Szara zgnilizna

Szara pleśń (Botrytis cinerea) atakuje zarówno rośliny dzikie, jak i uprawne. Przejawia się podczas transportu i przechowywania owoców. Czynnikiem sprawczym tej choroby jest grzyb Botrytis, który jest uważany za pasożyta rany. Źródłem infekcji są konidia i sklerocja, które znajdują się w szczątkach roślin i glebie. Najczęściej choroba zaczyna się rozwijać w chronionym gruncie w warunkach obecności wilgoci kroplowej na martwych częściach rośliny. W pierwszej kolejności atakowane są pędy, kwiaty, liście i owoce silnie osłabionych krzewów..

Czynnik powodujący szarą zgniliznę może być obecny na miejscu przez długi czas i żerować na różnych pozostałościach organicznych, a ogrodnik lub ogrodnik może nawet nie zdawać sobie sprawy z jego obecności. Ale gdy wilgotność powietrza stanie się wysoka, a jednocześnie temperatura spadnie, prawdopodobieństwo zanieczyszczenia upraw tą chorobą znacznie wzrośnie. Dotknięte są tylko te jagody, owoce i korzenie, na powierzchni których występują obrażenia, jeśli są całkowicie nienaruszone, choroba ta nie jest dla nich straszna. Eksperci nazywają tę chorobę również „pasożytem ciepłego trupa”, ponieważ początkowo osiada na martwym obszarze, a dopiero potem wychwytuje żywą tkankę.

Pierwsze oznaki szarej pleśni to plamy na powierzchni łodyg i liści. Plamy szybko się powiększają, a przy wysokiej wilgotności powietrza na powierzchni tej brązowej martwicy pojawia się puszysta szara powłoka, która składa się z zarodników i grzybni. Gdy choroba dotrze do płodu, najpierw dochodzi do uszkodzenia łodygi, a następnie szara zgnilizna pokrywa cały owoc. Wiatr sprzyja rozprzestrzenianiu się zarodników, które mogą osiedlić się na każdej roślinie, ponieważ szara pleśń jest wszystkożerna.

Najczęściej choroba ta dotyka uprawy takie jak winogrona, truskawki ogrodowe, gryka, kapusta, piwonie i mieczyki. Szara zgnilizna, na którą chorują rośliny okopowe, nazywana jest zgnilizną kępkową. Ta choroba jest szczególnie niebezpieczna w okresie szczepień, ponieważ Botrytis atakuje zarówno sadzonki, jak i miejsce szczepienia..

Metody radzenia sobie z szarą pleśnią

Kiedy szara zgnilizna właśnie dotknęła roślinę, nadal można ją dość łatwo wyleczyć. Wcześniej w tym celu krzaki spryskano wodą mydlaną, ale zauważono, że nawet bardzo wysokie stężenie alkaliów w roztworze nie było w stanie zniszczyć czynnika wywołującego tę chorobę. Kiedyś dość skutecznie walczyli z tą chorobą środkami z grupy benzimidazoli, ale po kilku zmutowanych szczepach szarej zgnilizny okazały się odporne na te leki, aw funduszach tych znajdują się także substancje przydatne na tę chorobę..

Szarą zgniliznę skutecznie radzi sobie z roztworem mieszanki Bordeaux, ale to narzędzie ma wyjątkowo negatywny wpływ na jakość owoców. W związku z tym leczenie takim lekiem zaleca się tylko wczesną wiosną lub późną jesienią. Ogólnie rzecz biorąc, eksperci zalecają opryskiwanie roślin środkami grzybobójczymi tylko w ostateczności.

Możesz także walczyć z tą chorobą metodami biochemicznymi. W tym przypadku stosuje się preparat zawierający zarodniki glyocladeum, czyli grzyba nadpasożytniczego infekującego inne grzyby. Pamiętaj jednak, że nie ma takiego leku, który może całkowicie wyleczyć roślinę chorą na szarą zgniliznę. Dlatego wszystkie metody zwalczania choroby odwołują się do działań profilaktycznych, dzięki którym zdrowe owoce nie zostaną dotknięte chorobą. Wszystkie porażone rośliny lub chore części buszu są usuwane z miejsca i niszczone przez ogień.

Środki zapobiegawcze

Aby zabezpieczyć rośliny przed uszkodzeniem przez szarą pleśń, bezpośrednio przed sadzeniem lub siewem zarówno cebulki, jak i nasiona są traktowane preparatem grzybobójczym na bazie siarki. Po pojawieniu się sadzonek opryskuje się je 2 razy z przerwą 1–1,5 tygodnia roztworem mieszanki Bordeaux (1%). Za trzecim razem krzewy opryskuje się dopiero po zbiorach.

Bardzo ważne jest również przestrzeganie zasad kultury rolniczej, a szczególną uwagę należy zwrócić na przestrzeganie płodozmianu. Musisz także w odpowiednim czasie usunąć z terenu i spalić gałęzie, owoce, łodygi i liście. Nie zapomnij również o terminowym radzeniu sobie z różnymi szkodnikami (na przykład ćmy i gąsienicami), które mogą uszkodzić tkanki roślin i owoców, z tego powodu kultura staje się podatna na patogeny botrytis. A także, przed przystąpieniem do układania uprawy do przechowywania, przeprowadzają obowiązkową dezynfekcję magazynu. Dodatkowo upewnij się, że w okresie wegetacji w uprawach nie brakuje potasu i magnezu, gdyż te minerały czynią je bardziej odpornymi na choroby..

