Orchidea odontoglossum

Rodzaj odontoglossum (Odontoglossum) jest bezpośrednio spokrewniony z dość rozległą rodziną storczyków (Orhidaceae). Ta rodzina jest również nazywana storczykami i obejmuje 5 innych podrodzin. Przedstawiciele tej rodziny znaleziono we wszystkich rejonach planety Ziemi z wyjątkiem Antarktydy. Ten rodzaj łączy 65 gatunków różnych roślin. W naturze takie rośliny występują w górzystych regionach Ameryki Południowej i Środkowej o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Z reguły znajdują się na bezwzględnej wysokości od 1700 do 3000 metrów. Ale są gatunki, które wolą rosnąć w jeszcze wyższych miejscach, gdzie jest chłodno i wilgotno.

Nazwa takiej rośliny pochodzi od greckich słów „odons” lub „odontos” - „ząb” i „glossa” - „język”. Ta niezwykła nazwa wiąże się z pojawieniem się kwiatów tej orchidei. Tak więc u podstawy wargi (płatek dolny) można wyraźnie rozróżnić zrogowaciałe wyrostki bardzo podobne do zębów. Rodzaj ten został po raz pierwszy opisany przez niemieckiego botanika Karla Kunta i stało się to na początku XIX wieku..

Ten rodzaj reprezentowany jest przez litofity (rośliny rosnące na skałach lub skałach), a także epifity (rosnące na pniach lub gałęziach innych krzewów lub drzew). Odontoglossum może być duży lub średni. W rzadkich przypadkach ten kwiat rośnie jak roślina lądowa. Raczej krótkie korzenie, ma spłaszczony kształt pseudobulw, z dość delikatnymi wyrostkami korzeniowymi. Średnia wysokość odontoglossum wynosi 20 centymetrów, ale istnieją odmiany, które rozciągają się do 90 centymetrów.

Kolor cienkich skórzastych liści jest jasno szmaragdowy, a ich kształt jest mocno wydłużony. Przy dobrej pielęgnacji liście mają żywotność kilka lat. Wzorzec wzrostu rośliny jest sympodialny. Spektakularny krzew składa się z całego systemu pędów. Poziomo położone części łodyg tworzą kłącze. A na częściach położonych pionowo powstają pseudobulwy (zgrubienia). Szypułki wyrastają z podstawy pseudobulwy i znajduje się na nich jednocześnie kilka kawałków pięknych kwiatów. Ten pączek kwiatowy znajduje się na początku wzrostu poprzedniego liścia lub łodygi (może to być miejsce osadzenia niedorozwiniętej zatoki liściowej).

Odontoglossum jest prawie niemożliwe do znalezienia w kwiaciarniach. Istnieje jednak ogromna liczba mieszańców powstałych w wyniku skrzyżowania odontoglossum z innymi gatunkami z rodziny orchidei. Jednocześnie ten rodzaj orchidei bardzo łatwo się krzyżuje. Hybrydy są zazwyczaj bardzo piękne i mają długi okres kwitnienia od połowy jesieni do późnej wiosny. Należy pamiętać, że różne odmiany mogą kwitnąć o każdej porze roku. Kiedy kończy się ich kwitnienie, rozpoczyna się okres uśpienia (obserwuje się go co 8 miesięcy). Odontoglossum jest najbardziej odpowiedni dla doświadczonych hodowców storczyków, ponieważ początkujący mogą mieć wiele problemów z taką rośliną..

Oświetlenie

Ta orchidea wymaga dość światła i wymaga dobrego oświetlenia. Należy go jednak chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Okna południowo-zachodnie lub południowo-wschodnie są idealne do umieszczenia takiego kwiatu. Umieszczony na południowym oknie, kwiat będzie wymagał osłony przed palącymi południowymi promieniami słońca. Możesz zacienić roślinę za pomocą lekkich zasłon lub zasłon z gazy. W razie potrzeby do powierzchni szyby można przykleić papier lub kalkę kreślarską, która może znacznie rozpraszać światło słoneczne.

Reżim temperaturowy

Storczyki tego rodzaju przystosowane są do niskich temperatur, dlatego zaleca się ich uprawę w nieogrzewanych szklarniach lub chłodniach. Ale hybrydy utworzone przez skrzyżowanie z gatunkami ciepłolubnymi są dość przystosowane do normalnej temperatury pokojowej. Latem takie rośliny zaleca się trzymać w temperaturze od 24 do 26 stopni, ale najlepiej, jeśli jest to 19 stopni w dzień i 16 stopni w nocy. Zalecana temperatura zimą to od 13 do 17 stopni.

