Żonkile
Menu
- Mit narcyza
- Cechy narcyza
- Przygotowanie do lądowania
- Sadzenie żonkili na zewnątrz
- Pielęgnacja żonkila
- Szkodniki i choroby narcyzów
- Żonkile po kwitnieniu
- Rodzaje i odmiany żonkili ze zdjęciami i nazwami
- Żonkile rurkowe (trąbka)
- Duże miseczki
- Mały kubek
- Terry (podwójna)
- Triandrus (triandrus)
- Cyclamineus (cyclamineus)
- Jonquilla
- Wielokwiatowe lub tacetate (tazetta, bunch-flowered)
- Poetic (poeticus)
- Hybrydy bulbocodium
- Split-corona
- Inni
- Wszystkie gatunki
- Właściwości lecznicze
Roślina jednoliścienna Narcissus (Narcissus) należy do rodziny Amaryllidaceae. Ten wiosenny kwiat jest jednym z najwcześniejszych. Rodzaj obejmuje około 60 gatunków. W naturze żonkil występuje najczęściej w Morzu Śródziemnym, południowej Europie, a także w Azji. Tylko 25 gatunków żonkila jest uprawianych przez ogrodników, a także wiele mieszańców, zjednoczonych pod nazwą „hybrydowy żonkil”.
Od czasów starożytnych ludzie przypisywali tej roślinie różne niezwykłe cechy i właściwości. Na Wschodzie nazywano go „nargiz” i często porównywano go do czarujących oczu ukochanej. W starożytnej Grecji narcyz stał się uosobieniem śmierci, usunęli łoże śmierci. Co więcej, w Europie w okresie renesansu, wręcz przeciwnie, był symbolem małżeństwa i miłości. We Włoszech bukiet żonkili jako prezent jest dziś uważany za wyznanie miłości. Od czasów starożytnych żonkile były szeroko stosowane w medycynie i perfumerii. W nazwie kwiatu, która wywodzi się od greckiego słowa „narcao”, które tłumaczy się jako „odurzający”, istnieje analogia do upojnego zapachu wywołującego migrenę oraz z narkotycznym działaniem olejku z narcyza i trujące właściwości cebulek. Alkaloid narcyza jest częścią cebul hodowlanych, co stanowi niezawodną ochronę przed gryzoniami. Pod koniec XIX wieku nastąpił ostatni szczyt popularności żonkili, od tego czasu moda na tę roślinę i jej zapach nie przemija. A dziś taka roślina kwitnąca jest masowo uprawiana na Wschodzie w celu uzyskania olejku eterycznego. Wśród Brytyjczyków żonkil jest nawet bardziej popularny niż róża uważana za „królową kwiatów”, aw Chinach w Nowy Rok obecność tych pachnących kwiatów jest obowiązkowa. No i „Black Daffodil”, prawdopodobnie wszyscy oglądali lub czytali.
- Lądowanie. W sierpniu lub w pierwszych dniach września.
- Kopanie. Po tym, jak liście zmieniają kolor na żółty i.
- Przechowywanie. Żarówki są przechowywane w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, w którym należy utrzymywać temperaturę około 17 stopni.
- Kwiat. Wiosną.
- Oświetlenie. Do sadzenia nadaje się obszar zacieniony i słoneczny, a także zacieniony.
- Podkładowy. Ziemia powinna być pożywna, dobra dla wody i powietrza oraz nasycona próchnicą. A jego kwasowość może wahać się od lekko zasadowego do lekko kwaśnego.
- Podlewanie. Żonkila należy podlewać umiarkowanie, ale systematycznie..
- Nawóz. Wiosną, po pojawieniu się pierwszych pędów, jest w pełni złożony, podczas wschodu szypułki - z azotem-potasem, podczas tworzenia pąków - z pełnym kompleksem, a podczas kwitnienia - z nawozem potasowo-fosforowym. Nie możesz używać obornika do karmienia.
- Reprodukcja. Propagowane przez nasiona znacznie rzadziej niż cebulki..
- Szkodliwe owady. Kleszcze, nicienie, bzygowate, ślimaki, żonkile.
- Choroby. Zaraza Fusarium, szara zgnilizna, penicyloza, żółte i białe smugi wirusa, plamistość pierścieniowa.
- Nieruchomości. Wszystkie części rośliny zawierają truciznę, ponieważ zawierają alkaloid narcyzynę.
