Odwodnienie wokół domu - przeznaczenie, rodzaje, samodzielne wykonanie

Sezonowe lub stałe wysokie stężenie wilgoci w glebie w pobliżu fundamentu prędzej czy później doprowadzi do zawilgocenia ścian. Jedyne, co może uchronić konstrukcję przed nieuniknionym zniszczeniem, to odpowiednio zorganizowany drenaż wokół domu. Rozważ jego główne cechy, typy i zasady instalacji.

Do czego służy drenaż wokół domu?

Drenaż to system połączonych ze sobą urządzeń hydraulicznych do usuwania wilgoci z gleby w pobliżu podstawy konstrukcji. W większości przypadków jest to zestaw rur podłączonych do studni odbiorczej..

Wszystkie są lekko nachylone i posiadają specjalne otwory do zbierania wilgoci z sąsiednich warstw gleby. W miarę przesiąkania i gromadzenia się wody przepływa przez nie do zlewni znajdującej się w najniższym punkcie zlewni.

System drenażowy wokół domu eliminuje następującą liczbę negatywnych czynników:

1. Stagnacja wody w warstwach gruntu stykających się z fundamentem.
2. Impregnacja wilgocią podłoża i ścian oraz ich późniejsze zniszczenie.
3. Wilgoć przedostaje się przez szczeliny do podziemnego pomieszczenia.
4. Stworzenie sprzyjającego środowiska dla rozwoju grzybów, pleśni i innych szkodliwych mikroorganizmów.

System drenażowy jest niezbędny nie tylko w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych, ale także na zwykłych suchych glebach.

Sezonowe powodzie na skutek topnienia śniegu prowadzą do wyjątkowo niekorzystnych skutków dla fundamentu - cyklicznego przemarzania i rozmrażania materiału. W rezultacie w jego masie powstają mikropęknięcia, które w przyszłości pod wpływem tego samego czynnika tylko zwiększają się i nieuchronnie prowadzą do zniszczenia podstawy domu..

W jakich przypadkach wymagana jest instalacja odwadniająca

Istnieje możliwość wykonania odwodnienia wokół fundamentu domu na każdym etapie budowy, nawet gdy jest on użytkowany przez wiele lat.

Jego instalacja jest konieczna zwłaszcza, gdy występuje jeden lub więcej z następujących czynników:

1. Witryna znajduje się na terenie o niskiej rzeźbie terenu. W rezultacie wszystkie odpady i wody gruntowe ze wzgórz będą stale nasycać glebę w pobliżu fundamentu..
2. Naturalne właściwości gleby, które nie pozwalają na szybkie wchłanianie wody. Gleba o dużej zawartości gliny i gliny długo zatrzymuje wilgoć.
3. Wysokie średnie miesięczne opady. Nawet przy dobrej przepuszczalności wody gleba wraz z podłożem będzie stale wilgotna.
4. Płytkie zwierciadło wód gruntowych.
5. Obecność sąsiednich konstrukcji z nisko zakopanym fundamentem. Powstanie naturalna przeszkoda dla wody, opóźniająca ją i uniemożliwiająca zejście w dół.
6. Nawierzchnie wodoszczelne położone w pobliżu domu - asfalt tor, obszary betonowe, obszary utwardzone.

Bez względu na to, jak dobrze wykonana jest ślepa powierzchnia, nie jest w stanie w 100% chronić fundamentu i ścian przed wilgocią. Dlatego przy właściwej opcji projektowej dla systemu odwadniającego należy koniecznie uzupełnić drenaż.

Rodzaje systemów drenażowych

Istnieją trzy rodzaje systemów odwadniających:

1. Otwarty. Uformowany w formie otwartego płytkiego wykopu o szerokości podstawy i wysokości ściany ok. 50 cm Wykonany jest bez rur i żadnych specjalnych urządzeń. Jest to najtańsza modyfikacja odwodnienia dostępna dla każdego właściciela domu. Ma jednak spore wady - nieustannie rozpada się bez fortyfikacji, nie różni się atrakcyjnością zewnętrzną i niesie zagrożenie dla innych - można po prostu wpaść do rowu.
2. Zamknięte. Wykonany jest za pomocą specjalnych rur z pochłaniającymi wilgoć małymi otworami na całej powierzchni. W montażu stosowana jest specjalna technologia - na dnie wykopu kładzie się poduszkę ze żwiru lub piasku, następnie specjalną tkaninę, w którą owinięta jest rura, po czym układa się ją żwirem, piaskiem i darnią. Charakteryzuje się maksymalną wydajnością i trwałością, ale jednocześnie jest dość drogi i wymaga ścisłego przestrzegania zasad montażu.
3. Zasypka. Jest to ulepszona wersja pierwszego systemu z pierwszej odmiany. Jednak w przeciwieństwie do niego duży tłuczeń, żwir, łamana cegła układa się na dnie wykopu, a następnie przykrywa ziemią. Wypełnienie można owinąć geowłókniną, aby zwiększyć żywotność. Ta metoda jest bardziej budżetowa niż druga opcja, ale nie ma dużej przepustowości.

