Cechy sadzenia wagi na otwartym polu i pielęgnacji kwiatów

Weigela to wieloletni krzew liściasty należący do rodziny wiciokrzewów. Nazwę tej rośliny nadano na cześć niemieckiego botanika Christiana Ehrenfrieda von Weigela.

W naturze Weigelu można zobaczyć w Azji Południowo-Wschodniej, na wyspie Jawa i na Dalekim Wschodzie.

W Europie krzew ten zaczął być uprawiany w połowie XIX wieku. Obecnie istnieje 15 gatunków i około 150 odmian mieszańcowych Weigela.

Jej przyjemny aromat, bogaty rozkwit i różnorodność odcieni sprawiły, że roślina ta jest popularna wśród ogrodników. Przy odpowiedniej pielęgnacji krzewy mogą ponownie zakwitnąć. Ale nawet bez kwiatów krzew nie traci efektu dekoracyjnego, jego liście są same w sobie piękne. Szczególnie dobre są te odmiany, w których liście mają dwukolorowe..

Kwiaty o długości około 5 cm, w kształcie dzwonka lub lejka, osadzone są na pędach pojedynczo lub w kwiatostanach. Kolor kwiatów jest zróżnicowany - od kremowego do bordowego, w zależności od odmiany. Pod koniec kwitnienia odcień kwiatów stopniowo ciemnieje.

Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach maja i trwa 3-4 tygodnie. Zwykle kwiaty przylegają do gałęzi tak gęsto, że nie widać za nimi liści. Jest to wyraźnie widoczne na zdjęciu. Weigela może ponownie zakwitnąć w pierwszej połowie września, ale nie tak gęsto.

Po zakończeniu kwitnienia w miejscu kwiatów tworzą się torebki dwuskorupowe, gęsto zatkane małymi nasionami.

Odmiany Weigela

W umiarkowanym klimacie centralnej Rosji, Uralu i Syberii do hodowli zaleca się następujące odmiany:

1. Weigela Early. Wysokość krzewów ok. 2 m. Kwitnie ok. 10-30 dni, od końca maja do początku czerwca. We wrześniu następuje druga fala kwitnienia.
2. Weigel Middendorf. Wyróżnia się niezwykłymi, nakrapianymi, żółtymi kwiatami. Wysokość krzewów wynosi około 1,5 m, kwitnie w ciągu 25-30 dni.
3. Weigela My Monet. Ma niewymiarowe krzewy 0,5-0,7 m, słynie z pięknych kolorów liści - zieleni z różowawymi plamami. Kwiaty różowawe liliowe.
4. Weigela Czerwony Książę. Dorasta do 1,5 m. Posiada ozdobne, zielone liście, kwitnie w maju i sierpniu niezwykle jasnymi, szkarłatnymi kwiatami.
5. Weigela Nana Purpurea. Nisko rosnący krzew, którego liście wiosną mają czerwonawy odcień, a następnie stopniowo stają się zielone. Jasnoróżowe kwiaty otwierają się w czerwcu.
6. Weigela Nana Veriegata. Krzew o powolnym wzroście, liście dwukolorowe, zielone z białą obwódką. Delikatne, różowe, dzwonkowate kwiaty kwitną w połowie lata.
7. Weigela Blossoming Alexandra. Krzew o średniej wysokości, dorasta do ok. 1 m, ma fioletowe liście. Różowe kwiaty w kształcie dzwonu kwitną wczesnym latem.
8. Weigela Candida. Krzewy wysokie, ok. 2 m, silnie rosnące. Białe kwiaty dzwonkowate pojawiają się na początku czerwca.
9. Weigela Splendid. Krzew wysoki, dorastający do 1,5 m, znany z różowych, rurkowatych kwiatów o ostrych końcach płatków.