Mit Narcyza
Istnieje wiele legend i mitów na temat żonkili. Ale najbardziej znanym z nich jest starożytny mit grecki, który mówi o przystojnym, ale bez serca młodym człowieku, nazywał się Narcyz. Nie chciał odwzajemnić miłości górskiej nimfy Echo. Zdesperowana zwróciła się do bogów o pomoc, a Narcyz został ukarany przez Afrodytę za jego chłód, sprawiła, że zakochał się w swoim odbiciu w strumieniu. Z miłości własnej topił się na naszych oczach, aż w końcu umarł. Litując się nad nim, bogowie sprawili, że w miejscu, w którym znajdowało się jego martwe ciało, wyrósł piękny kwiat, który na jego cześć został nazwany żonkilem. Od tego czasu nazwa „narcyzm” stała się powszechnie znana, istnieje nawet taki termin psychologiczny jak „narcyzm”, co oznacza wyjątkowy narcyzm.
Cechy narcyza
Kwitnąca roślina narcyzów ma gęste cebulki i 2–4 wstążkowe blaszki liściowe o różnej szerokości. Przed szypułką pojawiają się podstawowe płytki liściowe o kształcie liniowym. Bezlistne łodygi mogą być okrągłe lub spłaszczone, na ich powierzchni występuje opór filmu. W górnej części łodygi tworzy się kwiat. Różne rodzaje narcyzów mają różne kształty cebulek, mogą być owalne, jajowate, spiczaste lub okrągłe. U niektórych gatunków cebulki tworzą gniazdo; na jednym dnie tworzy się kilka cebulek owiniętych kolorowymi łuskami. Każdego roku stare korzenie cebul obumierają, a na ich miejscu wyrastają nowe, żywotność korzeni wynosi nie więcej niż 10 miesięcy. Kwiaty opadające lub proste mogą być częścią kwiatostanu baldaszkowatego racemozy w ilości 2-8 sztuk lub być pojedyncze. Kształt okwiatu w kształcie płatka to rurkowaty lejek, przechodzący w górnej części w poziomo położoną kończynę. Uzda może mieć kształt rurkowaty, dzwonkowaty lub miseczkowaty; tworzy ją wyrostek okwiatu, który najczęściej maluje się w innym odcieniu. Kwiaty mogą być żółte lub białe. Istnieją również gatunki i odmiany o dwukolorowym kolorze kwiatów. Średnica może osiągnąć 20–100 mm. Owocem jest trójgniazdowa kapsułka z nasionami w środku. Najczęściej krzewy osiągają wysokość od 0,1 do 0,5 metra. Możesz udekorować swój ogród żonkilami, a jeśli chcesz, możesz je również uprawiać w domu. Kwitnienie obserwuje się w okresie od kwietnia do maja.
Przygotowanie do lądowania
Żonkile to pierwiosnki. W ogrodzie pojawiają się bardzo wcześnie, razem z krokusami, hiacyntami i tulipanami. Sama roślina jest dość bezpretensjonalna, ale jeśli nie masz wystarczająco dużo czasu, aby zapewnić kwiatom dobrą opiekę, lepiej nie dekorować nimi swojej witryny. Faktem jest, że tylko wtedy, gdy narcyz jest odpowiednio pielęgnowany, może dorosnąć tak, jak powinien..
Wybór miejsca
Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór miejsca, w którym będą rosły żonkile. Musi być absolutnie słonecznie, gleba potrzebuje dobrej przepuszczalności wody i powietrza. Kultura najlepiej rośnie na obojętnej glinie, do której wprowadzono humus lub kompost do kopania, należy pamiętać, że obornik nie może być używany jako nawóz. Zbyt zasadową glebę koryguje się wprowadzając do niej mąkę dolomitową (200 gramów na 1 m2 działki), natomiast popiół drzewny wprowadza się do gleby zbyt kwaśnej (na 1 m2 1 łyżki stołowej)..
Lilie, tulipany i inne cebulki, a także wieloletnie astry, chryzantemy i floks są uważane za złych poprzedników żonkili. Ale obszar, na którym wcześniej uprawiano rośliny strączkowe, piwonie, zboża, psiankowate i ogórki, jest idealny do uprawy takiej rośliny kwiatowej.