Aby nie dopuścić do uszkodzenia upraw przez Botrytis, na obszarze, na którym może znajdować się patogen szarej zgnilizny, zaleca się w pierwszej kolejności zasadzić rośliny emitujące fitoncydy, np. Nagietek, nasturcję, nagietek czy gorczycę. Jesienią miejsce to jest wykopywane, a rośliny te są zakopywane w ziemi. Wraz z nadejściem wiosny będzie można już sadzić dowolne rośliny na tej stronie.

Szara zgnilizna roślin warzywnych

Pomidory

Bardzo często na pomidory uprawiane w szklarni wpływa szara zgnilizna. Dotyczy to wszystkich nadziemnych części krzewu: liści, kwiatostanów, owoców i pędów. Płaczące brązowe plamy powstają na powierzchni rośliny, pokrytej puszystym nalotem szarości. W tym samym czasie na dolnych blaszkach liści i obszarach pędów pojawiają się brązowe lub szare suche plamki o wydłużonym kształcie, z czasem na ich powierzchni tworzy się śluz, który zamyka się w pierścieniu na łodydze. Jeśli warunki są idealne do rozwoju choroby, może to dotyczyć zarówno zranionych, jak i całkowicie całych owoców. Aby zapobiec pojawieniu się szarej zgnilizny, zaleca się następujące środki zapobiegawcze:

• do uprawy zaleca się wybieranie mieszańców wysoce odpornych na botrytis, na przykład: Pilgrim i Vasilievna;
• nasiona poddaje się obowiązkowemu przygotowaniu przedsiewnemu, w tym celu traktuje się je roztworem fungicydu na bazie siarki;
• utrzymywać niski poziom wilgotności powietrza w szklarni;
• owoce i krzewy są chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi, a do przycinania łodyg, liści i pasierbów używa się bardzo ostrego wysterylizowanego narzędzia, przy suchej pogodzie.

Po zauważeniu pierwszych objawów uszkodzeń chorobowych na krzaku należy je jak najszybciej pokryć pastą wykonaną na bazie środka grzybobójczego, np .: mieszanka Bordeaux, HOM, siarczan miedzi itp. Po przycięciu, oczyścić obszar z resztek roślinnych, więc jak mogą zawierać patogeny.

W celu 1,5–2-krotnego spowolnienia tempa wzrostu i rozwoju szarej pleśni na łodygach pomidora, krzewy opryskuje się w okresie wegetacji humatem sodu. Do profilaktycznego opryskiwania pędów pomidorów stosuje się zawiesinę Trichodermin, która ma długi i dość silny efekt ochronny. Zawiesinę tę stosuje się również do opryskiwania dotkniętych roślin, na których występują plamy płaczu, ale przed przetworzeniem wszystkie chore blaszki liściowe należy oderwać. Krzewy opryskuje się w ciągu dnia, ponieważ do wieczora powinny całkowicie wyschnąć.

Kapusta

Bardzo często szara zgnilizna atakuje kapustę, a także inne rośliny krzyżowe. Z reguły porażka choroby następuje podczas długotrwałych opadów pod koniec okresu letniego lub z powodu obfitego wzrostu. Botrytis rozwija się jeszcze szybciej, jeśli rośliny są zamrożone. Początkowo dotyczy to dolnych blaszek liściowych w okolicy przyczepu ogonków liściowych do pnia. Ponadto podczas przechowywania na powierzchni głowy pojawia się szary nalot, a mokra zgnilizna wpływa na liście.

Botrytis rozwija się niezwykle szybko, co utrudnia z nim walkę. Dlatego bardzo ważne jest, aby zwrócić uwagę na środki zapobiegawcze:

• pamiętaj o zasadach płodozmianu: czteropolowe lub pięciopolowe;
• do uprawy wybierz te odmiany kapusty, które są odporne na szarą zgniliznę;
• do nawadniania używaj tylko dobrze osadzonej wody, która powinna być ciepła;
• upewnij się, że gleba nie zawiera zbyt dużo azotu;
• czyste główki kapusty w odpowiednim czasie;
• podczas zbioru plonów teren należy oczyścić ze wszystkich pozostałości roślinnych i łodyg kapusty, które są następnie spalane;
• podczas czyszczenia głowic do przechowywania upewnij się, że na ich powierzchni nie ma wilgoci (ani jednej kropli);
• optymalna temperatura przechowywania kapusty to 0–2 stopnie, a wilgotność ok. 90%;
• przed zbiorem w magazynie pomieszczenie jest dokładnie dezynfekowane.

Aby pozbyć się szarej pleśni na kapuście, należy niezwłocznie usunąć wszystkie zarażone krzaki lub obszary roślin, które są następnie niszczone. Jeśli w magazynie znalazłeś już ślady szarej zgnilizny, to zaleca się zainstalowanie w nim pudełek, które są wypełnione wapnem palonym, co zmniejszy poziom wilgotności. Wszystkie chore głowy są usuwane z dala od zdrowych.

