Sadzenie, pielęgnacja i rozmnażanie bluszczu ogrodowego

Dla mieszkańców środkowej strefy chederu bezpretensjonalny wiecznie zielony bluszcz jest bardziej znany jako popularna ampeliczna roślina do domu. Ale w południowych regionach kraju jest to bluszcz ogrodowy.

Ogromne zarośla tej kultury można znaleźć na Krymie i na Kaukazie. Dorastając, bluszcz wspina się po niedostępnych opowieściach, po ścianach domów, pokrywa zbocza gęstym dywanem, jego pędy zwisają z drzew. Rośliny należące do wieloletnich, wiecznie zielonych winorośli nie są kapryśne, nie wymagają warunków wzrostu i pielęgnacji. Rosną szybko i chętnie zachwycają ozdobnymi liśćmi o różnych kształtach i kolorach..

Nic dziwnego, że roślina została zauważona przez ogrodników przez bardzo długi czas. W Europie do dekoracji używa się wiecznie zielonego bluszczu ogrodowego, który pozostaje atrakcyjny przez cały rok żywopłoty, kształtowanie krajobrazu budynków miejskich i wiejskich, parków i altan.

Opis bluszczu ogrodowego i gatunków uprawnych

W naturze występuje pół tuzina gatunków bluszczu. Wszystkie z nich to wieloletnie krzewy pnące z długimi pędami przylegającymi do gleby, kamieni, innej roślinności i ścian za pomocą licznych przybyszowych korzeni uformowanych na dorosłej części łodygi.

Liście, w zależności od rodzaju bluszczu ogrodowego, mogą być podzielone, trój- lub pięciopalczaste lub w całości. Blaszki liściowe większości bluszczu ogrodowego są gęste, skórzaste z gładką powierzchnią i promieniowo promieniującymi żyłkami. Oprócz roślin o monochromatycznych, zielonych liściach, nawet w naturze można zobaczyć różnorodne okazy..

Jeśli długie pędy osiągające 30 metrów długości i ozdobne liście bluszczu ogrodowego są natychmiast uderzające, wówczas kwitnienie przedstawicieli tego rodzaju czasami pozostaje niezauważone. Zebrane w kwiatostany główkowate lub baldaszkowate, zielonkawe kwiaty są bardzo małe i nie mają wartości dekoracyjnej.

Dużo ciekawiej wyglądają małe, zaokrąglone owoce o ciemnym, prawie czarnym kolorze, powstałe po zapyleniu..

W kulturze na terytorium Rosji uprawia się tylko kilka, najbardziej odpornych na zimno gatunków:

1. Bluszcz sadowniczy jest najpowszechniejszą rośliną i jest również używany jako roślina doniczkowa. Gatunek ten wyróżnia powolne tempo wzrostu, stosunkowo średnie trój- lub pięciopalczaste blaszki liściowe oraz bogactwo odmian.
2. W ogrodach rośnie również kolchida lub bluszcz kaukaski. Silna, szybko rosnąca liana o pędach do 30 metrów długości i liściach osiągających czasami 20 cm średnicy występuje naturalnie u podnóża Kaukazu, a także w wielu regionach Azji. Kształt zielonych lub pstrych liści zmienia się w miarę wzrostu.
3. Bluszcz krymski to kolejny rosyjski gatunek, który zewnętrznie przypomina maltańską odmianę uprawianą w Europie. Rośliny kochające ciepło, wchodząc w sprzyjające warunki, stają się potężne. Ich pnie u podstawy są zdrewniałe, czasami rosną razem z drzewami, na które chętnie wspina się ten bluszcz ogrodowy.

Sadzenie i pielęgnacja bluszczu ogrodowego

Bluszcz uważany jest za roślinę odporną na cień, która łatwo przystosowuje się do życia jako roślina okrywowa. Osadzając się pod koronami dużych drzew w południowych regionach dobrze zimuje. Ale im dalej na północ, tym większe ryzyko zamarznięcia, nie tylko z powodu niskich temperatur, ale także z powodu dużej wilgotności, niewystarczającego schronienia.

