Zimozielone długie wątróbki ziemi - drzewa iglaste

Czasami, patrząc na wiecznie zielone drzewa iglaste, ludzie myślą: dlaczego człowiek ma tak krótkie życie na ziemi? Istoty inteligentne, które potrafią myśleć, czuć i tworzyć, żyją średnio 70-80 lat, a zwykłe drzewa - ponad tysiąc. Być może kiedyś spełni się marzenie o życiu wiecznym i wtedy ludzie będą mogli w pełni cieszyć się otoczeniem. Do tego czasu warto dowiedzieć się więcej o różnych gatunkach drzew iglastych, aby udekorować nimi swój letni domek..

To właśnie te wiecznie zielone harmonijnie pasują do każdego projektu krajobrazu. Ich surowe i wyrafinowane formy wyróżniają się latem na zielonym trawniku. A w chłodne dni odświeżają wiejski dom bogatą zielenią i przyjemnym żywicznym aromatem. Wielu ogrodników uprawia wiecznie zielone piękności na swoich działkach, ponieważ ich różnorodność jest naprawdę imponująca. Są wysocy i karłowaci. Występują w formie piramidy lub stożka. Dlatego niezapomniany krajobraz drzew iglastych pozostaje na zawsze w sercach wdzięcznych ludzi. Przyjrzyjmy się bliżej najpopularniejszym typom.

Wśród ogromnej liczby stulatków iglastych szczególne wrażenie robią unikatowe okazy: świerk Old Tikko w Szwecji (ponad 9 tys. Lat), sosna Matuzalem w USA (ok. 5 tys.). Ogólnie na planecie jest do 20 takich drzew..

Krajowy ulubieniec - świerk

Prawdopodobnie nie ma na ziemi osoby, która nie słyszałaby o tym drzewie. Powstało o nim wiele wierszy i piosenek, napisano obrazy i bajki. Z rośliną wiążą się różne święta, zwyczaje, a czasem złe znaki. Z tego powodu roślina cierpi z powodu nadmiernego wyrębu, co przynosi wiele smutku miłośnikom przyrody..

Świerk to wiecznie zielone drzewo iglaste należące do rodziny Pine i osiągające wysokość 35 metrów. Ma piramidalną lub trójkątną koronę zakończoną ostrym wierzchołkiem. Gałęzie znajdują się wzdłuż całego pnia, więc jest praktycznie niewidoczny z boku. Rosną ciemnozielone igły z błyszczącym błyszczącym nalotem, które są znacznie krótsze niż sosny.

Drzewo występuje prawie wszędzie na półkuli północnej. Jest głównym składnikiem rosyjskiej tajgi, gdzie rośnie obok dębu, brzozowy, sosna, leszczyna i fałszywy. W naturze występuje około 50 rodzajów świerków. Niektóre z nich z powodzeniem zakorzeniają się na trawnikach wiejskich domów. Następujące typy są szczególnie szeroko stosowane.

Korzenie świerka znajdują się blisko powierzchni gleby, więc silny huraganowy wiatr może go powalić. Dlatego drzewa nie należy sadzić w pobliżu pomieszczeń mieszkalnych..

Akrokona

Ten rodzaj świerku charakteryzuje się szeroką stożkową koroną ze zwisającymi gałęziami. Uważa się, że rośnie wolno. Od 30 lat dorasta do 4 metrów wysokości. Średnica rośliny ok. 3 m. Preferuje obszary zacienione. Świerk dobrze znosi niskie temperatury. W letnie upały potrzebuje podlewania.

Inversa

Drzewo ma kolumnową koronę i płynące, płaczące gałęzie, które niczym pociąg dotykają ziemi. Rośnie do maksymalnie 8 metrów. Średnica dorosłej rośliny wynosi około 2,5 m.

European Maxwelli

Krzew karłowy w postaci szerokiego stożka. Bez problemu znosi zimowe przymrozki i zacienione miejsca. Dorasta do jednego metra wysokości. Średnica dorosłego krzewu wynosi 2 m.