Żarówki
Sadzenie cebul na otwartej glebie odbywa się po ustaleniu ciepłej pogody. Wiosną większość wyspecjalizowanych sklepów sprzedaje nieświeże towary bardzo tanio, więc ogrodnik ma możliwość zakupu cebul rzadkich odmian żonkili za grosze. Jednak wybierając materiał do sadzenia, należy wziąć pod uwagę, że cebulki nie powinny być osłabione ani miękkie, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie wykiełkują. Jeśli jednak dorosną, będą musiały zapewnić bardzo dobrą opiekę. Najbardziej odpowiedni czas na zakup materiału do sadzenia to 3 miesiące po kwitnieniu. Eksperci odradzają kupowanie żarówek:
- wiosną;
- ekstrahowany z ziemi wraz z pędami, korzeniami i kwiatami w okresie kwitnienia lub bezpośrednio po jego zakończeniu;
- wieloczęściowe, jeśli mają jedną dużą cebulę, a cała reszta jest mała;
- z kiełkiem.
Przed przystąpieniem do sadzenia należy sprawdzić cebulki, usuwając wszystkie dotknięte chorobą, nadmiernie miękkie, z chorym dnem lub zranione. Materiał nasadzeniowy, który przejdzie przez selekcję, musi zostać zdezynfekowany, w tym celu zanurzony jest na 30 minut w roztworze potasu manganu (1%) lub preparatu grzybobójczego (3%).
Sadzenie żonkili na zewnątrz
O której godzinie sadzić
Na czas sadzenia żonkili w otwartym terenie mają wpływ warunki pogodowe panujące w danym regionie. Podobnie jak inne rośliny bulwiaste, jesienią zaleca się sadzenie żonkili w ogrodzie. Na średnich szerokościach geograficznych najlepiej sadzić je we wrześniu, aby cebulki dobrze się zakorzeniły, będą potrzebować od 20 do 30 dni. Sadzenie można przeprowadzić również zimą i na samym początku wiosny, ale w każdym przypadku cebulki należy przygotować przed sadzeniem. Aby to zrobić, umieszcza się je na półce w lodówce na 60 dni, w przeciwnym razie nie będą w stanie normalnie ukorzenić się i nie utworzą kwiatów..
Żarówki, które zostały umieszczone w lodówce do przechowywania, można sadzić na otwartej ziemi w drugiej połowie kwietnia, ale tylko wtedy, gdy pokrywa śnieżna już się stopiła. Posadzone w tym czasie żonkile doskonale ukorzeniają się przy temperaturze powietrza od 5 do 7 stopni.
Sadzenie wiosną
Sadzenie odbywa się wczesną wiosną. Ale przed przystąpieniem do tego konieczne jest przygotowanie miejsca, w tym celu wykopują je na głębokość bagnetu łopaty i nakładają na glebę nawozy: humus i nitrofosforan (60 gramów na 1 metr kwadratowy), a także piasek . Jeśli nie udało ci się odpowiednio przygotować miejsca, to nadal można sadzić, ale tylko wtedy, gdy skład gleby jest optymalny do uprawy tej rośliny.
Wykop dołki do sadzenia w przygotowanym obszarze, których głębokość powinna być równa 3 średnicom cebuli. Następnie do dołka wsypuje się garść piasku, 2 duże łyżki popiołu drzewnego i tam kładzie cebulę. Wypełnij otwór do połowy ziemią zmieszaną z kompostem i wodą, a następnie wypełnij go do góry ziemią i ubić jego powierzchnię.
Odległość między otworami do sadzenia zależy od tego, czy będziesz sadzić żonkile po 1 roku, czy będą rosły w tym obszarze przez 5 lat. W przypadku, gdy zdecydujesz się je posadzić, odległość między otworami powinna wynosić od 7 do 10 centymetrów. Jeśli rosną w tym samym miejscu przez 5 lat, w tym przypadku odległość między krzakami powinna wynosić od 15 do 20 centymetrów. Po zakończeniu sadzenia zaleca się pokrycie powierzchni gleby warstwą ściółki, która może służyć jako łupiny orzecha, posiekana słoma, trociny z twardych drzew lub skoszona trawa. Warstwa ściółki jest w stanie powstrzymać wzrost chwastów, a także zapobiega bardzo szybkiemu parowaniu wilgoci z gleby. Również ściółka jest dobra, ponieważ powierzchni pokrytego nią obszaru nie trzeba poluzowywać po każdym podlewaniu..