Szara zgnilizna na ogórkach

Botrytis może również infekować ogórki, a patogen przenika przez rany. W niektórych przypadkach czynnik wywołujący chorobę dostaje się do kwiatu przez słupek, co prowadzi do pojawienia się zgnilizny na pąku. Na chorych blaszkach liściowych pojawiają się duże, bezkształtne plamy, na powierzchni których znajduje się luźny szary nalot. Rozwój choroby może również wystąpić w międzywęźlach, przez co te części krzewu, które znajdują się powyżej miejsca zakażenia, giną.

Aby zapobiec zakażeniu ogórków tą niebezpieczną chorobą, nie należy zapominać o następujących środkach zapobiegawczych:

• hodować tylko te hybrydy i odmiany odporne na choroby;
• regularnie sprawdzaj krzaki i usuwaj chore kwiaty i płytki liściowe;
• przeprowadzać systematyczne odkurzanie dotkniętych części ogórków następującą mieszaniną: 1 łyżeczka. siarczan miedzi miesza się z 1 łyżką. popiół drzewny i taka sama ilość kredy;
• systematycznie wietrzyć szklarnię i upewnić się, że poziom wilgotności powietrza w niej jest optymalny;
• tymczasowo zawiesić karmienie ogórków liśćmi;
• usuwaj resztki roślin z ogrodu w odpowiednim czasie i spal je;
• zdezynfekować podłoże i materiał siewny przed siewem.

W celach profilaktycznych na krzaki można w razie potrzeby zastosować zawiesinę Trichodermin. W celu zniszczenia patogenu szarej zgnilizny w szklarni do zabiegów stosuje się roztwór Euparen multi (0,1%), natomiast pierwszy oprysk przeprowadza się, gdy na sadzonkach uformują się 2 lub 3 prawdziwe płytki liściowe. Zaleca się spryskiwać chore łodygi krzewów wyhodowanych na otwartym polu wodnym roztworem Rovralu i kredy w stosunku 1: 1 lub 2: 1. Aby środek dobrze „przylgnął” do opryskanych powierzchni, dodaje się do niego również niewielką ilość kleju na bazie karboksymetylocelulozy (CMC). W przypadku szybkiego rozwoju choroby krzewy spryskuje się roztworem tlenochlorku miedzi (na 1 litr wody 4 g leku).

Pieprz

Papryki domowe mogą również atakować szarą pleśń. W tym przypadku na powierzchni owoców, pędów lub kwiatów powstają małe plamki ciemnego koloru, które z czasem rosną, płaczą, a na ich powierzchni tworzy się szary nalot. Aby uratować rośliny, potrzebujesz:

• poprawić wentylację w szklarni;
• w odpowiednim czasie oderwać chore liście, kwiaty i owoce;
• oczyścić miejsca porażone przez Botrytis na pędach i pokryć je grubą zawiesiną preparatu grzybobójczego kredą.

Podczas sadzenia sadzonek należy zachować zalecaną przez ekspertów odległość między krzewami. Staraj się chronić rośliny przed uszkodzeniami mechanicznymi lub innymi. Po zebraniu plonów wyczyść szklarnię od góry i zdezynfekuj ją, a także zmień wierzchnią warstwę gleby na łóżkach o grubości co najmniej 50 mm.

Słonecznik

Szara pleśń może mieć wpływ na wszystkie nadziemne części słonecznika. U młodych krzewów dotkniętych chorobą podstawa łodygi zmienia kolor na żółty, następnie brązowieje, a na powierzchni pojawia się szary nalot, a łodyga, która znajduje się powyżej, staje się wyblakła i opadająca. Brązowo-szare, zgniłe plamki pojawiają się na seamy na powierzchni koszyczka, która może mieć brudną czerwoną obwódkę. Plamy te powiększają się, a na ich powierzchni tworzy się osad popiołu. Nasiona w chorym koszyku stają się niezdolne do życia, ale nawet jeśli pojawią się z nich kiełki, będą miały kolor ciemnobrązowy i natychmiast pojawi się na nich zgnilizna. Ta choroba może zabić nawet połowę upraw słonecznika. W walce z nim zaraz po wykryciu pierwszych oznak szarej zgnilizny krzaki opryskuje się roztworem fungicydu Pictor. Podczas uprawy słonecznika konieczne jest przestrzeganie takich środków zapobiegawczych, jak:

• pamiętaj o zasadach płodozmianu i uprawiaj słonecznik na tym samym obszarze, na którym w tym roku rosły, dopiero po 8-10 latach
• w przypadku słonecznika wybierz te obszary, na których wcześniej rosły zboża;
• karmiąc roślinę, spróbuj dodać do gleby więcej fosforanu i mniej azotu;
• przed zasiewem należy posortować i przetworzyć nasiona;
• po zbiorach oczyść teren z pozostałości roślinnych i zniszcz je.

Szara zgnilizna drzew i krzewów

Szara zgnilizna winogron

Szara zgnilizna dotyka wszystkich nadziemnych części winogron, ale największym zagrożeniem jest szara pleśń na owocach. Choroba rozwija się i rozprzestrzenia najaktywniej przy wysokiej wilgotności i temperaturze powietrza. Gdy powstają takie sprzyjające warunki, rozwój choroby początkowo rozpoczyna się na uszkodzonych owocach, a następnie zgnilizna rozprzestrzenia się na całą zarośl. W zarodnikach botrytis okres inkubacji wynosi od 25 do 35 godzin, po dotknięciu szarego nalotu rozsypie pył, a zarodniki grzyba opadną na pobliskie owoce i grona.

