Odmiany i pielęgnacja mysiego hiacyntu lub muscari

Pierwsze wiosenne kwiaty zawsze sprawiają ogrodnikom szczególną przyjemność, gdyż zachwycają swoim pięknem i świeżością po długotrwałych mroźnych zimach. Wśród pierwiosnków wyróżnia się uroczy Muscari, znany również jako mysi hiacynt..

Muscari należą do klasy kwitnienia, rodziny hiacyntów. Po raz pierwszy rośliny tego gatunku zaczęły przyciągać uwagę botaników śródziemnomorskich. Dostali się tam drogą morską - jeden ze statków holenderskiej kampanii handlowej przewoził na pokładzie niezwykłe rośliny, ale został rozbity i zatonął. Nasiona nie zginęły - zostały wyrzucone na brzeg przez fale, gdzie wykiełkowały i zaczęły zdobywać popularność w całej Europie.

Muscari to miłośnicy ciepłego i łagodnego europejskiego klimatu, dlatego dość trudno ich spotkać dalej niż Azja Środkowa i Afryka Północna. W Rosji kwiaty spotyka się w rejonie Terytorium Krasnodarskiego, na Ukrainie sporadycznie można je znaleźć na południu kraju.

Nazwa rośliny zawdzięcza badaczowi Philipowi Millerowi, który w XVIII wieku wprowadził do klasyfikacji nowy kwiat. To właśnie Miller nadał nazwę „Muscari”, która pochodzi od słowa „Muscat”, które według odkrywcy charakteryzuje zapach rośliny..

Wśród różnych narodów kwiat jest znany pod różnymi nazwami. Tak więc w Anglii nazywana jest „hiacyntem winogronowym” ze względu na zewnętrzne podobieństwo do kiści winogron. Nazwa „Cebula Żmija” pochodzi z Afryki, ponieważ lokalni naukowcy połączyli cechy kwiatu z gadami występującymi na zboczach - naukowcy sądzili, że żmije jedzą muscari. Wkrótce jednak odkryli, że węże i żmije po prostu czołgały się do słonecznych miejsc, w których przez przypadek rosły kwiaty. W naszym kraju Muscari jest często nazywany mysim hiacyntem ze względu na niewielki rozmiar i delikatną budowę..

Badacz miał rację, ponieważ niektórzy przedstawiciele gatunku mają ostry i niezwykły zapach, który ma nuty gałki muszkatołowej. Estetycznego wyglądu roślinie dodają małe pąki kwiatów w kolorze białym, niebieskim, niebieskim, różowym lub fioletowym. Pąki są gęsto zebrane w racemiczne kwiatostany, które tworzą pionowe łodygi. Kształt kwiatu uzupełniają również wąskie, wydłużone liście o ciemnozielonym odcieniu..

Wideo „Growing Muscari”

Ten film pokaże Ci, jak właściwie dbać o swoje muscari w ogrodzie..

Odmiany Muscari

Hodowcy indoor mogą nie wiedzieć, co to jest mysi hiacynt. Ale ogrodnicy i projektanci krajobrazu od dawna kochają tę roślinę ze względu na jej wspaniały wygląd, żywotność i rozmiar, dzięki czemu można umieścić kwiat w dowolnym miejscu w ogrodzie..

Sadzenie i pielęgnacja mysiego hiacyntu zapewnia nie tylko prawidłowy dobór miejsca na stanowisku, ale także dobór odmiany, która spełni wymagania techniki rolniczej, klimatu i wzornictwa.

Oto niektóre gatunki roślin:

Ormiański. Typowy gatunek Muscari, najbardziej znany i rozpoznawalny. Jego ojczyzną jest Zakaukaz i Bałkany. Ormianin ma wiele podgatunków, różniących się kolorem i wielkością: niebieski niebieski kolec, różowy różowy wschód słońca, niebieskie oczy kaczki, fioletowa perła bożonarodzeniowa. Większość przedstawicieli Ormian ma wzrost nie większy niż 20 cm;

Zaniedbany. Pomimo nazwy ten podgatunek jest bardzo rzadki i jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Do takiej sytuacji roślinę doprowadził jej uroczy wygląd, przez który kwiaty były masowo pocięte w bukiety: delikatne niebieskie pąki z białymi brzegami płatków często mylono z konwaliami;

Broadleaf. Ten typ, w przeciwieństwie do poprzedniego, jest popularny i sprzedawany jest do sadzenia w postaci cebul, z których wiosną wyrastają cudowne kwiatostany o gradiencie koloru - fiolet u dołu przechodzi w niebieski u góry;

Osz. Podgatunek należy do wysokich roślin. Muscari Ose ma wiele odmian, różniących się wysokością i kształtem kwiatostanów. Jednak wspólne dla podgatunków są niebieskie odcienie kwiatów i krzew o wysokości około 25 cm.

