Klasyfikacja insektycydów - wszystko od a do z

Menu

• Klasyfikacja środków owadobójczych: 4 mechanizmy działania
• Skład chemiczny insektycydów to bogate dziedzictwo światowej nauki
• Klasa zagrożenia insektycydami - bezpieczeństwo przede wszystkim
• Cechy stosowania środków owadobójczych - znaczenie ostrożności
• Zwalczanie szkodników za pomocą środków owadobójczych - wideo

Niestety, rolnicy często muszą dzielić swoje plony zarówno z członkami rodziny, jak i szkodnikami. Szczegółowa klasyfikacja środków owadobójczych pomoże hodowcy znaleźć odpowiednie rozwiązanie w przypadku niepożądanych gości. Leki te różnią się od siebie składem chemicznym, sposobem przedostawania się szkodnika do organizmu oraz stopniem zagrożenia dla ludzi i zwierząt..

Pestycydy mają zarówno działanie selektywne, jak i ciągłe. Na przykład larwicydy są używane do zabijania larw owadów i gąsienic. Jednocześnie środki owadobójcze niszczą jaja owadów, a także zabijają kleszcze. 

Klasyfikacja środków owadobójczych: 4 mechanizmy działania

Jeden lub kilka związków chemicznych działa jako część specjalnej substancji chemicznej. W kontakcie z owadem trucizna wywołuje pewną reakcję w organizmie. W rezultacie dochodzi do paraliżu, a następnie śmierci szkodnika.

W zależności od mechanizmu działania środki zwalczania szkodliwych owadów dzielą się na 4 grupy:

1. Jelitowy. Można je stosować u wszystkich gryzących gatunków pasożytów - moli, chrząszczy czy larw motyli. Trująca substancja zaczyna działać dopiero wtedy, gdy dostanie się do układu pokarmowego: jamy ustnej, żołądka i jelit.
2. Skontaktuj się ze środkami owadobójczymi. Skład chemikaliów składa się z fosforanów organicznych, peritroidów lub substancji syntetycznych. Trucizna dostaje się do środka przez skórę, więc produkt wystarczy rozpylić na liście. Nie powoduje oparzeń, ale zabija wciornastki i mszyce..
3. Fumiganty (układ oddechowy). Owad wdycha opary / gazy insektycydu, powodując paraliż lub zablokowanie dróg oddechowych szkodnika. Służą do silnego skażenia terenu / budynku. 
4. Ogólnoustrojowe środki owadobójcze. W tym przypadku roślina wchłania substancję chemiczną i rozprowadza ją do wszystkich włókien i tkanek. W ten sposób kultura zamienia się w truciznę dla szkodników. Jednak takie pestycydy działają stopniowo.

Leki kontaktowe mają jedną wadę. Po deszczu, rosie lub mgle trująca mieszanina jest zmywana z roślin. Dlatego przetwarzanie odbywa się przy suchej pogodzie..

Podana cecha jest względna, ponieważ producenci często wytwarzają leki o złożonych skutkach. Dlatego często są pogrupowane według ich składu chemicznego. Szczególnie popularne są insektycydy o działaniu kontaktowo-jelitowym, ponieważ niszczą szkodniki nie tylko jednego gatunku, ale kilku.

Ogólnoustrojowe środki owadobójcze są podzielone na 3 kategorie, w zależności od zamierzonego zastosowania. Akarycydy są używane do zwalczania kleszczy, ale nematocydy i środki przeciwrobacze są stosowane przeciwko okrągłym sercom i pasożytom.

Skład chemiczny insektycydów to bogate dziedzictwo światowej nauki

Producenci mogą uzyskać substancję czynną na wiele sposobów. Jako związki nieorganiczne wykorzystują miedź, rtęć, siarkę, bar lub fluor. Niektóre produkty są wytwarzane na bazie produktów odpadowych zarodników grzybów, a także roślin lub innych mikroorganizmów. Obejmują one zarówno pretryny, jak i awermektyny. Jednak stosowanie organicznych środków owadobójczych jest liderem na rynku..

Leki te są trzech rodzajów:

1. Peritroids. Działają selektywnie, dlatego są bezpieczne dla zwierząt stałocieplnych. Wnikają głęboko w kutykulę roślin i pozostają w niej przez długi czas. Dzięki tej funkcji są używane w bardzo niskich temperaturach. Niestety owady szybko się do nich przyzwyczajają, a nawet rozwijają odporność..
2. Insektycydy fosforoorganiczne (FOS). Mają wysoką początkową toksyczność (okres aktywności od 10 do 40 dni) i działają neuroparalitycznie. Związki są zdolne do szybkiego rozkładu w glebie / wodzie do nietoksycznych produktów. Spożycie leku jest nieznaczne.
3. Chloroorganiczny. Trujący związek działa na układ nerwowy, blokując przechodzenie impulsów nerwowych. Paraliż z następową śmiercią nie występuje natychmiast, ale w ciągu tygodnia. COS dobrze rozpuszcza się w tłustych, oleistych mieszaninach, ale bardzo słabo w wodzie.

Preparaty na bazie FOS mają zakończenia „-thion” i „-phos”. Pomaga to natychmiast zidentyfikować ich wśród „konkurentów”. Jednak ze względu na wysoką toksyczność WHO zakazała stosowania niektórych związków fosforoorganicznych.