Aby pozbyć się szarej zgnilizny winogron, możesz użyć zarówno środków ludowych, jak i chemicznych. Dla człowieka najmniejszym niebezpieczeństwem jest roztwór jodku potasu (2 gramy na wiadro wody). Jest używany tylko wtedy, gdy uszkodzenie jest zlokalizowane. Roztwór sody oczyszczonej (8 gramów na 1 litr wody) lub siarczanu miedzi (0,5 grama na 1 litr) jest dość skuteczny przeciwko szarej pleśni. Pamiętaj jednak, że częste opryskiwanie tej rośliny siarczanem miedzi jest wyjątkowo niepożądane, ponieważ niebieskawy nalot, który pojawia się po tym na płytkach liściowych, prowadzi do naruszenia ich rozwoju. W tym samym czasie rozpylanie sody oczyszczonej nie zaszkodzi roślinie, ale to narzędzie nie jest zbyt skuteczne. W przypadku, gdy krzewy są bardzo mocno dotknięte iz tego powodu ponad połowa plonu może zostać utracona, wówczas spryskaj je roztworem takich środków jak: Fundazol, Topaz lub Immunocytophyte.

Szara zgnilizna truskawki (truskawka ogrodowa)

Uprawiając truskawki, pamiętaj, że były lata, kiedy ogrodnicy z powodu szarej zgnilizny tracili nawet 80% zbiorów. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na środki zapobiegawcze. Główne środki zapobiegawcze:

• do uprawy truskawek ogrodowych zaleca się wybranie wentylowanego i słonecznego miejsca;
• przed sadzeniem krzewów glebę na miejscu należy przygotować zgodnie z zaleceniami ekspertów;
• sadząc sadzonki, staraj się przestrzegać schematu zalecanego przez profesjonalistów, w takim przypadku łóżka nie będą gęstnieć;
• na samym początku okresu wiosennego pamiętaj o usunięciu starych liści z miejsca, ponieważ może to spowodować zakażenie krzewów truskawek szarą zgnilizną;
• w celu ochrony truskawek przed botrytis można sadzić według następującego schematu: 4 krzewy truskawek ogrodowych i 1 krzew czosnku lub cebuli (takie rośliny wydzielają fitoncydy);
• nie dopuść do nadmiernej wilgoci gleby, w tym celu rośliny należy podlewać regularnie, ale z umiarem;
• nie dodawaj zbyt dużo azotu do gleby;
• gdy jagody zaczną dojrzewać, zaleca się zmniejszenie wilgoci w okolicy, w tym celu jego powierzchnia jest pokryta warstwą ściółki (posiekana słoma) lub pokryta ciemnym filmem;
• gdy łodygi zaczynają rosnąć, krzewy spryskuje się 2 lub 3 razy w odstępie 1,5 tygodnia roztworem jodu (1 ml preparatu na 1 litr wody).

Jeśli roślina jest już chora, możesz spróbować ją wyleczyć, naprzemiennie stosując napar z musztardy i czosnku. Ale jeśli chcesz odnieść całkowite zwycięstwo nad chorobą, nie możesz obejść się bez specjalnych preparatów grzybobójczych:

1. Euparen multi. Rośliny opryskuje się nimi w początkowej fazie kwitnienia, a nawet podczas masowego kwitnienia truskawek ogrodowych.
2. Roztwór fundazolu (2%). Służy do opryskiwania w okresie wyprostu szypułki..
3. Alirin-B. Zanim zakwitną krzewy, opryskuje się je 1 lub 2 razy, a pod koniec kwitnienia - 2 lub 3 razy. Przerwa między zabiegami powinna wynosić 1–1,5 tygodnia. Aby przygotować roztwór leczniczy, 2 lub 3 tabletki rozpuszcza się w jednym litrze wody, a do leczenia profilaktycznego 1,5–2 tabletki na 1 litr wody.
4. Przełącznik. Opryskiwanie takim narzędziem przeprowadza się przed kwitnieniem i gdy tylko krzaki znikną.

Szara zgnilizna malin

Ponieważ maliny można uprawiać w tym samym miejscu przez 15 do 20 lat, z czasem kłącza krzewów starzeją się, łodygi stają się mniejsze, obserwuje się spadek plonów, a rośliny stają się również mniej odporne na choroby. Negatywnie na zdrowie maliny odbija się również zgrubienie sadzenia, zatykanie się i zagęszczenie gleby na terenie, a także sąsiedztwo truskawek (to od niej maliny najczęściej dotyka szara zgnilizna). roślina.

