Róże parkowe: zdjęcia odmian z nazwami, sadzeniem, pielęgnacją i uprawą

Nic dziwnego, że róża uważana jest za królową kwiatów, przyciąga nie tylko swoim pięknem, ale także wyrafinowanym aromatem. Specjalne róże parkowe, które powstały w wyniku skrzyżowania róży z dziką różą, są nie tylko bezpretensjonalne w pielęgnacji, ale także mają niesamowitą wytrzymałość. Nie każda odmiana róż szklarniowych może wytrzymać rosyjskie silne mrozy, dlatego zaleca się przykrywanie ich specjalnym materiałem pokrywającym na całą zimę, tylko w obszarach o ciepłych zimach nie można ich przykryć.

Osiągają średnią wysokość półtora metra. Zaczynają kwitnąć wczesną wiosną, zaraz po zakwitnięciu liści na krzaku. Zwykle dzieje się to pod koniec maja..

Kwitnienie jest prawie zawsze obfite i utrzymuje się przez miesiąc, a odmiany hybrydowe mogą kwitnąć do dwóch miesięcy. Mają zróżnicowaną paletę kolorów, ale najczęściej są to blady róż, jaskrawoczerwony, olśniewający biały, ciemnofioletowy, rzadziej żółty, pomarańczowy. Jeden kwiat może mieć do 160 płatków, co nie ma miejsca w przypadku zwykłych róż. Zwykle róże sadzi się jako oddzielną dekorację terenu lub żywopłot..

Róże parkowe są pojedyncze i kwitną ponownie. Pierwsze róże często występują w domkach letniskowych. Ich osobliwość polega na tym, że ich pędów nie można wyciąć, w przeciwnym razie nie zakwitną w przyszłym roku. Ta klasyfikacja obejmuje głównie stare odmiany, które łatwo tolerują mróz i nie wymagają specjalnego schronienia..

Ale ponowne kwitnienie jest inne, wśród nich jest kategoria bardzo odporna na mróz, idealna na północne szerokości geograficzne Rosji, w tym specjalnie uprawiane róże hybrydowe. Są tacy, którzy potrafią przetrwać ostrą zimę, ale tylko wtedy, gdy przed nadejściem zimy byli odpowiednio pielęgnowani i dobrze chronieni przed wiatrem. Ostatnia kategoria jest mrozoodporna, należy je wygiąć i przykryć przed nadejściem każdej zimy.

• Do sadzenia wskazane jest wybranie miejsca bezwietrznego, aby róża łatwiej zniosła ostrą zimę.
• Przed pracą z różą przygotuj grube rękawiczki i specjalny fartuch, aby nie ukłuć. Ponieważ takie zadrapania zwykle goją się długo.
• Wokół róży powinno być wystarczająco dużo miejsca, aby wygodnie zakryć ją na zimę.
• Aby w pełni cieszyć się delikatnym i niesamowitym zapachem róży, nie sadzaj obok niej kolejnej rośliny, która również pachnie. W przeciwnym razie zapachy będą się mieszać.
• Przed nadejściem jesieni niepożądane jest cięcie krzewów, w przeciwnym razie ich pędy nie będą miały czasu na przygotowanie się do zimy.
• Jeśli kwiaty nie pojawiły się na nowych pędach przed lipcem, należy dokładnie rozważyć roślinę, aby znaleźć przyczynę: szkodniki, brak nawozów, brak światła słonecznego. Jeśli przyczyna nie zostanie znaleziona, wczesną wiosną można trochę przyciąć pędy, aby stymulować ich wzrost i pojawienie się na nich pąków..
• Jeśli planujesz zrobić żywopłot z krzewów róż, odległość między sadzonkami powinna wynosić od 70 do 100 centymetrów. Pojedyncze krzewy najlepiej sadzić w odległości 140 centymetrów od siebie..
• Aby zapobiec rozwojowi owadów na krzakach, podlej je naparem z pokrzywy lub spryskaj liście nalewką z rumianku.
• Glebę wokół buszu warto od czasu do czasu nawozić naparem popiołu, który jest doskonałym zamiennikiem wielu nawozów.
• Miniaturowe odmiany róż z łatwością tolerują surowe rosyjskie zimy bez żadnej osłony..
• Młode krzewy należy przykryć na zimę. Będzie lepiej, jeśli zawiniesz go w kilka warstw papieru rzemieślniczego.
• Róże należy osłonić na zimę, zanim temperatura spadnie poniżej -7 stopni.
• Jeśli krzew jest twardy i trudny do zgięcia na zimę, pomoże tylko kopanie z prawej strony. Dopiero po wykopaniu krzew będzie mógł się zgiąć. Ale należy to zrobić ostrożnie, aby nie uszkodzić ani korzeni, ani gałązek..

Sadzenie i pielęgnacja róż w parku

Róże kochają światło i przestrzeń. Dlatego lepiej dla nich znaleźć miejsce dobrze chronione przed wiatrem i tak, aby w okolicy nie było wysokich i rozłożystych drzew, które rzucałyby cień na róże, ponieważ w półcieniu kwitną gorzej.

Róże sadzi się we wrześniu, miesiąc lub dwa przed nadejściem mrozów, aby miała czas na adaptację. W takim przypadku wskazane jest wykonanie niewielkiego kopca ziemi wokół łodygi, który należy usunąć na wiosnę. Ale zaleca się przycinanie krzewu tylko wiosną, przynajmniej latem po wyblaknięciu. Od sierpnia lepiej zapomnieć o przycinaniu do następnej wiosny. W ostateczności można jesienią usunąć stare i wysuszone gałęzie..

