Opis wiciokrzewu tatarskiego - cechy sadzenia i pielęgnacji

Jeśli chodzi o wybór roślin, które mogą ozdobić Twój ogród, wiciokrzew tatarski jest niezasłużony, a wielu doświadczonych ogrodników się z tym zgodzi, zostaje zapomniany. I na próżno: roślina jest bezpretensjonalna, a ponadto bardzo piękna podczas kwitnienia. Ta odmiana wiciokrzewu nie może oczywiście pochwalić się jadalnością swoich owoców, choć są dość kolorowe, ale nawet bez tego bardzo szybko stanie się praktycznie najbardziej spektakularną rośliną na Twojej stronie..

W dalszej części artykułu przyjrzymy się bliżej niektórym, nieprzyzwoicie prostym warunkom uprawy i pielęgnacji wiciokrzewu tatarskiego.

Młode pędy charakteryzują się dość szybkim wzrostem, który wyraźnie spowalnia w dorosłych gałęziach. Inną charakterystyczną cechą rośliny jest to, że starsze pędy pokryte są warstwą starej kory, która po złuszczeniu sprawia wrażenie, jakby gałęzie były w strzępach. Jest to normalny proces w przypadku wiciokrzewu i nie powinien powodować żadnych obaw..

Liście wiciokrzewu mają intensywny zielony kolor (od spodu lekko niebieskawe), jajowate, średniej wielkości, gładkie, obficie rosną. Małe, ale pachnące kwiaty znajdujące się w kątach liści są zwykle barwione na różne odcienie różu lub bieli. Obfite kwitnienie trwające średnio około miesiąca sprawia, że ​​krzewy wiciokrzewu całkowicie oblewają się jak piana delikatnymi kwiatostanami.

Należy pamiętać, że roślina zaczyna kwitnąć nie wcześniej niż 3-4 lata po posadzeniu..

Ale jeszcze bardziej fascynujący jest krzew z owocami: mają bogaty, głęboki czerwony kolor wiciokrzewu, więc z daleka wydaje się, że krzak jest po prostu opleciony nitkami jasnych koralików. Ale tutaj należy być bardzo ostrożnym, zwłaszcza miłośnicy roślinności, którzy mają dzieci i zwierzęta - jagody wiciokrzewu tatarskiego są nie tylko gorzkie w smaku, ale także trujące! Nie przeszkadza to jednak ptakom w przyjemnym jedzeniu jagód i rozprzestrzenianiu się rośliny..

Zalety wiciokrzewu tatarskiego

• doskonała zimotrwalosc, dzięki czemu krzew nie potrzebuje dodatkowej izolacji na zimę
• dobra tolerancja na suche warunki, w związku z czym roślina jest często sadzona na terenach pozbawionych podlewania oraz na glebach piaszczysto-gliniastych
• doskonała zdolność adaptacji do warunków miejskich i terenów przemysłowych, gdzie często wykorzystywana jest jako żywopłot (wiciokrzew spokojnie reaguje na zagazowane powietrze)
• zdolność rośliny do rozwoju bez większego uszczerbku dla jej wyglądu na słonych glebach i obszarach po pożarach
• długotrwałe i bardzo spektakularne kwitnienie
• wiciokrzew - roślina miododajna
• może obejść się bez formowania przycinania przez dość długi czas

Warunki wzrostu

1. Lądowisko. W przypadku wiciokrzewu tatarskiego odpowiednie jest zarówno otwarte, słoneczne miejsce, jak i półcień - w obu przypadkach rozwój i kwitnienie nie będą bardzo różne. Jeśli mówimy o bardzo ciemnych obszarach ogrodu, to nadal lepiej powstrzymać się od sadzenia tam wiciokrzewu - roślina nie będzie się normalnie rozwijać i istnieje dość duże prawdopodobieństwo, że wkrótce zacznie cierpieć na różne choroby grzybowe spowodowane przez nadmierna wilgoć i brak oświetlenia.
2. Podkładowy. I tutaj wiciokrzew nie wykazuje szczególnej drobiazgowości, ponieważ większość opcji glebowych jest do niego odpowiednia, z wyjątkiem ciężkiej gleby gliniastej, w której woda stagnuje przez długi czas, i zbyt ubogiego piaskowca. Chociaż oczywiście im lepszą i bardziej odżywczą glebę wybierzesz dla rośliny, a nawet ją nakarmisz, tym zdrowszy i obficie kwitnący krzew o gęstym ulistnieniu otrzymasz.

Opieka

Najważniejszą rzeczą w pielęgnacji wiciokrzewu tatarskiego jest potrzeba jego sanitarnego cięcia. Po wyblaknięciu roślina jest przycinana, co obejmuje usuwanie chorych, zniszczonych, zbyt starych gałęzi, a także nadanie krzewowi pożądanego kształtu. Roślina doskonale toleruje takie sadzonki formujące bez większych uszkodzeń..

W ogóle nie trzeba podlewać rośliny, chyba że nadszedł bardzo długi okres suszy lub potrzebujesz obfitszych i większych liści. W takich przypadkach wiciokrzew jest obficie podlewany - około 5-7 wiader na każdą roślinę.

Sadzenie wiciokrzewu tatarskiego

Wiciokrzew tatarski często układa pąki wzrostu następnego roku już w szczycie sezonu (mniej więcej w połowie lata), więc roślina znacznie lepiej reaguje na jesienny przeszczep. A jeśli zdarzy się przeszczepienie rośliny wiosną, należy to zrobić wczesną wiosną - nie później niż w połowie kwietnia.