Botrytis jest w stanie bardzo zaszkodzić malinom. Aby zniszczyć infekcję, konieczne będzie więcej niż jedno opryskanie pestycydami, ale wszystkie zabiegi należy przeprowadzić przed pojawieniem się owoców. Wczesną wiosną, aby pozbyć się zimujących zarodników grzyba, krzewy spryskuje się roztworem mieszanki Bordeaux (3%), a przed otwarciem pąków rośliny i powierzchnia gleby na miejscu są spryskać roztworem Nitrafenu (2%). Podczas formowania pąków i podczas zbierania plonów krzewy są traktowane zawiesiną koloidalnej siarki (10 gramów produktu na 1 litr wody), zamiast tego Tiovit Jet, Sumileks, Tsineb, Euparen, Albit lub mieszanki Bordeaux można użyć do opryskiwania. Jeśli wszystkie krzewy na miejscu są dotknięte botrytis, zaleca się wykopać je wszystkie i zniszczyć, a następnie położyć nowe drzewo malinowe, ale w innym miejscu.

Szara zgnilizna na jabłoni

Jabłoń jest również podatna na uszkodzenia przez szarą zgniliznę, w tym przypadku choroba nazywana jest również zgnilizną owoców lub oparzeniem monilialnym lub moniliozą. Faktem jest, że w tym przypadku czynnikiem wywołującym chorobę jest grzyb Monilla, a nie Botrytis. Początkowo choroba atakuje owoce, dlatego szybko zaczynają się pogarszać. Jednak zarówno owoce, jak i kwiaty, jajniki, liście i gałęzie mogą cierpieć na moniliozę. Brązowieją, następnie ciemnieją i giną. Największym zagrożeniem dla jabłoni jest monilialne oparzenie kory: na jej powierzchni pojawiają się rany i pęknięcia, przez które zaczyna płynąć guma, a duże obszary drewna pod korą, a także zarośnięte gałęzie wysychają..

Monilioza może mieć wpływ na jabłoń z następujących powodów:

• na korze występują uszkodzenia, np .: zadrapania, szrony, pęknięcia i nacięcia;
• szkodniki uszkodziły skórkę owocu;
• drzewo ma fitopatologie;
• zdrowe części rośliny mają kontakt z osobami dotkniętymi moniliozą;
• odmiany jabłek łatwo ulegają gniciu owoców.

Mgła, deszcz, grad, rosa, zimna wiosna, wyjątkowo śnieżna zima, wysoka temperatura i wilgotność, silny wiatr mogą przyczynić się do choroby jabłoni z oparzeniami monilialnymi. Choroba może się również rozwinąć, jeśli roślina została odcięta lub zaszczepiona nie zdezynfekowanym narzędziem lub gdy do zebrania owoców użyto brudnego pojemnika, a także gdy jabłka są przechowywane w pomieszczeniu, które nie zostało wcześniej zdezynfekowane..

Na chorym drzewie można znaleźć następujące oznaki zgnilizny owoców:

• następuje brązowienie lub ciemnienie kwiatów, które z czasem wysychają;
• jajniki, liście i gałązki owocowe stają się ciemne i jakby zwęglone, ale nie latają;
• na powierzchni owocu tworzą się małe brązowe plamki, które z czasem rosną;
• miąższ staje się brązowy i miękki;
• na dotkniętym jabłku pojawia się dużo białych lub szarych poduszek pleśniowych;
• owoc staje się czarny lub brązowy;
• w pobliżu występuje infekcja jabłek i gałęzi.

Gdy tylko zostaną stwierdzone pierwsze objawy zgnilizny owoców, wszystkie chore części jabłoni należy natychmiast wyciąć i zniszczyć. Następnie kilka oprysków drzewa wykonuje się specjalnym preparatem grzybobójczym. Środki zapobiegawcze:

1. Przeprowadź systematyczną kontrolę rośliny, pomoże to w szybkim wykryciu początku rozwoju choroby.
2. Chronić drewno przed uszkodzeniami mechanicznymi, mrozowymi pęknięciami i pęknięciami.
3. Pamiętaj, aby traktować roślinę przed szkodnikami w odpowiednim czasie, a ćmy, gęsi i błonki są w tym przypadku uważane za szczególnie niebezpieczne.
4. Zbieraj ostrożnie, uważając, aby nie uszkodzić skórki jabłek.
5. Przechowuj owoce w czystych, zdezynfekowanych pudełkach.
6. Przed ułożeniem plonu przechowywanie podlega obowiązkowej dezynfekcji. Optymalna temperatura przechowywania to około 0 stopni.

Śliwka i inne drzewa owocowe

Zarówno jabłonie, jak i inne uprawy owoców pestkowych, np. Czereśnia, śliwka czereśniowa, brzoskwinia, śliwka, czereśnia i morela są podatne na uszkodzenia przez zgniliznę lub moniliozę owoców szarych. Największym zagrożeniem dla drzew owocowych jest monilialne oparzenie pędów, przez które kwiatostany zaczynają masowo obumierać. Jeśli roślina jest bardzo mocno dotknięta, może to doprowadzić do śmierci całego drzewa..

