Rose canina (dzikiej róży, dzikiej róży, dzikiej róży, psiej róży, hondsroos, hunds-rose, r. Belgradensis pancic synonim, r. Canina l., r. Leucantha loiseleur, r. Pseudoscabrata bllocki ex r.keller, r. Sarmentacea woods synonim, r. Sphaerica grenier synon

wykryto do 1557 g.

Gatunki

Opis:

Nazwa „dzika róża” pojawiła się w kontekście porównania wartości tego krzewu z różami ogrodowymi. Według drugiej wersji - Howard (1987), owoce róży były używane w XVIII i XIX wieku do leczenia ukąszeń psów, stąd nazwa.
Dzika róża to krzew liściasty, osiągający wysokość od 1,5 do 2,5 m.
Pędy są grube, łukowate, rzadko prawie proste. Kora jest zielona, czerwieniejąca od słonecznej strony.
Kolce są rzadkie, sierpowate, z bardzo krótką podstawą, bocznie ściśnięte, prawie proste na głównych pędach, obfite na pędach kwiatowych, zawsze haczykowato wygięte.
Środkowe liście pędów kwiatowych mają 7-9 cm długości, nagie, tylko wzdłuż głównej żyły pokryte są krótkimi włoskami, imparipinnate, z siedmioma, rzadziej pięcioma lub dziewięcioma prostymi ostro ząbkowanymi wzdłuż krawędzi (często zęby kończą się na gruczoł), liście jajowato-eliptyczne, krótko spiczaste na wierzchołku, o długości 2-2,5 cm i szerokości 1-1,5 cm. U nasady liścia wzdłuż krawędzi wąski guzek gruczołowo-rzęskowy z ostrymi uszami.
Kwiaty - bezwonne, pojedyncze lub zebrane 3-5 w wierzchołkowe kwiatostany corymbose, od białego do jasnoróżowego, osiągające średnicę 5-8 cm. Płatki okryte krótkimi włoskami poniżej, w większości przypadków nagie od góry do 20-25 mm długa, szeroko lancetowata, z obfitymi, pierzastymi wyrostkami, po kwitnieniu wygina się do tyłu i spada na długo przed dojrzewaniem owoców. Płatki są krótsze niż działki; krążek jest szeroki, do średnicy 4-5 mm, płaski lub stożkowaty, z gardłem o średnicy 1-1,6 mm; kolumny są długie, pokryte białymi włoskami; głowa piętno jest kuliste, stożkowate, rzadziej prawie kuliste. Szypułki długości 12-18 mm, częściej równe wielkości dojrzałego owocu, rzadziej krótsze lub dłuższe od niego, zwykle pozbawione włosków i gruczołów. Kwitnie maj-czerwiec (lipiec).
Owoce gładkie i błyszczące, pomarańczowo-czerwone, dojrzałe o długości 15-26 mm, szeroko owalne, rzadko prawie kuliste, pozbawione gruczołów, wewnątrz znajdują się pestki - dużo orzechów włoskich. Owoce dojrzewają w sierpniu. wikipedia.org

Wysoki, rzadki, rozgałęziony krzew o łukowatych gałęziach - ich kora jest zielona lub czerwono-brązowa, zwykle bez niebieskawego nalotu - ciernie są często rzadkie lub rozproszone, często parami lub zawijane na głównych pędach, u nasady są bardzo szerokie bocznie ściśnięte, sierpowate (bardzo rzadko prawie proste) - na pędach żyznych są mniejsze, zwykle mniej lub bardziej obfite; liście są nagie lub wzdłuż łodygi z nielicznymi włoskami na górze, zielone lub jaskrawe; przylistki wąskie, tylko na liście wierzchołkowe lekko poszerzone, z uszami odchylonymi ku górze, gruczołowo-rzęskowe - listki o różnych kształtach, zwykle eliptyczne, dł. 1,5 - 6 cm, spiczaste, ostro ząbkowane, z zębami wygiętymi ku górze, drobno spiczaste, proste lub nośne 1 - 2 zęby wtórne każdy, zakończony kawałkiem żelaza, gładkim lub czasami od dołu wzdłuż żył z rzadkimi gruczołami. Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w 3 - 5 (20) kwiatostanów corymbose, na mniej długich, nagich lub lekko owłosionych szypułkach, równej długości hipantium lub dwukrotnie dłuższej, zwykle równej długości owocu, 0,5 - 2,5 cm długości gładkie lub sporadycznie zaopatrzone w gruczoły łodygowe nieliczne - działki średniej wielkości, z bocznymi piórami i wyrostkiem na końcu, zagięte po kwitnieniu i przeważnie opadające na długo przed dojrzewaniem, dobrze oddzielone od krążka - korona 2 - 8 cm średnica - płatki zwykle jasnoróżowe lub białe, czasem raczej jaskraworóżowe - krążek jest płaski lub wypukły, czasem wyraźnie stożkowaty - gardziel podbrzusza nie jest szersza niż jedna czwarta średnicy krążka - kolumny są długie, słabo owłosione lub nagie, pofałdowane pędzelkiem - główka kolumny jest często stożkowa - owoce zaokrąglone lub wydłużone, owalne, gładkie, jaskrawo lub jasnoczerwone.
Kwitnienie V - VII.
Yuzepchuk S.V. Rose (Dzika róża) - Rosa L. // Flora ZSRR. - M. - Leningrad: Wydawnictwo Akademii Nauk ZSRR, 1941, T. 10. - P. 502 - 503.