Sadzenie jesienią
Jeśli sadzenie odbędzie się jesienią, przygotowanie terenu powinno odbyć się latem. Aby to zrobić, wykop ziemię na głębokość bagnetu łopaty i dodaj 2 łyżki. l. superfosfat, 4-5 kilogramów torfu lub kompostu i kolejna 1 łyżka. l. „Agricola na rośliny kwitnące” na 1 metr kwadratowy gruntu. Jeśli gleba jest zbyt ciężka, można to naprawić, wprowadzając introdu wiadro zgniłej próchnicy i piasku do gleby na 1 metr kwadratowy. Następnie przeprowadza się ponowne kopanie na głębokość od 10 do 15 centymetrów i miejsce pozostawia się same do czasu sadzenia. Cebule sadzi się i pielęgnuje jesienią w taki sam sposób jak wiosną. Pamiętaj, że jesień to najbardziej odpowiedni czas na sadzenie żonkili, dlatego doświadczeni ogrodnicy sadzą wiosnę tylko w skrajnych przypadkach..
Jeśli kwiat rośnie w tym samym miejscu przez 4 lub 5 lat i bardzo urósł, musisz go usunąć z gleby, oddzielić dzieci od żarówki i posadzić. Odbywa się to po wyblaknięciu krzewu. Ta metoda hodowli jest najprostsza i najbardziej niezawodna..
Pielęgnacja żonkila
Nawóz
Na samym początku wiosny powinny zacząć rosnąć żonkile. Bezpośrednio po pojawieniu się pędów żonkile należy po raz pierwszy nakarmić nawozem mineralnym (30 gramów na 1 metr kwadratowy działki). Za drugim razem kwiaty są karmione podczas formowania się pąków w ostatnich dniach maja, przy czym na 1 metr kwadratowy działki pobiera się 20 gramów nawozu mineralnego. Aby krzewy kwitły tak bujnie i długo, jak to możliwe, drugi opatrunek należy po chwili powtórzyć. Po zakończeniu kwitnienia roślinę należy karmić mieszanką nawozów potasowo-fosforowych (1: 2), a na 1 metr kwadratowy poletka pobiera się od 50 do 60 gramów mieszanki składników odżywczych. Po nałożeniu nawozu na glebę należy ją podlać, a następnie poluzować powierzchnię.
Podlewanie
Żonkile są roślinami kochającymi wilgoć, w związku z czym należy je regularnie i obficie podlewać (na 1 metr kwadratowy działki pobiera się 20 litrów wody). Gdy kwiaty są podlewane, nie zapomnij poluzować powierzchni gleby i wyciągnąć wszystkie chwasty, ale tylko wtedy, gdy obszar nie jest pokryty warstwą ściółki. Dlatego należy dbać o plon od momentu pojawienia się pędów do zakończenia kwitnienia..
Pielęgnacja po kwitnieniu
Po wyblaknięciu krzewów należy je podlać i poluzować glebę w ich pobliżu z taką samą częstotliwością przez kolejne 15–20 dni. Jeśli sadzisz na miejscu różne odmiany narcyzów, mogą Cię zachwycić kwitnieniem przez całe lato. I nie zapominaj, że żonkile będą tak piękne, jak to tylko możliwe, tylko jeśli nakarmisz je na czas i dobrze się nimi zaopiekujesz. Kwiaty, które zaczęły blaknąć, należy odciąć, w przeciwnym razie roślina wyda dużo energii na tworzenie i dojrzewanie nasion, co negatywnie wpłynie na wzrost i rozwój cebul.
