Floks

Zioło takie jak floks (Floks) jest bezpośrednio spokrewnione z rodziną cyjanków (Polemoniaceae). Rodzaj ten obejmuje około 70 gatunków, podczas gdy uprawianych jest około 40 gatunków. Floks po raz pierwszy zaczął być uprawiany w krajach europejskich w połowie XVIII wieku. Do tej pory dzięki hodowcom pojawiło się około 1,5 tysiąca różnych odmian takich kwiatów. Z języka greckiego „floks” jest tłumaczony jako „płomień”. Tak więc roślina ta została nazwana przez K. Linneusza w 1737 roku i to wszystko, ponieważ u niektórych gatunków floksów kwiaty mają bardzo bogatą kolorystykę. W warunkach naturalnych takie kwiaty można znaleźć w Ameryce Północnej. Ze względu na dość surowy klimat tych miejsc, roślinę wyróżnia niewymagająca pielęgnacja i witalność. A także kwiaty floksa są niesamowicie pachnące, a samo kwitnienie jest długie.

Floksy, nawet należące do tego samego gatunku, mogą znacznie się od siebie różnić, a wpływ na to mają specyfika klimatu, w którym rośnie kwiat. Na przykład te rośliny, które rosną na wysokości 4 tysięcy metrów, są mszakami i mają raczej niski wzrost, tylko 5-25 centymetrów. Ich rozgałęzione łodygi pokrywają wiecznie zielone blaszki liściowe. Jeśli roślina rośnie w sprzyjających warunkach klimatycznych, ma wyprostowany krzew, który może osiągnąć wysokość 30-180 centymetrów. Występują również półkrzewy. Rośliny te różnią się również czasem kwitnienia. Są więc wczesne (wiosna), środkowe (lato), a także późne (lato-jesień). Najczęściej występują wyprostowane odmiany i gatunki. Siedzące, całe, przeciwległe liście mogą być wydłużone, jajowate lub lancetowato-owalne. Średnica kwiatów waha się od 2,5 do 4 centymetrów. Mają kształt rurkowatego lejka i są częścią złożonego kwiatostanu. Tak więc w jednym kwiatostanie może znajdować się do 90 kwiatów. Kwiat składa się z 5 pręcików, 5 lekko zagiętych płatków i 1 słupka. Większość gatunków floksów to byliny. Jednak floks Drummonda (Phlox drummondii) i jego różne formy i odmiany są uważane za jednoroczne..

Główne typy i odmiany

Roczny floks

Najlepszym rocznym floksem ogrodowym jest Drummond. Anglik G. Drummond, przyrodnik, podróżnik i teolog, przywiózł go do Anglii z Teksasu w 1835 roku. W Anglii ten kwiat zapuścił korzenie. Kwitnienie takiej rośliny rozpoczyna się w czerwcu i kończy wraz z nadejściem pierwszych przymrozków. Liście przeciwległe mają lancetowato-owalny kształt. Cienka łodyga jest raczej rozgałęziona i osiąga wysokość 20-30 centymetrów. Kolor pachnących kwiatów jest ciemnoczerwony, żółty, fioletowy, biały i łososiowy..

Rośliny tego gatunku są podzielone na 2 odmiany, a mianowicie: wielkokwiatowe i gwiaździste. Wysoki floks Drummond w kształcie gwiazdy (Phlox drummondii cuspidata) z reguły osiąga 30-40 centymetrów, ale są też bardziej zwarte rośliny (do 12 centymetrów). Rozszczepione płatki nadają jasnemu kwiatowi wygląd przypominający gwiazdę z wizjerem pośrodku. Floks Drummond grandiflorum (Mieszany Phlox drummondii) - z reguły jego wysokość nie przekracza 30 centymetrów. Jej kwiaty są dość duże i można je pomalować na różne odcienie koloru. Ale rośliny o kwiatach w czerwonych odcieniach są bardziej imponujące..

