Przesadzanie kwiatów wieloletnich na rabatach kwiatowych na prywatnych działkach

Wieloletnie rośliny ozdobne są słusznie kochane przez wielu właścicieli ogrodów przydomowych i są przez nich aktywnie wykorzystywane w kształtowaniu krajobrazu. Ponieważ uprawy te nie wymagają corocznego siewu, należy wyhodować sadzonki i przenieść je na stałe, kwitnące i ozdobne byliny liściaste znacznie oszczędzają czas i wysiłek hodowcy.

Wszystkie dzielą się na dwie duże grupy:

• zimujących, czyli tych, którzy nie boją się zimowego mrozu i przeżyją je w swoim kwietniku lub alpejskim wzgórzu;
• nie hibernujące, wymagające corocznego kopania i przechowywania w specjalnych warunkach do następnego sezonu wegetacyjnego.

Druga grupa obejmuje dalie., mieczyki, jak również inne gatunki, z których większość jest bulwiasta. Te kultury potrzebują osobistego podejścia. Ale co z tymi, które nie potrzebują corocznego wydobywania z ziemi i dobrze rosną w jednym miejscu przez kilka lat?

Żadnej zielonej rośliny nie można w ogóle zignorować. Nawet najbardziej bezpretensjonalne byliny nie są wyjątkiem. Początkowo rośliny cieszą się dobrym wzrostem i doskonałą dekoracyjnością. Ale po chwili kwiaciarnia zauważa, że:

• byliny kwitną mniej;
• kiedy bujne zasłony na środku przerzedzają się;
• rośliny stopniowo przejmują sąsiednie tereny.

W tym przypadku wieloletnia kultura wymaga przeszczepu i odmłodzenia. Jak, kiedy iz jaką częstotliwością lepiej przeprowadzić tę procedurę?

Częstotliwość przesadzania wieloletnich roślin ozdobnych

Każda roślina wieloletnia ma swój własny czas, kiedy przychodzi czas na opuszczenie domu..

Najkrótsza przerwa między przeszczepami w pierzastych goździkach, coreopsisie, złocieniu, niektórych odmianach fiołków wieloletnich i wiesiołka (wiesiołek długoterminowe sadzenie i pielęgnacja ze zdjęciem). To samo dotyczy tymianku i oregano, które często sadzi się na rabatach kwiatowych i w mixborders. Już po 2-3 latach rośliny te należy sadzić. Przyczyną szybkiej utraty dekoracyjności jest to, że wraz ze starzeniem się korzenie roślin zaczynają unosić się nad poziomem gruntu, na środku zasłony tworzy się łysa plama z wysuszonych korzeni i łodyg z zeszłego roku. Efekt ten prowadzi do pogorszenia odżywiania żywych części byliny, jej rozwój następuje tylko na obrzeżach i stopniowo zanika. Dlatego zasłony dla dorosłych są okresowo wykopywane, starannie dzielone, a powstałe części są sadzone, posypane żyzną glebą na wierzchu.

Uwielbiany przez wielu za luksusowy zapach i wdzięczne kwiaty białe lilie, inne ozdobne odmiany liliowatych, a także irysy z powierzchownym systemem korzeni są przeszczepiane przez rok lub dwa rzadziej.

Jeśli nie zostanie to zrobione, po 4-5 latach łuskowate cebulki lilii i kłącza irysów są tak głęboko w glebie, że pędy, które się na nich tworzą, okazują się słabe i nie chcą kwitnąć.

Do 6-7 lat, żywiciele, piwonie zielne, floks wieloletni, astilbe i delphiniums, bezpretensjonalne, jasne liliowce i inne uprawy, w których po wykopaniu znajdują się potężne kłącza, które przez wiele lat dostarczały roślinom wszystkiego, co niezbędne do wzrostu i kwitnienia. Podczas przesadzania dużego okazu można i należy go zdemontować, aby uzyskać młody materiał do sadzenia.

Kiedy lepiej przeszczepić byliny?

Przeszczepianie i rozmnażanie przez podzielenie kłączy przeprowadza się wiosną lub jesienią:

• W pierwszym przypadku rośliny najlepiej tolerują zabieg prowadzony od drugiej połowy kwietnia do pierwszych dni maja..
• Po raz drugi istnieje możliwość przeniesienia bylin w nowe miejsce od sierpnia do września.

Wybór tej lub innej opcji zależy od posadzonej kultury. Rośliny kwitnące w drugiej połowie lata najlepiej przesadzać wraz z nadejściem ciepła i odwrotnie, gdy na wiosnę pojawiają się pąki, przeszczep odkłada się na jesień.

Wielu hodowców kwiatów woli poświęcić koniec lata i początek jesieni pielęgnacji bylin z najprostszego i najbardziej zrozumiałego powodu. W tym okresie mają więcej wolnego czasu na tak przyjemną, ale dość uciążliwą pracę..

Jednak doświadczeni kwiaciarnie wiążą poważne ryzyko z jesiennym przeszczepem. Jeśli się trochę spóźnisz, byliny, które nie zostały ponownie ukorzenione przed zimnem, mogą ucierpieć lub nawet umrzeć zimą. Dlatego procedura jest zawsze zgodna z długoterminową prognozą pogody, biorąc pod uwagę mrozoodporność upraw i klimatyczną charakterystykę regionu. Lepiej jest, jeśli podczas przeszczepu będzie sucha pogoda z temperaturą powietrza co najmniej 12-15 stopni.

Cechy przesadzania roślin z innym systemem kory

Rośliny wieloletnie z płytkim systemem korzeniowym lub włóknistymi korzeniami, które nie wchodzą głęboko pod ziemię, są łatwe do wykopania i przeszczepu. Nawet utrata jakiejś części w tym przypadku nie zaszkodzi, ponieważ w ten sposób odbywa się rozmnażanie kultury. Powyższe w pełni dotyczy fiołków, złocienia i jaworu, rudbekii i jeżówki, wielu gatunków roślin ozdobnych i korzennych należących do rodziny lucyferowatych, np. Monarda, oregano, lofant, melisa lekarska i Mennica.

Najlepiej przesadzić takie rośliny jesienią, kiedy są dobrze widoczne, a wysuszoną część nadziemną można bez żalu odciąć, usunąć uszkodzone lub zgniłe kłącza. Duże kępy są podzielone tak, aby powstałe części po posadzeniu zakorzeniły się i dały nowe pędy.

Zrób to samo z irysami, piwoniami, konwaliami i badanem. Korzenie tych roślin różnią się na zewnątrz wyglądem, ale w obecności potencjalnych punktów wzrostu delenki wkrótce same wykiełkują..

Najtrudniejsze jest przeszczepianie roślin wieloletnich z systemem korzeni palowych. Przykładem są maki i dicentry perskie, łubin, ostróżka i orlik, które są niezwykle bolesne w uszkodzeniu korzeni, ale nie rosną tak bardzo, jak ich odpowiedniki z włóknistymi kłączami. Dlatego lepiej nie przeszkadzać takim uprawom bez potrzeby, a jedynie ostrożnie oddzielić rośliny potomne utworzone u podstawy wylotu.

Film o przesadzaniu kwiatów wieloletnich