Przeszczep żonkila
Możesz zrozumieć, że żonkile potrzebują przeszczepu przez kwiaty. Jeśli zaczęły się zmniejszać, a ich jakość również się pogorszyła, najprawdopodobniej potrzebują przeszczepu, podczas którego cebulki są dzielone. Przeszczep przeprowadza się po wyblaknięciu krzewów. Nie zapomnij o wstępnym przygotowaniu nowego miejsca, w tym celu wykopują go i stosują nawóz do gleby. Konieczne jest wykopanie i podzielenie żonkili dopiero po tym, jak ich liście żółkną i naturalnie więdną. Może się to zdarzyć dopiero kilka miesięcy po zakończeniu kwitnienia, zwłaszcza jeśli występują częste deszcze. W okresie wegetacji z jednej cebulki formuje się średnio 2-4 nowe cebulki. Po usunięciu cebul z gleby należy odciąć wszystkie zwiędłe liście, a także przeprowadzić dokładne badanie. Cebulki chore i uszkodzone przez szkodniki są odrzucane. Martwe łuski są usuwane z powierzchni cebul nadających się do sadzenia, po czym są myte i dezynfekowane przez 30 minut w mocnym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie są podzieleni. Oderwij wszystkie łatwo rozdzielające się dzieci. Te cebulki, które z trudem odpadają, należy spróbować delikatnie poluzować, jeśli nadal z wysiłkiem odpadną, wówczas miejsca pęknięć przetwarzają popiołem drzewnym lub proszkiem węglowym. Nigdy nie odcinaj żywych korzeni od cebulek. Następnie układa się je w zacienionym miejscu do wyschnięcia, a następnie umieszcza w magazynie. Aby to zrobić, są one przenoszone do chłodnego miejsca (nie cieplejszego niż 17 stopni), podczas gdy należy je ułożyć tak, aby nie stykały się ze sobą, w tym przypadku ich rany mogą się zagoić. Nie warto ciągnąć z sadzeniem cebul; od momentu usunięcia ich z gleby do sadzenia nie powinno minąć więcej niż 8 tygodni. Sposób sadzenia żonkili w otwartym terenie opisano bardziej szczegółowo powyżej..
Powielanie żonkili
Taką roślinę kwitnącą mogą rozmnażać nie tylko cebulki i ich dzieci. Można go również wyhodować z nasion. Do siewu używa się świeżo zebranego materiału siewnego, który jeszcze nie miał czasu wyschnąć. Zbiór nasion odbywa się w środku lata lub późną jesienią. Możesz je siać w pudełkach lub misach, a jeśli chcesz, na otwartej glebie. Wysiew nasion nie powinien być gruby, a głębokość siewu powinna odpowiadać trzem średnicom nasion. Przez pierwsze 1-2 lata eksperci nie zalecają nurkowania ani przesadzania sadzonek, ponieważ powinny one tworzyć mocną, dobrą cebulę. Kiedy tak się dzieje, młode kwiaty są przeszczepiane na otwarty teren do stałego miejsca. Pierwsze kwitnienie żonkili wyhodowanych z nasion obserwuje się dopiero po 6-7 latach, a gatunków drobnokwiatowych - po 3 lub 4 latach. Należy pamiętać, że rozmnażanie nasion jest odpowiednie tylko do uprawy dzikich gatunków. Jeśli forma hybrydowa zostanie wyhodowana z nasion, sadzonki nie będą w stanie zachować cech odmianowych rośliny rodzicielskiej..
Szkodniki i choroby narcyzów
Najlepszym sposobem zapobiegania pojawianiu się chorób i szkodników jest przestrzeganie wszystkich agrotechnicznych zasad kultury. Jednak nawet w tym przypadku narcyzi mogą zachorować. Najczęściej cierpią na choroby grzybicze, których objawy są do siebie bardzo podobne..
Największym zagrożeniem dla żonkili jest Fusarium. Na samym początku wpływa na dno żarówki, a następnie choroba zaczyna stopniowo unosić się w krzakach. Na powierzchni cebulek tworzy się różowo-biały nalot, które same miękną, końcówki żółkną na blaszkach liści, następnie brązowieją i ostatecznie wysychają.
W niektórych przypadkach na kulturę wpływa szara zgnilizna (botrytis), która na zewnątrz wygląda jak puszysty kwiat szarego koloru z czarnymi kropkami, który tworzy się pod pokrywającymi liśćmi cebul. Na liściach pojawiają się bladobrązowe plamy, zwiększające się, a pąki i pędy gniją.
Zdarza się również, że kwiat dotknięty jest zgnilizną penicyliczną (penicylozą), w wyniku czego wiosną nie pojawiają się pędy z cebulek. Rozwój choroby następuje z powodu bardzo wysokiej wilgotności.
Aby zapobiec chorobom grzybiczym, bezpośrednio przed sadzeniem cebulę należy zanurzyć w roztworze Maxim na 30 minut. Na samym początku sezonu wegetacyjnego pojawiające się kiełki są traktowane roztworem mieszanki Bordeaux (1,5%).