Zasadniczo każda gleba nadaje się do krzewu róży, ale aby szybciej się przystosować i obficie kwitnąć, lepiej jest użyć gliny i luźnej gleby, wystarczająco nasyconej tlenem. Jeśli gleba jest zbyt lekka, należy ją zmieszać z obornikiem, a ciężką z torfem.

Sadzenie róż krok po kroku:

• Wykop dziurę o głębokości do 50 centymetrów i średnicy do 70 centymetrów, w zależności od samego krzewu.
• Wlej humus i garść popiołu drzewnego na dno dołu.
• Ważne jest, aby system korzeniowy sadzonki był zamknięty. W tym przypadku krzak jest ostrożnie umieszczany w otworze i przykrywany ziemią od góry..
• Ale jeśli korzenie są otwarte, rozważ je dokładnie. Jeśli znajdziesz zgniłe korzenie, odetnij je czystym i ostrym nożem, przytnij krawędzie i delikatnie wyprostuj pozostałe korzenie. Aby nie zmiażdżyć korzeni, na dnie otworu wlej trochę ziemi w formie kopca i umieść na nim sadzonkę. Przykryj ziemią na górze.
• Dobrze podlej podstawę krzewu. Co najmniej jedno wiadro wody.
• Aby dłużej utrzymać wilgoć, ściółkuj glebę wokół buszu..

Raz w roku, każdej wiosny wskazane jest dokarmianie ziemi wokół krzewów poprzez dodanie do niej dowolnego nawozu: popiołu, ziemi kompostowej z mączką kostną. Przez całe lato wskazane jest częste spulchnianie gleby wokół krzewów, aby zapewnić korzeniom dostęp do tlenu. Jesienią pamiętaj, aby nawozić ziemię obornikiem, zwłaszcza jeśli krzew jest młody.

Reprodukcja róż parkowych

Róże można rozmnażać na jeden z czterech sposobów:

• Młoda gałązka z krzaka, który wyrósł rok temu, odcięta i przeszczepiona.
• Użyj nożyc do przycinania, aby oddzielić część korzenia o pojedynczej łodydze. Sadź jak zwykły krzew. Zrób to jesienią lub wczesną wiosną.
• Wczesną wiosną zagnij wybraną łodygę do ziemi i posyp ją. W przyszłym roku wykop go, oddziel od krzewu i przeszczep w inne miejsce.
• Jesienią wybierz łodygę, z której już odpadły liście, zakop ją w piasku do wiosny, a następnie przeszczep na stałe miejsce.

Najlepsze odmiany

Obecnie istnieje wiele odmian róż parkowych, dobierzemy najlepsze odpowiednie dla rosyjskiego klimatu..

Louis Audier

Posiada schludne, jasnoróżowe, podwójne kwiaty o dużych rozmiarach i trwałym aromacie. Może kwitnąć przez całe lato, ale należy go karmić wiosną i jesienią, a latem poluzować wokół buszu. I musisz sadzić go oddzielnie od innych roślin, ponieważ nie radzi sobie z nimi dobrze. Ale świetnie się czuje z sosnami, świerkami i innymi drzewami iglastymi..

Prairie Joy

Niska róża parkowa, osiągająca wysokość nie większą niż półtora metra, ich miękkie różowe pąki wydzielają subtelny aromat. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec czerwca, kończy we wrześniu. Latem krzew rośnie tak obficie, że wiosną należy go w razie potrzeby odciąć. Zaletami tej odmiany jest słaba kolczastość i współistnienie z innymi roślinami. W przeciwieństwie do wielu odmian jest bardzo wybredna, jeśli chodzi o skład gleby, dlatego gleba musi być nawożona i wilgotna. Nie trzeba go przykrywać na zimę..

Chippendale

Został wyhodowany całkiem niedawno, około dwanaście lat temu. Różni się dużym rozmiarem kwiatów o jasnopomarańczowym kolorze z różowym odcieniem na krawędziach płatków. Ich liście są błyszczące i jasnozielone. Mają niezwykły i zapadający w pamięć aromat. Hodowcom udało się osiągnąć długie i powtarzające się kwitnienie Chippendale od czerwca do września. Na zimę ta odmiana wymaga okrycia specjalnym materiałem okrywającym..

Chinatown

Ten rodzaj róży jest szeroko rozpowszechniony w całej Rosji i jest kochany przez ogrodników. Jest sadzony zarówno pojedynczo, jak iw grupach. Bez problemu znosi rosyjską zimę, ale nadal wymaga przykrycia. Pąki mają kształt kielicha, są różowe, żółte i kremowe. Krzew kwitnie bardzo obficie. Emitują bardzo przyjemny aromat, który rozprzestrzenia się daleko poza krzaki.

Westerland

Może osiągnąć nawet dwa i pół metra wysokości, ma bardzo silny aromat, dlatego niepożądane jest sadzenie obok niego innych roślin o silnym zapachu. Jego kwiatostany mogą zmieniać kolor w zależności od pogody: przy pochmurnej pogodzie są jaskrawopomarańczowe, a przy słonecznej pogodzie ich rdzeń żółknie, a brzegi pozostają żółte. Ponadto są również jasnoróżowe. Różni się wysoką odpornością na wiele chorób, doskonale znosi surowe rosyjskie zimy, kwiaty nie niszczą się pod wpływem deszczu. W przeciwieństwie do wielu róż w parku kwitną przez całe lato. Liście są zielone z oliwkowym odcieniem.

Na zimę należy je związać, aby się nie złamały, ponieważ ich gałęzie są bardzo delikatne. Chociaż są odporne na zimę, zaleca się przykrycie ich na zimę. Będzie lepiej, jeśli będą mieli jakieś podparcie, na przykład w postaci ściany, ogrodzenia.