Róża parkowa nazwana na cześć poety - williama szekspira. Zdjęcie, opis, niuanse uprawy i rozmnażania
Menu
- Krótka definicja
- Szczegółowy opis
- Historia pochodzenia
- Jaka jest różnica w stosunku do innych typów?
- Podsortowani i ich zdjęcia
- Kwiat
- Użyj w projektowaniu krajobrazu
- Instrukcje pielęgnacji krok po kroku
- Wybór miejsca
- Jaka powinna być gleba?
- Sadzenie nasion
- Temperatura
- Podlewanie
- Top dressing
- Przycinanie
- Transfer
- Przygotowanie do zimy
- Jak rozmnażać - instrukcje krok po kroku
- Choroby i szkodniki
Diamentem każdego domowego ogrodu jest fioletowa piękność William Shakespeare, najlepszy przedstawiciel róż. Chwytliwy, piękny, odpowiedni do warunków klimatycznych Rosji, może stać się ulubieńcem każdego hodowcy. Jaka jest różnica w stosunku do innych róż, jak prawidłowo sadzić i pielęgnować - rozważymy te i wiele innych pytań w naszym artykule. Podajemy opis klasycznej róży zwanej William (lub William) Shakespeare i jej odmian oznaczonych „2000”, pokaż zdjęcie.
Krótka definicja
Odmiany róż William Shakespeare (zwany także William Sheakespeare) - Jest to angielska odmiana róży uzyskana z hodowli hybrydowej róży herbacianej z floribundą. Rok 2000 upłynął pod znakiem pojawienia się innej odmiany - William Shakespeare 2000, która jest bardziej odporna na szkodniki i choroby ogrodowe, a różniąca się kolorem - czerwono-fioletowa. Ale jego mrozoodporność nie jest tak silna, jak w przypadku oryginalnej odmiany..
Szczegółowy opis
Rose William Shakespeare to silny, piękny, wyprostowany krzew o wysokości do 120 cm, liście są gęste, mocne, ciemnozielone. Płatki róży aksamitnie fioletowe, gęsty podwójny pączek. Średnica pąka sięga 14-15 cm, liczba pąków na jednej łodydze to 3-5 sztuk. Bush William Shakespeare 2000 wizualnie puszysty.
Zapach róży jest klasycznie ciepły, z lekkimi nutami fiołka. Róża ma żółty środek, który nie jest widoczny ze względu na obfitość płatków.
Historia pochodzenia
Rose William Shakespeare - klasyczna róża ciepłolubna wyhodowana przez Anglika D. Austina w oparciu o cechy róż standardowych. Pierwsze egzemplarze wyhodował w 1987 roku. Następnie próbował ulepszyć odmianę, ponieważ nie był zadowolony z podatności róży na mączniaka prawdziwego i inne choroby. W 2000 roku udoskonalił tę odmianę, opracowując róże William Shakespeare 2000, które są bardziej odporne na szkodniki i choroby..
Jaka jest różnica w stosunku do innych typów?
Różni się od innych odmian róż wytrzymałością krzewu, odpornością na deszcz, szlachetnym odcieniem płatków pąka i zwiększoną mrozoodpornością.
Podsortowani i ich zdjęcia
Pododmiany tego rodzaju róż można nazwać klasycznymi William Shakespeare i William Shakespeare 2000.
Na zdjęciu poniżej - odmiana Williama Szekspira:
A to jest zdjęcie podklasy Williama Sheakespeare 2000:
Kwiat
Okres kwitnienia róży trwa od początku czerwca do września, w dwóch falach. Krzew zaczyna kwitnąć w trzecim roku od momentu posadzenia sadzonki. Każdy pączek zawiera ponad sto kwitnących płatków. Okres kwitnienia każdego nowo pojawiającego się pędzla wynosi 2 tygodnie. Pędy kwitną bardzo szybko, natychmiast wypełniając przestrzeń zapachem róż.
Róża dobrze kwitnie przy odpowiedniej pielęgnacji, w tym:
- poluzowanie gleby;
- regularne podlewanie buszu;
- przycinanie i karmienie.
Przycinanie później niż w kwietniu opóźni okres kwitnienia.. Zwiędłe liście i pędy są przycinane w odpowiednim czasie, w przeciwnym razie nowe pędy nie będą mogły się uformować i zakwitnąć.