Zastosowanie Weigeli w projektowaniu krajobrazu

Weigela jest poszukiwana przez projektantów krajobrazu, ponieważ jest wszechstronnym krzewem. Możliwość ponownego kwitnienia i zmiany odcienia w trakcie kwitnienia nadaje tej roślinie dodatkową wartość..

Kwitnąca Weigela wygląda szczególnie pięknie obok spirei i irgi, z kaliną i berberysem, z pigwą japońską i dowolnymi drzewami iglastymi..

Weigela jest często używana w pojedynczych nasadzeniach do dekoracji klombów i trawników. Odmiany Weigela o różnych kolorach wyglądają kolorowo w jednym miejscu. Wysokie krzewy są dobre do pomieszczeń mieszkalnych. Czasami Weigelu sadzi się, aby pokryć nagie pnie drzew i brzydkie budynki..

Średnie i niskie odmiany nadają się do mixborders; małe krzewy są zwykle używane w alpejskich zjeżdżalniach i skalniakach.

Wybór miejsca i przygotowanie do lądowania

Musimy starać się znaleźć dla Weigeli słoneczne miejsce, nieograniczony dostęp światła gwarantuje bujny rozkwit. Ale jeśli roślina jest uprawiana w klimacie tropikalnym i subtropikalnym, pożądane jest stworzenie rozproszonego oświetlenia.

Miejsce należy chronić przed silnymi wiatrami i przeciągami. Nisko położone miejsca są niepożądane dla tego krzewu, często występują tam stagnacje zimnego powietrza, gromadzi się nadmierna wilgoć, a roślina może zamarznąć i umrzeć.

Wody gruntowe znajdujące się blisko powierzchni gleby sprzyjają gniciu korzeni. Jeśli nie można znaleźć innego miejsca, należy zapewnić dobry drenaż..

Gleba dla Weigeli wymaga żyznej, przepuszczalnej dla wody i powietrza, o niewielkiej lub obojętnej kwasowości. Odpowiednie są gleby piaszczyste i gliniaste.

Przed sadzeniem korzenie sadzonek można namoczyć w roztworze stymulującym wzrost. Aby oczyścić ziemię z wybranego obszaru z chwastów i w razie potrzeby nawozić.

Cechy sadzenia Weigela na otwartym polu

Wybierz zdrowe 3-letnie sadzonki. Sadzenie odbywa się w marcu - kwietniu, po ustaniu nocnych przymrozków. Sadzenie jesienne nie jest zalecane ze względu na niską przeżywalność.

Aby uzyskać lepsze ukorzenienie, musisz przestrzegać następujących zasad sadzenia:

1. Przygotuj doły 50 * 50 * 50 w odległości 2-3 metrów od siebie.
2. Wypełnij dno wykopu warstwą żwiru i piasku o wysokości 15-20 cm w celu drenażu.
3. Wymieszaj 2 części humusu z 2 częściami piasku i 1 częścią darni.
4. Umieść sadzonkę na środku dołka i rozłóż korzenie.
5. Przykryj przygotowaną ziemią doniczkową.
6. Lekko zagęszczaj zasypaną ziemię rękami. Pozostaw kołnierz korzeniowy na poziomie gruntu.
7. Dobrze jest podlać sadzonkę, jeśli ziemia opadła - dodaj więcej i ponownie podlej.
8. Ziemię kręgu korzeni mulczuj wiórkami torfu lub trocinami.
9. Odetnij pędy sadzonki o połowę.

Opieka

Weigela jest bezpretensjonalna, ale aby mogła pokazać całe piękno swojego kwitnienia, należy się nią opiekować, przestrzegając prostych zasad agronomicznych.

Podlewanie

Młode rośliny wymagają częstszego podlewania niż dorosłe. Na początku kwitnienia podlewanie należy wykonywać częściej, gdy krzew wyblaknie;.

Przy suchej pogodzie podlewaj obficie, 10 litrów wody na krzak. Wodę należy pić w temperaturze pokojowej, uprzednio osadzonej. Podlewanie rano lub wieczorem.