Wilgotność

Odontoglossum wymaga dużej wilgotności powietrza do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Tak więc w ciągu dnia powinna utrzymywać się na poziomie 60 proc., A nocą powinna wzrosnąć do 90 proc. Jeśli wilgotność spadnie poniżej normy, doprowadzi to do pogorszenia wyglądu kwiatu, a także jego rozwoju. Warto pamiętać, że im cieplej jest w pomieszczeniu, tym powinien być wyższy procent wilgotności i częściej przeprowadzana jest wentylacja. Latem, w upalne miesiące, zaleca się postawić doniczkę z rośliną na szerokiej i wysokiej tacy, do której najpierw należy dodać keramzyt (kamyki) i wlać niewielką ilość wody. Kiedy woda wyparuje, wilgotność powietrza w sposób naturalny wzrośnie. Upewnij się jednak, że płyn nie wejdzie w kontakt z doniczką, ponieważ może to spowodować gnicie systemu korzeniowego..

Jak podlewać

Częstotliwość podlewania jest bezpośrednio związana z temperaturą otoczenia zębodołu. Im chłodniej jest w pomieszczeniu, tym rzadziej trzeba go podlewać i odwrotnie. Przy wyborze garnka należy mieć na uwadze, że nadmiar płynu powinien swobodnie i szybko go opuścić. W związku z tym zaleca się stosowanie podwójnych doniczek, dlatego w części znajdującej się na górze umieszcza się sam kwiat, a ten na dole jest przeznaczony do spływu nadmiaru wody. Jeśli płyn zatrzyma się w podłożu, doprowadzi to do pojawienia się zgnilizny na systemie korzeniowym, a także na pędzie.

Podlewanie powinno być częste i obfite, bez czekania na całkowite wyschnięcie podłoża. Jednocześnie należy uważać, aby pseudobulwy nie marszczyły się między podlewaniami. Po zakończeniu kwitnienia należy zmniejszyć częstotliwość podlewania. A w okresie odpoczynku podlewanie odbywa się z częstotliwością 1 raz na 7 dni..

W obecności młodych kiełków należy wystarczająco dokładnie zwilżyć roślinę, ponieważ są one dość wrażliwe na takie procedury. Eksperci radzą, aby od czasu do czasu zaaranżować ciepły (około 35 stopni) prysznic dla tej orchidei, co ma pozytywny wpływ na zdrowie i ogólny rozwój takiego kwiatu. Im częściej go podlewasz, tym więcej młodych liści pojawi się, a to również doprowadzi do zwiększenia częstotliwości kwitnienia. Pamiętaj, aby pod prysznic nie używać zbyt twardej wody. Do takich zabiegów doskonale nadaje się woda ze stopu lub deszczówki. W przypadku jej braku można łączyć wodę destylowaną i wodociągową w równych proporcjach. Możesz również zmiękczyć wodę z kranu przez gotowanie, filtrowanie, a także można ją dobrze chronić. Należy pamiętać, że woda do nawadniania powinna mieć temperaturę od 20 do 23 stopni.

Nawóz

Po zakończeniu okresu spoczynku należy zacząć nakładać na podłoże specjalistyczne nawozy do storczyków. Możesz także użyć płynnego nawozu z kompleksem minerałów. Należy zauważyć, że mieszanka składników odżywczych używana do karmienia powinna mieć bardzo niskie stężenie. W okresie intensywnego wzrostu roślinę należy karmić raz w tygodniu, aw okresie kwitnienia raz na 3 tygodnie..

Gdy młode pędy osiągną połowę normalnego rozmiaru, należy rozpocząć karmienie storczyka nawozem o dużej zawartości związków fosforu. Oprócz zwykłych opatrunków należy również wykonać dolistne. Konieczne jest wykonanie opatrunku górnego na prześcieradle tym samym rodzajem nawozu. Eksperci zalecają naprzemienne stosowanie takich metod nawożenia.

Specyfika przeszczepu i mieszanki gleby

Aby roślina normalnie rosła i kwitła, przeszczep należy przeprowadzać raz w roku, a nie tylko podłoże, ale także doniczkę należy zmienić. Zaleca się przesadzanie go przed kwitnieniem lub po nim (wiosną lub jesienią). Często sam odontoglossum sygnalizuje, że nadszedł czas na przeszczep, więc tworzy młody pęd, który osiąga długość od 5 do 8 centymetrów. Konieczny jest również przeszczep z częściowo rozłożonym podłożem. Przy zmianie pojemnika eksperci zalecają ostrożne oddzielenie starych pseudobulw.