Otwarty system odwadniający można ulepszyć za pomocą prostych dodatków. W tym celu do rowu wkładane są tace wzmacniające, a na górze układane są kraty. W ten sposób wokół podstawy domu powstaje pewna modyfikacja wody deszczowej, dostosowana do potrzeb odwodnienia..

Odmiany systemów odwadniających i ich cechy

W zależności od właściwości konstrukcji, warunków terenowych, lokalizacji wód gruntowych oraz wskaźnika opadów atmosferycznych stosuje się kilka rodzajów odwodnień. Rozważ urządzenie, projekt, zasady instalacji i cel każdego z nich.

Powierzchnia

Głównym zadaniem odwodnienia powierzchniowego jest zbieranie wody nagromadzonej w warstwie przypowierzchniowej u podstawy domu w wyniku opadów atmosferycznych. Dlatego działa zgodnie ze schematem wody deszczowej.

W zależności od przestrzennego rozmieszczenia rur istnieją trzy główne modyfikacje:

1. Naścienny. Cel - usuwanie wilgoci z zewnętrznych ścian podstawy. Montaż systemu z reguły rozpoczyna się na etapie budowy fundamentów - kiedy wykop nie został jeszcze wypełniony. W przeciwnym razie będziesz musiał ponownie wykonać wykopy, marnować energię, czas i finanse. Dreny układa się w bliskim sąsiedztwie konstrukcji na głębokość od 0,3 do 0,5 m poniżej jej poziomu. W takim przypadku cały system rur musi koniecznie mieć nachylenie w kierunku studni inspekcyjnej - około 1-2 cm na każdy metr.
2. Zbiornik. Celem jest odprowadzenie wody z gruntu pod cokołem w przypadkach, gdy dom budowany jest bezpośrednio nad leżącą poniżej warstwą wód gruntowych lub nad warstwą wodonośną lub gdy woda gruntowa jest wypychana siłą, a także gdy inne metody są nieskuteczne . Konstrukcja systemu to warstwa piasku pod fundament o grubości 0,3 mz wtrąceniami żwiru lub tłucznia w postaci graniastosłupów. Na wierzch kładzie się żwir, tłuczeń i perlit, aby chronić beton. Obwód takiej poduszki przekracza obwód podstawy domu. Sam system nie działa - należy go podłączyć do kanalizacji pierścieniowej lub ściennej.
3. Pierścieniowy. Służy do obniżania górnego punktu wód gruntowych. W przeciwieństwie do powyższych wersji ten system odwadniający znajduje się w pewnej odległości od fundamentu - około 2-3, czasem 5 metrów. Jednocześnie leży na głębokości zaledwie 30-70 cm Montaż oparty jest na zasadach charakterystycznych dla przeróbek ścian. Jednak jego główną zaletą jest to, że jego instalacja jest dostępna, gdy dom jest już zbudowany..

Wszystkie rodzaje odwodnień powierzchniowych są skuteczne tylko w przypadku odprowadzania deszczu i stopionej wody. Aby zapobiec wpływowi przepływu gleby, wymagana będzie instalacja głębokich systemów odwadniających.

Głęboki

Odwadnianie typu głębokiego prowadzi się na glebach wodnistych, gliniastych, na terenach nisko położonych, a także na terenach zalewowych rzek, strumieni, jezior i bagien. System może mieć kilka poziomów i jest przeznaczony do odprowadzania wód gruntowych - poniżej poziomu zamarzania.

W mieszkaniach prywatnych stosuje się następujące trzy warianty:

1. Poziomy. W konstrukcji znajdują się wpusty ułożone liniowo, połączone z komorami rewizyjnymi. Te ostatnie znajdują się w miejscach ostrego zakrętu układu (narożniki), a także w najniższym punkcie. Ich główną funkcją jest okresowe oczyszczanie z zanieczyszczeń (mułu, ziemi). Woda z systemu spływa do specjalnych koryt - stamtąd jest rozprowadzana do dolnych warstw gleby. W razie potrzeby do wypompowania można użyć pomp. Drenaż poziomy odbywa się również analogicznie do drenażu powierzchniowego - w postaci przyściennej, pierścieniowej i zbiornikowej. Ponadto znajdują się na głębokości 0,3 m pod fundamentem domu.
2. Pionowy. System oparty jest na studniach zlewni. W nich woda w naturalny sposób wypływa z górnych warstw i opuszcza poniżej. Jednak w zależności od sytuacji i warunków klimatycznych może być konieczne odpompowanie.
3. Łączny. To połączenie obu wersji odwodnienia. Stosowany jest na obszarach o dużej zawartości wody w glebie.