Top dressing

Krzew należy nawozić trzy razy w sezonie:

1. Pierwsze karmienie odbywa się przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Rozsyp granulki mocznika i superfosfatu wokół buszu.
2. Drugie karmienie przeprowadza się w okresie tworzenia pąków za pomocą nawozów złożonych lub potasowych.
3. Po zakończeniu sezonu letniego stosuje się nawozy potasowe, aby przygotować krzew na zimę.

Przycinanie

Aby uzyskać szybki wzrost i grubsze kwitnienie, krzew należy ścinać 2 razy w roku. Wczesną wiosną, w pierwszych dniach kwietnia, usuwa się połamane i zmrożone zimą pędy.

Jesienią odetnij suche kwiatostany i nadmierny wzrost korzeni.

Ściółkowanie i spulchnianie

Po podlaniu glebę należy lekko poluzować na głębokość nie większą niż 8 cm, korzenie Weigela są płytkie i należy starać się ich nie uszkodzić.

Konieczne jest terminowe usuwanie chwastów, a po podlaniu ściółka z wiórkami torfowymi lub trocinami. Wtedy wilgoć będzie trwała dłużej i rzadziej będzie można podlewać krzaki..

Metody hodowli Weigela

Weigela może być rozmnażana przez nasiona, sadzonki i warstwy. Metoda nasion jest zbyt skomplikowana i czasochłonna. Zwykle ucieka się do sadzonek i ukorzeniania warstwami.

Sadzonki otrzymane z sadzonek częściowo zdrewniałych dobrze się zakorzeniają. Są zbierane podczas kwitnienia, zakorzenione w zimnej szklarni w zwykły sposób. Po półtora roku sadzonka będzie gotowa do przeniesienia na otwarty teren.

Aby rozmnażać się przez nakładanie warstw na wiosnę, musisz znaleźć gałąź blisko ziemi, zrobić nacięcie w drewnie, posypać proszkiem z węgla aktywnego, zamocować wspornikami tak, aby nacięcie było w ziemi.

Wiosną przyszłego roku, gdy pojawią się korzenie, nową roślinę należy ostrożnie oddzielić od głównej i przesadzić w przygotowane miejsce..

Zapobieganie chorobom i zwalczanie szkodników

Weigela jest podatna na infekcje grzybicze, takie jak rdza, szara pleśń i różne plamy. Aby zapobiec tym dolegliwościom, konieczne jest spryskanie krzewów 3% roztworem Topsin w okresie pączkowania. Jeśli choroba już się rozpoczęła, pomoże leczenie płynem Bordeaux.

Ze szkodliwych owadów Weigelu mogą zostać zaatakowane przez gąsienice, mszyce, przędziorków, wciornastki. Jeśli stosowanie środków owadobójczych jest niepożądane, możesz poradzić sobie ze szkodnikami za pomocą naparów z czosnku, pieprzu lub piołunu..

Czasami chrząszcze i chrząszcze psują system korzeniowy, a krzew więdnie. W takim przypadku konieczne jest podlewanie koła korzeniowego roztworem karbofosu lub Aktary.

Schronienie na zimę

Po zakończeniu opadania liści, w październiku - listopadzie, można rozpocząć przygotowania do zimy. Wlej luźną ziemię wokół rośliny warstwą 15-20 cm, zawiąż gałęzie, zgnij się do ziemi i przykryj specjalnym materiałem. Ostrożnie przymocuj osłonę od góry, aby wiatr nie mógł jej zniszczyć.

Nie możesz przechylać gałęzi, ale po prostu zbuduj wokół nich ramę z metalowego drutu lub siatki, wypełnij opadłe liście w celu izolacji, owinąć konstrukcję materiałem pokrywającym i mocno ją zamocować. Wiosną, wraz z nadejściem stabilnego upału, zdemontuj schron.