Cechy zawartości epifyllum w domu. Zasady pielęgnacji roślin i zdjęcia

Epifyllum to całkowicie bezpretensjonalny i piękny kwiat, należący do liściastych kaktusów leśnych. Jest szczególnie piękna w okresie kwitnienia i jest jedną z najpopularniejszych roślin domowych i jest wspaniałą i trwałą ozdobą każdego wnętrza, ogrodu czy werandy..

Pomimo prostoty nadal istnieją pewne warunki do pielęgnacji pięknej rośliny i zostaną one omówione w tym artykule. Za odpowiednie warunki do życia roślina podziękuje obfitym kwitnieniem..

Opis botaniczny: czym jest ta roślina doniczkowa?

Epiphyllum (łac. Epiphyllum) - kaktus w kształcie liścia lub liściasty, rodzaj epifityczny. On, podobnie jak wszystkie kaktusy, jest soczystą rośliną, to znaczy wie, jak przechowywać wilgoć w liściach i łodygach.

Roślinę tę odkrył Adrien Haworth. W 1812 roku naukowiec opisał nowy gatunek roślin półkrzewiastych z kwiatami na liściach. Stąd nazwa, która ma greckie korzenie i jest tłumaczona jako „na liściach”.

Znacznie później okazało się, że epifyllum nie ma liści, ale nazwa dokładnie określa budowę łodygi. Są długie, często płaskie, ale mogą być trójkątne z falistymi krawędziami. Łodyga jest bardzo podobna do liścia, a kwiaty rosnące na łodygach wydają się wyrastać „na liściach”.

Rośnie na nich również wiele korzeni powietrznych, które pochłaniają wilgoć z powietrza. Istotną różnicą w stosunku do kaktusów pustynnych jest brak cierni. Epiphilum kwitnie wiosną i kwitnie przez całe lato, z dużymi, lejkowatymi kwiatami. Kwiaty rośliny są przeważnie białe i mają przyjemny aromat.

To interesujące! Epiphyllum preferuje lasy tropikalne i subtropikalne Meksyku oraz Ameryki Środkowej i Południowej. Rosną w cieniu drzew lub w szczelinach skalnych. Dlatego nazywany jest lasem lub filokaktusem..

Opis i zdjęcia głównych gatunków i odmian

W przyrodzie występuje około 20 rodzajów epifyllum. Naturalne rośliny wyróżniają się tym, że kwitną wyłącznie w nocy i są białymi kwiatami. Hodowcy wykorzystują te gatunki do tworzenia luksusowych hybryd..

Główną cechą roślin odmianowych są jaskrawe kwiaty. Istnieje wiele kolorów: biały, pomarańczowy, żółty, fioletowy, różowy. Wyhodowane odmiany o kwiatach dwu- i trójkolorowych, a także z doskonałym gradientem kilku tonów tego samego koloru.

Jednym z najpopularniejszych gatunków jest Anguliger Epiphyllum (łac. Epiphyllum Anguliger) Angular. Krzaczasta roślina o zdrewniałych, silnie rozgałęzionych łodygach. Ich długość może dochodzić do 1 m, a szerokość od 4 do 8 cm. Boczne łodygi są wyrzeźbione wzdłuż krawędzi i mają kształt podobny do piły. Kwiaty są główną zaletą tego gatunku. Są duże od 10 do 20 cm, bardzo pachnące z delikatnym przyjemnym aromatem..

Zasady opieki

Warto pamiętać, że epifyllum, choć kaktus, jest rośliną lasu deszczowego. Nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego i potrzebuje równomiernie rozproszonego światła. Najlepszym miejscem dla niego byłby parapet od strony wschodniej lub zachodniej..

W filokaktusie wyraźnie prześledzono dwie fazy życia: aktywną i uśpioną.. Roślina jest w fazie aktywnej od lutego do września. Optymalna temperatura powietrza w tym okresie powinna wynosić 22-25 stopni. W tej chwili epifyllum wymaga umiarkowanego podlewania i regularnego opryskiwania. Również w przypadku wegetacji dobre jest dokarmianie i nawożenie.

Ważny! Przycinanie odgrywa ważną rolę w tworzeniu buszu. Konieczne jest odcięcie uszkodzonych lub słabo rozwiniętych gałęzi, a także zakrzywionych lub rosnących w buszu.

Aby uzyskać obfity wzrost i kwitnienie, roślina potrzebuje pełnego odpoczynku, dlatego od października do stycznia kwiat przechodzi w stan hibernacji. W tym okresie lepiej jest umieścić go w chłodnym miejscu o temperaturze powietrza 12-16 stopni i okresowo podlewać.

Rozmnażanie kaktusa leśnego

Phyllocactus rozmnaża się na trzy sposoby:

1. dzielenie buszu;
2. sadzonki;
3. posiew.