Kwiaciarnie również dzielą te rośliny na karłowate, które osiągają wysokość od 15 do 20 centymetrów, a także te wielkokwiatowe. Odmiany o dużych kwiatach to High Fire Red, High White i High Bright Red. Odmiany spokrewnione z floksem karłowatym: Shamoa (różowa), Salmona (łosoś), Snow Globe (biała), Isabella (żółta) i Defiance (ognista czerwień). Wszystkie odmiany tego typu floksów mają zarówno odmiany półpełne, jak i podwójne. Najpopularniejsze są kwiaty frotte odmiany Promis w różnych kolorach.

Floks wieloletnia

Najwcześniejszym wieloletnim gatunkiem floksa jest szydłowaty, jego rozkwit rozpoczyna się w maju. Sama roślina jest silnie rozgałęziona i obficie kwitnie. Podczas kwitnienia krzew jest całkowicie pokryty kwiatami, które mogą mieć różne odcienie od ciemnoczerwonego do czystej bieli. Liście są wąskie, w kształcie szydła, co wpłynęło na nazwę odmiany. Taka roślina nadaje się do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich, a także skalniaków..

Kwitnienie floksów rozrzucić również zaczyna się w maju, ale 7–14 dni później niż floks szydłowaty. Kompaktowe krzewy ozdobione są małymi niebieskawo-liliowymi kwiatami. Gatunek ten mniej kocha światło niż poprzedni, a także ma mniej gęste, ale większe liście i zdrewniałe pędy.

Kwitnienie Phlox Paniculata następuje w połowie okresu letniego. Ten typ jest bardzo popularny wśród ogrodników. Ma spektakularne zielone liście i dość duże kwiatostany, składające się z wielu pachnących pięknych kwiatów.

Phlox paniculata - dzięki temu gatunkowi narodziło się wiele bardzo ciekawych odmian. Wśród nich wyróżnia się floks frotte Pure Feelings, w którym dość duże kwiatostany składają się z białych kwiatów, pośrodku przebiega pasek zielonego koloru, a fioletowe kwiaty znajdują się w dolnej części. Wydłużone płatki są lekko skręcone. Krzew może osiągnąć wysokość od 70 do 80 centymetrów. Na szczególną uwagę zasługuje floks frotte Natural Feelings. Kwiatostany podobne do kwitnących gałęzi bzu składają się z małych zielonkawo-biało-różowych kwiatów. Również dzięki hodowcom pojawiły się odmiany mrozoodporne, na przykład Phlox Orange (Orange Perfection, Orange Spat), którego kwiaty są pomalowane na różne odcienie czerwono-pomarańczowe, które nie blakną pod wpływem światła słonecznego. Są mało wymagające, łatwo się rozmnażają i mają spektakularny wygląd. Najpopularniejszą z odmian jest Phlox King. Krzew może osiągnąć 100 centymetrów wysokości, kwiaty takiej rośliny są dość duże (około 4 centymetry średnicy) i mogą być w kolorze różowym, białym, szkarłatnym, liliowym, a także w innych odcieniach kolorów.

Rosnący floks z nasion

Właściwie uprawiane, kwitnące floksy mogą upiększyć Twój ogród od wiosny do jesieni. Najpopularniejszym sposobem rozmnażania takich roślin jest wegetatywny (nawarstwianie, sadzonki i dzielenie krzewu). Jednak niektórzy ogrodnicy wolą rozmnażanie nasion floksa. Świeżo zebrane jesienią nasiona bylin należy wysiewać do gleby zimą (w listopadzie lub grudniu). Najpierw musisz zdecydować na miejscu, w którym te rośliny będą uprawiane przez kilka lat. W przypadku, gdy spadł już śnieg, należy go usunąć z ogrodu i po prostu rozsypać nasiona na powierzchni gleby, starając się pozostawić odległość 4-5 centymetrów między nasionami. Następnie należy na nie wylać niewielką (około 1-1,5 centymetra) warstwę wstępnie przesianej gleby. A potem ponownie przykryj wszystko śniegiem. Możesz kupić ziemię w specjalnym sklepie lub odebrać ją wcześniej. Świeżo zasiane nasiona mają zdolność kiełkowania około 70 procent. Ale wraz z nadejściem wiosny znacznie się zmniejsza. Na samym początku wiosny na łóżku ogrodowym pojawią się pędy floksów. Powinny być zbierane dopiero po uformowaniu na nich 2 par prawdziwych liści. Odległość między roślinami powinna wynosić około 20 centymetrów. Sadzenie takich sadzonek należy przeprowadzić w odpowiednim czasie..