Potencjalne choroby i szkodniki oraz ich zwalczanie

Niestety, mimo wszystkich swoich zalet wiciokrzew ma jedną wadę - często choruje i jest podatny na uszkodzenia przez różne szkodniki.

1. Mączniak. Ta choroba grzybicza powoduje pojawienie się na liściach charakterystycznego białego, pudrowego nalotu, w wyniku czego listowie przedwcześnie się rozpadają, następuje zakłócenie wzrostu i rozwoju rośliny, traci mrozoodporność i często obumiera. W sprzyjających warunkach dla rozwoju choroby - brak wilgoci w połączeniu z ciepłą pogodą i niedostatecznym oświetleniem rośliny - mączniak prawdziwy szybko atakuje cały krzew.
2. Ramulariasis (biała plama). Na górnej stronie liści pojawiają się brązowawe plamy, a na dolnej białawy nalot. Chorobie tej, również wywoływanej przez grzyby, sprzyja wysoka wilgotność i chłodna pogoda. Choroba atakuje nie tylko liście, ale także resztę rośliny, powodując zakłócenie procesów metabolicznych w całej roślinie, w wyniku czego wiciokrzew jest bardzo ubogi w składniki odżywcze. Z biegiem czasu dotknięte części rośliny wysychają..
3. Cerkosporoza. W przypadku tej choroby grzybiczej pojawiają się małe okrągłe szaro-zielone plamki, które ostatecznie stają się brązowe z czerwoną obwódką, a na spodniej stronie liści pojawiają się czarne kropki. Konsekwencją postępującej choroby jest całkowite wysuszenie liści..
4. Mszyca. Dotknięte przez owady żywiące się sokiem roślinnym krzewy wiciokrzewu zauważalnie opóźniają się we wzroście i rozwoju, z czasem dotknięte liście młodych pędów, na których najczęściej znajdują się szkodniki, wysychają i zwijają się.
5. Tarcza. Ten szkodnik wybrał dla siebie korę pędów, gdzie również żywi się sokiem rośliny. Owad łuskowy jest szczególnie niebezpieczny dla ogrodu ze względu na jego tendencję do bardzo szybkiego rozprzestrzeniania się na początku sezonu na inne rośliny..
6. Leafwig. Ten zjadający liście owad jest w stanie zjadać nie tylko liście, ale także pąki i pędy wiciokrzewu, a także jego owoce.
7. Mealybug. Ten mały owad ssący jest podatny na uszkodzenia kory i liści, a ponadto całą gałąź naraz, co niezmiennie prowadzi do jej wysuszenia.
8. Nicień żółciowy. Ten pasożyt wysysa sok z rośliny, osadzając się w ziemi u jej korzeni. Niebezpieczeństwo uszkodzenia przez tego szkodnika polega na znacznym osłabieniu odporności rośliny i możliwym zakażeniu różnymi wirusami, które mogą być przenoszone przez nicienie.

Leczenie chorób grzybiczych ogranicza się do usunięcia dotkniętych części rośliny i stosowania preparatów grzybobójczych (na przykład Fundazol, HOM, Topaz, Quadris, Fitosporin). W takich przypadkach bardzo ważne jest wczesne wykrycie choroby i szybkie podjęcie działań w celu jej zlokalizowania..

Zwalczanie szkodników polega na stosowaniu różnych odpowiednich środków owadobójczych („Confidor”, „Rogor”, „Aktelik”, „Topsin-M”), a także różnych środków ludowych (napary z czarnego pieprzu, czosnku, tytoniu, blaty ziemniaczane, pomidory ).

Wśród środków ludowych stosowanych w chorobach grzybiczych, zwłaszcza gdy zmiana nie jest jeszcze masywna, można wymienić zastosowanie roztworu miedzi z mydłem, traktowanie roślin sodą, popiołem drzewnym.

Zapobieganie chorobom

Biorąc pod uwagę słabą odporność rośliny, co roku na początku wiosny należy zwrócić uwagę na krzewy wiciokrzewu i zapobiegawczo traktować fungicydami i insektycydami..

Główne wnioski

1. Wiciokrzew tatarski to dość duży krzew liściasty z obfitymi butwiejącymi gałęziami, który charakteryzuje się bardzo bujnym i pachnącym kwitnieniem.
2. Do sadzenia wiciokrzewu tatarskiego nadają się otwarte i dobrze oświetlone lub lekko zacienione obszary. Sadzenie w głębokim cieniu ogrodu jest niepożądane, ponieważ roślina prawdopodobnie tam umrze..
3. Prawie każda gleba jest odpowiednia dla wiciokrzewu, z wyjątkiem ciężkiej gliny lub ubogiej piaszczystej. Należy pamiętać, że im bardziej odżywcza gleba w miejscu sadzenia wiciokrzewu, tym obficie będzie kwitnąć..
4. Wiciokrzew tatarski wymaga corocznego przycinania sanitarnego i ewentualnie formacyjnego, które zwykle przeprowadza się po wyblaknięciu krzewu.
5. Najlepiej przesadzać wiciokrzew jesienią, ponieważ jego pąki otwierają się dość wcześnie. Jeśli lądowanie odbywa się wiosną, należy je przeprowadzić nie później niż w połowie kwietnia..
6. Ze względu na słabą odporność wiciokrzewu na różne choroby i szkodniki zaleca się corocznie na początku sezonu oraz w ramach przygotowań do zimy prowadzić profilaktyczne zabiegi krzewów fungicydami i insektycydami.