Frezja

Bardzo efektowna, bulwiasta roślina Freesia, zwana także Frezją, jest uprawiana w ogrodzie iw domu. Rodzaj ten jest reprezentowany przez bulwiaste byliny zielne należące do rodziny Iris (irys). Ten rodzaj łączy około 20 gatunków. Najpopularniejsza jest frezja hybrydowa, którą wyhodowano prawie 100 lat temu przez skrzyżowanie kilku gatunków. Ten kwiat pochodzi z RPA, preferuje rosnąć wśród krzewów i na mokrych brzegach. Ta roślina została nazwana na cześć niemieckiego lekarza i botanika F. Vriesa. To bardzo wdzięczna, piękna i delikatna roślina, która ma przyjemny zapach, podobny do zapachu konwalii, dlatego frezja nazywana jest także "konwaliami przylądkowymi". W tej chwili taki kwiat jest bardzo popularny wśród ogrodników jako roślina cięta..

Jakie są cechy frezji:

• taki delikatny kwiat może ozdobić każdy bukiet, jest szczególnie popularny wśród narzeczonych;
• przez długi czas nie traci świeżości i nie blaknie;
• używany do produkcji elitarnej perfumerii;
• jest bardzo popularny wśród projektantów krajobrazu;
• może ozdobić każdy ogród lub szklarnię, a także parapet;
• odmiana o kolorze żółto-czerwonym różni się od innych odmian szybkim wzrostem.

Krzew hybrydowej frezji osiąga wysokość 100 centymetrów, silnie rozgałęziona łodyga jest naga, cienkie jasnobrązowe łuski pokrywają bulwę. Długość cienkich blach z żebrami może wynosić od 15 do 20 centymetrów, a szerokość - od 10 do 15 milimetrów. Słabe jednostronne kwiatostany składają się z pachnących kwiatów, których długość wynosi od 30 do 50 mm. Kwiaty można pomalować na różne kolory, na przykład: czerwony, niebieski, żółty, różowy, biały, pomarańczowy, fioletowy, kremowy itp. Często płatki i gardziel mają kontrastowy kolor. Owocem jest pudełko.

Rodzaje i odmiany frezji ze zdjęciami i nazwami

Freesia hybrida jest najbardziej popularna wśród ogrodników. Powstała przez skrzyżowanie frezji Armstronga (Freesia armstrongii) i załamanej lub złamanej frezji (Freesia refracta). Dzięki tym gatunkom narodziło się wiele różnych odmian..

Freesia armstrongii

Wysokość krzewu waha się od 0,65 do 0,7 m. Kwiatostany wiechy składają się z 3-5 dzwonkowatych, pachnących kwiatów w kolorze różowym, szkarłatnym lub czerwonym. Na powierzchni białej rurki znajdują się żółte plamy. Długie płytki liściowe mają kształt mieczykowaty. Bloom obserwuje się w maju-czerwcu.

Najpiękniejszą odmianą tego gatunku jest kardynał. Wysokość krzewu wynosi około 0,7 m, kwiaty niepełne są pomalowane na czerwono. Jedna cebulka rośnie 3 szypułki, osiągając wysokość 0,35 m, kwiatostany wiechy składają się z 9-11 kwiatów, natomiast długość kwiatostanów wynosi około 9 centymetrów. Ciemnoczerwone kwiaty mają żółtą plamkę, słupek jest niebieski, pręciki są żółte, a pylniki fioletowe.

Hybryda frezji (Freesia hybrida)

Gatunek ten łączy w sobie najlepsze cechy gatunku rodzicielskiego. Silnie rozgałęziony krzew ma około 100 centymetrów wysokości. Kompozycja kwiatostanów racemozowych obejmuje duże (o średnicy od 5 do 7 centymetrów) pachnące kwiaty, które można pomalować na malinowy, fioletowy, żółty lub inne kolory. Kwiaty są jednobarwne i dwukolorowe. Odmiany:

1. Balerina. Białe kwiaty mają jasnożółtą podstawę, ich płatki są faliste. Na powierzchni białego gardła znajduje się żółty pasek. Kwiatostan może zawierać około 12 kwiatów o wymiarach 55x65 mm. Wysokość szypułki waha się od 0,25 do 0,3 m, kwiaty mają delikatny zapach.
2. Rose Marie. Wysokość szypułek wynosi około 20-25 centymetrów. Kwiatostan zawiera nie więcej niż 7 kwiatów o wymiarach 45x45 mm. Ich kolor jest bogaty w szkarłat, poniżej kwiat jest biały z ryzykiem szkarłatu.
3. Pimperina. Wysokość szypułek może osiągnąć od 15 do 20 centymetrów. Kwiatostany mogą zawierać nie więcej niż 7 kwiatów o wymiarach 60x55 mm. Czerwone, lekko karbowane płatki mają ciemnoczerwoną obwódkę. Dolna część płatków jest czerwona z żółtymi pociągnięciami. Słaby zapach.