Również w klasyfikacji insektycydów istnieje inna grupa - neonikotynoidy. Uzyskuje się je poprzez ekstrakcję toksycznych substancji z nalewek. tytoń lub makhorka. Kiedy dostają się do organizmu szkodnika, działają paraliżująco na układ nerwowy, często powodując nadmierne pobudzenie. Prowadzi to do zaburzenia koordynacji ruchów i odruchu oddechowego, a także powoduje drgawki i biegunkę. Leki są skuteczne w zwalczaniu gryzących, glebowych i ssących szkodników: skoczków liściowych, mszyc, wciornastków, Stonka ziemniaczana, dziadek do orzechów, wołki i okruchy buraków.

Klasa zagrożenia insektycydami - bezpieczeństwo przede wszystkim

Oprócz wymienionych funduszy producenci wytwarzają również leki z materiałów biologicznych. Podczas ich tworzenia wykorzystuje się stemple wirusów lub bakterii. Substancje chemiczne działają powoli na szkodniki, stopniowo hamując podstawowe funkcje organizmu. Nie stanowią zagrożenia dla roślin ani ludzi. Jednocześnie fundusze te nie nadają się do masowych lądowań. Dlatego eksperci zalecają stosowanie bardziej toksycznych substancji..

Klasa zagrożenia środków owadobójczych zależy od ich wpływu na organizm ludzki. Uwzględnia to stopień rakotwórczości i toksyczności substancji czynnej, a także reakcję błony śluzowej na nią..

Zasadniczo zidentyfikowano 4 grupy takich leków:

1. Szczególnie / wyjątkowo niebezpieczny (ΙA). Należą do nich chemikalia toksyczne dla dróg oddechowych. Takie fumiganty są używane tylko w pomieszczeniach zamkniętych (bez wstępu ludzi), dlatego nie zaleca się ich stosowania w gospodarce narodowej. Maksymalne dopuszczalne stężenie (MPC) - poniżej 0,1 mg / m³. Trwałość - 2 lata.
2. Wysokie zagrożenie (ΙB). Powstają na bazie bardzo toksycznej substancji - fentionu. Dlatego nie wolno im przetwarzać żywności ani upraw paszowych. MPC - 0,1-1 mg / m³. Trwałość - 6-24 miesiące.
3. Umiarkowanie niebezpieczne (ΙΙ). Należą do nich pyretryny, które są mniej toksyczne dla zwierząt stałocieplnych, oraz insektycydy fosforoorganiczne, które zabijają zwierzęta zmiennocieplne. MPC - 1-10 mg / m³. Trwałość - 6-12 miesięcy.
4. Niskie zagrożenie (ΙΙΙ). Obejmują awermektynę, której rozkład następuje w ciągu 5-7 dni. Jest to bardzo ważne przy przetwarzaniu owoców i jagód. MPC - od 10 mg / m³. Długowieczność do jednego miesiąca.

Ekstremalnie niebezpieczne leki są stosowane tylko w wyjątkowych przypadkach, a środki wysokiego ryzyka są stosowane pod nadzorem doświadczonych specjalistów.

Niektóre składniki tych substancji chemicznych mogą mieć działanie mutagenne na ludzkie komórki, tkanki i narządy. Inne wpływają na płodność mężczyzn i kobiet. Trujące związki powodują nieodwracalne szkody dla ludzi i środowiska. Badania epidemiologiczne wykazały, że na obszarach, na których występuje duże obciążenie środkami owadobójczymi (do 0,7 kg / ha), rodzą się dzieci z wrodzonymi wadami rozwojowymi.

Cechy stosowania środków owadobójczych - znaczenie ostrożności

Większość chemikaliów jest produkowana w postaci płynnych roztworów, proszków lub granulek. Produkowane są również spraye i kredki. Przed rozpoczęciem wytrawiania przeczytaj uważnie instrukcję. Producenci osobno tworzą preparaty do ogrodu, upraw wewnętrznych i ogrodów warzywnych.

Istnieją 4 metody stosowania pestycydów:

• rozpylający;
• fumigacja - instalacje parowe i gazowe;
• zapylanie;
• przynęta w postaci granulatu, proszku.

Ostatni rodzaj insektycydu jest wprowadzany do gleby podczas kopania lub pielenia. Płynne koncentraty są stopniowo rozcieńczane. Trzecia część jest oddzielana od wymaganej objętości cieczy. Wymagana ilość substancji chemicznej jest w niej rozpuszczana, mieszana, a następnie wprowadzana brakująca ilość wody. Zaleca się przetwarzanie bezpośrednio po przygotowaniu. Roztwór traci swoją skuteczność w ciągu 30-60 minut.

Domowe środki owadobójcze są używane ze szczególną ostrożnością, ponieważ mają bezpośredni kontakt z ludźmi. Może wchodzić w kontakt ze skórą lub drogami oddechowymi.

Odpowiednio przygotowana woda pomoże wzmocnić działanie środka owadobójczego. Wybierz płyn o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym (pH 5,5-7). W mieszaninach alkalicznych toksyczna substancja chemiczna traci swoje właściwości. Dlatego niektórzy ogrodnicy dodają trochę kwasu cytrynowego (5 g / 10 l) lub octu (9%, 5 ml / 10 l). Temperatura cieczy powinna wynosić od 10 do 16 ° C. W zimnej wodzie rozpuszczalność leku zmniejsza się o rząd wielkości.

Ta klasyfikacja środków owadobójczych pomoże ogrodnikowi znaleźć lekarstwo, które najlepiej pomoże mu poradzić sobie z hordą owadów..

Zwalczanie szkodników za pomocą środków owadobójczych - wideo