Przygotowanie malin na zimę: schronienie i przycinanie (instrukcja + wideo)

Uważa się, że same pędy maliny są mrozoodporną częścią rośliny, w przeciwieństwie do pąków kwiatowych, w które przede wszystkim uderza mróz. Jednocześnie wpływa to na ich środkową i górną część, które są najbardziej płodne..

Powodem, dla którego krzew może zamarznąć, jest to, że środkowa część zamarza, ponieważ okazuje się, że znajduje się pod warstwą śniegu, a pąki kwiatowe po prostu nie mają czasu na dojrzewanie przed nadejściem mrozu. Dlatego krycie jest niezbędną procedurą dla naszych szerokości klimatycznych..

Aby wzmocnić dojrzewanie zdrewniałej części pędu, należy pod koniec sierpnia zwiększyć dokarmianie nawozami fosforanowymi i potasowymi, ale nie nawozami azotowymi. Ta procedura przygotowuje system korzeni maliny na zimę..

Ponadto w każdym kolejnym roku konieczna jest zmiana nawozów: jeśli w pierwszym roku zastosowano nawóz mineralny, to w następnym roku aplikuje się materię organiczną. W sumie do nawożenia jednego krzewu potrzeba 50-60 g nawozu..

Nawozy jesienne

Jesienią na maliny dobre są nawozy organiczne:

1. Obornik - w ilości 5-6 kg na 1 m2 M. Stosuje się przed wykopaniem gleby. Zaleca się stosowanie tego nawozu w postaci nie zgniłej - posłuży to jako dobra izolacja dla systemu korzeni malin. A wraz z nadejściem wiosny zgniły obornik jest dobrym nawozem organicznym;
2. Ptasie odchody - jeden z najlepszych ekologicznych pokarmów roślinnych - jesienią rozkładają się równomiernie na obszarze, na którym rosną maliny. Odpowiednie są zarówno kurczaki, jak i inne odchody;
3. Jeśli nie można zastosować obornika, jako nawóz organiczny stosuje się kompost - zgniłe liście drzew, torf, źdźbła kukurydzy, odchody ptaków;
4. Torf można stosować zarówno jesienią, jak i wiosną - choć nie zawiera on tylu składników odżywczych dla maliny jak kompost i torf, ale torf oddziałuje na glebę, nadając jej strukturę;
5. Siderat - sadzi się je między krzewami malin, a następnie wykopuje wraz z ziemią. Gnijące w glebie stają się dobrym nawozem dla krzewów..

Ostatni opatrunek wierzchni nakłada się przed rozpoczęciem mrozów - na przełomie września i października.

Przycinanie malin przed zimowaniem

Problem zamarzania blatów rozwiązuje się odcinając je - najlepszy czas na tę manipulację to początek września. Na zdjęciu musisz znaleźć miejsce, w którym końcówka przechodzi w częściowo zdrewniałą część pędu - przycinanie odbywa się do tej granicy.

Nie obserwuje się wtórnego wzrostu jesienią krzewu, więc gromadzą się składniki odżywcze, co generalnie zwiększa zimotrwalosc malin.

Zwykle ogrodnicy produkują tylko jesienne sadzonki pędów - uważano, że pędy pomagają łapać śnieg. Ale na naszych szerokościach geograficznych jest już wystarczająco dużo śniegu, a jeśli malina jest cienka, nie ścięte pędy w retencji śniegu nie będą odgrywać żadnej roli.

Niektórzy właściciele gruntów przeprowadzają cięcie pod koniec owocowania - w sierpniu. Pędy są zwykle cięte z jagodami (których jakość i ilość nie wpływa na wielkość plonu). Zaleta tego przycinania:

• Składniki odżywcze trafiają bezpośrednio do pędu owocującego;
• Krzew otrzymuje więcej światła;
• Dobre oświetlenie - zapobieganie chorobom malin.

W tym samym czasie krzew jest badany na obecność chorób - antraknoza i pryszczarek, słabe i uszkodzone pędy są usuwane, po czym pozostaje mały kikut.

8-15 pędów należy pozostawić w jednym krzaku - tak, aby następnej wiosny mogły być równomiernie rozłożone i nie przeszkadzały sobie nawzajem we wzroście i owocowaniu.

Ściółkowanie gleby

Przykrywanie gleby wokół buszu to nie tylko ważny warunek zimowania maliny. Ściółkowanie zapobiega wysychaniu wierzchniej warstwy gleby w okresie wegetacji. Przejrzałe liście, torf, słoma są uważane za odpowiedni do tego materiał, ale stosowanie trocin z drzew iglastych i łap z igłami do malin jest przeciwwskazane - zakwaszają glebę.

Jesienią ściółkowanie jest konieczne, ponieważ zapobiegnie zamarznięciu systemu korzeniowego, jeśli nagle pojawią się mrozy i zimne trzaski, a śnieg jeszcze nie spadł.

Warstwa powinna być jednolita, o średnicy 7-10 cm, o średniej grubości - w przeciwnym razie ściółkowanie spowoduje zawilgocenie, gnicie i pojawienie się chorób grzybowych.

Pochylanie się z drzewem malinowym

Ważne jest, aby nie przegapić momentu zginania pędów - wczesne zginanie może prowadzić do odłamywania pędów tuż u ich podstawy. Dla naszych szerokości geograficznych optymalny czas to początek września. Należy to zrobić wystarczająco nisko - tak, aby pędy znajdowały się poniżej poziomu pokrywy śnieżnej..

Ale silne ugięcie może również negatywnie wpłynąć na stan pędów - nawet jeśli są one bardzo elastyczne, z silnym nachyleniem, ich pęknięcie jest nieuniknione, poza tym silne mrozy mogą rozpocząć się jeszcze przed momentem pojawienia się pokrywy śnieżnej. Wiosną nisko położone pędy poddawane są silnemu tłumieniu, dlatego giną.

Związane pędy są pochylane i układane sekwencyjnie względem siebie. Przy zwiększonej kruchości pędów zaleca się kilkustopniowe zginanie, corocznie obniżając pędy maliny. Pędy muszą być wystarczająco ciasne.

Możesz przywiązać pędy do drutu rozciągniętego na wysokości 40-50 cm od ziemi. Powstałą skorupę śnieżną należy rozluźnić.

Pędy schronienia

Schronienie jest konieczne, jeśli zima zapowiada się mroźno - śnieg jest dobrą ochroną przed niskimi temperaturami, ale czasami jego warstwa nie wystarcza. Chroni maliny przed zamarzaniem. Do schronienia lepiej wybrać włókninę, która przepuszcza powietrze - odpowiednie są lutrasil, spandbond.

Drzewo malinowe pokryte jest już wygiętym i związanym stanem - materiał układa się w kilku warstwach i mocuje po bokach.

Arkusze poliwęglanu nadają się do osłony drzewa malinowego - układa się je na wygiętych pędach w sposób łukowy. Konieczne jest zdjęcie schronu przed połową kwietnia - zapobiegnie to jego zawilgoceniu.