Aby chronić drzewo owocowe przed tak niebezpieczną chorobą, nie zapomnij o środkach zapobiegawczych:

1. Do uprawy wybiera się hybrydy i odmiany odporne na choroby. Na przykład: odmiany śliwek - węgierska Azhanskaya lub Omashnyaya, Green Renklod - odmiana wiśni - Anadolskaya - odmiana moreli - Red-cheeked - odmiany brzoskwini - Juicy and Golden Jubilee.
2. Odetnij wszystkie chore gałęzie, które już wyschły, natychmiast po zakończeniu kwitnienia lub jesienią po zakończeniu opadania liści.
3. Przeprowadzaj systematyczne zbieranie chorych owoców i ich niszczenie.
4. Jesienią nawy są zaorane, a gleba jest wykopywana w kręgach przy pniu.
5. Na początku okresu wiosennego, przed pęcznieniem pąków, a jesienią, pod koniec opadania liści, po usunięciu wszystkich liści z miejsca, opryskuje się roślinę i powierzchnię gleby w kole przy łodydze. z roztworem DNOC (1%) lub nitrafenu (2-3%).
6. Drzewa są traktowane profilaktycznie roztworem mieszanki Bordeaux lub innym środkiem o podobnym działaniu (należy postępować zgodnie z instrukcjami na opakowaniu) na krótko przed kwitnieniem, podczas tworzenia się jajników, a następnie 30 dni po drugim zabiegu. Jednocześnie eksperci zalecają łączenie preparatów grzybobójczych ze środkami chemicznymi na ryjkowce i ćmy.

Szara zgnilizna na kwiatach

Piwonie

Szara pleśń może atakować kwiaty ogrodowe, takie jak piwonie. W tym przypadku najczęściej dotyczy to odmian wczesnych kwitnienia. W zarażonych krzakach zgnilizna pojawia się wiosną u podstawy pędów. Następnie botrytis infekuje kwiaty i pąki, w wyniku czego najpierw ciemnieją, a następnie na ich powierzchni pojawia się szary nalot, po którym latają dookoła. Ponadto w środku okresu letniego na blaszkach liściowych i pędach pojawiają się duże brązowe plamy, po których system korzeniowy krzewu ulega uszkodzeniu i gnije.

Aby zapobiec porażce piwonii z botrytis, konieczne jest ścisłe przestrzeganie wszystkich środków zapobiegawczych i agrotechnicznych zasad kultury. Ale jeśli nie chcesz co roku chronić kwiatów przed tą niebezpieczną chorobą, sadz na miejscu te odmiany piwonii, które są odporne na szarą zgniliznę. Do sadzenia wybieraj słoneczne obszary z pożywną glebą, która dobrze przepuszcza wodę, i sadz je jak najdalej od korzeni drzew i krzewów. Przed sadzeniem sprawdź system korzeniowy krzewów i wytnij wszystkie zgniłe obszary ostrym, wstępnie zdezynfekowanym nożem, posyp kawałki posiekanym węglem drzewnym lub namaszczaj brylantową zielenią. Zaleca się również trzymać korzenie piwonii przez 10-12 minut w lekko gorącej wodzie (od 60 do 70 stopni) przed sadzeniem, po czym są suszone, a następnie sadzone, a do każdego otworu wlewa się 2 łyżki. Popiół drzewny.

Po zakwitnięciu krzewów przestają je karmić nawozami zawierającymi azot. Wiosną i latem odetnij wszystkie zranione części buszu, a jesienią odetnij wszystkie łodygi. Jeśli nadal nie uda Ci się ochronić piwonii przed botrytis, spryskaj je roztworem Skor, Vectra lub Maxim.

Szara zgnilizna na różach

Botrytis rozwija się szczególnie intensywnie na różach zimą pod osłonami: na górnych częściach pędów tworzą się i rosną przygnębione brązowe plamki. Plamy rosną bardzo szybko i pokrywają całą łodygę od góry do dołu. Następnie na dotkniętych obszarach rozwija się szara pleśń. Jeśli wentylacja jest bardzo słaba, choroba może wpłynąć na cały krzew..

Latem choroba objawia się gwałtownymi wahaniami temperatury na tle obfitych opadów. Na porażonych blaszkach liściowych pojawiają się niejasne plamy, na powierzchni których tworzy się szary nalot, który szybko rozprzestrzenia się na zdrowe kwiaty, łodygi i liście znajdujące się w pobliżu. A na nich już pojawiają się jasne plamy o okrągłym kształcie, które po chwili brązowieją, a na ich powierzchni tworzy się szara tablica zgnilizny. Największym zagrożeniem dla róż szczepionych jest choroba, która powoduje uszkodzenie szyjki korzeniowej.

Zaleca się spryskać dotknięte krzewy roztworem jednego z następujących leków: Gamair, Euparen multi, Fundazol, Alirin-B lub Fitosporin-M (postępuj zgodnie z instrukcjami na opakowaniu). Roztwór Benlata skutecznie zwalcza również Botrytis na różach, a krzewy są nim leczone regularnie raz na 4–5 dni, aż wszystkie objawy choroby znikną na różach. Jednak przed przystąpieniem do zabiegów należy odciąć wszystkie chore części krzewu i postarać się stworzyć jak najkorzystniejsze warunki dla rośliny do szybkiego powrotu do zdrowia. W przyszłości konieczne jest systematyczne poluzowanie gleby w kręgu w pobliżu pnia, a także regularne wypełnianie jej warstwą ściółki. Aby zwiększyć odporność róż na tę groźną chorobę, karmi się je nawozem manganowym, ponieważ spowalnia on rozmnażanie się chorobotwórczych grzybów..

