Rose alberic barbier

Barbier Francja, 1900

Hybrid Wichurana

Opis:

Alberic Barbier jest popularnym starym wędrowcem, rozpowszechnionym w ciepłym klimacie, ale nie mrozoodpornym w zimnych regionach. Kwiaty kwitną z jasnych pąków moreli, ale najpierw blakną do kremu, a następnie do bieli. Różnią się kształtem - czasami półpełne, ze złotymi pręcikami w środku, a czasem bardziej podwójnymi, z masą płatków, przypominającą herbaciane róże. Ogólny efekt jest lepszy na odległość - ten wędrowiec ozdobi małe drzewo, pergolę, łuk lub ścianę. Kwiaty pojawiają się pojedynczo lub w małych skupiskach, ale w dużych ilościach, a pod koniec roku może pojawić się 1-2 więcej kwiatów. Liście małe, ciemne, błyszczące, prawie wiecznie zielone, młode pędy szkarłatne. Wszystko to pięknie podkreśla kwiaty. Krzew jest odporny na choroby, energiczny, przetrwa w najbardziej nieodpowiednich warunkach. (ARE)

Róża ta pozostaje hitem od czasu jej powstania ponad 100 lat temu. Wydłużone, bladożółte pąki otwierają się na pachnące jabłkiem kremowobiałe kwiaty o średnicy 8 cm, ocienione ciemnozielonymi, błyszczącymi liśćmi. Po pierwszym, niezwykle obfitym kwitnieniu przez pozostałą część sezonu pojawiają się pojedyncze kwiaty. Zapewnia półcień. Przycinanie późnym latem. Przez pierwsze dwa lata przycinaj pędy boczne do 8 cm, a następnie corocznie usuwaj jedną trzecią najstarszych pędów nasadowych. (DK)

Kolor jest bardzo piękny, kremowy, efekt ten daje połączenie żółtawo-białych i jasnożółtych tonów. W deszczową pogodę płatki są uszkodzone. Kwiaty osiągają 8 cm średnicy. Na początku sezonu róża pokryta jest wieloma kwiatostanami racemicznymi. Jeśli usuniesz wyblakłe kwiaty, później na krzaku pojawi się jeszcze kilka kwiatów. Ta silna róża pnąca osiąga 7,5 m wysokości i 4,5 m szerokości. Odmiana nie rośnie na małym obszarze. W przypadku tej róży musisz wybrać jasne miejsce, przez jakiś czas powinno padać na nią bezpośrednie światło słoneczne. W regionach o zimnym klimacie potrzebuje schronienia i ochrony przed wiosennymi wiatrami. (Rhar)

Zaokrąglone pąki otwierają się w piękne, podwójnie kremowe białe róże z cytrynowym odcieniem, które podkreślają ciemnozielone, błyszczące liście. Najlepsza róża w swojej klasie. Silny krzew, rzadkie ciernie. Osiąga 6 m. Kwiaty boją się deszczu i wiatru. (PFR)

Jedna z najpopularniejszych antycznych róż kręconych. Kwiaty są gęsto pełne, kremowe z żółtawym odcieniem. Kwiaty otwarte prawie płaskie, o zwartej masie płatków, pachnące, o lekkim, świeżym aromacie. Wada: płatki zwiędłych kwiatów nie kruszą się, ale pozostają na roślinie i brązowieją, zwłaszcza podczas deszczowej pogody. Łodygi są cienkie i elastyczne, dlatego najlepiej związać je na odpowiedniej wysokości, skąd zwisają w kwitnącej kaskadzie. Kwitnie czerwiec-lipiec. Ta róża ma piękne cienkie, jasnozielone liście, które z wiekiem stają się ciemnozielone. Cierpi na czarną plamę. (VER)

Świetna stara odmiana. Pędy są giętkie, z ciemnozielonymi liśćmi i rzadkimi kolcami. Kwiaty są duże, pełne lub półpełne, kremowobiałe. Średni aromat. Kwitnie raz latem. Oddzielne kwiaty pojawiają się później. Zapewnia półcień, słabą glebę. (IER)

Klasyczne kępy żółtych pąków Alberic Barbier kwitną w kremowo-białe kwiaty z żółtym odcieniem. Kwiaty półpełne lub pełne, do 6-8 cm średnicy, o delikatnym owocowym aromacie. Kwitnie obficie wczesnym latem, czasami pojawia się kilka kwiatów jesienią. Liście są błyszczące, ciemne i prawie wiecznie zielone na fioletowych pędach. Ta łatwa w uprawie róża pnąca potrzebuje dużo miejsca. pędy osiągają 6-7 m długości w sezonie. Pędy wiązane poziomo często tworzą boczne rzęsy, które pięknie opadają. Róża może być również używana jako roślina okrywowa. Wytrzymuje półcień i ciepło. (https://herbs2000.com)

ODMIANA CIENIA.