W przypadku wykrycia chorób lub uszkodzenia rośliny przez szkodniki konieczne jest spryskanie specjalnymi roztworami, o których porozmawiamy później.
Jesienią, po kwitnieniu tej róży parkowej, konieczne jest wyrzucenie krzewów i przykrycie rośliny na zimę.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Odmiana rośnie szeroko i gęsto, jest rozgałęziona, dzięki czemu świetnie nadaje się do realizacji różnych pomysłów w ramach projektowania krajobrazu. Większość cała aleja tych róż lub ogród różany będzie wyglądać spektakularnie. Ponadto William Shakespeare doskonale łączy się z innymi roślinami ogrodowymi, co umożliwia tworzenie różnych kompozycji, na przykład z:
- floks;
- szałwia;
- tojad.
Jeśli zaznaczysz krzak róży na środku, to po bokach i na pierwszym planie możesz sadzić:
- dzwony;
- pierwiosnek;
- lub geranium.
Wygląda świetnie, gdy rośnie w pojemniku.
Instrukcje pielęgnacji krok po kroku
Wybór miejsca
Miejsce powinno być jasne, bez zaciemnionych obszarów i nie w przeciągu, lepiej na małej wysokości.
Jaka powinna być gleba?
Gleba dla tej klasy musi być:
- luźny;
- mokry;
- gliniasty;
- ze wskaźnikami odczynu kwasowo-zasadowego 5,6-7,3 pH.
Sucha i bagienna gleba absolutnie nie jest odpowiednia.
Sadzenie nasion
Przy tej metodzie sadzenia nasiona wysiewa się w pojemniku z poluzowanym podłożem.. Konieczne jest zwilżenie gleby. Temperatura powietrza nie powinna przekraczać 20 stopni. Młode pędy pojawią się po 10 tygodniach. Gdy gleba w ogrodzie nagrzeje się do +10 stopni, można sadzić kiełki.
Głębokość otworów wynosi około 50 cm, odległość między otworami wynosi co najmniej jeden metr.
Uwaga: ta metoda nie zawsze jest preferowana, ponieważ genetycznie róża nie dziedziczy dobrych danych od „rodzica”.
Temperatura
Ta odmiana róż jest mrozoodporna i jest w stanie wytrzymać niskie temperatury około -25 stopni.
Podlewanie
Konieczne jest podlewanie krzewu nie częściej niż dwa razy w tygodniu ciepłą, osiadłą wodą. Jeśli nadejdzie susza i upał, można zwiększyć częstotliwość podlewania. Każdy krzew powinien mieć 10 litrów wody.
Top dressing
Główną gwarancją dobrego karmienia jest regularność. Najważniejsze, żeby nie przesadzić.
- Nawożenie w pierwszym roku po posadzeniu można rozpocząć pod koniec maja, po pojawieniu się pąków.
- W drugim roku róże są karmione po usunięciu schronień na zimę, podczas gdy drugie karmienie roztworem dziewanny lub odchodami odbywa się na początku maja. Łajno jest hodowane w stosunku od 1 do 20, a dziewanny - od 1 do 10.
- W okresie kwitnienia różę należy nawozić raz na 2-3 tygodnie specjalnymi mieszankami mineralnymi do róż lub uniwersalnymi kompozycjami do kwitnienia roślin ogrodowych.
- Na początku sierpnia należy podlać krzak monofosforanem sodu.
Aby poprawić jakość gleby, można dodać warstwę torfu 8 cm.
Przycinanie
Cięcie powinno rozpocząć się w marcu. Pędy połamane, uschnięte przez mróz należy usunąć. Silne i młode gałęzie należy przyciąć o jedną trzecią sekatorem ogrodowym. Słabe pędy przecina się na pół. Takie wydarzenia zapewniają wysokiej jakości kwitnienie krzewu. W przyszłości krzew jest kształtowany, a pędy są usuwane, gdy usychają.
Przycinanie powinno odbywać się za pomocą dobrze naostrzonych nożyc do przycinania - dla uzyskania gładkiego cięcia. Tępy instrument jest często źródłem infekcji w roślinie..