Z reguły floks, który jest jednorocznym, rozmnaża się przez nasiona. Aby to zrobić, wiosną należy zasiać nasiona, pozostawiając między nimi odległość około 3-4 centymetrów. Następnie należy spryskać wodą ze spryskiwacza i przykryć łóżko folią. Nie należy wylewać gleby na nasiona, ale codziennie trzeba na chwilę podnosić schronienie i usuwać powstały kondensat. Po pojawieniu się pierwszych pędów schronienie należy usunąć.

Sadzenie i pielęgnacja rocznego floksa

Jak sadzić roczny floks

Uprawę takich roślin z nasion omówiono powyżej. Są jednak ogrodnicy, którzy na wiosnę boją się nocnych przymrozków, które mogą zniszczyć roślinę, dlatego wolą sadzić sadzonki w domu. Nasiona wysiewa się na początku okresu wiosennego (w marcu). Pierwsze pędy można zobaczyć dopiero po 7 dniach od siewu. Młode rośliny muszą mieć zapewnioną wystarczającą ilość światła, podlewania, a także umiarkowany reżim temperaturowy. Po 14–21 dniach od wzejścia sadzonek rośliny należy zanurzyć. Po wykonaniu kilofa zaleca się osłonięcie floksów przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych przez kilka dni. Mogą być pokryte gazetami lub nieprzezroczystą folią. W trakcie wzrostu sadzonek w domu można 2-3 razy podłożyć do gleby nawozy mineralne, przy czym należy stosować should części dawki zalecanej dla dorosłego floksa. Aby krzew był bardziej bujny, po pojawieniu się na nim 4 lub 5 prawdziwych liści szczypią.

Sadzonki sadzi się w maju, pozostawiając między krzewami odległość od 15 do 20 centymetrów. Aby skutecznie wyhodować floks, musisz znaleźć odpowiednie miejsce. Roczne floksy nie boją się zimna i suszy, kochają światło, ale negatywnie reagują na przegrzanie korzeni. Najbardziej spektakularne rośliny rosną w półcieniu. Zauważono, że im bardziej obszar jest zacieniony, tym dłużej ta roślina będzie kwitła, ale jednocześnie będzie na niej rosło mniej kwiatów. Należy zauważyć, że większość odmian blaknie na słońcu w okresie kwitnienia. Ale to nie zagraża roślinom w półcieniu. Kolor ich kwiatów pozostaje nasycony przez długi czas. Szczególnie piękne są odmiany „niebieskie” rosnące w zacienionym miejscu, których kwiaty przy słabym świetle stają się prawie niebieskie. Do sadzenia floksów zaleca się stosowanie wysokich rabat, obok których nie ma krzewów ani drzew o raczej rozgałęzionym systemie korzeniowym.

Taka roślina potrzebuje gleby, która zawiera dużo próchnicy. Należy zauważyć, że roślina może umrzeć na ciężkiej glebie ze słabym drenażem. Jeśli wybrałeś obszar z zakwaszoną glebą do sadzenia, należy do niego dodać wapno. Najbardziej odpowiedni do uprawy takich kwiatów jest żyzny piasek, który nie zawiera gliny. Jeśli sadzone w nim rośliny są dobrze podlane, będą mocne i piękne. Przed sadzeniem floksów w ciężkiej glinie należy dodać do niej nawozy organiczne, piasek i torf. Przygotuj niezbyt głęboki otwór na roślinę i pamiętaj, aby dodać do niego kompost, wermikompost lub 2 garście popiołu drzewnego. Korzenie należy rozłożyć poziomo.