• Dzielenie buszu przeprowadzone podczas przeszczepu.
• Krzew jest podzielony w taki sposób, aby każda część miała mocne i zdrowe korzenie.
• Podzielone części są traktowane fungicydem, wszystkie zgniłe lub suche obszary są odcinane.
• Następnie części sadzi się w doniczkach..
• Sadzonki najłatwiejszy i najpowszechniejszy sposób. Odbywa się wiosną przed kwitnieniem.
• Do cięcia wybiera się młodą, zdrową łodygę, z której wycina się część o długości 10-15 cm.
• Następnie należy go wysuszyć, umieszczając go w chłodnym, suchym miejscu na kilka dni..
• Wysuszony kawałek sadzi się w ziemi w celu ukorzenienia.
• Roślina zakorzenia się w cieniu, podlewanie rozpoczyna się trzeciego dnia po posadzeniu.
• Rozmnażanie nasion. Po kwitnieniu roślina wydaje owoce, dojrzewanie może zająć kilka miesięcy. Kiedy owoc jest dojrzały, pojawiają się małe, czarne nasiona. Nasiona kiełkują w specjalnym podłożu dla sukulentów, pod folią w temperaturze powietrza 20-23 stopni.

Uwaga! Codzienne wietrzenie jest obowiązkowe przez 30 minut. Pędy, które się pojawiają, są jak małe kaktusy. W przypadku rozmnażania przez nasiona kwitnienie następuje po 4-5 latach.

Kwiat

Epiphimullus kwitnie, gdy stworzone zostaną komfortowe warunki dla rośliny.. Aby kwitnąć długo i bujnie, musi mieć wystarczającą ilość wilgoci, odpowiednie oświetlenie i tryb żywienia. Konieczne jest przestrzeganie reżimu temperatury w okresie odpoczynku. Kiedy kwiat wchodzi w fazę aktywnego wzrostu, kiedy składa pąki, doniczki nie można przestawiać ani obracać, w przeciwnym razie roślina pozbywa się pąków. Również w okresie kwitnienia Phyllocactus wymaga obfitego podlewania..

Choroby i szkodniki

Szkodniki Epiphimullus to owady ssące, które są wabione przez soczyste, mięsiste łodygi rośliny. Mączniaki, owady łuskowate, mszyce, przędziorków są głównymi wrogami kwiatu.

Aby wyleczyć roślinę, musisz najpierw usunąć szkodniki. Aby to zrobić, wytrzyj łodygi wodą z mydłem. Następnie potraktuj środkiem owadobójczym. Procedura jest powtarzana co tydzień, aż do całkowitego zniszczenia owadów. Choroby Epiphimullus są wynikiem niewłaściwej pielęgnacji. Najczęstsze to:

• Czarna zgnilizna. Błyszczące czarne plamy pokrywające łodygi. Konieczne jest wycięcie dotkniętych obszarów i spryskanie rośliny roztworem fundazolu.
• Fusarium. Kolor łodyg zmienia się, stają się czerwone lub brązowe. Wynika to z rozpadu korzeni. Przesadzenie na inne podłoże uratuje cię. W takim przypadku należy wyciąć uszkodzone korzenie i potraktować je popiołem..
• Rdza. Czerwone plamy na powierzchni łodyg. Może to być oparzenie słoneczne lub nadmierne podlewanie w niskich temperaturach. Jest traktowany roztworem Topaz.

Podobne rośliny

• Adenium. Należy do rodzaju drzewiastych sukulentów. Oszałamiające drzewo z wieloma małymi, różowymi kwiatami. Dorasta do 2,5 m wysokości, zyskała dużą popularność ze względu na piękne kwitnienie i łatwość pielęgnacji.
• Hatiola. Inna nazwa to ripsalidopsis. Przedstawiciel tropikalnej flory Brazylii. Należy do rodzaju kaktusów litofitycznych. Hatiora nie ma absolutnie żadnych liści, ale składa się z cylindrycznych lub płaskich segmentów. Kwitnie żółtymi, różowymi lub czerwonymi kwiatami, które pojawiają się na końcach młodych pędów. Całkowicie bezpretensjonalny w opiece.
• Stapelia. Bardzo podobny do kaktusa, ale należy do rodzaju soczyste. Trójkątne, ząbkowane łodygi osiągają wysokość od 10 do 60 centymetrów. Kwitnie jasnymi, dużymi kwiatami o nietypowym kształcie. Kwiaty - gwiazdy w kolorze żółtym, bordowym lub w cętki.
• Gasteria. Wieloletnia soczysta liściasta. Roślina o mięsistych, języczkowatych, pstrych liściach. Kwiaty czerwone, pomarańczowe lub żółte mają kształt dzwonu i osadzone są na długiej szypułce.
• Agawa. Roślina o mięsistych, dużych liściach rozetkowych. Kwitnie bardzo rzadko w wieku 6-15 lat. Szypułka z dużą liczbą kwiatów dorasta do 12 metrów wysokości. Po kwitnieniu roślina może umrzeć.

Nie można nie zakochać się w naskórku. Podbija wspaniałymi kwiatami i bezpretensjonalną opieką. Ta kwitnąca roślina będzie wspaniałą ozdobą każdego parapetu..

Przydatne wideo

W załączeniu wideo poglądowe do pielęgnacji nasadki naskórka: