Zdjęcie i opis popularnych odmian spirei

Spireas

To liściaste krzewy ozdobne, uprawiane i rosnące dziko w prawie wszystkich regionach półkuli północnej. Dzięki staraniom hodowców gama gatunków naturalnych znacznie się poszerzyła, a dziś ogrodnicy mogą wybierać spośród prawie stu niesamowicie pięknych i odmiennych gatunków..

Możesz znaleźć krzew do swoich upodobań, studiując zdjęcia i opisy popularnych odmian spirei, w tym roślin:

• z różnymi kolorami kwiatostanów i liści;
• dość duże i karłowate rozmiary koron;
• kwitnienie wiosną i latem.

Przy całej różnorodności świata duchów wszystkie rodzaje krzewów są bezpretensjonalne, aw trzecim roku są gotowe zadowolić ogrodników pierwszymi kwiatostanami.

Spirea Golden Princess (Spiraea japonica Golden Princess)

Złota Księżniczka to spirea z szeroką zaokrągloną koroną, o wysokości zaledwie 0,6 metra i dwukrotnie większej średnicy. Charakterystyczną cechą tego kwitnącego od połowy lata do jesieni krzewu jest ozdobne ulistnienie, które w zależności od pory roku zmienia kolor z żółtozielonego na ciemnożółty, a nawet pomarańczowy..

Gęsto pokrywające wyprostowane pędy, podłużne liście nie przekraczają 7 cm długości i są ząbkowane wzdłuż krawędzi. Na tak jasnym tle świetnie prezentują się corymbose różowe lub czerwonawe kwiatostany spirei Golden Princess o średnicy około 5 cm. Krzew dobrze znosi zimę środkowego pasa, nie wymaga żmudnej pielęgnacji i specjalnych mieszanek glebowych, ale najlepiej kwitnie przy dobrym oświetleniu.

Spirea Gold Flame (Spiraea japonica Goldflame)

Spiraea Gold Flame, która obficie kwitnie latem, nie jest tak zaskakująca bogatą różową wiechą lub kwiatostanami tarczycy, jak niezwykle jasnymi postrzępionymi liśćmi, które, gdy się pojawiają, mają purpurowy odcień, a następnie stają się jasnożółte, a jesienią zamienia się w prawdziwy pomarańczowo-żółty płomień z karminowymi błyskami. Dzięki tej funkcji odmiana otrzymała swoją nazwę..

Krzew o wysokości około 0,6-0,8 mw strefie środkowej kwitnie w drugiej dekadzie czerwca, a ostatnie kwiaty więdną dopiero w połowie sierpnia. Kultura rośnie raczej wolno, dając tylko 10 cm wzrostu rocznie. W nasadzeniach ogrodowych Spirea Gold Flame może służyć do dekoracji ogrodu kwiatowego i jako podstawa do niskiego żywopłot. Krzew nie sprawia kłopotów, jeśli jest sadzony na luźnej glebie, otrzymuje regularne podlewanie i ma wystarczającą ilość światła słonecznego, bez którego żółte liście przygasają lub stają się zielone.

Spirea Macrophylla (Spiraea japonica Macrophylla)

Macrophila, należąca do grupy krzewów kwitnących latem, jest cenna nie dla różowych kwiatostanów, ale dla urozmaiconego ulistnienia, którego kolor na wierzchołkach pędów staje się bardziej nasycony i tworzy główny efekt dekoracyjny. Pomarszczone liście tego gatunku, które są niezwykle duże jak na spireę, są wycinane wzdłuż krawędzi i osiągają 20 cm długości i 10 cm szerokości. Wiosną mają kolor purpurowy lub fioletowo-czerwony, w którym zielone odcienie dominują już w szczycie lata, a jesienią liście stają się złotożółte.

Ze względu na wysokie tempo wzrostu właściwe dla Macrophil spiraea, oraz majowe przycinanie rośliny na wysokość 10–30 cm od poziomu gruntu ogrodnicy uzyskują stale jasny, jak na zdjęciu spirei, kolor wierzchołkowych liści na nowo pojawiających się pędach. Roślina toleruje umiarkowane mrozy bez strat i nie wymaga dodatkowego schronienia na zimę. Przy dekoracji ogrodu niezbędna jest tego typu spirea kwietniki, składa się z wieloletnich roślin kwiatowych, jako obramowanie ścieżek ogrodowych i dekoracja słonecznej strony budynków.

