Wieloletni mały płatek (erigeron): opis, zdjęcie, sadzenie i pielęgnacja

Mały płatek ma inną nazwę, Erigeron. Jest to wieloletnia roślina, która przypomina same saintbrink, stokrotki i astry. Często szukamy do naszego ogrodu roślin, których nie trzeba sadzić co roku..

Przyjrzyj się bliżej bezpretensjonalnej kulturze z małymi płatkami, jest w stanie ozdobić klomby i obramowania. Bujne kwitnienie cieszy się aż do bardzo zimna, a liście wciąż wyglądają przez śnieg.

Co to jest wieloletni mały płatek. Jak właściwie o niego dbać, co łączy się z ogrodem kwiatowym.

Na łodydze wyrastają podłużne, wąskie liście o ciemnozielonym kolorze. Są bardziej zaokrąglone na dole pędu..

Kwiat ma cienkie, puszyste płatki. Podwójna roślina ma płatki w kilku rzędach, podczas gdy jest tylko jeden prosty kwiat. Kwiatostany mogą być samotne i wiechowate. Ich kolor jest inny: niebieski, różowy, żółty.

Wielkość kwiatów 0,2-0,4 cm, w środku znajdują się rurkowate płatki żółtego koloru. Z niego szybko następuje tworzenie się dojrzewających nasion.

Na różnych kontynentach można znaleźć dwieście gatunków i odmian małych płatków.

Lądowanie

Erigeron będzie dobrze rosnąć w oświetlonych obszarach Twojego ogrodu. Aby uzyskać pełnoprawne bujne kwitnienie, potrzebuje słońca. Przebywanie w cieniu niekorzystnie wpływa na blask krzewu - łodygi będą się rozciągać, a liście uformują się tylko na samej górze.

Mały płatek będzie rósł w jednym miejscu przez kilka lat, najlepiej, aby skład gleby był żyzny. Nadaje się na byliny i gleby lekko zasadowe, gliniaste.

Ważny warunek! Gleba powinna być lekka, przepuszczalna dla wody. Stojąca woda w korzeniu rośliny wywoła choroby grzybowe.

Erigeron jest sadzony z sadzonkami i nasionami w otwartym terenie. Rozmnażanie byliny odbywa się poprzez wysiew nasion, podzielenie krzewu i cięcie.

Siew bezpośredni w otwartym terenie

Wysiewać wczesną wiosną lub późną jesienią. W pierwszym przypadku osiągają rozwój dobrego systemu korzeniowego do późniejszego zimowania, aw drugim, aby nasiona nie kiełkowały przed nadejściem chłodów. Wstaną wiosną i będą przygotowane na następną zimę..

• Wykop łóżko, wypoziomuj je;
• Nasiona słabo kiełkują, więc można siać grubo, pokrywając mały materiał o 0,5-1 cm;
• Ostrożnie zwilż ziemię, aby nie myć nasion;
• Wyciągnij sadzonki, które pojawiły się blisko siebie, pozostawiając odległość 10-15 cm;
• Kiedy sadzonki rosną, sadzi się je w stałym miejscu. Jeśli jest to krawężnik lub inne sadzenie z rzędu, odpowiednia jest odległość 30-40 cm.

Uprawa sadzonek

W warunkach środkowego i północnego pasa naszego kraju odpowiednia jest metoda sadzenia. Wysiew nasion jest pożądany w marcu. Na początku tego miesiąca przygotowujemy pojemniki z żyznym podłożem. Małe płatki nasion rozwijają się raczej wolno.

• Nawilżamy glebę, rozsypujemy nasiona na powierzchni, trochę miażdżymy. Nie ma potrzeby spryskiwania ich ziemią na wierzchu;
• Możesz sadzić 3-4 nasiona na raz w szklankach torfowych;
• Połóż folię lub szkło na wierzchu, budując szklarnię;
• Sadzonki pojawią się w ciągu 25-30 dni, przed podlewaniem, a następnie wodą przez butelkę z rozpylaczem i wentylacją;
• Jeśli sadzonki rzadko kiełkują, nie możesz nurkować, ale lepiej zostawić jedną wzmocnioną roślinę w doniczce torfowej, resztę pokroić;
• Pod koniec maja wyszliśmy na ulicę.

Schemat sadzenia jak w przypadku siewu bezpośredniego w ziemi. Staraj się jak najmniej zakłócać pędy korzeni. Erigeron zakorzenia się boleśnie, dlatego wskazane jest, aby przez pierwsze lata pokryć zimę.

Od drugiego roku krzewy stają się mrozoodporne i dobrze zimują.

Propaguj, dzieląc krzew

To najłatwiejsza i najbardziej optymalna opcja hodowlana. Krzewy, które osiągnęły wiek 3-5 lat, należy przesadzić. To da ci materiał do uzupełnienia klombów, a także odmłodzenia rośliny..

Krzew dzielimy na kilka części ostrym nożem i od razu sadzimy w przygotowanych otworach. Zabieg przeprowadza się wiosną i latem..

Sadzonki

Młody wzrost nadaje się również do hodowli. Konieczne jest ostrożne oddzielenie łodygi u podstawy rozety, można ją odciąć ukośnie liśćmi. Kop w szklarni lub w miejscu do trwałego wzrostu. Po 3-4 tygodniach liście i korzenie tworzą się na dnie cięcia. To jest gotowa kopia do sadzenia.

Pielęgnacja małych płatków

Dokładnie, podobnie jak sadzenie, pielęgnacja krzewów o małych płatkach nie wymaga wielu zmartwień. Idealny kwiat ogrodowy dla miłośników lekkich bylin.

