów ćmy, do których należą muchy tahina i osy. Aby to zrobić, zaleca się uprawę na miejscu koniczyny, słonecznika, facelii lub ozdobnej cebuli. Traktuj również uprawy biologicznymi pestycydami.

Środki na ćmy (preparaty)

Eksperci zalecają stosowanie środków owadobójczych do zwalczania moli w celu zapobiegania; w tym celu uprawy ogrodowe są traktowane wczesną wiosną. W okresie wegetacji rośliny opryskuje się tylko środkami biologicznymi, nawet jeśli jest na nich dużo szkodliwych owadów. W celach profilaktycznych należy traktować krzewy jagodowe i drzewa owocowe przed rozpoczęciem kwitnienia. Zaleca się opryskiwanie upraw następującymi środkami:

1. Akarin. Jest biologicznym środkiem owadobójczym roztoczobójczym o działaniu kontaktowo-jelitowym, który może niszczyć różne szkodliwe owady..
2. Karbofos. Preparat roztoczobójczy i owadobójczy o szerokim spektrum działania, należący do klasy związków fosforoorganicznych. Służy do całkowitej i szybkiej eksterminacji szkodników zjadających liście i ssących.
3. Zolon. Jest to preparat roztoczobójczy i owadobójczy o działaniu kontaktowo-jelitowym, który zachowuje wysoką skuteczność nawet przy niskich temperaturach powietrza. Ale ten środek jest silnie toksyczny dla zwierząt stałocieplnych..
4. Kinmix. Taki owadobójczy preparat o działaniu kontaktowo-jelitowym służy do niszczenia ssących i gryzących szkodników.
5. Decis. Środek owadobójczy o działaniu kontaktowo-jelitowym należy do grupy syntetycznych pyretroidów. Służy do pozbycia się zjadania liści i ssania szkodliwych owadów..
6. Fitoverm. Biologiczny insektoakarycyd, charakteryzujący się działaniem jelitowym, służy do pozbycia się szkodników, które osiedliły się na uprawach rosnących na otwartym lub zamkniętym gruncie.
7. Bitoksybacylina. Jest to preparat owadobójczy pochodzenia biologicznego, który jest w stanie chronić różne uprawy przed szkodliwymi owadami. Ostatni raz przed zbiorem rośliny opryskuje się 5 dni, a rośliny lecznicze - 1,5 tygodnia.
8. Lepidocide. Taki jelitowy i biologiczny środek owadobójczy jest bardzo skuteczny. Może być używany do przetwarzania o dowolnej porze przez cały sezon.
9. Dendrobacylina. Ten środek owadobójczy jest stosowany do zabiegów na uprawach w okresie wegetacji w celu zniszczenia zjadaczy liści i innych szkodliwych owadów. Wszelkie uprawy można ostatnio traktować produktem 5 dni przed zbiorem, a rośliny lecznicze - 10 dni przed zbiorem.

Środki ludowe

Pestycydy są bardzo skuteczne przeciwko wielu szkodliwym owadom. Należy jednak pamiętać, że zawierają toksyczne substancje, które mogą gromadzić się w owocach. Jeśli nie ma zbyt wielu szkodników, eksperci zalecają, aby nie stosować silnych preparatów owadobójczych, można je zastąpić środkami ludowymi, których jest wiele. Jeśli porównamy skuteczność środków ludowych i chemikaliów, to nie więcej niż 30-40 procent, dlatego potrzeba kilku regularnych zabiegów, aby zniszczyć szkodnika, ale w końcu będziesz mógł uratować nie tylko samą roślinę , ale także jakość owoców.

Najczęściej ogrodnicy stosują następujące środki ludowe:

1. Odwar z liści pomidora. Wlej 1 kilogram drobno pokrojonych pomidorów do wiadra z wodą, wszystko wymieszaj i pozostaw na 4-5 godzin. Następnie doprowadź do wrzenia i trzymaj na małym ogniu przez 2 do 3 godzin. Schłodzony i przecedzony produkt rozcieńcza się z wodą w stosunku 1: 1.
2. Napar z łopianu. Wypełnij wiadro 1/3 drobno posiekanymi liśćmi łopianu, a następnie wlej do niego wodę po brzegi. Napar będzie gotowy po trzech dniach, odcedź go i zacznij opryskiwać krzewy.
3. Odwar z Milkweed. Pół wiadra wody łączy się z czterema kilogramami drobno posiekanych pędów trojeści. Mieszaninę gotuje się przez 2,5–3 godziny, schłodzony i przecedzony bulion wlewa się do wiadra, a po brzegi dopełnia wodą. To narzędzie wystarczy na kilka zabiegów, przy czym pierwszy z nich wykonuje się po pojawieniu się gąsienic, a drugi - cztery dni po pierwszym.
4. Odwar z ostrej papryki. Połączyć litr wody z 0,1 kg pokruszonych owoców ostrej papryki, gotować mieszaninę przez 60 minut i pozostawić na dwa dni do zaparzenia. Następnie, bezpośrednio w bulionie, rozgnieć paprykę na papkę. Przefiltrowany bulion stosuje się w następujący sposób: 1 łyżkę wlewa się do 1 wiadra wody. detergenty i 50 mg mydła w płynie (dla lepszej przyczepności).
5. Odwar z piołunu. Połącz 2 litry wody z 1 kilogramem zwiędłej trawy piołunu, mieszaninę gotuje się przez 10 do 15 minut. Schłodzony bulion jest filtrowany i wlewany do wiadra, do którego następnie wlewa się wodę po brzegi. Rośliny traktuje się środkiem regularnie raz w tygodniu..
6. Napar z krwawnika. Do pojemnika wsyp 0,8 kg suszonego ziela krwawnika, które zbiera się podczas kwitnienia. Zalewamy świeżo przegotowaną wodą i pozostawiamy na 30–40 minut, po czym napar wlewamy do wiadra i wlewamy do niego wodę po brzegi, po czym ponownie pozostawiamy na 40 minut. Przed opryskaniem roślin odcedź i wymieszaj z 50 ml mydła w płynie.
7. Proszek wrotyczu. Suszone pędy, liście i kwiaty wrotyczu są mielone na proszek i opylane nim rośliny.

Środki zapobiegawcze

W celu ochrony roślin i upraw przed ćmami jesienią podejmuje się środki zapobiegawcze, a mianowicie oczyszczenie powierzchni gleby w pobliżu roślin z luźnych liści i ich zniszczenie. Następnie wykop ziemię w pobliżu pnia kręgu krzewów i drzew. Od wczesnej wiosny konieczne będzie przeprowadzenie dwóch profilaktycznych oprysków upraw ogrodniczych, w tym celu używają Karbofosu lub innego środka o podobnym działaniu. Pierwszy zabieg przeprowadza się po rozpoczęciu otwierania się pąków, a drugi - po wyblaknięciu roślin. Po uformowaniu się owoców na krzakach lub drzewach, do opryskiwania zaleca się stosowanie wyłącznie naparów ziołowych lub wywarów..

Jako środek zapobiegawczy staraj się dobrze dbać o rośliny i przestrzegać zasad techniki rolniczej, ponieważ wszyscy ogrodnicy wiedzą, że szkodliwe owady nie osiedlają się na silnych i zdrowych roślinach. W związku z tym oczyść powierzchnię kręgów pnia, usuń chwasty na czas, wykonuj regularne pielenie i podlewanie, a wtedy może ćmy nigdy nie osiądą na twoich drzewach i krzewach.