Choroby wirusowe mogą również wpływać na kulturę, na przykład: żółte lub białe paski, wirus mozaiki, plamka obrączkowa itp. Objawy wszystkich chorób wirusowych są do siebie bardzo podobne: rozwój kwiatów pogarsza się, cebulki stają się mniejsze, plamy, pojawiają się plamy i smugi o różnych kolorach. Żonkile mogą zostać zakażone chorobą wirusową przez szkodniki, glebę, pyłki, nasiona lub narzędzia ogrodowe. Z tego powodu bardzo trudno jest walczyć z tak groźnymi chorobami, faktem jest, że dziś są one uważane za nieuleczalne. Środki zapobiegawcze:
- Do sadzenia na otwartej glebie zaleca się stosowanie tylko absolutnie zdrowych i dużych cebul, które należy wcześniej zdezynfekować. Małe żarówki chorują znacznie szybciej.
- Konieczne jest terminowe rozpoczęcie walki ze szkodnikami, które są głównymi nosicielami wirusów, a mianowicie: chrząszczami, kleszczami, skoczkami, mączlikami i nicieniami.
- Wykop i spal chore krzewy na czas, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.
Najczęściej na kwiatach osiadają niedźwiedzie, roztocza korzeniowe, nicienie, ślimaki nagie i muchy narcyzów. Aby zapobiec pojawieniu się muchy żonkila i nicieni, bezpośrednio przed sadzeniem cebulki ogrzewa się w gorącej wodzie przez kilka godzin (43,5 stopnia). Jeśli mucha żonkila osiadła na krzaku, traktuje się ją roztworem fufanonu (2%), a nicień jest zwalczany lekami, takimi jak karbation i nemafos. Podczas formowania pąków krzewy traktuje się roztworem Fitoverm (na 10 litrów wody 20 miligramów), a 1 litr mieszanki stosuje się do oprysku 10 metrów kwadratowych nasadzeń.
Żonkile po kwitnieniu
Funkcje zimowania
Narcyz ma dość wysoką odporność na mróz. Jeśli jednak zima jest niewielka i bardzo mroźna, cebulki zimujące w glebie mogą zamarznąć. Przede wszystkim odwilże mogą zaszkodzić takim cebulom, ponieważ podczas ogrzewania budzą się i zaczynają rosnąć, a powracające mrozy niszczą kwiaty. Jeśli żonkile będą w glebie zimą, gdy liście całkowicie uschną i uschną, powierzchnię stanowiska należy ostrożnie poluzować. Następnie należy go przykryć warstwą ściółki (luźne liście, torf, popiół drzewny lub słoma), której grubość powinna wynosić 10-15 centymetrów. Zamiast tego można go pokryć specjalnym materiałem pokrywającym, na przykład: spunbond lub agrospan. Konieczne jest zasypanie działki ściółką dopiero po niewielkim przymarznięciu gleby jesienią. Warstwę ściółkowania należy usunąć dopiero po pozostawieniu wiosennych przymrozków.
O której godzinie wykopać żarówki
Jeśli cebulki są przechowywane zimą w chłodnym pomieszczeniu, należy je usunąć z gleby natychmiast po tym, jak wszystkie liście żółkną w czerwcu lub lipcu, a ich końcówki wysychają, a zwarty krzew powinien zacząć się rozpadać. Od momentu zakończenia kwitnienia do momentu wykopania cebul, czasami trwa to około 8 tygodni (wszystko zależy od temperatury i wilgotności).
Nie zaleca się również dokręcania go podczas wykopywania cebul, ponieważ wysuszone liście mogą spaść, a nie znajdziesz miejsca, w którym był krzak. Użyj małego widelca ogrodowego, aby usunąć żonkile z ziemi. Musisz odciąć liście z wykopanych cebul, a następnie układa się je do wyschnięcia w zacienionym miejscu. Po wyschnięciu, a resztki gleby latają wokół nich, ostrożnie oddziel cebulki córki od matki, starając się nie uszkodzić korzeni. Sprawdź żarówki i usuń wszelkie zdeformowane, chore i miękkie żarówki, zaleca się ich zniszczenie. Wybrany materiał do sadzenia myje się pod bieżącą wodą, a następnie dezynfekuje, w tym celu umieszcza się na 10-15 minut. do roztworu nadmanganianu potasu o ciemnoróżowym kolorze. Następnie jest usuwany do suchego, zacienionego i ciepłego (22 do 25 stopni) miejsca do wyschnięcia. Jeśli usunąłeś go w pomieszczeniu, powinien mieć dobrą wentylację..
Funkcje przechowywania
Żarówek nie należy przechowywać w plastikowej torbie, ponieważ nie pozwala im to na normalne „oddychanie”, w wyniku czego ich centra zaczynają gnić. Do przechowywania są usuwane w dobrze wentylowanym i chłodnym miejscu. Należy pamiętać, że podczas przechowywania materiał sadzeniowy wydziela gaz, a jeśli gromadzi się go dużo, to cebulki mogą się udusić.
