Odmiany i rodzaje jałowca: zdjęcie z nazwami i opisami

Witam, nazywam się Valeria, zajmuję się projektowaniem krajobrazu. Jedną z moich ulubionych roślin jest jałowiec. Roślina ta jest bardzo elastyczna, łatwo ją kształtować, a różnorodność gatunków i odmian pozwala znaleźć teksturę do każdego ogrodu. Dzisiaj opowiem ci dokładnie o rodzajach i odmianach tej rośliny..

• Gatunki odporne na mróz;
• Jałowce kozackie;
• Jałowce chińskie;
• Poziomy;
• Łuszczący się.

Jałowce odporne na mróz

Jest tu również kilka kategorii. Opowiem ci o najczęstszych.

Jałowiec zwyczajny

Mogą to być zarówno drzewa, jak i krzewy. Ich kształt można zmieniać, wysokość dochodzi do 12 metrów. Igły są lancetowate i wąskie, do 14 mm długości. Szyszki są czarne, mają niebieskawy nalot. Są odporne zarówno na złą ekologię, jak i na mróz. Rośnie nawet na najbiedniejszych glebach. Znanych jest około stu odmian, ale najpopularniejsze to:

1. Suecica. Krzewy o maksymalnej wysokości 4 metrów. Krzewy są gęste, kolumnowe. Pędy są pionowe, igły są lekkie. Najlepiej rośnie na obszarach o dobrym oświetleniu;
2. Zielony dywan. Krzewy nie są wysokie, osiągają tylko pół metra wysokości i półtora szerokości. Często używane jako rośliny okrywowe. Nadaje się do ogrodów skalnych i zboczy. Igły są małe i miękkie;
3. Hibernika. Drzewo kolumnowe o wysokości do trzech i pół metra. Nadaje się do wszystkich gleb. Drzewa najlepiej wiązać przed zimą, w przeciwnym razie mogą pęknąć pod śniegiem. Nie zapomnij schronić się przed słońcem na wiosnę;
4. Złoty stożek. Drzewo osiągające wysokość około 4 metrów. Ma stożkowaty kształt. Korona może osiągnąć metr szerokości. Osobliwością jest to, że jego pędy mogą zmieniać kolor przez cały rok. Różni się mrozoodpornością i przetrwaniem na każdej glebie. Jedyne, czego nie toleruje, to zbyt mokra gleba. Ponadto najlepiej sadzić w dobrze oświetlonych miejscach..

Jałowce skalne

Są również mrozoodporne. Mogą dorastać do 10 metrów wysokości. Nadaje się do żywopłotów i kompozycji iglastych. Idealny do miejsc gorących, dobrze znosi wszelkie niekorzystne czynniki. Najpopularniejsze są dwie odmiany:

• Niebieska strzała. Są to drzewa o wysokości do 5 metrów. Pędy są twarde, igły są niebieskie, nie kłujące. Różni się bezpretensjonalnością i odpornością na mróz. Uwielbia lekką i dobrze przepuszczalną glebę;
• Rakieta. Ma kształt kolumny, korona jest gęsta. Wysokość do 8 metrów, korona ma szerokość około jednego metra. Uwielbia gleby, na których woda nie spiętrza się, a ponadto jest gliniasta. Uwielbia też światło. Odporny na mróz, suszę i wiatr, ale gałęzie lepiej zawiązać przed zimą.

Virginia

To najbardziej bezpretensjonalny z mrozoodpornych jałowców. Jest odporny na rozkład, rośnie na zboczach gór i na brzegach rzek. Toleruje mrozy, susze, a nawet cień. Najpopularniejsze są następujące odmiany:

• Niebieska chmura. Dość miniaturowy krzew. Igły są małe i szare, gałęzie długie;
• Glauca. Ma kształt kolumny o wysokości do 5 metrów. Igły są srebrzyste, gałęzie grube;
• Ganaertii. Dość wysokie drzewo z ciemnymi igłami;
• Burkii. Rośnie szybko, osiąga 6 metrów, igły nie są kłujące, mają delikatny zielonkawo-niebieski kolor;
• Pendula. Jeden z najwyższych przedstawicieli. Może osiągnąć 15 metrów. Drzewo się rozprzestrzenia, igły są niebieskawe;
• Szara Sowa. Niski (do półtora metra) krzew o szerokiej koronie i zwisających gałęziach. Igły są szaro-srebrne. Normalne do przycinania;
• Hetz. Rośnie równie szybko zarówno pod względem wysokości, jak i szerokości. Nadaje się do dużych parków i ogrodów.