Frezja biała lub załamana lub złamana (Freesia refracta)

Ta raczej miniaturowa roślina osiąga nie więcej niż 0,4 m. Cienkie łodygi rozprzestrzeniają się. Kwiatostan wiechowaty w kształcie kolca składa się z 2-5 białych lub pomarańczowo-żółtych kwiatów. Bloom obserwuje się w kwietniu. Odmiany:

1. Freesia Alba (Freesia refracta var. Alba). Śnieżnobiałe duże kwiaty mają żółtą szyjkę z fioletowymi akcentami.
2. Pachnąca frezja (Freesia refracta odorata). Kwiatostany składają się z 3-7 żółtych kwiatów z pomarańczową plamką u podstawy. Ma wyraźny zapach konwalii.

Wszystkie trzy opisane powyżej gatunki mają odmiany o kwiatach prostych i podwójnych. Proste kwiaty mają tylko 1 rząd płatków, a podwójne kwiaty mają 2 lub więcej. W specjalistycznym sklepie możesz kupić określoną odmianę frezji lub mieszankę odmian, w tym przypadku będziesz mógł udekorować swój ogród niesamowicie pięknymi kwiatami frezji o różnych kształtach i kolorach.

Warunki wzrostu

Aby stworzyć najkorzystniejsze warunki dla frezji, należy ją uprawiać w szklarni lub szklarni, ale ta metoda jest bardziej odpowiednia dla profesjonalistów lub doświadczonych ogrodników. Taką roślinę w razie potrzeby można uprawiać przez cały rok. Jednak na średnich szerokościach geograficznych nie jest w stanie przetrwać zimy w glebie, dlatego też jesienią wykopuje się bulwy. Takie kwiaty można również uprawiać w domu, a frezja w pomieszczeniach zaczyna kwitnąć zimą. Istnieją podstawowe zasady dotyczące warunków wzrostu dla wszystkich rodzajów tej rośliny:

1. Taki kwiat bardzo lubi światło, podczas gdy wymagany czas trwania godzin dziennych wynosi 12-14 godzin. Należy jednak pamiętać, że nie toleruje on bezpośrednich promieni słonecznych, dlatego do sadzenia go należy powinien wybrać mały półcień.
2. Roślinę należy chronić przed przeciągami..
3. Gleba powinna być luźna i dobrze przepuszczalna. Do uprawy najlepiej nadaje się mieszanka gleby składająca się z gleby liściastej, darniowej i próchnicznej, a także torfu, który jest pobierany w stosunku 1: 1: 1: 1. Najlepiej, jeśli kwasowość jest niska..
4. Jeśli odmiana jest drobnokwiatowa i wąskolistna, to można ją sadzić bardziej zwięźle, podczas rozrzucania odmiany szerokolistne sadzi się swobodniej.
5. W celu uzyskania obfitego kwitnienia należy kontrolować temperaturę. Tak więc, dopóki roślina nie zakwitnie, nie powinna przekraczać 22 stopni.
6. Cięcie kwiatów można przeprowadzić tylko wtedy, gdy w kwiatostanie zakwitną co najmniej 2 kwiaty. Kwiaty, które zaczęły więdnąć, należy odciąć w odpowiednim czasie, w przeciwnym razie pobiorą składniki odżywcze od tych, które jeszcze się nie otworzyły.
7. Niektóre krzewy mają słabe łodygi (na przykład odmiany łamanej frezji) i dlatego potrzebują wsparcia.
8. Kwiat potrzebuje dużej wilgotności. Jednak podczas opryskiwania należy pamiętać, że wilgoć nie powinna dostać się do kwiatów ani pąków. Najlepiej rozpylać po 17-18 godzinach.
9. Jeśli pogoda jest bardzo zimna lub gorąca, wtedy kwiaty zaczynają się deformować i rośnie wiele pustych pąków..