Glauka Globoza

Słynny świerk wyróżnia się niebieskimi igłami. Dorasta do 2 metrów wysokości. Jest używany w wielu krajach do dekoracji miejskich i podmiejskich krajobrazów. Ze względu na to, że drzewko nadaje się do ścinania, powstają z niego oryginalne niebieskie kule, które zachwycają swoich fanów przez cały rok.

Jodła - drzewo z fioletowymi szyszkami

Zimozielony przedstawiciel rodzaju "Pine". Różni się od swoich bliskich krewnych cechami igieł:

• miękkość;
• blask;
• Płaski kształt.

Na spodniej stronie każdej igły widoczne są białe paski, co nadaje roślinie świąteczny wygląd. Jodłę zdobią fioletowe szyszki, co jest jej główną atrakcją. Rośnie powoli przez 10 lat, po czym wzrost przyspiesza. Mieszka około 400 lat. Hodowcy opracowali odmiany dekoracyjne, które służą do ozdabiania obszarów miejskich i podmiejskich.

Ponieważ igły drzewa mają właściwości lecznicze, wyhodowanie jodły w letnim domku to świetny pomysł. Pomaga w walce z przeziębieniami, rwą kulszową i gojeniem się ran.

Columnaris

Drzewo ma prosty pień i wąską koronę przypominającą kolumnę. Dorasta do 10 metrów. Gęste gałęzie skierowane są ku górze, nadając drzewu majestatyczny charakter.

Przestrzeń

Ta jodła słynie z długich gałęzi rozpostartych nad ziemią, które mogą mieć nawet 2,5 metra długości..

Argenta

Odmiana charakteryzuje się oryginalnymi srebrzystymi igłami, których końcówki są pomalowane na białawy kolor. Każdej wiosny z pąków wyłaniają się pędy o żółtym, świecącym kolorze. Ta niezwykła kombinacja tworzy wspaniały widok na teren domu wiejskiego. I trwa prawie cały miesiąc.

Nana

Drzewo karłowate dorastające tylko do 50 cm Średnica dorosłej rośliny 1 m. Korona zaokrąglona, ​​lekko spłaszczona. Wspaniale zakorzenia się na małych obszarach.

Majestatyczny cedr

Od niepamiętnych czasów drzewa te były uważane za symbol wielkości. W swoim naturalnym środowisku rosną na wysokości 3 km nad poziomem morza i przypominają prawdziwych olbrzymów. Dorasta do 50 metrów. Żyj przez ponad dwa stulecia.

Pomimo swojej wielkości cedr To wyjątkowe drzewo, które może upiększyć każdy ogród. Jeśli posadzisz go przy drzwiach wejściowych, stworzy to atmosferę jakiejś uroczystości. Na przestronnych trawnikach - domowy komfort.

Niektóre odmiany karłów są używane do uprawy roślin bonsai. Aby stworzyć oryginalne krajobrazy, szeroko stosuje się gatunki, które różnią się:

• kolor igieł;
• długość igieł;
• wielkość drzewa.

Wybierając odpowiedni gatunek, warto najpierw zapoznać się z rośliną. Do uprawy domowej stosuje się następujące odmiany:

1. „Glauca”. Drzewo ma niebieskie igły. Ma stożkowaty kształt. Toleruje silne mrozy.
2. „Breviramulosa”. Ten rodzaj cedru charakteryzuje się wydłużonymi gałęziami o ażurowym charakterze, co wywołuje podziw.
3. „Stricta”. Drzewo rośnie w formie kolumny. Tworzą go krótkie gałęzie, lekko uniesione.
4. „Pendula”. Roślina zachwyca opadającymi bujnymi gałęziami, które emanują mocnym, iglastym zapachem.

Tajemniczy modrzew

Wiele osób uważa, że ​​jeśli drzewo nazywa się modrzewiem, to nie jest gatunkiem iglastym. W rzeczywistości tak nie jest. Roślina jest przedstawicielem rodziny Pine, ale w przeciwieństwie do swoich krewnych jesienią traci igły.