Lilie

Jeśli uprawiasz lilie, nie przestrzegasz zasad rolnictwa, wtedy może je zaatakować botrytis. Najczęściej zaraza dotyka krzewów po zimnych opadach, gdy liście nie mają czasu na dobre wyschnięcie do wieczora lub w wyniku nagłych zmian temperatury w ciągu dnia i nocy.

Krzewy dotknięte szarą zgnilizną wykazują znaczne spowolnienie wegetacji. Najbardziej odporne na tę chorobę są hybrydy OT i LA. W chorych roślinach powstają brązowe plamy o okrągłym kształcie z ciemnoczerwoną obwódką. Z czasem powiększają się, a na ich powierzchni tworzy się szara powłoka..

Aby zapobiec chorobie, należy przestrzegać następujących środków:

• bezpośrednio przed sadzeniem w ziemi cebulki wytrawia się w roztworze przygotowanym z Fundazolu;
• jak najczęściej zmieniaj obszar przeznaczony do uprawy lilii, w tym przypadku patogeny szarej zgnilizny nie będą miały czasu na gromadzenie się w glebie;
• unikać zagęszczania nasadzeń i wlewać popiół drzewny do każdego otworu;
• musisz podlewać krzaki z umiarem, ale robią to rano, a wodę należy wlać do nasady;
• na wiosnę krzewy profilaktycznie spryskuje się roztworem siarczanu miedzi (1%), po czym traktuje się je jeszcze kilka razy tym samym środkiem z przerwą 1-1,5 tygodnia;
• podczas długotrwałych opadów upewnij się, że lilie nie zmokną zbytnio, w tym celu tworzą nad nimi baldachim z folii szklarniowej.

Szara zgnilizna roślin domowych

Orchidea

Ponieważ pojawienie się i rozwój szarej zgnilizny jest ułatwione przez wilgoć, chłód i niewystarczającą wentylację, mogą na nią zachorować również rośliny domowe, na przykład: Cattleya lub Phalaenopsis. Najczęściej ta choroba grzybicza dotyka te krzewy, które są już dość stare. Początkowo na powierzchni rośliny tworzą się brązowe plamy, które stopniowo rosną, a wokół nich pojawia się różowawa granica. Wraz z aktywnym rozwojem choroby plamy zaczynają się łączyć ze sobą, a na ich powierzchni pojawia się szary nalot.

Po wykryciu pierwszych objawów choroby roślinę należy natychmiast umieścić w najkorzystniejszych warunkach dla jej wzrostu i rozwoju. Faktem jest, że preparaty grzybobójcze mogą pomóc w zapobieganiu nowym ogniskom rozwoju choroby, ale nie mogą całkowicie wyleczyć kwiatu z szarej pleśni. Spróbuj także zrozumieć, co spowodowało początek rozwoju choroby, a następnie odetnij wszystkie martwe części buszu, a także usuń luźne liście i kwiaty, co zmniejszy rozprzestrzenianie się choroby. Umieść krzak w pomieszczeniu z dobrą wentylacją i upewnij się, że wilgotność powietrza nie jest wyższa niż zalecana przez ekspertów, a także zapewnij roślinie optymalny reżim temperaturowy. Nie pozwól, aby woda dostała się na roślinę podczas podlewania.

Zbadaj pobliskie kwiaty, zwracając szczególną uwagę na te, które mogą być dotknięte przez Botrytis, takie jak Saintpaulias, Fuchsias, Amaryllis, Camellias, Calla lilies, Castor bean, Lilie, azalie, begonie, kaktusy, paprocie i kalady. Zbadaj je pod kątem szkodników lub oznak choroby. Jeśli niedawno kupiłeś orchideę, to na co najmniej 15 dni umieszcza się ją z dala od innych kwiatów, aby sprawdzić, czy nie ma na nią szarej zgnilizny lub innej choroby..

Fiołki

Fiołki Usambara są bardzo urocze i efektowne, nic więc dziwnego, że często niedoświadczeni hodowcy zbyt aktywnie się nimi opiekują, zbyt często podlewają i nawilżają liście. Taka pielęgnacja może prowadzić do rozwoju szarej pleśni, w wyniku której pojawiają się brązowe plamki, a także puszysty szary nalot. Po wykryciu pierwszych oznak choroby krzewy należy spryskać roztworem preparatu grzybobójczego, na przykład można zastosować Teldor lub Sumileks. A także pamiętaj, aby przestać zwilżać fiolet z opryskiwacza i zmniejszyć obfitość i częstotliwość podlewania. Jeśli nie można uratować kwiatu, znajdź na nim zdrową płytkę liściową i spróbuj ją ukorzenić.

Podstawowe zasady pielęgnacji fioletu dla początkujących:

1. Niedawno kupiony kwiat odkłada się z dala od innych roślin i przez cztery tygodnie obserwuje się, czy pojawiają się na nim oznaki choroby lub szkodników. Jeśli po miesiącu nie zauważono żadnych niepokojących objawów, przenieś krzak na stałe miejsce.
2. Najlepiej zwilżyć krzewy podlewaniem dennym. Aby to zrobić, wlej wodę do miski i umieść w niej pojemnik z kwiatkiem, aby woda nie przelewała się przez krawędź doniczki i nie spadała na podłoże. Wyjmij garnek z umywalki dopiero po tym, jak powierzchnia mieszanki gleby zacznie świecić wilgocią. Po spłynięciu całego nadmiaru płynu z garnka umieszcza się go na swoim miejscu. Do podlewania każdej rośliny używana jest świeża woda, w przeciwnym razie możesz przyczynić się do rozprzestrzeniania się choroby. Podlewanie krzewów raz na 10-15 dni.