W trosce o roczny floks

Uprawa jednorocznych floksów nie będzie trudna. Muszą więc ostrożnie poluzować wierzchnią warstwę gleby 6-8 razy w sezonie, w drugiej połowie okresu intensywnego wzrostu konieczne jest wyrzucenie rośliny podczas spulchniania, dla lepszego i szybszego ukształtowania systemu korzeniowego . Do gleby należy również stosować nawozy organiczne i mineralne. W ostatnich dniach maja konieczne jest pierwsze karmienie floksa gnojowicą (25 g substancji pobiera się na 10 litrów wody). Drugie karmienie odbywa się w pierwszych dniach czerwca, ale jednocześnie do gotowej gnojowicy należy dodać superfosfat lub sól potasową. W pierwszych dniach lipca gnojowicę (bez dodatków) należy aplikować do gleby po raz trzeci. W ostatnich dniach lipca roślinę należy karmić 4 razy, nawóz powinien zawierać sól potasową i fosfor.

Jak prawidłowo podlewać

Roślinom należy zapewnić systematyczne, umiarkowane podlewanie rano lub wieczorem. Podczas podlewania należy wlać wodę u nasady, przy czym na 1 metr kwadratowy należy użyć 15–20 litrów wody. Podlewanie floksa zimną wodą w upalny dzień może prowadzić do pękania ich pędów. Zaleca się zbieranie zwiędłych kwiatów, ponieważ stanowią przeszkodę dla tych, które jeszcze nie zakwitły.

Choroby

Floksy mogą stać się różnorodne. W tym przypadku na powierzchni liści i kwiatów pojawia się nietypowy dla tej rośliny wzór, co znacznie pogarsza walory dekoracyjne kwiatu. Nie można wyleczyć chorej rośliny, dlatego należy ją wykopać i zniszczyć. Jeśli floksy zostaną zarażone mączniakiem prawdziwym, będą również musiały zostać zniszczone. Możesz zrozumieć, że kwiat jest chory z powodu matowego białego nalotu, który pojawił się na liściach i pędach.

Taka roślina może również zachorować na formozę, w tym przypadku liście wysychają, a łodygi stają się kruche. W celach profilaktycznych konieczne jest przetwarzanie liści i pędów siarką koloidalną. Należy pamiętać, że podczas przetwarzania temperatura powietrza powinna przekraczać 18 stopni, a substancja nie powinna dostawać się do kwiatostanów. Po zakażeniu septorią na powierzchni liści tworzą się ciemnobrązowe kropki. Wraz z rozwojem choroby zwiększa się ich rozmiar. Chorą roślinę należy leczyć płynem Bordeaux, a także powierzchnią gleby w pobliżu. Po pół miesiąca przeprowadza się ponowne przetwarzanie. Więdnięcie Verticillium ma szkodliwy wpływ na system korzeniowy rośliny, ale tylko te floksy, które rosną na kwaśnej glebie, są podatne na taką chorobę.

Szkodniki

Na roślinie może osiedlić się nicienie (bardzo mały robak nitkowaty), który wysysa z niej sok. Znakiem, że floks ma takiego szkodnika, są oszpecone kwiatostany, zmiażdżone kwiaty i przerzedzone pędy. Zainfekowana roślina zostaje wykopana i zniszczona (spalona). Glebę należy potraktować 3 razy nematocydami, przy czym odstęp między zabiegami powinien wynosić 3 tygodnie.

Nagie ślimaki w nocy mogą jeść liście, kwiaty, a nawet dolną część pędów. Systematyczne spulchnianie i odchwaszczanie to doskonała ochrona przed ślimakami. W przypadku silnej infekcji zaleca się posypanie powierzchni gleby popiołem drzewnym, wapnem puszystym lub pyłem tytoniowym zmieszanym z popiołem. Gąsienice motyli na liściach można usunąć ręcznie. W przypadku ciężkiej infekcji rośliny są traktowane przez szkodniki zjadające liście.