Aby chronić roślinę i ułatwić pielęgnację bluszczu ogrodowego, sadzenie odbywa się na podwyższonych miejscach, chronionych przed wiatrem. Przez pierwsze kilka lat kultura nie rośnie zbyt szybko, więc młody bluszcz sadzi się wiosną, aby sadzonki lepiej dojrzewały w ciepłym sezonie i zimie. Do rozmnażania bluszczu wybierz zdrowe pędy nie starsze niż 2-3 lata. W takim przypadku dobrze się zakorzenią, nie będą musieli odnieść poważnych obrażeń po przeniesieniu do nowego miejsca..

Bluszcz przyjazny dla ogrodu nie jest zbyt kapryśny i elastyczny. Aby stało się to szybciej, do sadzenia przygotowuje się pochłaniające wilgoć, oddychające podłoże o wysokiej zawartości substancji organicznych. Główna część korzeni bluszczu znajduje się na głębokości 20 cm, więc dół do sadzenia jest przygotowany nieco głębiej. Na dole należy zapewnić warstwę drenażową..

Po posadzeniu bluszczu ogrodowego pielęgnacja polega na podlewaniu, karmieniu i prostej uprawie. Bardzo ostrożne spulchnianie pomoże zwiększyć przepuszczalność gleby dla powietrza i wilgoci, a ściółkowanie może oszczędzić wilgoć i chronić rośliny przed pierwszymi przymrozkami zimą..

Gleba jest poluzowana, aby uniknąć tworzenia się gęstej skorupy po deszczu, starając się nie uszkodzić pędów i ich przybyszowych korzeni, które powstają bliżej węzłów i szybko wnikają w podłoże w miarę wzrostu..

Ściółkowanie próchnicą z liści, torf, lub inna porowata materia organiczna zapobiega wysychaniu gleby, aw latach mokrych i gniciu. Ściółka wylewa się stopniowo, cienką warstwą w kilku etapach, aby nie wpływać na liście znajdujące się blisko ziemi. Jesienią warstwa jest zwiększana, aby przeprowadzić pełną izolację i schronienie roślin wraz z nadejściem zimnej pogody.

Im dalej na północ, tym większe prawdopodobieństwo przemarznięcia roślin używanych do ogrodnictwa wertykalnego. Dotyczy to w pełni bluszczu na żywopłoty, łuki i ściany domów. Okazy okrywowe, zwłaszcza te dodatkowo pokryte śniegiem, zimują lepiej.

Po stopieniu się śniegu na wiosnę nie należy spieszyć się z przycinaniem pędów dotkniętych mrozem lub z innych powodów. Lepiej jest je usuwać wczesnym latem, kiedy kończy się aktywny ruch soków. Plasterki na dużych łodygach są traktowane boiskiem ogrodowym.

Podlewaj bluszcz ogrodowy regularnie przez cały sezon, ale z umiarem, obserwując wilgotność gleby pod roślinami..

Reprodukcja wiecznie zielonego bluszczu

Większość gatunków ogrodniczych tworzy korzenie przybyszowe lub powietrzne. Ułatwia to ukorzenienie sadzonek ścinanych wiosną i latem..

Do rozmnażania bluszczu odpowiednie są pędy częściowo zdrewniałe z widocznymi podstawami lub już rzeczywistymi korzeniami przybyszowymi. Jeśli odetniesz bardzo młody, zielony wzrost, proces ukorzeniania trwa znacznie dłużej. A w niesprzyjających warunkach, na przykład w chłodzie, łodyga może całkowicie zgnić.

Do rozmnażania wiecznie zielonego bluszczu lepiej jest użyć sadzonek wierzchołkowych, ale jeśli nie jest to możliwe lub potrzebujesz dużej ilości młodych roślin, pęd jest cięty na 10 cm kawałki, z co najmniej jednym zdrowym węzłem.

Sadzonki można ukorzenić w zewnętrznej szklarni, sadząc kilka kawałków w luźnej lekkiej glebie lub w zwykłej wodzie. Gdy na łodygach pojawi się wystarczająca liczba korzeni, rośliny są przenoszone do przyszłej rezydencji. Biorąc pod uwagę wzrost krzewów okrywowych i specyfikę pielęgnacji bluszczu ogrodowego, sadzenie odbywa się w odległości co najmniej pół metra od siebie.

Dekorujemy ściany domu bluszczem - wideo