Cechy rozwoju ospy prawdziwej w pokonaniu owiec i kóz

Ospa owiec i kóz jest zakaźną chorobą zakaźną charakteryzującą się gorączką i grudkowo-krostkową wysypką na skórze i błonach śluzowych. Ospa owiec i kóz jest chorobą wysoce zaraźliwą i powoduje znaczne szkody gospodarcze. Dzięki szczepieniom profilaktycznym choroba u ludzi została wyeliminowana, a choroba utrzymuje się u owiec i kóz.

Etiologia choroby

Zakażenie ospą ospy u owiec i kóz jest wywoływane przez wirus zawierający DNA, który ma właściwości epiteliootropowe. Zwierzęta chore i wyleczone (nosiciele wirusa w okresie inkubacji) - główne źródło wirusa ospy.

Ospa owiec i kóz jest jedną z pierwszych na liście zakaźnych chorób zakaźnych zwierząt pod względem naturalnego ogniskowania Obszar występowania ospy owiec i kóz obejmuje kraje Azji, Afryki i Europy..

Tak zwany naturalny wirus ospy prawdziwej jest chorobotwórczy tylko dla określonego rodzaju zwierząt, których warunki, ich pełnoprawne żywienie, znacząco wpływają na przebieg choroby.

Owce infekują swojego specyficznego wirusa, a kozy są chorobotwórcze dla swojego gatunku.

Specyfika wirusa ospy prawdziwej jest uważana za cechę choroby. Ta funkcja pozwala ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby w obrębie jednego określonego gatunku zwierząt. Epizootia ospy u owiec i kóz może wystąpić niezależnie od pory roku. Najtrudniejsze są rasy owiec o cienkiej wełnie, ich młodego bydła.

Z wyjątkiem ras grubych Romanovskaya, są chorzy w łagodnej postaci, a choroba jest wykrywana w późniejszym terminie.

Warunki klimatyczne determinują przebieg choroby. W ciepłe dni choroba rozwija się łatwiej, niskie temperatury zaostrzają nasilenie choroby. Światło słoneczne przyczynia się do wczesnego ustąpienia procesu rumieniowo-krostkowego.

W przypadku wykrycia choroby należy poprawić warunki życia i dietę zwierząt gospodarskich..

Na ospę kóz najbardziej podatni są przedstawiciele ras mlecznych i ras drobnej wełny. Choroba dotyka dużą liczbę zwierząt gospodarskich w krótkim czasie. Ale zmiany chorobowe ospy prawdziwej można zatrzymać w granicach osobników z tego samego stada..

Naturalne skupienie staje się nieruchome..

Mechanizm rozwoju choroby

Wirus ospy jest przenoszony z chorego zwierzęcia na zdrowe poprzez wypływy z nosa i jamy ustnej, wydalane z kałem, śliną. Zawarte w produktach pielęgnacyjnych i oborniku. Wraz z regeneracją uszkodzonej skóry i błon śluzowych spadające skorupy ospy są trwałym patogennym źródłem patogenu.

Sposób przenoszenia ospy owiec i kóz - można prześledzić badając sposoby przenoszenia wirusa.

Klasyfikacja dróg przenoszenia wirusa:

• kontakt;
• przez przewód żołądkowo-jelitowy;
• samolotowy;
• łożysko;
• przenośne;

Sposób przenoszenia określi dalszy rozwój choroby.

Drogą przenoszenia zakażenia jest przenoszenie wirusa przez owady wysysające krew. W rzadkich przypadkach przenoszona siiara (z mlekiem) lub wewnątrzmaciczna (przez łożysko).

Ostatnie dwa rodzaje przenoszenia ospy owiec i kóz nie odgrywają dużej roli w rozprzestrzenianiu się choroby..

Szybka transmisja patogenu jest możliwa przy jednoczesnym utrzymaniu zakażonych i zdrowych zwierząt. Ten typ transmisji jest najbardziej powszechny. Zaraźliwość z nim wynosi 70-80% między innymi sposobami przenoszenia wirusa.

Wraz z przenoszeniem ospy owiec i kóz przez unoszące się w powietrzu kropelki (układ oddechowy), dochodzi do zjawiska septycznego, a choroba przechodzi w uogólnionej postaci.

Jeśli podejrzewasz chorobę, natychmiast wykonaj sekcję zdrowych i zakażonych zwierząt.

Objawy

Wirus ospy owiec i kóz powoduje powstawanie wykwitów ospy na skórze i błonach śluzowych. Proces ospy charakteryzuje się etapami rozwoju. Istnieją etapy:

• różyczka;
• grudki;
• pęcherzyki;
• krosty;
• Skorupa;

Podczas badania obrazu klinicznego należy zwrócić uwagę na utratę trzeciego i czwartego etapu.Charakterystyczną cechą manifestacji objawów u owiec i kóz z ospą jest przejście grudek bezpośrednio w strup (strup).

Zakażenie ospą u małych przeżuwaczy jest łagodne. Choroba dotyczy skóry wymienia, au młodych kóz - błony śluzowej nosa i jamy ustnej.

Rozróżnij formy choroby:

• nieudany
• drenaż
• krwotoczny.

W przypadku ospy prawdziwej wyniki badania klinicznego są wystarczające, biorąc pod uwagę sytuację zakaźną w regionie.

Diagnostyka różnicowa (porównawcza) zakłada wykluczenie świerzbu i strupów, wyprysku niezakaźnego u owiec. U kóz wyklucza się pryszczycę i ektymę pochodzenia zakaźnego.

Prawidłowo zdiagnozowana pozwoli ci podjąć odpowiednie kroki, aby powstrzymać ognisko infekcji.

Leczenie

Nie ma konkretnych metod terapii. Chore owce i kozy przeniesione do oddzielnych pokoi. Powinny być suche i ciepłe oraz karmione lekkim pożywnym pokarmem. Do wody pitnej dodaje się trochę jodku potasu. Aby uniknąć rozwoju mikroflory wtórnej, stosuje się leki przeciwbakteryjne. Przeniesienie choroby przyczynia się do uzyskania aktywnej odporności na całe życie.

Działania zapobiegawcze

Profilaktyka powinna obejmować organizowanie i wdrażanie rutynowych szczepień ochronnych owiec i kóz w celu wytworzenia biernej odporności swoistej.

Aby zapobiec ospie owiec i kóz, konieczne jest systematyczne przeprowadzanie środków weterynaryjnych i sanitarnych. W przypadku wykrycia ospy prawdziwej należy wprowadzić system kwarantanny dla nowych zwierząt.

Naruszenie systemu kwarantanny powoduje pojawienie się nowych naturalnych ognisk infekcji wirusowej.

Miejsca, w których trzymane są chore zwierzęta są regularnie dezynfekowane roztworem wybielacza zawierającym co najmniej 5% aktywnego chloru lub zasady sodu. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia ospą, materiał patologiczny (tusze małych przeżuwaczy) jest neutralizowany przez spalanie.

Użycie wełny, skóry w przypadku śmierci owiec i kóz do celów przemysłowych jest zabronione!

Mleko po pasteryzacji jest używane bez ograniczeń.

Błyskawiczne rozprzestrzenianie się ospy u owiec i kóz jest ułatwione dzięki dokładności trzymania i zaburzeniom w diecie. Terminowe wdrożenie środków kwarantanny umożliwia jak najszybsze uzdrowienie stada z epizootii ospy prawdziwej.

Filmy dotyczące rozprzestrzeniania się i zapobiegania ospie owiec