Uprawa frezji na zewnątrz

Przed sadzeniem cebul w otwartej glebie zaleca się je wyhodować. W tym celu w marcu lub kwietniu łuski należy usunąć z bulw, a następnie umieścić na 30 minut w roztworze Foundationolu (0,2%), co pomoże zapobiec rozwojowi chorób grzybiczych. Następnie sadzi się je w pożywnej luźnej glebie w doniczkach torfowych, pogłębiając się o 50 mm. Następnie przenosi się je na ciepłą loggię lub na parapet z dobrym oświetleniem, gdzie cebulki pozostaną w glebie przed sadzeniem. Doświadczeni ogrodnicy czasami uciekają się do rozmnażania nasion takiej rośliny, ale należy pamiętać, że ta metoda jest dość pracochłonna i nieskuteczna. Podłoże należy zwilżyć, a następnie ostrożnie rozłożyć na jego powierzchni nasiona. Posyp je warstwą mieszanki gleby na nasiona, której grubość powinna wynosić około 20 mm. Następnie pojemnik należy przykryć szkłem lub folią i wyjąć w dobrze oświetlone miejsce. Po 3 tygodniach powinny pojawić się pierwsze sadzonki. Po osiągnięciu przez nie wysokości 20–30 mm pokrywę należy zdjąć, a sadzonki przerzedzić. Lądowanie na otwartej ziemi odbywa się w połowie maja.

Lądowanie w otwartym terenie

Taką roślinę należy sadzić w otwartej glebie wiosną, gdy minie zagrożenie mrozem (po około 9 maja). Wielkość otworów powinna być taka, aby głębokość sadzenia wynosiła 30–60 mm. Pomiędzy małymi cebulami należy zachować odległość co najmniej 30 mm, a między dużymi około 50 mm. Rozstaw rzędów wynosi około 15 centymetrów. Po posadzeniu frezji powierzchnię stanowiska wyrównuje się i przykrywa warstwą ściółki (gleby torfowej lub iglastej), co zapobiegnie przegrzaniu gleby i systemu korzeniowego krzewów. W sierpniu każdy krzew będzie miał 1-3 szypułki, a kwitnienie będzie trwało do pierwszych dni października.

Funkcje pielęgnacyjne

W okresie wegetacji frezja wymaga terminowego karmienia. Po raz pierwszy rośliny są karmione zgodnie z sadzonkami, w tym celu używają roztworu azotanu amonu (2 g substancji pobiera się na 1 litr wody). Następnie, raz na 2 tygodnie, rośliny są karmione superfosfatem i solą potasową (na 1 litr wody, odpowiednio 4 gi ​​2 g). Ponadto, uprawiając w ogrodzie, należy regularnie poluzowywać powierzchnię stanowiska i usuwać chwasty, szczególną uwagę należy zwrócić na te zabiegi w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego. Uprawiając frezja na otwartym polu, potrzebuje określonego systemu nawadniania. W okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia konieczne jest obfite i systematyczne podlewanie, a gleba cały czas wilgotna. Kwitnienie trwa od 3 do 6 tygodni, po czym kwiaty podlewa się coraz rzadziej, aż do zatrzymania. Oprócz podlewania takie rośliny wymagają systematycznego opryskiwania blaszek liściowych i pędów. Podlewanie i spryskiwanie zalecane jest wieczorem, ale należy pamiętać, że przed zapadnięciem nocy woda musi mieć czas na wchłonięcie. Frezja jest uprawiana w ogrodzie do początku mrozu.

Choroby i szkodniki

Szkodniki i choroby w tej roślinie są takie same jak u mieczyków, a mianowicie: mszyce, wciornastki, przędziorków, a także fusarium, parch i różne zgnilizny. Zainfekowane krzewy należy wykopać i spalić. Aby uchronić je przed chorobami, przed przechowywaniem cebulki należy zdezynfekować w słabym roztworze manganu potasowego. Tę samą procedurę należy wykonać przed ich sadzeniem. Również prawidłowe podlewanie ochroni frezja przed chorobami, pamiętaj, że podczas jej wzrostu i kwitnienia ziemia nie powinna być sucha, ale jednocześnie nie należy dopuścić do stagnacji wody.

