Jak wyhodować piękny rozmaryn na wsi

Ledum w kraju jest uprawiane przez wielu ogrodników. Jego wygląd jest nie mniej interesujący niż pochodzenie. Naukowcy wciąż spierają się o generyczną przynależność tej rośliny. Według jednej z wersji dziki rozmaryn uważany jest za odrębny podrodzaj z rodziny wrzosowatych. Zachodni botanicy mają tendencję do klasyfikowania go jako rododendronów. Każda z wersji ma prawo istnieć. Ciekawą łacińską nazwą rośliny jest Ledum. Pochodzi od starożytnego greckiego słowa tłumaczonego jako kadzidło.

Ledum słynie z pachnących kwiatów. Najlepiej jednak nie przebywać w ich pobliżu przez długi czas. Chodzi o olejki eteryczne z dużą zawartością lodu. To specyficzna trująca substancja wpływająca na ludzki układ nerwowy. Niemożliwe jest wykonanie bukietów do domu z dzikiego rozmarynu. Ale przy odpowiedniej pielęgnacji stanie się nie tylko ozdobą, ale także prawdziwym obrońcą każdego ogrodu..

Wiele osób interesuje się tym, gdzie na przedmieściach rośnie dziki rozmaryn. To bardzo bezpretensjonalna roślina. Można go spotkać nawet na bagnistym, kwaśnym podłożu..

Gatunki Ledum

W domkach letniskowych uprawia się tylko niektóre rodzaje dzikiego rozmarynu:

1. Bagno. Preferuje mokradła lasów iglastych i właściwe bagna. Rośnie również na torfowiskach. Wysokość krzewu wynosi od 60 cm do 1,2 m. Kwitnie od późnej wiosny do połowy lata przy małych parasolkach. Jest odporny na zimno, ale rzadko używany w ogrodnictwie, ponieważ jest bardzo trujący.
2. Grenlandzki. Kocha arktyczny klimat. Najczęściej występuje na podmokłych wybrzeżach, torfowiskach i alpejskich zboczach. Bardzo powszechne w północnych Stanach Zjednoczonych. Średnia wielkość krzewu wynosi od pół metra do metra, maksymalna to 2 m. Wierzchołek blaszki liściowej jest pomarszczony, a na odwrocie znajdują się białe lub brązowawe kosmki. Ten rodzaj dzikiego rozmarynu może wytrzymać nawet najsilniejsze mrozy. Pączkowanie trwa tylko miesiąc (od połowy czerwca do końca lipca). Ponieważ dziki rozmaryn tego gatunku kwitnie delikatnymi białymi kwiatami, wielu właścicieli prywatnych działek lubi dekorować swoje ogrody.
3. Pnący. Najkrótszy przedstawiciel dzikiego rozmarynu (tylko 20 - 30 cm). Mieszka na mokradłach w mchach, a także na torfowiskach tundrowych i torfowiskowych wysoko w górach. To bezpretensjonalne dla gleby. Innym siedliskiem są skaliste placyki i piaszczyste wzgórza. Liście są wydłużone i wąskie, lekko wygięte do dołu. Są stosunkowo duże (2 cm średnicy), ale samo kwitnienie jest raczej skromne..
4. Wielkokwiatowe. Ukazuje się w Japonii, Korei, Syberii i na Dalekim Wschodzie. Gatunek ten ma standardową wysokość (od 50 cm do 1,3 m). Kwitnie bardzo obficie.

Gdzie na Syberii rośnie dziki rozmaryn? Uwielbia zarośla iglaste, torfowiska. Roślinę często można spotkać w gęstym wrzosie.

Jak wybrać odpowiednie miejsce i glebę?

Obszary mokre są idealne. Dodatkowo warto zadbać o zacienienie. Ledum nie toleruje palących promieni słonecznych. Jeśli rosną w ogrodzie tuja lub jedli, obok nich można bezpiecznie sadzić dziki rozmaryn. Rezultatem jest doskonały efekt dekoracyjny..

Lepiej jest wybierać glebę luźną io wysokim wskaźniku kwasowości (pH 3 - 4). Mieszanka nasadzeniowa składa się z trzech podstawowych składników: torfu, gleby iglastej i piasku.

Plantacji Ledum w kraju nie można stawiać w pobliżu pasieki. Pszczoły uwielbiają tę roślinę, ale zebrany nektar zawiera trujące substancje, które zepsują cały miód. Jego używanie przez ludzi stanie się niebezpieczne. Będziemy musieli uciec się do gotowania.