Warto pamiętać, że przeszczepianie jest zabronione w ekstremalnych upałach..

Odpowiednia gleba powinna być lekka, oddychająca i chłonąca wodę. Tak więc podczas przesadzania można użyć gotowych mieszanek gleby sprzedawanych w kwiaciarni, przeznaczonych do storczyków lub do storczyków i bromeli. Istnieją 2 opcje podłoża, które możesz przygotować własnymi rękami:

• torf, posiekany torfowiec i pokruszony węgiel drzewny, podczas gdy składniki są pobierane w równych proporcjach;
• wymieszać w równych proporcjach kora sosnowa, wiórki kokosowe (błonnik), posiekane korzenie paproci i posiekany węgiel drzewny.

Nie zapomnij zrobić dobrej warstwy drenażowej na dnie doniczki. Po przesadzeniu na powierzchnię podłoża należy ułożyć niezbyt grubą warstwę mchu, która pomoże zatrzymać wilgoć w glebie. Pierwsze podlewanie przeszczepionej rośliny należy wykonać 7 dni po tej procedurze.

Metody reprodukcji

Odontoglossum można rozmnażać podczas przeszczepu, w tym celu należy podzielić przerośnięty krzew na części. Podczas dzielenia kłącza pamiętaj, że każdy podział musi mieć co najmniej 2-3 dojrzałe pseudobulwy i kolejny 1 (lub więcej) punkt wzrostu. Kłącze jest starannie krojone bardzo ostrym nożem.

Uszkodzone miejsca na sadzonkach należy poddać obróbce, a pokruszony węgiel aktywny jest do tego doskonały. Następnie delenki należy ostrożnie ułożyć na wstępnie posiekanym mchu i poczekać, aż korzenie zaczną ponownie rosnąć. Następnie nowo rozpoczęte rosnące delenki należy sadzić w osobnych doniczkach. Aby to zrobić, system korzeniowy rośliny umieszcza się w doniczce z gotową warstwą drenażową. I dopiero potem przygotowane podłoże jest ostrożnie wylewane.

Szkodniki i możliwe problemy

Często osiadają na tego rodzaju storczykach wciornastki, mszyce, przędziorków, i pochwy. Eksperci zalecają zwalczanie takich szkodliwych owadów za pomocą specjalnych środków owadobójczych. Stagnacja cieczy w podłożu może spowodować pojawienie się różnych zgnilizn bakteryjnych i grzybiczych. W takim przypadku eksperci zalecają ostrożne usunięcie systemu korzeniowego z podłoża i potraktowanie go fungicydami. Musisz także zdezynfekować samą doniczkę i posadzić roślinę na nowym podłożu..

Z reguły wszystkie problemy, które pojawiły się podczas uprawy tej rośliny, wiążą się z naruszeniem zasad opieki. Może to być więc spowodowane złym poziomem oświetlenia, złymi warunkami temperaturowymi lub problemami z nawadnianiem. Tak więc najczęściej występują następujące problemy:

1. Kwiat przestaje rosnąć, a jego liście żółkną i wysychają - jest to spowodowane zbyt suchym powietrzem w pomieszczeniu.
2. Na powierzchni liści pojawiają się białawe plamy - ze względu na zastój powietrza konieczne jest zwiększenie liczby wentylacji.
3. Liście zmieniły kolor na żółty - może to być spowodowane bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Recenzja wideo

Główne rodzaje

Poniższe typy są najbardziej popularne w uprawie indoor, ponieważ są stosunkowo mało wymagające w pielęgnacji..

Odontoglossum bictoniense (Odontoglossum bictoniense)

Gatunek ten wyróżnia się na tle innych spłaszczonymi pseudobulwami, które ponadto bardzo mocno zwijają się. Ta roślina osiąga wysokość 18 centymetrów. Poniżej krzaka pokryte jest 4–6 dwurzędowymi dolnymi liśćmi. Na szczycie pseudobulw znajdują się 2 lub 3 długie, liniowe liście. Stojący, luźny kwiatostan ma kształt pędzla i zawiera dużą liczbę niezbyt dużych (4 do 5 centymetrów średnicy) kwiatów. Długość takiego kwiatostanu może sięgać od 30 do 80 centymetrów. Kwiaty zielonkawożółte składają się z wąskich działek i płatków, a na ich powierzchni znajduje się wzór w postaci różnych plamek koloru brązowo-kasztanowego. Warga w kształcie serca lub nerki ma krótki i szeroki nagietek. Warga ma biały lub liliowy kolor, falistą krawędź i parę żółtych puszystych kilów u podstawy. Kwitnienie trwa od połowy jesieni do wczesnej zimy. Otwieranie kwiatów następuje stopniowo, a kwitnienie pierwszego kwiatostanu może trwać 8-10 tygodni.