Preparaty na szarą zgniliznę

Poniżej zostaną opisane te preparaty grzybobójcze, które są najczęściej używane do zwalczania szarej pleśni:

1. Teldor. Ten miejscowo ogólnoustrojowy środek o niskiej toksyczności stosowany jest w walce z szarą pleśnią. Aby przygotować roztwór do przetwarzania winogron w 1 litrze wody, rozpuść 0,5 grama leku, a do opryskiwania truskawek i brzoskwiń weź 0,8 grama na 1 litr wody.
2. Sumileks. Lek stosuje się w zapobieganiu i leczeniu szarej pleśni, wyróżnia się kontaktem i pewnym działaniem ogólnoustrojowym..
3. Fundazol. Jest to środek ogólnoustrojowy o szerokim spektrum działania, rośliny opryskuje się nim nie więcej niż 2 razy w ciągu sezonu, w przeciwnym razie rośliny nabiorą odporności. Produkt jest niebezpieczny dla zwierząt i ludzi.
4. Gamair. Biologiczny preparat bakteriobójczy, stosowany w profilaktyce i leczeniu szarej zgnilizny, nie stanowi zagrożenia dla zwierząt i ludzi.
5. Alirin-B. Środek biologiczny przeciwko chorobom grzybiczym, który działa podobnie jak Fitosporin. Nie jest niebezpieczny dla zwierząt i ludzi.
6. Euparen multi. Ten lek o szerokim spektrum działania jest bardzo skuteczny przeciwko szarej pleśni. Różni się umiarkowaną toksycznością.
7. Fitosporin-M. Mikrobiologiczny czynnik działania kontaktowego. Dla ludzi jest mało toksyczny, ale stanowi zagrożenie dla roślin i pszczół.
8. Vectra. Kontaktowo-ogólnoustrojowy lek do profilaktyki i leczenia chorób grzybiczych.
9. Prędkość. Ten środek ogólnoustrojowy ma długotrwałe działanie ochronne i terapeutyczne. Aby przygotować roztwór na 1 litr wody, pobiera się 0,2 ml leku.
10. Maksim. Środek kontaktowy do przetwarzania materiału nasadzeniowego i materiału siewnego. Nie jest niebezpieczny dla ludzi, ale szkodzi rybom..
11. HOM (tlenochlorek miedzi). Czynnik kontaktowy i ogólnoustrojowo-lokalny, charakteryzujący się umiarkowanym zagrożeniem dla ludzi.
12. DNOC. Silny środek o szerokim spektrum działania o właściwościach chwastobójczych, grzybobójczych i owadobójczych. Działa toksycznie na zwierzęta i ludzi, łatwopalny i wybuchowy.
13. Tsineb. Kontakt z ogólnoustrojowymi pestycydami i fungicydami niebezpiecznymi dla ludzi i zwierząt.
14. Tiovit Jet. Kontakt z fungicydem i akarycydem stanowiący umiarkowane zagrożenie dla zwierząt i ludzi.
15. Trichodermin. Taki środek biologiczny służy do leczenia i zapobiegania różnym chorobom, nie jest toksyczny dla zwierząt i ludzi..
16. Immunityphyte. Jest wielofunkcyjnym stymulatorem wzrostu i rozwoju roślin oraz ich odporności.
17. Topaz. Ten lek ogólnoustrojowy jest stosowany w celu powstrzymania pierwotnej infekcji. Nietoksyczny dla ptaków i ludzi, ale niebezpieczny dla ryb.

Środki ludowe

Jeśli nie jesteś zwolennikiem stosowania środków chemicznych w walce z szarą pleśnią, możesz spróbować chronić rośliny środkami ludowymi:

1. Wlej 100 gram łusek czosnku do wiadra ciepłej (około 40 stopni) wody. Napar będzie gotowy po jednym dniu.
2. Pół wiadra gorącej wody łączy się z 50 gramami proszku musztardowego. Po 2 dniach infuzja będzie całkowicie gotowa, pozostanie do rozcieńczenia wodą w stosunku 1: 1.
3. Wlej 1 łyżeczkę do wiadra z wodą. siarczan miedzi i jedną szklankę kredy i popiołu drzewnego. Ta objętość wystarczy do oprysku 2-3 metrów kwadratowych truskawek lub ogórków.
4. W celach profilaktycznych stosuje się roztwór jodu. 10 litrów wody miesza się z 10 kroplami jodu. Takie rozwiązanie jest regularnie stosowane do opryskiwania krzewów, które przeprowadza się raz na 7 dni..
5. Truskawki dotknięte szarą zgnilizną i glebę na miejscu traktuje się roztworem popiołu (na 10 litrów wody, 2 łyżki popiołu drzewnego).
6. Podkłady krzewów i liści truskawek ogrodowych potraktuj suchą limonką (na roślinę od 15 do 20 gramów), aby zapobiec szarej pleśni w okresie tworzenia się jajników.