Modrzew dorasta do 50 m wysokości. W tym przypadku pień osiąga 1 m średnicy. Gałęzie rosną chaotycznie, z ledwie zauważalnym nachyleniem. Rezultatem jest korona w kształcie stożka. Igły wyraźnie spłaszczone, miękkie w dotyku, jasnozielone. W środowisku naturalnym występuje 14 różnych odmian. Do projektowania ogrodów stosuje się następujące typy:

• modrzew płaczący - "Viminalis"-
• poduszka - "Corley"-
• z oryginalnymi pełzającymi gałęziami - „Repens”-
• skręcone gałęzie - "Cervicornis"-
• niewymiarowy widok z niebieskawymi igłami - „Blue Dwarf”.

Ta różnorodność pozwala tworzyć wspaniałe krajobrazy na terenie domków letniskowych..

Dostojna sosna

Biolodzy liczą ponad sto różnych odmian takiego wiecznie zielonego. Ponadto charakterystyczną cechą jest liczba igieł w wiązce. Sosna często dorasta do 50 metrów wysokości. Prosty pień pokryty czerwono-brązową pękającą korą. Długie igły znajdują się na gałęziach drzew i mają bogaty aromat. Sosna żyje około 600 lat i doskonale znosi chłód oraz letnie upały.

Sadzenie powinno odbywać się szybko, ponieważ jej korzenie mogą wyschnąć w ciągu kwadransa. Taka roślina nie zapuszcza korzeni na nowym terytorium..

Do dekoracji ogrodu hodowcy stworzyli oryginalne miniaturowe gatunki:

• „Mopy” - dorosła roślina ma kulisty kształt. Dorasta do 1,5 metra wysokości-
• Globosa Viridis to oryginalny jajowaty krzew sosnowy. Średnica i wysokość rośliny nie przekracza 100 cm-
• „Gnom” - wysokość drzewa około 2 metrów. Długość igieł to tylko 4 cm-
• "Columnaris" - odmiana wyróżnia się wydłużonymi i gęstymi igłami. Dorasta do 2,5 m wysokości, a dorosłe drzewo ma około 3 m średnicy.

Bez wątpienia takie wiecznie zielone żywe dekoracje nadają się do tworzenia krajobrazowych ogrodów skalnych lub mixborders. W każdym razie sosna może stać się wizytówką letniego domku..

Jej Królewska Mość - tuja

Tego typu wiecznie zielone drzewo prawie zawsze zdobi miejskie parki i tereny zielone. Ostatnio roślina ta jest szeroko stosowana do ozdabiania terenów przydomowych. Jest ceniony przez ogrodników za odporność na silne zimowe mrozy, suszę i wysoką wilgotność..

Drzewo tui wyróżnia się bujnymi gałęziami, na których znajdują się łuskowate liście o ciemnozielonym kolorze. Każdego roku roślina pokryta jest miniaturowymi guzkami, które przypominają rozrzucone koraliki na zielonym materiale. Oprócz tradycyjnych form tuja to:

• krasnolud;
• płacz;
• pnący.

Najczęściej sadzonki są używane do projektowania osobistej działki. tuja pod nazwą „Occidentalis”. Drzewo może dorastać do 7 m wysokości i tworzyć koronę o długości około 2 m. Inny typ - "lenistwo złota" - ma złocisty odcień igieł. Dobrze zakorzenia się w zacienionych miejscach ogrodu.

Odmiana średniej wielkości - "Columna" zachwyca ciemnozielonymi igłami o błyszczącym połysku. Nie znika nawet zimą, za co jest bardzo ceniony przez miłośników zieleni. „Columna”

Gatunek zwarty tuja - "Holmstrup" ma stożkowaty kształt mimo wysokości - 3 m. Wspaniale znosi mroźne zimy, nadaje się do cięcia i służy jako żywopłot. Kolejny olbrzym - „Smaragd” - dorasta do ok. 4 m. Średnica dorosłego drzewa dochodzi do 1,5 m. Igły są soczyste, ciemnozielone z błyszczącym połyskiem. Taka uroda z pewnością zdobi wiejski krajobraz koneserów zieleni.

Po dokładniejszym zapoznaniu się z majestatycznymi drzewami iglastymi łatwo jest znaleźć odpowiednią opcję. I niech obszar podmiejski zamieni się w zieloną oazę radości, w której rosną odporne drzewa iglaste.

Iglaki w projektowaniu krajobrazu - wideo