Będą doskonale przechowywane w zacienionym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu, a wilgotność powietrza powinna wynosić około 70 proc., A temperatura powinna wynosić od 10 do 12 stopni. Umieść żarówki cienką warstwą na palecie lub drewnianym pudełku kratowym. Zimą przeprowadzaj regularną kontrolę materiału sadzeniowego (przynajmniej raz na 7 dni). Jeśli zobaczysz miękkie lub chore żarówki, zostaną one usunięte i zniszczone. Jeśli na powierzchni skóry cebulek utworzyły się plamy koloru żółtego lub białego, oznacza to, że pojawiła się na nich zgnilizna, a ich ciemnienie jest oznaką choroby grzybiczej. Żarówki dotknięte zgnilizną bakteryjną mają nieprzyjemny zapach.
Rodzaje i odmiany żonkili ze zdjęciami i nazwami
Liczne odmiany żonkili są zarejestrowane przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze. Wszystkie formy ogrodowe żonkili pod ogólną nazwą Narcissus hybridus połączył w 13 grup, z których 12 usystematyzowało żonkile ogrodowe, a jedna - naturalne formy i typy takiego kwiatu. Poniżej znajduje się krótki opis żonkili ogrodowych.
Żonkile rurkowe (trąbka)
Ta grupa ma 1 duży kwiat na szypułce, długość rurki i płatków okwiatu są takie same, w niektórych przypadkach rurka jest nieco dłuższa. Kolor kwiatów jest dwukolorowy, ale najczęściej jest biały lub żółty. Takie odmiany rozmnażają się bardzo dobrze, ich cebulki osiągają średnicę 50 mm i więcej..
Gin and Lime - cytrynowy okwiat i korona. Korona stopniowo zmienia kolor na biały z zielonym okiem.
Duże miseczki
Ten żonkil jest samotny. Korona kwiatu może być karbowana lub gładka, jej długość stanowi nieco ponad 1/3 długości płatków. Kolor może być bardzo różny, w niektórych przypadkach koronę zdobi obręcz o bogatym odcieniu. Czas trwania i czas kwitnienia, a także długość szypułki, różnią się w różnych odmianach. W porównaniu do żonkili rurkowych, cebulki o dużych koronach są mniejsze.
Jeanine - kolor okwiatu jest śnieżnobiały, a korony są głęboko różowe.
Mały kubek
Ten żonkil jest również samotnikiem. Długość korony nie przekracza 1/3 długości płatka. Kwiaty średniej wielkości o delikatnym aromacie są przeważnie biało-kremowe. Takie odmiany kwitną wspaniale.
Bardzo piękną odmianą jest Sabine Hay - niezbyt duży kwiat zdobi pomarańczowy okwiat i ciemnoczerwoną koronę. Różni się późnym kwitnieniem.
Terry (podwójna)
Ta grupa jest bardzo dekoracyjna. Na szypułce te odmiany mogą mieć jeden kwiat lub kilka. Tylko korona lub cały kwiat mogą być frotte. Kształt, kolor i wielkość kwiatów mogą być różne, ponieważ do tej grupy wybrano te odmiany, które odpowiadały jedynej zasadzie - podwójności.
Odmiana Tahiti - odmiana ta od dawna znajduje się w prywatnej kolekcji, a świat dowiedział się o niej stosunkowo niedawno. Wielkość kwiatka około 80–100 mm. Głębokie żółte płaty okwiatu w środku są połączone z przegrzebkami pomarańczowo-czerwonej korony. Ta odmiana różni się tym, że stopniowo zanika na słońcu..
Triandrus (Triandrus)
Do tej grupy należą odmiany nisko rosnące, których wysokość krzewów wynosi około 0,25 metra. Na jednej szypułce tworzą się 2-3 kwiaty z małą koroną i lekko wygiętymi płatkami.
Ice Wings - spektakularny kwiat z bardzo dużą koroną i śnieżnobiałymi płatkami. Długie kwitnienie.
Cyclamineus (Cyclamineus)
W grupie tej znajdują się odmiany otrzymane w wyniku skrzyżowania narcyza cyklamenowego z formami kulturowymi i gatunkowymi. Najczęściej kwiaty są pojedyncze, na zewnątrz podobne do cyklamenu - płatki są wygięte do tyłu. Cienka długa korona jest w niektórych przypadkach nawet dłuższa niż płatki. Kwitnie bardzo wcześnie.