Transfer
Najlepszy czas na przeszczep Williama Szekspira przypada na wiosnę, dopóki nie uformują się nowe pędy. Ale niektórzy ogrodnicy wolą jesienne przeszczepy, pomagając w ten sposób różom przezimować i unikać ucisku śniegu i niskich temperatur..
Lepiej jest przesadzać róże do luźnych dużych doniczek lub wiader z wykonanymi w nich otworami. Podczas przesadzania nie wolno dopuścić do zginania korzeni.
Przygotowanie do zimy
Zanim pojawi się pierwszy mróz, warto pomyśleć o przykryciu buszu. Najlepiej zrobić to w pierwszym tygodniu listopada..
- mocna rama jest zainstalowana nad rośliną;
- biały, trwały materiał nietkany jest ciągnięty od góry;
- których krawędzie są zaciskane za pomocą zapięcia - cegła lub kamień.
Ponieważ krzew tego rodzaju róż nie jest zbyt wysoki, będzie to łatwe.. Nie możesz zostawić róż na zimę bez schronienia.
Jak rozmnażać - instrukcje krok po kroku
Rozmnażanie róż Szekspira jest preferowane przez sadzonki, ponieważ jest to najłatwiejszy sposób, zawsze przynoszący rezultaty. Najlepszy okres na to to jesień..
- Łatwo jest wybrać łodygę do szczepienia - jeśli igła jest łatwo od niej oddzielona, to jest odpowiednia. Powinien również mieć dwa pędy. Wytnij łodygę ukośnym cięciem.
- Sadzonki są traktowane fungicydami lub środkiem korzeniowym.
- Wszystkie liście poniżej cięcia są usuwane.
- Łodygę sadzi się w szklarni, w zagłębieniu nie większym niż 3 cm, jako podłoże nadaje się perlit lub oczyszczony piasek.
- Róża zapuszcza korzenie przy wysokiej wilgotności i temperaturze +25. Sadzonki należy spryskać.
- Kiedy pojawią się pierwsze liście, warto zacząć otwierać szklarnię.
Choroby i szkodniki
Chociaż róże Williama Szekspira są odporne na szkodniki i choroby, roślina nadal może nagle zachorować.. Zaleca się podjęcie działań zapobiegawczych przed wystąpieniem niepożądanych objawów.
Aby zapobiec pojawianiu się czarnej plamki, mączniaka prawdziwego i rdzy, musisz:
- Wczesną wiosną, raz na 2 tygodnie, potraktuj roślinę płynem Bordeaux lub roztworem siarczanu miedzi.
- Konieczne jest również zapylenie rośliny i posypanie gleby popiołem drzewnym..
Co zrobić, jeśli się pojawi:
- Mączniak.
- w tym przypadku dotknięte pędy są cięte i spalane;
- po czym krzew jest traktowany 2% emulsją mydlano-miedzianą lub 30% roztworem siarczanu żelazawego.
- Czarny punkt. Dotknięte obszary są usuwane z buszu, po czym roślinę traktuje się 1% roztworem płynu Bordeaux lub 0,1% roztworem Foundationolu.
- Szara zgnilizna. W walce pomoże nawożenie manganem.
- Rdza. Dotknięte obszary krzewu są usuwane, po czym róża jest traktowana:
- roztwór mydła miedziowego (300 gramów mydła do prania rozcieńcza się w 10 litrach wody, wlewa się, miesza i dekantuje 20 gramów siarczanu miedzi);
- wywar z pokrzywy lub piołunu;
- lub 2% - m roztworu płynu Bordeaux.
- Szkodniki:
- mszyca;
- gąsienice;
- przędziorek;
- grosz;
- skala róży.
W takim przypadku pomocne będzie traktowanie rośliny środkami owadobójczymi. Dotknięte obszary rośliny są wycinane.
Ważny: nie karm róż William Shakespeare preparatami zawierającymi nadmiar azotu.
Właściwa regularna pielęgnacja roślin i środki zapobiegawcze przeciwko chorobom i szkodnikom są kluczem do dobrego kwitnienia róża w sprayu William Shakespeare. Mamy nadzieję, że dzięki naszym zaleceniom sadzenie i pielęgnacja tej rośliny nie będzie wydawać się trudne..