Spirea Jenpei / Shirobana (Spiraea japonica Genpei / Shirobana)

Wyjątkowość Shiroban spirea, lub jak nazywa się tę spektakularną odmianę Jenpey, polega na natychmiastowej obecności kwiatów o różnych kolorach na kwiatostanie corymbose. Przy masowym kwitnieniu krzew jest usiany tysiącami małych kwiatów we wszystkich odcieniach, od śnieżnobiałego do jasnoróżowego, jak na zdjęciu spirei tej odmiany. Sam krzew o gęstej, prawie kulistej koronie jest niewymiarowy i nie przekracza 0,8 metra wysokości. Aby zachować kształt korony, wiosną krzew przycina się na wysokości 10-15 cm od ziemi.

Pędy, podobnie jak wielu przedstawicieli japońskiego gatunku spirea, są wyprostowane lub lekko nachylone, pokryte czerwono-brązową cienką korą. Gęsto porozrzucane liście Shiroban spirea są ciemnozielone, wąsko-lancetowate, a zdobiące krzewy kwiatostany o średnicy do 7 cm pojawiają się na początku lipca, a kwitnienie ustaje dopiero w sierpniu. Dzięki dużej dekoracyjności odmiany dobrze znosi uprawę w trudnych warunkach miejskich, ale lepiej czuje się na terenach o luźnej lekkiej glebie i obfitym nasłonecznieniu.

Spirea Crispa (Spiraea japonica Crispa)

Wdzięczna spirea Crispus to krzew o kulistej koronie utworzonej z wyprostowanych lub lekko opadających pędów. Wysokość bezpretensjonalnej rośliny nadającej się do stosowania przy krawężnikach lub rosnących w pojemnikach wynosi około 0,6 metra. Liczne pędy pokrywają podłużne liście, silnie wycięte wzdłuż krawędzi, które po pojawieniu się mają czerwonawy kolor, latem przebarwiają się przeważnie zielenią, a do października przybierają barwę pomarańczową, brązową lub fioletową..

Kwiaty tej odmiany, jak na zdjęciu spirei, są proste, różowe lub fioletowe i są zebrane w małe kwiatostany o średnicy do 6 cm. Każda gleba jest odpowiednia dla spirei Crisp, najważniejsze jest to, że jest dobrze napowietrzona i nie jest przesycona wilgocią. Jeśli w szczególnie mroźne zimy cierpi część pędów. Po przycięciu krzew można łatwo przywrócić, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że tempo wzrostu tej odmiany jest niskie..

Spirea Gold Mound (Spiraea japonica Goldmound)

Krzak zpiraea Goldmund do pół metra wysokości i około 60 cm szerokości w kształcie przypomina kulę lekko ściśniętą od góry. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest żółty letni kolor liści, który wiosną ma czerwonawy odcień..

Gęsta korona spirei Goldmound z obfitością średniej wielkości liści od czerwca do sierpnia ozdobiona jest delikatnymi różowymi kwiatami, połączonymi w nieliczne kwiatostany corymbose lub baldaszkowate. Podobnie jak inne gatunki spokrewnione, ta spirea wymaga co kilka lat przycinania starych i suchych pędów. Reszta krzewu jest bezpretensjonalna i dość szybko rośnie.

Karzeł Spirea (Spiraea x pumilionum Zabel)

Spirea hybrydowa karłowata, osiągająca zaledwie 30 cm wysokości, została uzyskana przez skrzyżowanie spirei pełzającej i Hacketa. Jest to roślina okrywowa, pełzająca o eliptycznych, spiczastych liściach, o długości od 1 do 3 cm. W porównaniu z innymi pokrewnymi gatunkami i odmianami spirea karłowata jest rzadko spotykana w kulturze spirei, chociaż roślina jest bezpretensjonalna i bardzo atrakcyjna.