Cotinga - kolor płatków jest śnieżnobiały, a korony morelowo-różowe. Kwitnienie wczesno-środkowe.
Jonquilla
Grupa zawiera odmiany stworzone przez hodowców wykorzystujących gatunek żonkila Jonquille. Kwitnie później. Kolor blaszek liściowych jest ciemnozielony, a na jednej szypułce tworzy się kilka kwiatów. Długość korony w kształcie miseczki nie przekracza 2/3 długości okwiatu. Kwiat można uprawiać w tym samym miejscu bez przesadzania przez 5 do 7 lat..
Suzy - średnie kwitnienie. Okwiat jest złotożółty, a korona pomarańczowo-czerwona.
Wielokwiatowe lub tacetate (Tazetta, Bunch-flowered)
Odmiany z tej grupy są mrozoodporne. Na szypułce tworzy się racemiczny kwiatostan, który zawiera 2–20 pachnących kwiatów. Kształt płatów okwiatu jest zaokrąglony, korona nie jest zbyt duża. Kolor liści ciemnozielony.
Odmiana Hugh Town - żółty kwiat ma efektowną pomarańczową koronę o wdzięcznym kształcie.
Poetic (Poeticus)
Na szypułce tworzy się tylko jeden biały kwiat, jego korona jest niewielka (około 1/3 długości okwiatu) i jasna. Okwiat są w kolorze mlecznobiałym. Żarówki są bardzo małe. Wielkość, okres kwitnienia i kształt zależą całkowicie od odmiany..
Odmiana Actaea - kwiat o idealnym kształcie, z żółtą koroną z zielonym oczkiem i czerwoną obwódką.
Hybrydy Bulbocodium
Do tej grupy należą żonkile z małymi dzwonkowatymi kwiatami. Dziś australijscy hodowcy są zajęci hodowlą nowych odmian. Istnieją odmiany o białych kwiatach.
Split-Corona
Korona kwiatów z frędzlami wydaje się rozdarta, ich płatki również są z frędzlami. Ta grupa jest podzielona na 2 podgrupy:
- Podziel koronę. Segmenty korony i płaty okwiatu znajdują się naprzeciw siebie.
- Papillon. Kwiat ma podobną strukturę do motyla..
Odmiana Palmares - kwiaty różowobiałe o lekko ściśniętej koronie. Średnie kwitnienie, preferuje jasne oświetlenie.
Inni
Do tej grupy zaliczają się te odmiany, których ze względu na swoje cechy nie można przypisać do żadnej z grup..
Wszystkie gatunki
W tej grupie znajdują się tylko żonkile gatunkowe, a także ich hybrydy.
Odmiana "Odorus Plenus" - efektowne, pełne kwiaty mają przyjemny aromat, wyróżnia się średnio późnym kwitnieniem.
Ze wszystkich odmian wyróżnia się różowy żonkil. Taka roślina z różową koroną pojawiła się w Anglii w 1921 roku dzięki staraniom R.O. Backhouse. Wykorzystywano go do hodowli wielu odmian należących do różnych klas, np. Rurkowatych, Jonquillian, frotte, cyklamenów itp. Jednak nadal nazywane są różowymi..
Foundling to żonkil w kształcie cyklamenu ze śnieżnobiałymi płatkami i ciemnoróżową koroną. Ta odmiana zdobyła wiele międzynarodowych nagród..
Właściwości lecznicze
Cebulki narcyza w medycynie orientalnej były używane do zapalenia wymienia. W tym celu pokruszono obraną cebulę, a powstałą masę połączono z gęstą owsianką ryżową lub mąką żytnią. Powstała mieszanina została posmarowana bólem klatki piersiowej. Po całkowitym wysuszeniu produkt usunięto ciepłą wodą. Smarowali klatkę piersiową lekarstwem dwa lub trzy razy dziennie i pomogło to całkiem nieźle, ale tylko wtedy, gdy kobieta nie miała alergii na substancje tworzące cebulki. Zrozumienie, czy taki środek jest odpowiedni dla konkretnego pacjenta, może być empiryczne. Jeśli po jego użyciu pojawiły się pokrzywki lub zaczerwienienia skóry, a także swędzenie, wówczas uważano, że ten środek nie nadaje się do leczenia.