Ledum w kraju: subtelności sadzenia

Sadzenie i pielęgnacja dzikiego rozmarynu w regionie moskiewskim nie różni się zbytnio od innych regionów. Sadzenie najlepiej rozpocząć wiosną. W przypadku sadzonek z zamkniętym systemem korzeni czas nie ma znaczenia. Ledum jest generalnie raczej bezpretensjonalną rośliną, która spokojnie toleruje zimno.

Najpierw musisz przygotować dół. Zwykle większość korzeni rozmarynu jest zakopana na 20 cm, w tym przypadku całkowita głębokość dołka wynosi co najmniej 40 i nie więcej niż 60 cm. Krzew rozmarynu będzie rosnąć w jednym miejscu przez długi czas. Dno pokryte 5 cm warstwą drenażową (piasek + kamyki rzeczne). Następnie roślinę umieszcza się i posypuje na wierzchu wstępnie przygotowaną mieszanką. Następnie glebę należy podlać i chochoł.

Dopuszczalne jest sadzenie kilku krzewów w jednym otworze. Wystarczy zachować optymalną odległość między otworami - 60-70 cm.

Dalsza opieka

Opieka nad dzikim rozmarynem w domu jest bardzo prosta. Obejmuje zajęcia tradycyjne.

Roślina regularnie potrzebuje:

1. Podlewanie. Co najmniej 2-3 razy w miesiącu. W tym celu stosuje się zakwaszoną wodę. Ułatwia to utrzymanie optymalnego pH. W suche, gorące lato wymagane jest częstsze nawilżanie (raz na 7 dni). Jeden krzew pobiera od 5 do 8 litrów wody. Po każdym podlewaniu przeprowadza się spulchnianie i mulczowanie, aby wilgoć nie odparowała dłużej. Nie zaleca się nawadniania lub wysychania gleby. Obie te skrajności są śmiertelne dla rozmarynu..
2. Top dressing. Przywieziony wiosną, wystarczy raz w sezonie. Weź 50 - 70 g pełnoporcjowego nawozu mineralnego na metr². W przypadku młodych okazów dawkę zmniejsza się do 30-40 g.
3. Przycinanie i choroby. Nie ma potrzeby specjalnego formowania krzewów. Pozbądź się tylko suchych martwych gałęzi. Jeśli chodzi o choroby i szkodniki, dziki rozmaryn ma silną odporność, a aromatyczne olejki eteryczne odstraszają szkodliwe owady.

Reprodukcja

Hodowla dzikiego rozmarynu na wsi to dość żmudne zadanie. Można to zrobić na kilka sposobów..

Posiew

Zbierz je wraz z nadejściem jesieni. Są zbierane w specjalnych wiszących pudełkach. Siew rozpoczyna się na samym początku wiosny. Pojemnik jest wypełniony luźną ziemią z piaskiem, a na nim układane są nasiona. Następnie pojemniki są zamykane folią i schładzane. Pielęgnacja jest taka sama, jak w przypadku innych sadzonek.

Sadzonki

Najczęściej praktykuje się rozmnażanie dzikiego rozmarynu przez sadzonki. Są zbierane latem. Aby pobudzić tworzenie korzeni, przetrzymuje się je w roztworze heteroauxiny (stężenie 0,01%) przez 24 godziny. Jest przygotowywany bardzo prosto: tabletkę kruszy się i rozpuszcza w 2,5 litra wody. Przed ukorzenieniem ledum sadzonki są dokładnie myte z pozostałości leku i sadzone w szklarniach. Pudełka też są w porządku. Korzenie powstają przez długi czas (nie wcześniej niż do następnego sezonu).

Sadzenie i pielęgnacja dzikiego rozmarynu na wsi nie sprawi większych kłopotów. Oprócz atrakcyjności wizualnej krzewy odstraszą komary i innych krwiopijców. A świeże gałązki i liście można włożyć do pokrowców z produktami futrzanymi. To niezawodna ochrona przed molami. Olejki eteryczne są uważane za silne środki antyseptyczne. Ledum nie jest dobrze zbadaną rośliną, więc ogrodników czeka wiele przyjemniejszych niespodzianek..

Uprawa rozmarynu grenlandzkiego - wideo