Białe kwiaty, porośnięte krzewami od czerwca do września, zbierane są w 5-centymetrowe kwiatostany corymbose. Zimą część pędów może zamarznąć, ale szybko zastępują je nowe gałęzie i już w tym roku pokryte są kwiatami.

Spirea biała (Spiraea alba)

W naturze biała spirea, pokazana na zdjęciu na początku kwitnienia, jest powszechna na kontynencie północnoamerykańskim oraz w wielu europejskich i syberyjskich regionach Rosji. Od 1759 roku znany jest jako roślina uprawna krzew osiągający do 1,6 metra wysokości. W przeciwieństwie do odmian spirei, których zdjęcia i opisy zostały podane powyżej, korona tej rośliny nie jest okrągła, ale wydłużona, składa się z żebrowanych wyprostowanych pędów pokrytych czerwono-brązową korą dojrzewającą.

Spiczaste, ząbkowane liście osiągają 7 cm długości, ale szerokość nie przekracza 2 cm.W białej spirei, jak na zdjęciu, wiechowate lub racemozowe kwiatostany o długości od 6 do 15 cm, łączące wiele prostych białych kwiatów. Ten spektakularny krzew można rozmnażać przez nasiona, ale najlepszy efekt dają sadzonki..

Spiraea salicifolia Rosea (Spiraea salicifolia Rosea)

Spiraea pink lub Rosea to bezpretensjonalny krzew, który obficie kwitnie od połowy lata do jesieni. Dorosła roślina osiąga wysokość półtora metra i tworzy skierowaną pionowo zaokrągloną koronę o średnicy do 1,3-1,5 metra. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest wysoka zimotrwalosc i 20-centymetrowy roczny wzrost silnych, wyprostowanych pędów, pokrytych czerwono-brązową korą. Spirea pink ma wydłużone, do 10 cm długości zielone liście i małe różowe kwiaty zebrane w gęste kwiatostany wiechowate.

Kalinolistny spirea (Physocarpus opulifolius)

Występujący na środkowym pasie nie tylko w europejskiej części Rosji, ale także w Ameryce Północnej, a także na Syberii, pęcherzyk o liściach winorośli jest często znany ogrodnikom jako spirea liściasta. Rzeczywiście, rośliny należą do tej samej rodziny i mają nieco podobny wygląd, ale niewłaściwe jest nazywanie tej rośliny spireą.

Kulista korona krzewu o wysokości do 3 metrów utworzona jest z opadających gałęzi. Liście są trójpłatkowe, faliste z mocno wyciętymi krawędziami w kształcie, bardzo przypominające liście kaliny, od której pochodzi nazwa tego gatunku. Kolor liści może być ciemnozielony, brązowy lub bordowy. Od połowy czerwca do końca lipca korona pęcherza pokryta jest zaokrąglonymi kwiatostanami corymbose, składającymi się z wielu małych białych lub różowawych kwiatów.

Jarzębina spirea (Sorbaria sorbifolia)

Inną rośliną ozdobną nazywaną jarzębiną jarzębinową jest jarzębina, rdzenny mieszkaniec Syberii i Dalekiego Wschodu, uprawiana dziś od północnej granicy strefy leśnej Rosji po stepy. Zamieszanie w klasyfikacji spowodowane jest zewnętrznym podobieństwem kwicza polnego i niektórych gatunków spirei, a także ich wspólną przynależnością do rodziny Rosaceae. Mimo to kwiczoł należy do innego rodzaju niż spirea, co nie czyni go mniej atrakcyjną i interesującą rośliną, osiągającą wysokość 3 metrów w ciągu 4 lat.

W dużym, do 20-letnim krzewie, gałęzie o brązowo-szarej korze są wyprostowane, tworząc gęstą kulistą koronę. Liście są bardzo podobne do liści jarzębiny, ale bardziej spiczaste. Młode liście, które jako jedne z pierwszych pojawiają się w ogrodzie, często mają purpurowy kolor. W lipcu białe pachnące kwiaty zebrane w piramidalne kwiatostany wiechowate o długości do 20-25 cm, otwierają się obficie.

Film o Złotym Kopcu Spiraeus