Frezja w domu

Lądowanie

W warunkach wewnętrznych frezja jest z reguły uprawiana tylko ze względu na jej kwitnienie zimą i wiosną. Jej kwiaty świetnie wyglądają w tym nudnym, zimnym sezonie. Aby roślina zakwitła w styczniu, należy ją posadzić przed jesienią. Na początek cebulę należy zanurzyć w roztworze azotobakterii na 30 minut (0,5 g substancji pobiera się na 1 wiadro wody). W razie potrzeby można leczyć bulwy lekiem stymulującym wzrost (korzeń lub epina). Powinieneś wziąć garnek, którego średnica powinna wynosić około 15 centymetrów. Na dnie pojemnika należy wykonać dobry drenaż, na którym układa się węgiel drzewny, a następnie wlewa się do niego mieszaninę gleby, składającą się z darni i próchnicy, a także piasku (2: 1: 1 ). Nie zapomnij wymieszać mieszanki gleby z niewielką ilością nawozu fosforowo-potasowego. 5 lub 6 cebuli sadzi się w 1 doniczce, podczas gdy są zakopane na 5-6 centymetrów. Pojemnik przenosi się do dobrze oświetlonego pomieszczenia, w którym temperatura powietrza powinna wynosić 10-15 stopni, a frezji nie należy podlewać. Po pojawieniu się blaszek liściowych doniczki z frezją przestawia się w ciepłe (od 20 do 22 stopni) miejsce i zaczynają podlewać.

Jak dbać o warunki wewnętrzne

Uprawa takiej rośliny w warunkach wewnętrznych jest łatwiejsza i łatwiejsza w porównaniu z uprawą w szklarni lub na otwartym polu. Najpierw jednak powinieneś nauczyć się kilku prostych zasad. Jesienią i zimą godziny dzienne są bardzo krótkie, a taki kwiat potrzebuje światła przez co najmniej 12 godzin dziennie. Dlatego zaleca się umieszczenie doniczek na wschodnim lub zachodnim oknie lub można stworzyć oświetlenie fluorescencyjne. Należy pamiętać, że łodygi rośliny są dość delikatne i mogą zostać zranione pod ciężarem kwiatów, dlatego należy je na czas przywiązać do podpory. Podlewanie frezji należy wykonać po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża, do tego użyć wody deszczowej. Kiedy roślina zakwitnie, należy ją systematycznie i obficie podlewać. W zimnych porach roku, z powodu ogrzewania mieszkań, powietrze bardzo wysycha, w związku z tym nie zapomnij o regularnym spryskiwaniu pędów i blaszek liściowych rośliny. Aby wykluczyć częste opryskiwanie, roślinę można przestawić w mniej ciepłym miejscu, na przykład na przeszklonej loggii. Nie zapomnij o nawożeniu nawozami mineralnymi 2 razy w miesiącu, aż blaszki liściowe całkowicie wymrą.

Frezja po kwitnieniu

Frezja do wnętrz

Po zakończeniu kwitnienia frezji należy odciąć wszystkie pędy i płytki liściowe. Bulwę należy podlewać przez kolejne 4-6 tygodni, w którym to przypadku pojawią się nowe cebulki. Następnie jest wykopywany, dezynfekowany roztworem potasu manganu, suszony przez kilka dni, umieszczany w tym celu w ciepłym miejscu i odkładany do przechowywania.

Frezja w ogrodzie

Po zakończeniu kwitnienia (z reguły w ostatnich dniach września lub w pierwszych dniach października) bulwy należy wykopać przed uschnięciem pożółkłych liści. Konieczne jest odcięcie łodygi z liśćmi od bulwy, usunięcie z niej ziemi, korzeni i starych łusek. Następnie zanurza się go na pół godziny w słabym roztworze manganu potasu lub innego fungicydu (fitosporyna, maksyma lub fundamentazol). Następnie suszy się przez kilka dni w dobrze wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze od 25 do 28 stopni. Następnie bulwy są sortowane, a te z nich, które zaczęły gnić lub mają rany, należy wyrzucić. Następnie są odkładane do przechowywania..

Przechowywanie cebul frezji

Do przechowywania bulwy należy umieścić w siatkach i przenieść do pomieszczenia o dużej wilgotności powietrza (od 70 do 80 procent), w którym temperatura powinna wynosić od 20 do 25 stopni. W przypadku niskiej wilgotności w pomieszczeniu pojemnik wypełniony wodą należy zamontować bezpośrednio pod siatką z materiałem nasadzeniowym. Badanie bulw należy przeprowadzać co najmniej 1 raz w ciągu 4 tygodni, natomiast bulwy, które zaczęły gnić lub chore bulwy należy wyrzucić. 4 tygodnie przed dniem sadzenia cebulki należy wyjąć w chłodniejsze miejsce (od 10 do 15 stopni).

Są ogrodnicy, którzy przechowują bulwy w suchym torfie. W przypadku, gdy w twoim regionie okres zimowy jest raczej łagodny i nie mroźny, cebulek nie można wykopać, a jedynie przykryć świerkowymi gałęziami lub wysuszonymi liśćmi.