Aby uniknąć głównych konsekwencji pozasezonowych wahań gruntu - falowania pod wpływem cykli zamrażania i rozmrażania - nowoczesne technologie budowlane proponują budowę domu na palach.

Nie chroni to jednak przed zalaniem i wnikaniem wilgoci do piwnic i piwnic. Dlatego nadal istnieje potrzeba odwodnienia..

Samodzielne odwodnienie powierzchni wokół domu

Fundament i ściany często cierpią z powodu nadmiernej wilgoci w porze deszczowej i podczas wiosennych roztopów śniegu na budowie. Jednak nie każdy właściciel domu ma środki na zamówienie profesjonalnego systemu odwadniającego. Dlatego zastanowimy się, jak zainstalować najprostszy drenaż własnymi rękami, który może chronić dom przed nadmierną wilgocią w ciepłym sezonie..

Instalacja systemu odwadniającego pod fundament już wybudowanego domu odbywa się zgodnie z następującym algorytmem:

1. Na obwodzie domu wykopany jest rów. Górny poziom zlewni powinien znajdować się poniżej fundamentu na głębokości co najmniej jednej średnicy rury spustowej + 30 cm (rezerwa na poduszkę).
2. Powstaje nachylenie rowu 2-3⁰ lub 1-2 cm na metr (sprawdzane na poziomie budynku) w kierunku studni głównej.
3. Główna studnia odbiorcza jest kopana lub wiercona. Jego dno powinno znajdować się co najmniej 1-1,5 metra poniżej najniższego punktu wykopu.
4. Rów pokryty jest warstwą piasku 10 cm, a następnie układa się geowłókninę - na nią kolejną warstwę 10 cm tłucznia.
5. Rury perforowane układane są na górze i szczelnie łączone.
6. Następnie przykrywa się je 10 cm warstwą gruzu i zawija w szmatkę.
7. Następnie rów pokryty jest ziemią..
8. Studnia jest wypełniona tłuczniem, a od góry ziemią.

Aby upewnić się, że wykop jest prawidłowo wykopany, ma niezbędne nachylenie, wystarczające do szybkiego odprowadzania wody, konieczne jest przeprowadzenie eksperymentu. Aby to zrobić, musisz wlać kilka wiader wody do górnego punktu otwartego rowu i zobaczyć, jak wpłynie do głównej studni..

Jak wykonać drenaż wokół domu ze złomu

Powyżej przedstawiono schemat budowy systemu odwadniającego przy użyciu specjalnych materiałów. Jeśli jednak nie ma możliwości ich zakupu, możesz zrobić bardziej budżetową wersję..

Zamiast rur perforowanych zastosowano w nim następujące materiały:

1. Łamana cegła, żwir, kamienie, kawałki betonu, kamień. Jednocześnie owinięcie go geowłókniną jest obowiązkowe.
2. Puste i zamknięte plastikowe butelki. Ułożona wzdłużnie w rowie i przykryta ziemią.
3. Pęczki gałęzi o średnicy 0,25-0,4 m, ciasno związane drucianą lub nylonową liną, są ułożone jeden na drugim i pokryte ziemią.
4. Trójkątne pudełko z desek. Jego góra powinna być skierowana w dół. Na górnej podstawie umieszcza się mech lub inny rozluźniony materiał, aby odfiltrować przesiąkającą wodę z cząstek gleby.

Jako drenów dopuszcza się stosowanie rur perforowanych, których wielkość otworów jest mniejsza niż średnica cząstek materiału zasypki (piasek, tłuczeń, żwir). Ponadto na glebach gliniastych i ilastych stosowanie tkaniny geowłókniny jest obowiązkowe..

na całym obwodzie domu usuwa nadmiar wilgoci z gleby powstałej w wyniku opadów atmosferycznych, topniejącego śniegu lub wysokiego poziomu wód gruntowych.

Jego zastosowanie pozwala uniknąć szeregu problemów z dalszą eksploatacją domu:

• gromadzenie się wody w warstwach gruntu sąsiadujących z fundamentem;
• zawilgocenie ścian i podstaw oraz ich późniejsze zniszczenie;
• przenikanie wody do piwnica, baza;
• rozwój niekorzystnej mikroflory - grzyby, pleśń itp.

Systemy drenażowe mogą być zamknięte, otwarte i zasypane. W zależności od zadań do rozwiązania dzielą się na powierzchowne i głębokie. Te pierwsze służą do sezonowego odprowadzania wód roztopowych i deszczowych, a te drugie przez cały rok do zwalczania wód gruntowych.

Systemy drenażowe wokół domu - wideo