Historia pochodzenia i odmiany róż kanadyjskich

Róże kanadyjskie to niesamowita odmiana róż odporna na zimę, która może wytrzymać temperatury do -30 ° C! Te róże są bezpretensjonalne w sadzeniu i pielęgnacji, a także mają doskonałe walory estetyczne. Dowiedzmy się o nich więcej.

Nowym impulsem do pracy nad odmianą był projekt państwowy: rząd kanadyjski sponsorował rozwój wieloletnich, odpornych na zimę kwiatów. W tym okresie stacje badawcze (Morden i Ottawa) opracowały dwie główne serie - Explorer i Parkland, do których należą współczesne róże kanadyjskie. Finansowanie ustało pod koniec lat 80., ale pasjonaci nadal pracują nad podgatunkiem.

ogólna charakterystyka

Róże kanadyjskie słyną przede wszystkim z wytrzymałości. Nowoczesne odmiany mogą wytrzymać nagłe zmiany temperatury i zimno do -45 ° C, dzięki czemu rosną m.in. na Alasce. Jeśli łodygi i liście są zamarznięte, szybko wracają do zdrowia. Te kwiaty są odporne na różne choroby i szkodniki, nie wymagają jasnego oświetlenia.

Kolejnym plusem jest długie i obfite kwitnienie aż do pierwszych mrozów.. Kwiatostany są duże, liście jasne, a krzewy są pięknie ukształtowane z rzadkimi cierniami.

Odmiany

Teraz róże kanadyjskie są reprezentowane przez odmiany dwóch głównych linii - Explorer i Parkland. Wszyscy członkowie grupy Explorer noszą imiona wielkich pionierów północy.

Martin Frobisher był pierwszym rozwinięciem hodowlanym grupy. Ta kanadyjska róża parkowa dorasta do 2 m, ma jasnoczerwone kwiaty z około 40 płatkami. Często używany w żywopłotach.

Henry Hudson. Białe kwiaty z czerwonawym nalotem wyglądają bardzo nietypowo. Krzew ma metr średnicy i półtora wysokości. Niezwykle odporny na choroby, łatwo rozmnaża się wraz z sadzonkami.

Charles Albanel. Piękne półpełne kwiaty w kolorze różowo-fuksjowym, zdobione w środku złotymi pręcikami, tworzą pędzle po 3-7 szt. Po kwitnieniu pojawiają się owoce, dzięki czemu roślina jest jeszcze bardziej estetyczna. Odmiana raczej niewymiarowa, maksymalna wysokość to nieco ponad pół metra.

Jens Munk. Kwiaty są różowe o trwałym aromacie, do 7 cm średnicy. Najsilniejszy system korzeniowo-łodygowy w grupie. Potężny krzew o wysokości do 2 m.

Róże parkowe mogą rosnąć na prawie każdej glebie. Są mało wymagające do poziomu wilgotności, wytrzymują suszę i długotrwałe deszcze. Regularne karmienie zapewni im obfite kwitnienie i piękny wygląd..

Adelaide Hoodless. Kwiaty są początkowo ciemnoróżowe, które później stają się czerwone. Krzew jest zwarty, do metra, dobrze nadaje się na rabaty.

Prairie Joy. Doskonały wybór do tworzenia żywopłotu. Kwiaty są jaskrawoczerwone i kwitną przez całe lato. Toleruje regularne przycinanie, za pomocą którego można nadać krzakowi piękny kształt. Przywiązanie do specjalnej ramy pomoże w pełni odkryć piękno odmiany.

Funkcje lądowania

Najlepszy czas na sadzenie sadzonek to jesień, ponieważ zimą system korzeniowy będzie miał czas na rozwój i wzmocnienie. Miejsce powinno być ciepłe, dobrze wentylowane, z neutralną, osuszoną glebą. Nie w mocnym cieniu, ale nie oświetlone przez cały dzień lub lekko zacienione, ponieważ róże kanadyjskie są kwiatami północnymi i obfitość promieniowania ultrafioletowego może im zaszkodzić. Wymagane są studnie o wymiarach 70x70. Wskazane jest wypełnienie ich zeszłoroczną materią organiczną (odpowiednia jest dziewanna, próchnica lub kompost), a także nawozy fosforowo-potasowe.

Sadzonki powinny być wybrane mocne, z długimi nogami i małymi korzeniami (omówienie rozmnażania trochę poniżej). Wskazane jest usunięcie prawie wszystkich liści, z wyjątkiem górnej pary. Są pogłębione o 10 cm, a miejsce pączkowania sadzonki powinno znajdować się tuż nad glebą.

Po posadzeniu roślinę należy spudować.

Opieka i reprodukcja

Dbanie o te róże nie jest trudne: podlewanie jest minimalne - 2-3 razy w tygodniu, pod korzeniem, starając się nie dopuścić do przedostania się wody na liście i łodygi. Zatrzymuje się pod koniec lata, w przeciwnym razie mogą rosnąć późne pędy.

Wiosną przycinamy połamane i stare gałęzie z łuszczącą się korą. Top dressing przeprowadza się wiosną (azot) i latem (fosfor i potas), co zapewnia luksusowe kwitnienie.

Chociaż te róże dobrze znoszą zimno, schronienie zimowe sprawia, że ​​są szczególnie mocne - szczególnie dla młodych roślin..

Róże parkowe rozmnażają się z powodzeniem poprzez nakładanie warstw, wspinaczka - warstwowanie lub sadzonki.

Aby rozmnażać się przez nakładanie warstw, wykop bruzdę obok dorosłego krzewu i połóż w niej gałąź macierzystą bez jej cięcia. Naciśnij zszywką i wykonaj nacięcie, aby uformować korzenie, a następnie przykryj ziemią. Na powierzchni powinny pozostać dwa pąki i liście. Jeśli korzenie słabo rosną, na zimę przykryj warstwę torfem, a wiosną oddziel ją od krzewu..

Do rozmnażania przez sadzonki należy odciąć młode pędy po 10 cm po 2-3 pąki. Należy to zrobić przed kwitnieniem. Dno cięcia powinno być ustawione pod kątem. Umieść je w wodzie i okresowo zmieniaj, aż uzyskasz korzenie. Natychmiast po tym można sadzić sadzonki..

Wideo „Kanadyjskie róże w ogrodzie”

W tym filmie dowiesz się, czym są róże kanadyjskie i jak je uprawiać..