Jałowce średnie

Są również odporne i występują w szerokiej gamie kolorów i kształtów. Najpopularniejsze to:

• Niska i rozprzestrzeniająca się Pfitzeriana Aurea;
• Gold Star ze złotymi łuskami. Rośnie na szerokość bardziej aktywnie niż na długość;
• Hetzii. Igły są szaro-niebieskie;
• Stare złoto. Znany jest ze złotego koloru igieł. Rośnie powoli, ma miniaturowy rozmiar;
• Złote wybrzeże. Rośnie na szerokość bardziej aktywnie niż na wysokość;
• Miętowy Julep. Różni się jasnym kolorem igieł i zakrzywionym kształtem gałęzi.

Kozak

Są również odporne. Zwykle rozłożone na ziemi. Nadaje się do wzmacniania stoków. Nie są zbyt wymagające na glebach, normalnie tolerują susze, ale lubią światło. Rosną w europejskich lasach i Azji. Istnieje wiele odmian, różniących się wyglądem i wielkością..

• Tamariscifolia. Wysokość wynosi tylko pół metra, aktywnie rośnie na szerokość. Igły zmieniają kolor z różnymi ilościami światła;
• Glauca. Również niska iz szeroką koroną w kształcie poduszki.
• Arkadia. Niskie krzewy dorastające do 2,5 metra szerokości i zajmujące duży obszar. Z wiekiem staje się jak dywan. Igły są miękkie, miękko zielone.

chiński

Rosną w całej Azji. Nadaje się do tworzenia bonsai i do małych powierzchni. Rosną powoli, ale czasami osiągają 20 metrów. Idealny na gleby wilgotne i żyzne, ale dość odporny na susze.

• Variegata. Piramidalna z dość szeroką koroną.
  Uwielbia dobrze przepuszczalną i wilgotną glebę, lepiej ukryć ją przed słońcem wczesną wiosną;
• Kuriwao Gold. Osobliwością jest to, że igły bledną w cieniu, więc posadź je na słońcu. Dobra do ogrodów skalnych i ogrodów z różnymi gatunkami drzew iglastych;
• Niebieskie Alpy. Ma gęstą koronę i zwisające na krawędziach pędy. Może osiągnąć 2 metry zarówno wysokości, jak i szerokości. Nadaje się do każdej gleby, ale potrzebuje więcej światła;
• Blaauw. Ma asymetryczne pędy. Szerokość i wysokość są takie same - około półtora metra. Jasny półcień jest dla nich wygodny. Ale gleba potrzebuje składników odżywczych, reakcja jest neutralna lub lekko zasadowa.

Poziomy

Pochodzi z Ameryki Północnej. Używany jako rośliny okrywowe.

• Limeglow. Miniaturowy krzew pełzający: około 0,4 m wysokości i półtora metra szerokości. Igły są jasnożółte ze złotymi. Może być stosowany w różnych ogrodach jako akcent, ale nie toleruje ciężkich gleb, poza tym uwielbia jasne światło na miejscu.
• Najmniejszy jest Blue Forest - ma około 30 cm wysokości i półtora metra szerokości. Korona się skrada, ale pędy są pionowe, więc wygląda jak mały las. Kolor niebieski, najbardziej wyrazisty w lipcu;
• Blue chip. Piękny krzew pełzający. Pędy są poziome i rozłożone w różnych kierunkach. Ich końce są lekko uniesione. Kolor jest srebrzysto niebieski, ale zimą zmienia się w liliowy. Wygląda jak dywan;
• Andorra Variegata. Również odmiana karłowata. Igły są jasnozielone, ale są też jaśniejsze plamy. Zimą zmienia kolor na fioletowo-fioletowy.

Łuszczący się

Nie są zbyt wymagające ani na ziemi, ani w powietrzu. Pochodzi ze wschodnich Himalajów i Chin.

Oto najpopularniejsze z ich odmian.

• Meyeri. Wysokość krzewu wynosi około metra. Pędy ułożone są ukośnie, ich końce zwisają. Igły są gęste, podobne do igieł i raczej krótkie. Jego kolor jest srebrzysto niebieski. Jeśli regularnie przycinasz ten krzew, uzyskasz piękny, gęsty i delikatny kształt..
• Niebieska gwiazda. To krzew karłowaty i rośnie dość wolno. Jego wysokość do metra, szerokość - do 150 cm, najlepiej sadzić na skalistych wzgórzach, zboczach i krawężnikach.
• Niebieski dywan. Odnosi się do szybko rosnących krzewów. Igły są raczej kłujące i mają srebrzysto-niebieski odcień. Szyszki są ciemnoniebieskie i woskowe. Najlepiej jest wzmocnić ich zbocza i zbocza..