Wystarczy ją ostrożnie posadzić w odpowiednim miejscu, aby zachwyciła kwitnieniem. Ten czas trwa długo - przez całe lato i do mrozów. Poświęć trochę czasu na oderwanie wyblakłych pąków, dzięki czemu uformuje się jeszcze więcej łodyg kwiatowych.

Zwinięte skrajne łodygi są przycinane. Jeśli krzew jest zbyt wysoki (ponad 70 centymetrów), należy go związać budując podpory.

Nie jest konieczne obfite podlewanie, tylko przy najsuchszej pogodzie. Co zrobić, jeśli pojawiła się pleśń lub cętkowanie. Może to być reakcją na nasiąkanie wodą..

Następnie należy posypać (wysuszyć) ziemię wokół buszu popiołem drzewnym i potraktować słabym roztworem mieszanki Bordeaux. Pozostaje tylko wyrzucić krzak, jeśli nastąpi uszkodzenie kilku pędów.

Miejsce w krajobrazie ogrodu

Nisko rosnące lub bujne gatunki hybrydowe o małych płatkach można znaleźć jako rośliny ampelowe. Sadzi się je w doniczkach, wieszane w skrzynkach balkonowych, doniczkach na werandach i tarasach.

Jasne cienkie płatki koszy kwiatowych ozdobią każde kwietnik: mixborder i rabatka, alpejskie zjeżdżalnie i skaliste ogrody.

Kontrastujące wieloletnie i roczne kwiaty w połączeniu z erigeronem stworzą nastrój i piękną kompozycję. Posadź w pobliżu inne rodzaje astry, nagietków i cyni, irysów i floksów.

Krzewy ozdobne wypuszczą skromne krzewy, dodając tło. Ta roślina stanie się również centralną postacią na trawniku, odświeży plan przedni, sadzi się ją wzdłuż krętych i prostych ścieżek.

Rodzaje i odmiany

W naturze istnieje wiele odmian wieloletnich małych płatków. Odmiany hodowane i uprawiane.

Małe płatki piękne

Jego ojczyzną jest kontynent północnoamerykański. Pędy wyprostowane, szorstkie, ich długość 70 cm, liście lancetowate, a kwiatostany osiągające 5-6 cm pokrycia. Płatki trzciny są liliowe, a rurkowate płatki są żółte..

Jest przodkiem grupy hybrydowej, która łączy kilkanaście odmian. Erigeron to piękny europejski ogrodnik, który uwielbia rosnąć, w Rosji popularne są również różne hybrydy.

Rose Triumph - ciemnoróżowe rozety z kwiatów frotte.

Violetta - ciemnofioletowe pełne kwiaty.

Dobrobyt - jasnoniebieskie kosze.

Azur Beauty - lawendowy odcień kwiatostanów.

Dimity - rdzeń jest duży, a długość płatków trzciny mała. Malowany na kremowo różowy kolor.

Rote Shengayt to półpełna hybryda o różowo-czerwonych kwiatach.

Foerster`s Laibling - różowe koszyczki na kwiaty.

Karwiński o małych płatkach

Ten gatunek ma zmienny kolor płatków. Na każdym etapie rozwoju i kwitnienia kolor kwiatostanu ulega metamorfozie. Najpierw pojawia się różowy kwiat, potem staje się biały, a jesienią nabiera malinowo-winnego odcienia.

Na krzaku mogą znajdować się jednocześnie różne koszyczki, a kwitnienie jest długie, aby mieć czas na podziwianie. Na uwagę zasługują również pełzające łodygi, ten mały płatek nadaje się do kompozycji okrywowych.

Pomarańczowy

Pojedyncze pomarańczowe kwiatostany mają średnicę 3-4 centymetrów. Kwitnie krótko, tylko 30 dni. Wysokość krzewu dochodzi do 40 cm, ale jego bujny pokrój osiąga pół metra pokrycia.

Alpejski

W górach Europy Środkowej i Zachodniej erigeron alpejski jest znany od czasów starożytnych. Krzew nie różni się blaskiem, łodygi mają 30-35 cm, kwiaty są liliowe, różowe, białe, żółtawe, ich pokrycie jest małe - 3,5 cm Kwitnie do półtora miesiąca.

Wydłużony

Przedgórza większości stref klimatycznych są siedliskiem tego gatunku. Może być niski lub wysoki. Krzewy 80 cm rosną przy dobrym oświetleniu i głębokości korzeni.

Nagi

Płatki zewnętrzne są liliowe, a środek żółty, kwiatostan ma pokrycie 3 cm. Długość łodygi do 0,4 cm.

Jednokwiatowe

Rośnie u podnóża i wyżyn Europy, USA i Kanady. Niski krzew dorasta do 8 centymetrów. Fioletowe kwiaty pojawiają się na krzaku do jesieni.

Opadający

Jest to gatunek z Dalekiego Wschodu o małych płatkach; do jego wzrostu nadają się alpejskie łąki i tundry, pasma górskie. Podziemna część rośliny jest dobrze rozwinięta, a wysokość krzewów jest bardzo zróżnicowana - od 10 do 40 cm, kwitnie niebieskimi płatkami trzciny.

Północny

Charakterystyka przypomina gatunki alpejskie. Wysokość krzewu wynosi 20-30 cm, kwiatostany są jasnoliliowe i białe. Lubi dłuższe oświetlenie, kwitnie latem.

Wełna

Miejsca uprawy - zarośla tundrowe, alpejskie łąki i skaliste zbocza. Łodygi owłosione krótkie, 5-35 cm, liście długie, lancetowate. Kwitnie w niebieskich, liliowych i fioletowych koszyczkach, a także na biało.