Odontoglossum pretty (Odontoglossum pulchellum)

Gatunek ten został przypisany do odrębnego rodzaju o nazwie Odontoglossum Schltr. Spłaszczone pseudobulwy są bardzo blisko siebie. Na szczycie każdego z nich znajduje się para długich, wywiniętych liniowo listków, które tworzą gęste i dość duże formacje. Cienkie, zakrzywione łodygi wyrastają z zatok dolnych liści. Mają luźne kwiatostany w kształcie pędzli, które składają się z 4-6 śnieżnobiałych pachnących kwiatów. Warga zbliżona kształtem do gitary jest skierowana do góry, a u jej podstawy znajduje się grzbiet w postaci kalusa, który ma bogatą żółtą barwę, a na jej powierzchni znajdują się również czerwone plamki. Pod wargą znajduje się para bocznych, praktycznie zrośniętych działek, które są przez to prawie niewidoczne. Kwitnie w okresie styczeń-luty.

Odontoglossum crispum (Odontoglossum crispum)

Najpiękniejszy gatunek z tego rodzaju. Na szypułce znajduje się wiele obcisłych kwiatów, których wzory są zawsze inne. Zwisające kwiatostany w kształcie pędzla składają się z nie więcej niż 15 kwiatów z frędzlami na krawędzi. Płatki są pomalowane na kolor liliowy lub biały i mają na nich brązowawy lub wiśniowy wzór. Rozcięta warga ma wiele brązowawo-żółtych plam.

Cytryna Odontoglossum (Odontoglossum citrosmum)

Kwiatostany składają się z liliowych lub jasnoróżowych kwiatów, których jest od 9 do 20 sztuk. Warga blado różowa.

Odontoglossum w kształcie serca (Odontoglossum cordatum)

Jest od 3 do 8 dużych kwiatów. Warga ma kształt serca.

Odontoglossum large (Odontoglossum grande)

Albo „tygrysia orchidea” to jedna z najpiękniejszych roślin z rodziny storczyków. Występuje głównie w górzystych obszarach leśnych Ameryki Środkowej, a raczej na wysokich płaskowyżach Gwatemali i Kostaryki. Z reguły preferuje wzrost na bezwzględnej wysokości 2000–2500 metrów. Preferuje miejsca dostatecznie oświetlone, dobrze wentylowane np .: łąki, skraj lasu, brzegi potoków i rzek. Miejsca te, zarówno w powietrzu, jak iw glebie, przez cały rok charakteryzują się dużą wilgotnością. Ułatwia to poranna rosa, która w nocy tworzy mgły, a także parowanie cieczy z zbiorników wodnych. Przyrodnik i kolekcjoner roślin Ure Skinner po raz pierwszy opisał ten gatunek, gdy znalazł go w wąwozie górskim w pobliżu stolicy Gwatemali na początku XIX wieku..

Ten kwiat jest kłączem, ale kłącze jest niezawodnie ukryte pod pseudobulwami, które mają spłaszczony kształt. Z reguły są 2 lub 3 takie pseudobulwy. Znajdują się bardzo blisko siebie i znajdują się nad kłączem. Mają ulotki zakrywające je od dołu. Z zatoki liścia wyrasta 1 lub 2 szypułki. Kwiatostany opadające mają kształt racemozy i składają się z dużych kwiatów (średnica od 12 do 15 centymetrów), których jest od 3 do 7 sztuk (rzadziej 9). Kolor kwiatów jest intensywnie żółty, a na ich powierzchni poprzecznie znajdują się raczej grube paski o jasnobrązowym kolorze. Płatki z falistymi krawędziami w dolnej części mają jasnobrązowy odcień i żółte brzegi, górna część jest koloru ciemnożółtego. Mała zaokrąglona warga ma żółtawo-biały lub białawy kolor, a na jej powierzchni znajduje się wiele czerwonawych plam i kresek. Kwitnienie może występować od początku jesieni do połowy zimy i trwa 4 tygodnie. Dobrze się czuje, gdy rośnie w pomieszczeniu, ale taka orchidea zdecydowanie potrzebuje chłodnej temperatury.