Warunki niezbędne do uprawy

Przed posadzeniem Muscari warto zadbać o przygotowanie warunków wzrostu. Ten typ rośliny jest uważany za mało wymagający i silny w stosunku do zmian klimatycznych, co pozwala nie zasłaniać klombów na zimę. Należy jednak pamiętać o naturalnym środowisku Muscari, które zapewnia ciepły, łagodny klimat..

Lepiej jest umieścić kwietnik hiacyntów w miejscu w dobrze oświetlonym miejscu, na płaskich lub podwyższonych miejscach, gdzie można uniknąć powodzi lub zatrzymywania wilgoci. Gleby mogą być dowolne, ale niska kwasowość i obfitość składników odżywczych sprawią, że rośliny będą silniejsze i piękniejsze..

Nie zapomnij również o estetycznych zaleceniach dotyczących lądowania. Muscari rzadko uprawia się w monoklumbie - najczęściej mieszane są ze sobą odmiany kwiatów. Najbardziej udane sąsiedztwo mysiej hiacyntu z bratki, niezapominajki, pierwiosnki, tulipany, żonkile i inne kwiaty ogrodowe.

Zasady lądowania

Wewnątrz można uprawiać hiacynt myszy nawet zimą. Jednak sadzenie gatunku w otwartym terenie jest częściej praktykowane. W tym celu zaleca się wcześniejsze przygotowanie cebul, które należy potraktować fungicydem (jeśli nie są zakupione), wysuszyć i pozostawić do przechowywania w temperaturze +20 ° C do wiosny.

Dwa tygodnie przed zejściem na ląd temperatura jest stopniowo obniżana, doprowadzając ją do +5 ° C. Jeśli cebulki hiacyntu myszy wyrosły z wyprzedzeniem i nie wiesz, co z tym zrobić, zaleca się sadzenie takiego materiału do sadzenia w domowych doniczkach z glebą z klombu, a po ustaleniu ciepłej pogody, przeszczep go do wspólnego kwietnika.

Do sadzenia wybierz kwietnik i wykop w nim dołki o głębokości około 80 mm. Na dnie otworu układa się humus i torf, a następnie układa się cebulę, posypuje ziemią i podlewa. Otwory powinny znajdować się w odległości 40-60 mm od siebie.

Dalsza opieka

Dalsza pielęgnacja mysiego hiacyntu zapewnia terminowe podlewanie, karmienie, przesadzanie i mulczowanie niektórych odmian. Pomimo faktu, że Muscari należy do odpornych roślin, terminowa pielęgnacja zachowa estetyczny wygląd kwiatu przez długi czas..

Podlewanie i karmienie

Rośliny potrzebują obfitego podlewania, ale nie nadmiernego podlewania - w żadnym wypadku nie pozwalają na stagnację gleby. Podczas deszczowych miesięcy podlewanie można ograniczyć do minimum, ale nie należy go zaniedbywać podczas kwitnienia. 14 dni po kwitnieniu wilgoć gleby zostaje całkowicie zatrzymana, dzięki czemu liście same wysychają.

Wiosną do gleby wprowadza się próchnicę, aw okresie tworzenia pąków glebę podlewa się dwa razy w miesiącu złożonymi nawozami mineralnymi.

Przycinanie i przesadzanie

Hiacynty szybko przyzwyczajają się do gleby i wchłaniają z niej wszystkie przydatne substancje, dlatego zaleca się zmianę położenia kwiatów co 4 lata. Najczęściej zabieg przeszczepu przeprowadza się w okresie wiosennego kwitnienia, kiedy łatwo jest znaleźć lokalizację cebulki. W celu przesadzenia ostrożnie, nie uszkadzając systemu roślin, kwiat wykopuje się razem z glinianą grudką i przenosi w nowe miejsce.

Hiacynt należy uwolnić od wyblakłych pąków i żółtych liści. Odbywa się to w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się niepotrzebnych nasion w klombie, a także w celu uwolnienia kwiatu od konieczności karmienia martwego organu wegetatywnego..