Sadzenie i pielęgnacja rocznego floksa

Sadzenie wieloletniego floksa

Sadzenie takiego floksa jest bardzo podobne do sadzenia jednorocznych. Natomiast przy sadzeniu roślin wiosną konieczne będzie wylanie na powierzchnię gleby warstwy ściółki (humusu lub suchego torfu). Odległość między krzewami powinna pozostać dość duża (około 50 centymetrów), ponieważ za kilka lat będą rosły dość silnie. Kupując sadzonki takich kwiatów jesienią, nie należy ich sadzić na otwartym terenie. Zaleca się wykopywanie sadzonek na głębokość od 20 do 25 centymetrów, wybierając do tego miejsce chronione przed podmuchami wiatru, a śnieg powinien na nim utrzymywać się również zimą. Po zamarznięciu gleby przykryj rośliny suchymi liśćmi lub torfem.

Czasami jesienią można sadzić wieloletnie floksy w otwartym terenie. Krzew, który urósł i stracił piękno, można podzielić jesienią (od połowy sierpnia do połowy września). Do zejścia na ląd użyj bocznych przegród i wyrzuć środkową część. Jesienią floks przesadza się również na stałe miejsce, które wiosną sadzi się sadzonkami.

Podczas sadzenia jesienią do gleby należy dodać kompost, do gleby piaszczystej torf, a do gleby gliniastej piasek. Studnie znajdują się w odległości 50 centymetrów od siebie. Delenki są opuszczane do nich, a korzenie prostuje się poziomo, konieczne jest płytkie kopanie (około 4-5 centymetrów). Przy suchej pogodzie podlewanie odbywa się w ciągu 2-3 dni (w ciągu 14 dni). Na każdy krzak pobiera się 2 litry wody. Wysuszoną powierzchnię gleby należy poluzować i posypać czterocentymetrową warstwą ściółki (humus lub torf).

Opieka

Zasady opieki są podobne do tych stosowanych w przypadku jednorocznych. Ale takie rośliny należy karmić 5 razy w sezonie, podczas gdy ostatni raz nawóz jest podawany do gleby podczas formowania nasion. Do karmienia stosuje się roztwór składający się z 5 litrów wody, 10 g superfosfatu i 5 g siarczanu potasu. Musisz karmić wieczorem po podlaniu i nie pozwól, aby roztwór dostał się na liście. Jeśli odpowiednio zadbasz o rośliny, można je uprawiać na jednym obszarze przez 7 lat.

Sadzonki tych roślin można wykonywać przez cały okres intensywnego wzrostu. Początek szczepienia przypada na moment, gdy łodyga osiąga wysokość 5 centymetrów, a koniec - w ostatnie dni września. Najlepiej ukorzenić sadzonki pobrane z rośliny wiosną i latem. Możesz rozmnażać roślinę przez nakładanie warstw. Zanim roślina zaniknie, jej pęd jest wygięty do powierzchni gleby, utrwalenie wykonuje się na całej długości i spryska mieszanką torfu i próchnicy. Jesienią młoda roślina jest oddzielana od krzewu macierzystego i sadzona na stałe.

Cechy pielęgnacji po kwitnieniu i zimą

Rośliny jednoroczne mogą rosnąć wiosną przyszłego roku, ale ich walory dekoracyjne będą niskie. Po zebraniu dojrzałych nasion jesienią usuń resztki roślin i wykop ziemię, usuwając pozostałe kłącza.

W bezśnieżnej zimie pąki wzrostowe floksa prawdopodobnie zamarzną przy mrozach około minus 10-15 stopni. Jeśli jest niższa niż 20-25 stopni, doprowadzi to do śmierci systemu korzeniowego. W związku z tym jesienią należy usunąć wysuszoną górną część rośliny, a kołnierze korzeni należy przykryć warstwą gleby zmieszanej z torfem. Wierzch powinien być pokryty suszonymi liśćmi, gałęziami słomy lub świerku. Z pokrywą śnieżną o wysokości 50-60 centymetrów floksy spokojnie wytrzymują trzydziestostopniowe mrozy.